جذاب‌ترین خودروها در تاریخ برگزاری نمایشگاه نیویورک

اولین نمایشگاه خودرو آمریکای‌شمالی در سال ۱۹۰۰ در نیویورک برگزار شد. نمایشگاه نیویورک هرسال برپا می‌شود؛ اما معمولا زیر سایه‌ی گردهمایی بزرگ‌تر و مهم‌تر خودروسازان در دیترویت قرار می‌گیرد. نمایشگاه نیویورک جزو پنج رویداد بزرگ خودروسازی دنیا نیست؛ ولی در طول سال‌های گذشته، میزبان مدل‌های جذابی بوده است.

هرسال در ژنو، تمرکز اصلی خودروسازان بر مدل‌های گران‌قیمت و قدرتمند است و در دیترویت، مراسم مهم رونمایی خودروهای عضلانی و پیکاپ‌های آمریکایی برگزار می‌شود. بااین‌حال، نمایشگاه خودرو نیویورک به ویژگی برجسته‌ای شهرت ندارد. درواقع خودروهایی که در این نمایشگاه رونمایی می‌شوند، به شرایط بازار و تمایل مصرف‌کننده بستگی دارند. در طول سال‌های گذشته، انواع خودروهای مفهومی آینده‌نگرانه، مدل‌های آف‌رود جذاب و بسیار بزرگ برای پارکینگ‌های منهتن، نمونه‌های لوکس و گران‌قیمت و محصولات دوست‌دار محیط‌زیست به غرفه‌های شرکت‌های خودروسازی در نمایشگاه نیویورک وارد شده‌اند.

سال ۱۹۹۶؛ مدل مفهومی مزدا میاتا M Coupe

مدیران ارشد مزدا پس از موفقیت کروک MX-5، تصمیم پرخطری گرفتند. مدل مفهومی M Coupe پیش‌نمایشی جالب از احتمال ورود این مدل رودستر ژاپنی به کلاس‌های دیگر مثل کوپه بود. مدل سقف سخت میاتا هیچ‌وقت تولید نشد و تنها در حد مدل آزمایشی سال ۱۹۹۶ باقی ماند. M Coupe نظر تمام علاقه‌مندان دنیای خودرو در نمایشگاه نیویورک ۱۹۹۶ را جلب کرد. این خودرو با طراحی فست‌بک زیبا و طرح هماهنگ شیشه و صندوق عقب و کابین بازطراحی‌شده، بسیار امیدوارکننده به‌نظر می‌رسید. باتوجه‌به واکنش مثبت رسانه‌ها و مردم، مقام‌های مزدا تصمیم گرفته بودند مدل کوپه‌ی MX-5 را تولید کنند؛ اما به‌دلایل نامعلوم این اتفاق نیفتاد. این کروک پرفروش، تنها با سقف پلاستیکی و بدون طراحی فست‌بک عرضه شد.

سال ۲۰۰۱؛ مدل مفهومی لینکلن MK9

هدف از تولید MK9، بازگشت لینکلن به دوران تولید خودروهای لوکس کوپه و کروک بود. علاوه‌براین، این مدل مفهومی می‌توانست احیاکننده‌ی نام‌گذاری سنّتی خودروهای این شرکت آمریکایی و بازگشتی دوباره به سری Mark باشد. لینکلن MK9 به‌قلم جری مک‌گاورن خلق شده بود. درحال‌حاضر، مک‌گاورن مدیر بخش طراحی لندرور است. با طراحی کوپه‌ی سقف و کاپوت بلند، زبان طراحی لینکلن در این مدل مفهومی تغییر محسوسی کرده بود. فضای داخلی هم دقیقا با استانداردهای این برند آمریکایی و صندلی‌های بزرگ و جادار و مواداولیه‌ی باکیفیت طراحی شده بود. می‌توان گفت MK9 دقیقا همان خودرویی بود که فورد برای راه‌اندازی تمام‌عیار لینکلن به آن نیاز داشت. پس از رونمایی این مدل و سپس Mark X در سال ۲۰۰۴، تیم‌های مهندسی فورد و لینکلن با هدف توسعه‌ی پلتفرمی جدید مخصوص خودرو محورعقب لوکس آغاز‌به‌کار کردند که می‌توانست براساس MK9 تولید شود؛ اما روند تولید این پلتفرم در اواخر دهه‌ی ۲۰۰۰ متوقف شد.

