ممکن است بتوانید خودروهای بسیاری را در ردهی GT قرار دهید اما یک GT واقعی باید از هر نظر خاص و ویژه باشد. یک خودروی GT واقعی، حداکثر سرعت بیش از ۳۰۰ کیلومتر بر ساعت دارد و در عین حال راحتی بسیار بالایی به سرنشینان هدیه میدهد. یکی دیگر از مواردی که خودروهای GT را متمایز میکند، طراحی خاص و جذاب آن است. استونمارتین DBS سوپر لجرا مدل ۲۰۱۹ دقیقا تمامی این مشخصهها را با خود دارد.
تولید چنین مدلی، از سوی استونمارتین به هیچ وجه جای تعجب ندارد. در سالهای اخیر، استونمارتین به خوبی توانسته خود را به عنوان یک سازندهی خودروهای GT به اثبات برساند. خودروهای GT قبلی این شرکت نیز همگی مدلهای محبوبی بودند و به عنوان مثال میتوان از مدل DB11 یاد کرد که مدل جدید DBS سوپر لجرا نیز بر اساس آن ساخته شده؛ اما به محصولی جدیدتر با مشخصات بهتر و البته طراحی بسیار زیبا و چشمگیر رسیده است. خودروهای تولیدی این شرکت معمولا در خط مستقیم توانایی پایینتری در مقایسه با رقبای ایتالیایی و آلمانی ساخت فراری و پورشه دارند. برای مثال، سالها قبل، مدل ونکوئیش به عنوان قویترین استونمارتین دنیا شناخته میشود و از پیشرانهی ۶۰۰ اسب بخار بهره میبرد؛ اما در همان زمان فراری مدل F12 به بازار عرضه شد که دارای قدرت ۷۳۰ اسب بخار بود. همچنین مدل V8 بنتلی کانتیننتال جدید نیز به راحتی میتوانست مدل V8 ونتیج S که ۴۰۸ اسب بخار داشت را شکست دهد.
متاسفانه مدل DBS سوپر لجرا نیز در مقایسه با رقبای خود از قدرت پایینتری برخوردار است. اما نکتهی مهم این است که قدرت استونمارتین سوپر لجرا بیش از ۷۰۰ اسب بخار است و همین قرار گرفتن در کلاس مثبت ۷۰۰ اسب بخاریها در مورد این خودرو نکتهی بسیار مثبتی به شمار میآید.زمانیکه در حال تست این خودرو در اتوبانهای مشهور آلمان بودیم متوجه شدیم که استونمارتین DBS سوپر لجرا دارای قدرتی بیش از حد مورد نیاز است.
اگر بخواهیم دقیقتر به مشخصات فنی آستون مارتین DBS سوپر لجرا بپردازیم باید اشاره کنیم که این مدل به یک پیشرانهی V12 با حجم ۵.۲ لیتر و دو توربوشارژر مجهز است و میتواند ۷۱۵ اسب بخار قدرت تولید کند. با چنین قدرتی DBS سوپر لجرا میتواند در طی مدت ۴.۲ ثانیه سرعت خود را از ۸۰ کیلومتر بر ساعت به ۱۶۰ کیلومتر بر ساعت برساند. جالب است بدانید چنین شتاب ثانویهای را تنها در دندهی چهارم تجربه میکنید که نشان دهندهی گشتاور بسیار بالای این مدل است. در بحث انتقال نیرو نیز در این خودرو از یک جعبه دندهی هشت سرعتهی خودکار ساخت شرکت آلمانی ZF استفاده شده است.
