محصولات رنجرور توانایی‌های بسیار زیادی دارند و بسیاری از دارندگان این خودرو به شوخی می‌گویند «شناکردن» تنها کاری است که رنجرور نمی‌تواند انجام دهد. البته مدل‌های رنجرور می‌توانند در آبی به عمق ۶۰ سانتی‌متر هم حرکت کنند؛ پس، تاحدودی شنا هم بلدند.
حالا آخرین مدل از کوچک‌ترین ساخته‌ی رنجرور یعنی، ایوک (Evoque) درمقابلمان قرار دارد. در نگاه نخست، با خود خواهید گفت ایوک ۲۰۲۰ فرق چندانی با مدل قبلی نکرده؛ اما این مدل روی پلتفرم جدید گروه جگوار لندرور ساخته شده است. استفاده از این پلتفرم جدید سبب افزایش فاصله‌ی محوری از ۲,۶۵۹ میلی‌متر به ۲,۶۸۲ میلی‌متر شده است. با این تغییر دیگر، تنها قطعه‌ای که بین این نسل و نسل قبلی مشترک است، فقط لولا‌های درها هستند.
جگوار لندرور با استفاده از این پلتفرم جدید دو هدف مهم را دنبال می‌کند: یکی کاهش سروصدا و لرزش‌ها در هنگام سواری ایوک و دیگری آماده‌کردن این خودرو برای الکتریکی‌شدن. درزمینه‌ی هدف اول، باید گفت جگوار لندرور به هدف خود رسیده است. بی‌صدایی این مدل تاحدی محسوس است که حتی با وجود رینگ بزرگ ۲۱ اینچی نیز هیچ صدایی درون کابین شنیده نمی‌شود. در هنگام آزمایش خودرو در یونان، باوجوداینکه باد جانبی شدیدی وجود داشت، صدای باد به‌سختی به کابین نفوذ می‌کرد.
پس تا اینجای کار این کراس‌اور انگلیسی سواری بهتر و با آرامش بیشتری از قبل دارد. دراین‌بین، عملکرد سیستم تعلیق تاحدودی خسته‌کننده است و در پیچ‌ها نیز کم‌فرمانی نسبتا زیادی حس می‌شود. برای پیشگیری از این مشکل بهتر است برای ایوک آپشن سیستم تعلیق تطبیق‌پذیر را بخرد که توانایی تنظیم‌کردن تعلیق، جعبه‌دنده، پیشرانه و سیستم فرمان را دارد. قیمت این آپشن ۷۱۵ دلار است. این را هم باید در نظر گرفت این آپشن‌ها وضعیت فرمان‌پذیری و پایداری ایوک را بهبود می‌بخشند و تأثیر زیادی روی راحتی سواری این خودرو ندارند؛ گرچه سیستم تعلیق تطبیق‌پذیر مقداری نرم‌تر است.
پیشرانه‌ی ۲ لیتری ۴ سیلندر رنجرور ایوک را در دو نسخه با قدرت‌های خروجی متفاوت می‌توان انتخاب کرد. این پیشرانه، تنها پیشرانه‌ای است که در بازار آمریکای‌شمالی عرضه می‌شود. نسخه‌ی اول با کد P250 شناخته می‌شود و ۲۴۶ اسب‌بخار قدرت و ۳۶۴ نیوتون‌متر گشتاور دارد. مدل بعدی با کد P300 به سیستم برق ۴۸ ولتی و موتور کمکی برقی مجهز است و مجموع قدرتش ۲۹۶ اسب‌بخار و گشتاورش ۴۰۰ نیوتن‌متر است.
در بازار اروپا، لندرور هر دو کد را با موتور کمکی برقی به بازار عرضه می‌کند و نسخه‌ی پلاگین هیبریدی نیز وجود دارد که این‌ها در آمریکا عرضه نمی‌شوند. یکی از دلایلی که رنجرور پلتفرم جدیدی برای ایوک در نظر گرفت، بازکردن جا برای باتری مدل هیبریدی بود.
اگر بین مدل P250 و P300 دودل باشید، باید گفت مدل ضعیف‌تر نیز قدرتی کاملا کافی دارد. مشخصات پیشرانه‌ی پایه برای رانندگی در شهر و جاده عالی است. حداکثر گشتاور این پیشرانه در دور موتور ۱,۳۰۰ تا ۴,۵۰۰ دوربردقیقه دردسترس است و تنها ایرادی که می‌توان به آن وارد کرد، این است که در رانندگی اسپرت مقداری افت توان در دورهای پایانی احساس می‌شود.