سال ۲۰۰۲؛ هوندا اِلِمنت

هوندا در نمایشگاه دیترویت ۲۰۰۱، خودرو مفهومی Model X را رونمایی کرد و سال بعد در نیویورک، هوندا المنت (Element) با طراحی مشابه Model X به‌نمایش گذاشته شد. هر دو مدل مفهومی و تولیدی المنت براساس هوندا CR-V ساخته شده‌اند. درحقیقت، CR-V به‌عنوان خودرویی خانوادگی طراحی شده بود؛ اما المنت با تمرکز بر مسافرت‌های طولانی و رانندگی در طبیعت با قابلیت تغییر چیدمان صندلی‌های کابین و بارگیری دوچرخه شکل گرفت. فضای داخلی هوندا المنت بسیار جادار بود و امکان شست‌وشوی کف کابین هم وجود داشت. از هوندا المنت، تنها یک نسل از سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۱ در آمریکا تولید شد. این خودروساز ژاپنی کراس‌اور المنت را به اروپا صادر نکرد و این خودرو فقط درانحصار آمریکایی‌ها بود.

سال ۲۰۰۴؛ نسل دوم نیسان اکسترا

نسل اول نیسان اکسترا (Xterra) از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۴ در آمریکا تولید شد. البته، نمونه‌ی تغییریافته‌ی محصول نیسان با کد «رونیز» در ایران هم تولید می‌شد. اکسترا تلاش جسورانه‌ی ژاپنی‌ها در قلمرو جیپ برای نمایش توانایی‌های خودرو آف‌رود خارجی بود که البته با استقبال علاقه‌مندان هم روبه‌رو شد. اکسترا نسل اول در قدرتمندترین مدل با پیشرانه‌ی V6 عرضه شد تا درمقابل خودروهای آف‌رود جیپ، توان رقابت داشته باشد. نسل دوم اسکترا سال ۲۰۰۴ در نیویورک رونمایی شد. اکسترا ۲۰۰۴ در‌مقایسه‌با نسل اول طراحی مشابهی داشت؛ اما حالا علاوه‌بر ابعاد بزرگ‌تر، به پیشرانه‌ی ۸ سیلندر Vشکل ۴ لیتری هم مجهز شده بود. نسل دوم نیسان اسکترا در سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۱ به‌روزرسانی شد تا سرانجام در سال ۲۰۱۵، از خطِ‌تولید کنار برود. رقیب نزدیک نیسان و هم‌وطن اکسترا، تویوتا 4Runner بود که هنوزهم تولید می‌شود.

سال ۲۰۰۵؛ کادیلاک XLR-V

مردم آمریکا اولین‌بار در تبلیغات تلویزیونی بین مسابقات Super Bowl سال ۲۰۰۵ که کادیلاک میلیون‌ها دلار هزینه کرده بود، مدل پرقدرت XLR-V را تماشا کردند. پس‌ازاین، علاقه‌مندان دنیای خودرو بی‌صبرانه منتظر رونمایی رسمی محصول جدید کادیلاک در نمایشگاه نیویورک بودند. در اواسط دهه‌ی ۲۰۰۰، سران کادیلاک تمام تلاش خود را کردند تا با پوشاندن ریشه‌های آمریکایی شرکت و الهام از مسیر بی‌ام‌و، مشتریان جدیدی در اروپا و خانه جذب کنند. رودستر XLR-V مجهز به پیشرانه‌ی V8 سوپرشارژ با قدرت ۴۴۳ اسب‌بخار و براساس قوای فنی شورولت کوروت ساخته شده بود و پرچم‌دار جدید کادیلاک به‌شمار می‌رفت. XLR-V به‌عنوان نسخه‌ی قدرتمند مدل XLR با زمان ۴.۸ ثانیه در آزمایش سرعت صفر تا ۱۰۰ کیلومتربرساعت و قیمت پایه‌ی ۱۱۰,۰۰۰ دلار در سال ۲۰۰۶، نهایت تلاش مدیران ارشد کادیلاک برای جلب نظر خریداران مرسدس بنز SL بود.

سال ۲۰۰۶؛ جیپ رنگلر نسخه آنلیمیتد

مدت‌ها بود که شایعه‌ی تولید جیپ رنگلر (Wrangler) چهاردر شنیده می‌شد و سرانجام این خواسته‌ی طرفداران در سال ۲۰۰۶ و نمایشگاه نیویورک به واقعیت تبدیل شد. نسخه‌ی آنلیمیتد (Unlimited) دراصل همان رنگلر دودر است که حالا با افزایش طولی ۵۲۰ میلی‌متر بدنه، به مدلی چهاردر تبدیل شده بود. منتقدان این مدل معتقد بودند که جیپ رنگلر چهاردر با میراث این شرکت در تضاد است؛ اما نسخه‌ی آنلیمیتد خودرو آف‌رود آمریکایی را بدون ازدست‌دادن قابلیت‌های مشهورش در رانندگی خارج جاده، کاربرپسندتر و پرفروش‌تر کرد.