همچنین به گفتهی استونمارتین توربوشارژرهای این خودرو دارای 2.9PSI فشار بوست بیشتری هستند و به همین دلیل باعث شدهاند پیشرانهی ۵.۲ لیتری به حداکثر قدرت ۷۱۵ اسب بخار و حداکثر گشتاور ۸۵۸ نیوتون متر برسد. با چنین مشخصاتی آستون مارتین DBS سوپر لجرا میتواند سرعت خود را طی مدت ۳.۴ ثانیه از صفر به صد کیلومتر بر ساعت برساند و حداکثر سرعت این خودرو نیز به ۳۴۰ کیلومتر بر ساعت میرسد. بنابراین باید گفت که با یک خودروی بسیار سریع مواجه هستیم. یکی از مواردی که در طول تست این خودرو نظر ما را جلب کرد، عملکرد نه چندان خوب DBS در هنگام شروع حرکت بود و تاخیر جزئی در هنگام شروع حرکت احساس میشد. البته به طور قطعی نمیتوان گفت که این تاخیر مربوط به توربوشارژرها است و یا مربوط به جعبه دندهی هشت سرعتهی ZF. حتی ممکن است این تاخیر مربوط به سیستم کنترل پایداری باشد که تلاش میکند از هرزگردی لاستیکها در هنگام شروع حرکت جلوگیری کند.
البته مدلی که ما تست کردیم به نرمافزار پیشتولید مجهز بود و به احتمال زیاد این مورد در خودرویی که به دست مشتریان خواهد رسید اصلاح خواهد شد. به هر حال، DBS خودروی کندی نیست و صفر تا صد کیلومتر بر ساعت ۳.۴ ثانیهای کاملا این مدل را در دستهی خودروهای سوپر اسپرت قرار میدهد. بد نیست برای مقایسه بدانید که شتاب گیری DBS سوپر لجرا به میزان کمی از مکلارن 570 GT سریعتر است.
از جذابترین بخشهای خودرو باید به فضای داخلی اشاره کرد. تمامی بخشهای کابین از چرم بسیار با کیفیت پوشیده شده و دارای راحتی بسیار بالایی است. اما مورد اصلی کابین صدای فوق العاده زیبایی پیشرانهی V12 است. صدای تولید شده توسط این پیشرانه آنقدر جذاب است که گاهی دوست دارید بیرون از خودرو باشید تا خودرو را تماشا کنید و به صدای آن گوش دهید. آستون مارتین تولید صدای پیشرانه در این خودرو را به طرز بسیار حرفهای و استادانه تنظیم کرده است. در ابتدای حرکت، صدایی همانند جوشیدن کتری آب شنیده میشود. در دورهای میانی نیز صدای جذاب سوت توربوشارژرها به گوش میرسد و در دورهای بالا نیز نعرهی بسیار زیبای پیشرانهی V12 از خروجیهای اگزوز، جذابیت دارد.
نمای داخلی استونمارتین سوپر لجرا فوق العاده است. کلیه بخشها چرم دوزی شده هستند و به خصوص روی صندلیها نیز خطوط دوخت چندضلعی به چشم میخورد که طراحی بسیار چشم نواز و زیبایی دارد. دو انتقاد به طراحی کابین، سوپر لجرا وارد است. اولین اینکه جایگاه صندلی راننده بیش از حد در ارتفاع پایین قرار دارد و میتوان آن را یک نکتهی منفی دانست. مورد دوم به صندلیهای عقب کاملا غیرکاربردی باز میگردد. هرچه باشد این خودرو یک خودروی GT است و استونمارتین میتوانست صندلیهای عقب را حذف کند و خودرو را به صورت دو نفره به تولید برساند. اما از موارد مثبت کابین نیز باید به سیستم مالتی مدیا DBS اشاره کرد که این سیستم توسط مرسدس بنز طراحی و تولید شده است. با استفاده از این سیستم مالتی مدیا راننده میتواند به کنترل سیستم تعلیق، سیستم صوتی و سیستم رهیاب ماهوارهای دست پیدا کند. لازم به ذکر است که آستون مارتینهای قدیمی از سیستم مولتی مدیایی که توسط ولوو طراحی شده بود استفاده میکردند که کارایی چندانی در مقایسه با سیستمهای امروزی نداشت.
