فناوری‌هایی که تحت تاثیر خودروهای خودران قرار گرفته‌اند

ماشینی کردن اغلب به‌عنوان اوج توانایی‌های فناورانه شناخته می‌شود. بدان معنی که ماشین‌آلات می‌توانند خود و رفتار خود را اداره کنند و در بسیاری از موارد ظرفیت بالاتری نسبت به انسان‌ها در زمان صرف‌شده برای کار و تمرکز داشته باشند. علاوه‌بر این هوش مصنوعی (AI) خستگی ندارد و خودروهای خودران بی‌نهایت تلاش می‌کنند تا وظایف مربوطه خود را به خوبی انجام دهند.

برخی افراد سخنی می‌گویند که ممکن است درست باشد؛ آن‌ها معتقد هستند که بسیاری از مردم به‌جای سرمایه‌گذاری روی خودرو خودران، هنوز هم به خودروهای سنتی اعتماد می‌کنند. چنین موضوعی بیشتر به‌دلیل اعتماد و همچنین شناخت نسبت به نحوه استفاده از خودروهای متداول است. اگرچه انگلیس قصد دارد تا سال ۲۰۲۱ خودروهای خودران را در جاده‌های خود ببیند، اما تغییر از شرایط گذشته به وضعیت جدید به سختی به دست می‌آید. به‌جای تغییر شدید و سریع، رسیدن به چنین مرحله‌ای نیاز به تغییر آرام و مداوم دارد.

در نتیجه برای کمک به سهولت در تغییر دیدگاه مردم نسبت به خودروهای کاملاً مستقل، در اینجا چند نمونه از فناوری‌های خودرو که احتمالاً تحت تاثیر ایده خودرو خودران قرار گرفته‌اند، معرفی می‌شوند.

جی‌پی‌اس

در بیشتر خودروها، سیستم‌های GPS به‌طور مستقل عمل می‌کنند. آن‌ها سرویس‌هایی نیستند که به‌وسیله‌ی فناوری در داخل خودرو شده باشند. درهرصورت اغلب رانندگان GPS خود را به‌عنوان اتصالی مستقیم بین خود و خودرو در نظر می‌گیرند. خودرو به آن‌ها می‌گوید کجا بروند و راننده اطاعت می‌کند.

اگرچه به نظر می‌رسد چنین چیزی عجیب باشد، اما نوعی ارتباط در بطن موضوع نهفته است. البته این رابطه به‌طور واقعی ملموس نیست، اما راننده نمی‌تواند بدون وابستگی به سیستم‌های GPS کاری انجام دهد؛ در حقیقت آن‌ها می‌گویند که راننده چه کاری انجام دهد و به چه سمتی بپیچد. راننده ممکن است موقعیت مکانی موردنظر را وارد کند، اما درنهایت این GPS است که در اینجا رهبری می‌کند. هنگامی که GPS به‌طور کامل وارد سیستم‌های اصلی خودرو شود، خودرو می‌تواند در برخی سطوح به‌طور مستقل فکر و تصمیم‌گیری کند.

حسگرها

تجربه‌های تنش‌زا زیادی در رانندگی وجود دارند که کمترین آن‌ها پارک دوبل و نگرانی درباره نقاط کور دید راننده است. رانندگان باید از متغیرهای مختلفی مطمئن شوند تا بتوانند مسافرتی ایمن و بدون حادثه داشته باشند. بااین‌حال حقیقتی ساده وجود دارد و آن اینکه افراد مستعد خطای انسانی هستند؛ هیچ کسی از این قاعده بیرون نیست. هر زمان و هر وقت کسی اشتباه کند، شدت آن اغلب به شانس بستگی دارد.

وسایل نقلیه امروزی مجهز به انواع حسگرها، می‌توانند بسیاری از خطرات بالقوه را برای سرنشینان کاهش دهند. به‌محض ورود خودرویی به نقطه کور دید راننده یا تلاش برای پارک دوبل کردن، هشدارهای حسگرها شروع به نواختن می‌کنند. به‌لطف مداخله حسگرهای خودرو، خطر جای خود را به اعتمادبه‌نفس می‌دهد. چنین فناوری به معنای کاملاً مستقل بودن خودرو نیست، اما این می‌تواند منجر به کاهش خطرات و بهبود سلامت سرنشینان شود. 

اپلیکیشن‌های تاکسی اینترنتی

یکی از جذابیت‌های اصلی خودروهای خودران این واقعیت است که آن‌ها تمام کارهای سخت و خسته‌کننده را برای انسان‌ها انجام می‌دهند. چنین چیزی بی‌شباهت به کار اوبر نیست؛ کاربر می‌تواند به‌سادگی اپلیکیشن اوبر را دانلود کند و خودرو سفارش دهد. در ادامه خودرو در اسرع وقت به محل حضور شخص می‌آید و او می‌تواند به هر کجا دوست دارد، برود. اگرچه راننده انسانی پشت فرمان خودرو وجود دارد، اما بحث اصلی درباره شیوه فراخواندن او به محل موردنظر است. 

در اینجا فناوری وارد می‌شود و جذابیت بیشتری به ایده‌های انسان‌ها برای آسان شدن زندگی می‌دهد. چنین خدماتی که بر مبنای تقاضا عمل می‌کنند، می‌توانند توسط خودروهای خودران نیز ارائه شوند. با باز کردن اپلیکیشن روی گوشی هوشمند، لمس چند نقطه روی صفحه‌نمایش یا فشار دادن چند دکمه، افراد می‌توانند بدون نگرانی به هر جا دوست دارند بروند. در حقیقت آینده خودروهای اوبر می‌تواند با فناوری خودران بسیار درخورتوجه باشد و چنین فناوری می‌تواند به کمک اپلیکیشن‌ها، سرعت دسترسی را افزایش دهد.