سال ۲۰۰۷؛ مرسدس بنز CLK63 AMG Black Series

در جمع محصولات متنوع مرسدس بنز، مدل‌ CLK چندان پرطرفدار نبود؛ بنابراین، تولید نسخه‌ای جذاب‌تر از این مدل در دستورکار مقام‌های این شرکت آلمانی قرار گرفت. حاصل تیم مهندسی مرسدس بنز با همکاری متخصصان AMG، در نمایشگاه نیویورک سال ۲۰۰۷ رونمایی شد. CLK63 AMG Black Series در طراحی داخلی و خارجی قوای فنی تغییر بزرگی کرده بود تا به‌سرعت به جمع بهترین‌های مرسدس بنز راه پیدا کند. کیت بدنه‌ی اسپرت با گِل‌گیرهای برجسته، این مدل را مشابه نمونه‌های مسابقه‌ای خودروهای تورینگ آلمان کرده بود. پیشرانه‌ی بزرگ ۶.۲ لیتری با آرایش Vشکل ۸ سیلندر، حدود ۵۰۰ اسب‌بخار قدرت به CLK63 AMG Black Series داده بود تا در کمتر ۴.۵ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتربرساعت برسد. از این مدل که حداکثر سرعتش به حدود ۳۰۰ کیلومتربرساعت می‌رسید، ۵۰۰ دستگاه تولید شد.

سال ۲۰۰۸؛ پونتیاک G8 ST

پونتیاک در نمایشگاه نیویورک سال ۲۰۰۸، نمونه‌ی پیش‌تولید محصولی را رونمایی کرد که دقیقا برای طرفداران وانت‌های قدرتمند طراحی شده بود. G8 ST که در استرالیا با نشان هولدن (Hoden) عرضه شد، پس از شورولت El Camino محصول سال ۱۹۸۷، اولین وانت با طراحی الهام‌گرفته‌شده از مدل سواری بود که به‌وسیله‌ی جنرال موتورز در آمریکا فروخته می‌شد. پونتیاک در G8 ST چیزی کم نگذاشت. پیشرانه‌ی V8 با حجم ۶ لیتر و قدرت ۳۶۱ اسب‌بخار درکنار سیستم انتقال قدرت محورعقب، رؤیای طرفدارن خاص این کلاس از خودروها را هدف گرفت؛ اما G8 ST بازهم درحد رؤیا باقی ماند. درحالی که سران پونتیاک اواخر سال ۲۰۰۹ را برای فروش این مدل در نظر گرفته بودند، مدیران ارشد جنرال موتورز انحلال کامل این برند را پس از ۹۳ سال فعالیت تا پایان سال ۲۰۱۰ اعلام کردند.

سال ۲۰۱۰؛ کادیلاک CTS-V Sport Wagon و نسل دوم سایون tC

در نمایشگاه نیویورک ۲۰۱۰، مدل استیشن کادیلاک CTS-V به‌عنوان خودرویی نمایشی معرفی شد. بااین‌حال باتوجه‌به به جزئیات در ساخت این خودرو و صحبت‌های رسانه‌های مختلف، استیشن جذاب کادیلاک که ترکیبی از طراحی اروپایی با مهندسی آمریکایی بود، تمام ویژگی‌های لازم برای تولید و رسیدن به خیابان‌ها را به‌همراه داشت. کادیلاک سال‌ها بود که تولید خودروهای استیشن را کنار گذاشته و به رقبای اروپایی واگذار کرده بود؛ اما با محبوبیت ناگهانی این مدل‌ها در اوایل دهه‌ی ۲۰۱۰ بین مردم آمریکا، احتمال تولید دوباره درنظر گرفته شد. برخلاف خودروسازان اروپایی، کادیلاک به‌دنبال تولید استیشن خانوادگی با پیشرانه‌ی کوچک نبود و از قلب ۶.۲ لیتری سوپرشارژ V8 شورولت کوروت در CTS-V Sport Wagon استفاده کرد. استیشن کادیلاک با بیش از ۵۵۰ اسب‌بخار قدرت، قطعات برادر سدانش مثل جعبه‌دنده‌ی ۶ سرعته‌ی دستی، سیستم تعلیق مغناطیسی، ترمزهای برمبو و رینگ‌های آلومینیومی ۱۹ اینچی را هم قرض گرفت تا مدلی متفاوت در بازار جهانی باشد. در سال ۲۰۱۱، این مدل سرانجام عرضه شد و سال ۲۰۱۴ به تاریخ پیوست.