جعبه دندهی هشت سرعتهی خودکار، همانطور که قبلا نیز اشاره کردیم ساخت شرکت آلمانی ZF است. آستون مارتین برای تقسیم وزن بهتر، جعبه دنده را در بخش عقبی بدنه کار گذاشته است. عملکرد گیربکس، هم در هنگام تعویض دنده و هم در هنگام نیاز به دنده معکوس کاملا رضایت بخش است. نکتهی مثبتی که در هنگام استفاده از این جعبه دنده بسیار جلب توجه میکرد این بود که وقتی جعبه دنده را در حالت اسپرت قرار میدهید در حالی که سرعت تعویض دنده افزایش پیدا میکند اما همچنان از تکانهای آزار دهنده خبری نیست و جعبه دنده عملکردی سریع و در عین حال نرم دارد. البته، هنگامی که چندین معکوس پشت سرهم بدهید جعبه دنده با کمی تاخیر این عمل را انجام خواهد داد. باید به این نکته نیز اشاره کنیم که این ایراد تنها مربوط به استونمارتین نیست و جعبه دندههای بسیار کمی در جهان وجود دارند که میتوانند چندین معکوس همزمان را در جعبه دنده اعمال کنند.
عملکرد فرمان نیز بسیار عالی است؛ به خوبی بالانس شده و اطلاعات بسیار دقیقی را از سطح مسیر به راننده میدهد. البته در هنگام رانندگی با سرعت یکنواخت در اتوبان نیز فرمان خودرو بسیار نرم و راحت بود و به هیچ وجه راننده را خسته نمیکرد. در حقیقت در پنج دقیقهی نخست رانندگی با DBS سوپر لجرا این موضوع را خواهید فهمید که فرمان این خودرو چقدر خوب و دقیق است.
در بخش سیستم تعلیق، شاهد استفاده از سیستم تعلیقی مشابه با DB11 هستیم و استونمارتین تغییرات چندانی در مدل DBS در مقایسخ با DB11 انجام نداده است. البته ارتفاع مدل DBS ۰.۲ اینچ پایینتر از مدل DB11 است و همین مورد سبب شده تا از نظر ظاهری نیز ارتفاع خودرو پایینتر و البته بهتر به نظر برسد. با این وجود هندسهی سیستم تعلیق این خودرو منحصر به فرد بود و تنها برای این خودرو ساخته شده است. در مورد فناوری استفاده شده در سیستم تعلیق نیز شاهد استفاده از سیستم تعلیق دوبل جناغی در جلو و سیستم مولتی لینک در محور عقب هستیم. کمک فنرهای استفاده شده در DBS سوپر لجرا نیز از نوع فعال تنظیم شونده هستند که میتوان آن را در سه حال GT، Sport و Sport plus تنظیم کرد.
نکتهی شگفت انگیز در مورد سیستم تعلیق خودرو این است که حتی در حالت Sport plus، همچنان نرم و راحت است؛ حتی با وجود اینکه، DBS مجهز به رینگهای ۲۱ اینچی آلیاژی با لاستیکهای فاق کوتاه است. با تمامی این اوصاف اما شاهد بیصدا بودن کابین خودرو هستیم و کمترین صدا از سیستم تعلیق به کابین خودرو میرسد. همانطور که گفتیم فنربندی در حالت اسپرت پلاس خشکتر از حالت عادی میشود. گرچه خشک شدن سیستم تعلیق میتواند به بهبود کنترل خودرو کمک کند اما در سرعتهای بالا همین خشک بودن میتواند تبدیل به یک نکتهی منفی شود و تاثیری ناخوشایند روی پایداری بگذا
استونمارتین روی آیرودینامیک این خودرو به شکلی بسیار حرفهای کار کرده است. گرچه ممکن است برخی بخشهای جانبی مدل DB11 را بیشتر بپسندید اما طراحی DBS از نظر آیرودینامیکی بسیار بهتر است. برای مثال بخش جانبی خودرو به گونهای طراحی شده است تا باد را به درون محفظهی چرخها هدایت کند تا به این ترتیب از نیروی رو به بالا کاسته شود. در بخش عقبی نیز شاهد استفاده از یک اسپویلر دوگانه همانند خودروهای فورمول ۱ هستیم که با عبورها از آنها نیروی رو به پایین تولید میشود. نتیجهی این اقدامات این است که سوپر لجرا در سرعتها بالای ۳۴۰ کیلومتر بر ساعت میتواند نیروی رو به پایینی معادل ۱۸۰ کیلوگرم را ایجاد کند. برای دستیابی به بهترین نسبت تقسیم وزن نیز استونمارتین پیشرانهی ۱۲ سیلندر ۵.۲ لیتری این خودرو را تا حد امکان در ارتفاع پایینتر و در عقبترین مکان ممکن نصب کرده است تا با این ترتیب هرچه بیشتر به مرکز خودرو نزدیک باشد. در نتیجهی این اقدامات استونمارتین موفق شده است تا به نسبت تقسیم وزن ۵۱:۴۹ در این خودرو دست پیدا کند که عددی بسیار مناسب به شمار میرود.