دراین‌بین، عملکرد جعبه‌دنده‌ی ۹ سرعته‌ی جدید رنجرور نیز این وضعیت را وخیم‌تر می‌کند. این جعبه‌دنده در رانندگی شهری فوق‌العاده است؛ اما در معکوس‌گیری هنگام رانندگی در جاده و سبقت‌گیری‌ها کمی تأخیر دارد و گویی تا وقتی صلاح نداند، دنده معکوس نخواهد داد. این جعبه‌دنده، تنها در حالتی که کاملا تختِ‌گاز بروید معکوس به‌موقع می‌دهد و می‌تواند برایتان چند معکوس هم‌زمان بدهد تا دور موتور به نزدیک محدوده‌ی قرمز برسد.
از دیگر مشکلات موجود در ایوک جدید، نحوه‌ی واکنش پیشرانه به پدال گاز است. این پیشرانه به‌سرعت به پدال گاز واکنش نشان می‌دهد که برای خودروی آفرودی چندان مناسب نیست. برای این منظور بهتر است در مسیرهای خارج جاده‌ای حرکت را با دنده دو شروع کنید. سیستم‌های آفرودی ایوک بسیار کامل هستند. این سیستم مخصوص Terrain Response 2 نام دارد و همیشه در هر موقعیتی بهترین چسبندگی را برای خودرو فراهم می‌کند. همچنین، این خودرو از سیستم کنترل حرکت در سراشیبی برخوردار است. البته، از قفل دیفرانسیل‌های رنجرور در این مدل خبری نیست.
کوچک‌ترین عضو خانواده‌ی رنجرور به سیستم دوربین ClearSight Ground View مجهز است. در این سیستم، از یک دوربین در جلوپنجره و دو دوربین در اطراف خودرو استفاده شده که درنهایت، تصویر ۱۴۵ درجه‌ی Uشکل را از جلو خودرو و زمین‌های اطراف دراختیار راننده قرار می‌دهند. این تصویر در نمایشگر بالای داشبورد به‌نمایش درمی‌آید و به راننده اطلاع می‌دهد در اطراف خودرو چه خبر است. این سیستم نه‌تنها در آفرود، بلکه هنگام پارک‌کردن در فضاهای کوچک نیز بسیار کارآمد است.
رنجرور ایوک شیشه‌ی عقب کوچکی دارد؛ به‌همین‌دلیل، دید عقب آن خیلی جالب نیست. رنجرور برای حل این مشکل دوربینی در بالای خودرو و روی آنتن کوسه‌ای ایوک نصب کرده است. با واردشدن به کابین رنجرور ایوک جدید متوجه این مسئله خواهیم شد که بزرگ‌ترین پیشرفت این خودرو به کابین آن مربوط است. کابین تقریبا به‌طور کامل الکترونیکی شده است و کمتر کلیدهای فیزیکی مشاهده می‌شود و درعوض، صفحات لمسی بزرگی در کنسول قرار گرفته‌اند.
نکته‌ی منفی این بخش را باید واکنش نه‌چندان سریع صفحات لمسی دانست. این مسئله به‌‌ویژه در نمایشگر پایین، یعنی نمایشگر مخصوص سیستم تهویه و صندلی‌ها و سیستم تغییر حالت‌های رانندگ،ی وجود دارد. برای کار با این سیستم‌ها نیز همیشه باید چشم خود را از جاده بردارید و این واقعا نکته‌ی منفی مهمی است. سایر قسمت‌های کابین به دیگر محصولات رنجرور شباهت زیادی دارد و می‌توان آن را با مدل ولار مقایسه کرد. خودروی آزمایش‌شده از مدل P250 بود و از بسته‌ی R-Dynamic برخوردار بود. در این بسته، روکش چرم باکیفیتی برای صندلی‌ها موجود است. البته، تمامی مدل‌ها و تیپ‌های ایوک کیفیت ساخت و مواد مرغوبی دارند.
لندرور نسل دوم ایوک را مدل جدید و ارتقایافته‌ای معرفی می‌کند؛ اما هنگام رانندگی با آن متوجه خواهید شد که این همان رنجرور کوچک دوست‌داشتنی قبلی است که برای سال ۲۰۲۰ تغییراتی با هدف بهبود کیفیت تجربه کرده است. رنجرور ایوک ۲۰۲۰ با وجود برخی ویژگی‌های منفی، خودرویی بهتر از قبل است.