هوندا، سازنده پیشرانه ردبول برای سال ۲۰۱۹ شد

پس از قطع همکاری مک‌لارن و هوندا در پایان فصل ۲۰۱۷ فرمول یک، خودروساز ژاپنی برای فصل ۲۰۱۸ با تیم تورو روسو (Toro Rosso) قرارداد بست. به‌نظر می‌رسد که برخلاف فصل گذشته، عملکرد هوندا در حدی بوده است که ردبول با پایان دادن به همکاری بلند مدت با رنو، برای خودروهای فصل ۲۰۱۹ خود از پیشرانه‌ی این برند استفاده کند. روز گذشته مسئولان تیم ردبول رسماً اعلام کردند که در فصل آینده از پیشرانه‌های هوندا استفاده خواهند کرد. مقامات ردبول پس از ۱۲ سال همکاری با رنو که حاصل آن ۵۷ پیروزی گرن‌پری و چهاربار قهرمانی جهان بوده است، تصمیم به قطع همکاری با فرانسوی‌ها گرفته‌اند.

 کریستین هورنر، مدیر تیم ردبول ریسینگ اشاره کرد که این تصمیم شانس بیشتری برای رقابت بهتر و قهرمانی را به تیم خواهد داد. او گفت:

قرارداد چندساله‌ با هوندا، نشانه‌ای از آغاز مرحله‌ای هیجان‌انگیز در مجموعه تلاش‌های تیم استون مارتین ردبول نه فقط برای پیروزی در مسابقات گرن‌پری بلکه هدف نهایی ما؛ قهرمانی جهان است. همیشه چنین تصمیماتی را با نگاهی واقع‌گرایانه و تمرکز بر یک هدف در نظر گرفته‌ایم؛ آیا با این کار، در سطح بالاتری رقابت خواهیم کرد؟ پس از ملاحظات و ارزیابی‌های دقیق، مطمئن هستیم همکاری با هوندا مسیری درست برای تیم است.

مسئولان ردبول اشاره کردند که پس از قطع همکاری هوندا با مک‌لارن و سپس پیوستن به تیم تورو روسو، نظاره‌گر پیشرفت این برند ژاپنی بوده‌اند. هورنر گفت:

ما تحت تأثیر تعهد هوندا به فرمول یک، پیشرفت سریع آن‌ها در کنار تیم تورو روسو و چشم انداز جاه‌طلبانه‌ی آن‌ها که کاملاً با اهداف ما هماهنگ است، قرار گرفته‌ایم. بی‌صبرانه منتظر آغاز همکاری با هوندا در سال‌های آینده و مسابقه برای دریافت بزرگ‌ترین جوایز فرمول یک هستیم.

در کنار همکاری ردبول و هوندا، این برند ژاپنی همچنان پیشرانه‌ی خود را در اختیار خودروهای تورو روسو در فصل ۲۰۱۹ خواهد گذاشت. بنابراین پس از فصل ۲۰۰۷، هوندا پیشرانه‌ی خودروهای دو تیم را در یک فصل مسابقات فرمول یک تأمین خواهد کرد. تاکاهیرو هاچیگو، مدیرعامل هوندا گفت:

تأمین پیشرانه‌ی خودروهای دو تیم به معنی جمع‌آوری دوبرابر داده‌های بیشتر است. معتقد هستیم که همکاری با تیم‌های تورو روسو و ردبول ریسینگ ما را به هدف نهایی، پیروزی در مسابقات، عنوان قهرمانی جهان و داشتن دو شریک قدرتمند نزدیک‌تر می‌کند. به‌لطف نگرش محترمانه و آزاد مقامات ردبول، صحبت‌های لازم به‌سرعت انجام و قراردادی منصفانه و مساوی برای تمام طرف‌ها بسته شد.

مقامات هوندا مشخصاً اعلام کرده‌اند که همانند تیم تورو روسو در فصل فعلی فرمول یک و برخلاف سه فصل گذشته با مک‌لارن، نام این برند ژاپنی در کنار نام رسمی تیم ردبول قرار نمی‌گیرد. همکاری ردبول و رنو در چند سال گذشته تنزل پیدا کرده بود اما سرانجام در سال ۲۰۱۶ استفاده از پیشرانه‌های رنو در قالب برند TAG Heuer ادامه پیدا کرد. مشکل اصلی دست اندرکاران تیم ردبول که سپس برای همه مشخص شد، قدرتمند نبودن پیشرانه‌های رنو در حد قوای فنی هیبرید مرسدس‌بنز و فراری بود.

هورنر با اشاره به همکاری طولانی مدت با رنو گفت:

از همکاری ۱۲ ساله‌ی رنو که لحظات بی‌نظیری را در کنار هم تجربه کردیم، تشکر می‌کنیم. گاهی اوقات اختلاف نظر داشتیم، اما مقامات و مهندسان رنو همیشه با تمام توان و سخت تلاش کردند تا پیشرانه و قوای فنی قابل قبول به ما برسد.

پس از تصمیم مقامات ردبول، بیانیه‌ی رنو با این مضمون منتشر شد:

در حالی‌که دو سال از بازگشت دوباره‌ی تیم رنو به‌صورت مستقل در مسابقات فرمول یک می‌گذرد، این اتفاق را به‌عنوان تکاملی طبیعی برای هر دو تیم رنو و اهداف قابل احترام ردبول ریسینگ در نظر می‌گیریم. تمام توان خود را برای پیشرفت قدرتمند تیم رنو فرمول یک رنو اسپرت به‌کار می‌بریم و درکنار آن به رابطه‌ی تازه‌ی خود با تیم مک‌لارن ریسینگ ادامه می‌دهیم.

سیریل ابیتی‌بول، مدیرعامل تیم فرمول یک رنو در واکنشی جداگانه به تصمیم ردبول گفت:

تمام تلاشمان را می‌کنیم تا مقامات ردبول از این تصمیم خود پشیمان شوند.

اولین بار در سال ۲۰۱۳ بود که هوندا پس از ۵ سال غیبت تیمی، در قالب تأمین‌کننده‌ی پیشرانه‌ی V6 هیبرید جدید ظاهر شد. سال ۲۰۱۴ فرناندو آلونسو اعلام همکاری کرد و اولین نشانه‌های مشکلات پیشرانه‌های هوندا در تست ابوظبی همان سال مشاهده شد. سال ۲۰۱۵ بود که پس از ناکامی‌های فراوان مک‌لارن، آلونسو پیشرانه‌ی هوندا را در حد خودروهای GP2 توصیف کرد. تا سال ۲۰۱۷ پیشرانه‌های هوندا مشکلات کمتری نشان دادند، اما همچنان در سطح رقبا عمل نمی‌کردند.