طراحی جلو پنجرهی DBS سوپر لجرا نیز متفاوت با جلوپنجرهی DB11 است و شاهد استفاده از طرح لانه زنبوری در این جلو پنجره هستیم. البته ایجاد تغییرات در جلو پنجره الزامی بود زیرا جلو پنجره باید بتواند هوای مورد نیاز برای تنفس پیشرانهی ۱۲ سیلندر را تامین کند. در بخش جلویی خودرو نیز یک اسپویلر نصب شده است تا در سرعتهای بالا بتواند مقدار نیروی رو به پایین را به اندازهی کافی تولید کند. در خصوص طراحی این خودرو باید عنوان کنیم که این مدل را میتوان در کنار مدل ونتیج جزو زیباترین استونمارتینهای تولید شده به حساب آورد. گرچه طراحی این مدل در برخی از بخشها به DB11 شباهت دارد اما بسیار چشم نواز و زیبا است به طوری که میتواند به خوبی توجه عابران را به خود جلب کند و حتی آنها را وادار به توقف و نگاه کردن به خودرو کند. از مهمترین بخشهای طراحی این خودرو باید به چراغهای تیرهی عقب و دیفیوزرهای فیبر کربنی آن اشاره کرد. ضمن اینکه ۴ عدد خروجی اگزوز نیز تاثیر زیادی در جذابیت این خودرو دارد.
از دیگر نکاتی که در طراحی DBS سوپر لجرا به چشم میخورد همین نوشتهی سوپر لجرا روی بدنه است. نصب این نوشته از سوی خودروساز را باید نتیجهی همکاری این خودروساز با یک استودیو طراحی ایتالیایی با نام Carrozzeria Touring Superleggera دانست که این استودیو طراحی پروژهی طراحی بدنهی DBS سوپر لجرا را به عهده داشته است. البته در طراحی عقبی این خودرو، بزرگترین انتقاد که وجود دارد نوشتهی استونمارتین روی در صندوق عقب است که جایگزین آرم آستون مارتین شده است.
در انتها به قیمت آستون مارتین DBS سوپر لجرا میرسیم. قیمت پایهی DBS از ۳۰۴ هزار و ۹۹۵ دلار شروع میشود. اما مدلی که ما تست کردیم با توجه به قطعات فیبر کربنی بدنه، تو دوزی چرم دورنگ، سیستم صوتی بنگ اند اولفسن و سرد کن صندلیهای جلو دارای قیمتی در حدود ۳۴۵ هزار دلار است. شاید با چنین پولی بتوان به سراغ خودروهای دیگری نیز رفت و البته تنوع خودروها در چنین رنج قیمتی چندان بالا نیست اما باید این خودرو را یکی از بهترینها در کلاس خود دانست که قطعا از خرید آن پشیمان نخواهید شد. البته با چنین مبلغی میتوانید به سراغ یک رولزرویس رایت با فراری ۸۱۲ سوپر فست بروید که آنها نیز هر دو خودروهای فوقالعادهای هستند. اما اگر طراحی خودرو و شکیل بودن آن برایتان اهمیت دارد قطعا استونمارتین بهترین گزینه خواهد بود.
نظرات