سایون (Scion) برند زیرمجموعه‌ی تویوتا بود که تنها از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۶ با هدف تولید خودروهای اسپرت کامپکت برای قشر جوان زنده ماند. یکی از هشت مدل تویوتا با نشان سایون، tC بود که نسل دوم آن در نمایشگاه نیویورک ۲۰۱۰ رونمایی شد. گفتنی است در خاورمیانه، سایون tC با نام تویوتا زلاس عرضه شد. نسل اول سایون tC (مدل ۲۰۰۴) با پیشرانه‌ی ۴ سیلندر ۲.۵ لیتری و ۱۸۰ اسب‌بخار قدرت را می‌توان خودرویی موفق برای تویوتا دانست. ویژگی‌هایی مانند قیمت مناسب و دیفرانسیل‌جلو سایون tC را در نظر بسیاری از افراد جایگزین شایسته‌ی تویوتا سلیکا (Celica) نشان داد. نسل دوم سایون tC زمانی عرضه شد که تقاضا برای خودروهای اسپرت کامپکت در آمریکا کاهش یافته بود. با آغاز دهه‌ی ۲۰۱۰، فروش سایون هرروز کمتر شد تا درنهایت، مقام‌های تویوتا فعالیت این برند را در سال ۲۰۱۶ متوقف کردند.

سال ۲۰۱۱؛ نسل نهم هوندا سیویک

ریشه‌های اصلی هوندا سیویک در ژاپن است؛ اما این مدل همیشه یکی از خودروهای پرفروش‌ آمریکا درنظر گرفته می‌شود. دقیقا به‌همین‌دلیل است که مدیران ارشد هوندا نسل جدید سیویک را در آمریکا رونمایی می‌کنند نه کشورهای اروپایی یا آسیایی. اولین نمونه‌های تولیدی نسل نهم هوندا سیویک بیشتر به‌دلیل طراحی خارجی نه‌چندان زیبا و جذاب، مشتریان زیادی نداشتند که این نقص با به‌روزرسانی سال ۲۰۱۳ تاحدودی جبران شد. مانند نسل‌های گذشته، بهترین سیویک با تولید نسخه‌ی Type R در سال ۲۰۱۵ دردسترس خریداران قرار گرفت؛ اما تولید نسل نهم هوندا سیویک تا سال ۲۰۱۷ ادامه داشت.

سال ۲۰۱۲؛ دوج وایپر SRT

دپارتمان تیونینگ اختصاصی کرایسلر با نام SRT در مهندسی نسل پنجم دوج وایپر (با تلفظ صحیح انگلیسی داج) نقش اساسی ایفا کرد. وایپر SRT در نمایشگاه نیویورک ۲۰۱۲ رونمایی شد و با قابلیت‌های کنترل بهتر، از نسل‌های گذشته فاصله‌ی زیادی گرفت. تولید نسل پنجم وایپر باتوجه‌به توسعه‌ی پلتفرم اختصاصی SRT بسیار پرخرج بود. آخرین وایپر درنهایت، با پیشرانه‌ی ۱۰ سیلندر Vشکل ۸.۴ لیتری و قدرت ۶۴۰ اسب‌بخار در سال ۲۰۱۳ عرضه شد. وایپر پنجم بیشتر از همیشه به ویژگی‌های خودرو اسپرت نزدیک شده بود؛ اما بازهم نتوانست نظر علاقه‌مندان را جلب کند. فروش این مدل به‌قدری ناامیدکننده بود که خطِ‌تولید وایپر درسال ۲۰۱۷، بدون هیچ نشانه‌ای از وجود جایگزین در آینده متوقف شد.

سال ۲۰۱۳؛ شورولت SS و مدل مفهومی سوبارو WRX

زمانی‌که شورولت در سال ۱۹۹۶ تولید نسل چهارم کپریس (Caprice) را متوقف کرد، بسیاری از افراد تصور کردند این برند آمریکایی سدان دیفرانسیل‌عقب جدیدی عرضه نخواهد کرد. البته، این تصور کاملا درک‌کردنی بود؛ زیرا تقریبا تمام رقبای اصلی شورولت به تولید خودروهای دیفرانسیل‌جلو روی آورده بودند و نسل ششم کپریس هم فقط دراختیار نیروهای پلیس آمریکا قرار گرفت. شورولت سرانجام دوباره سدان محورعقب تولید کرد؛ اما این‌بار این خودرو نمونه‌ی SS از هولدن کامودور ساخت استرالیا بود. شورولت SS، تنها با پیشرانه‌ی ۶.۲ لیتری V8 کد LS3 تولید شد.

به‌دلیل محبوبیت فراوان سوبارو در آمریکا، هرسال باید منتظر خودرویی جذاب از این شرکت اصیل ژاپنی در نمایشگاه نیویورک باشیم. مدل مفهومی WRX سال ۲۰۱۳ اولین پیش‌نمایش سوبارو از نسل جدید سدان قدرتمند دودیفرانسیل و جدایی نام‌های ایمپرزا (Impreza) و WRX برای همیشه بود. WRX پیش‌ازاین، در نسل‌های مختلف ایمپرزا نسخه‌ای ویژه بود؛ اما حالا به مدلی مستقل تبدیل شد. مدل تولیدی WRX سال ۲۰۱۴ به بازار رسید؛ اما می‌توان گفت در‌مقایسه‌با مدل مفهومی، هیجان کمتری در طراحی داشت. درهرصورت، نمایشگاه نیویورک ۲۰۱۳ آغاز جدایی WRX و ایمپرزا در خطِ‌تولید سوبارو بود که تابه‌امروز هم ادامه داشته است.

سال ۲۰۱۴؛ مدل مفهومی لندرور دیسکاوری ویژن

شرکت بریتانیایی لندرور این روزها کمتر مدل‌های مفهومی و نمایشی جدید را رونمایی می‌کند. دلیل اصلی این استراتژی جدید، جلوگیری از کپی‌شدن طراحی محصولات آینده به‌وسیله‌ی شرکت‌های چینی است. در طول سال‌های گذشته، بارها دیده‌ایم شرکت‌های چینی کپی خودروهای لندرور را زودتر از برند بریتانیایی به بازار عرضه می‌کنند. یکی از آخرین مدل‌های مفهومی لندرور، شاسی‌بلند دیسکاوری ویژن (Discovery Vision) است که سال ۲۰۱۳ در نمایشگاه نیویورک رونمایی شد. این مدل نشان‌دهنده‌ی تلاش تیم طراحی لندرور برای ایجاد انقلاب اساسی در دیسکاوری بود که از سال ۱۹۸۹، تغییرات کمی داشت. سال ۲۰۱۷، نمونه‌ی تولیدی نسل پنجم دیسکاوری رونمایی شد و غیر از درهای کالسکه‌ای، دقیقا مشابه نمونه‌ی مفهومی بود.

سال ۲۰۱۵؛ پورشه باکستر اسپایدر

خودروساز آلمانی پورشه معمولا نمایشگاه دیترویت را کنار می‌گذارد؛ اما با محصولی جدید به نیویورک می‌رود. سال ۲۰۱۵، پورشه با نسل دوم باکستر اسپایدر پرطرفدار به نیویورک رسید که با قدرت بیشتر (۳۸۵ اسب‌بخار)، وزن سبک‌تر، فرمان‌پذیری حساس‌تر و طراحی به‌روزتر نظر علاقه‌مندان را جلب کرد. مدل باکستر اسپایدر آخرین محصول پورشه از نسل 981 بود که حدود ۲,۴۰۰ دستگاه از آن تولید و ۸۵۰ نمونه به آمریکا صادر شد. پورشه 982 با نام 718 باکستر در محلی که این شرکت آلمانی مهم‌ترین محصولات خود را معرفی می‌کند، یعنی نمایشگاه خودرو ژنو، رونمایی شد.

سال ۲۰۱۷؛ دوج چلنجر SRT Demon و مدل مفهومی نیسان روگ Trail Warrior

شرکت آمریکایی دوج پس از ماه‌ها انتشار ویدئوهای تبلیغاتی جذاب و جان‌به‌لب‌کردن طرفداران خودروهای عضلانی، سرانجام در نمایشگاه نیویورک ۲۰۱۷ با محصولی متفاوت و شگفت‌انگیز حاضر شد. اهریمن دوج با ۸۴۰ اسب‌بخار قدرت، هیچ شباهتی به خودروهای دیگر نیویورک ۲۰۱۷ نداشت. درواقع، درست در زمانی‌که رقبای دوج در‌حال‌توسعه‌ی سیستم برق ۴۸ ولتی و فناوری خودران سطح سه بودند، مقام‌های این شرکت شب‌وروزشان را با تلاش برای کسب مجوز خودرویی می‌گذراندند که در خیابان‌های عمومی می‌توانست دو چرخ جلوِ خود را از زمین بلند کند. همان‌طورکه انتظار می‌رفت، دوج چلنجر دیمِن به قهرمان خودروسازی آمریکا تبدیل شد و تمام ۳,۳۰۰ ظرفیت تولیدی‌اش تا پایان سال ۲۰۱۸ به‌فروش رفت.

نیسان با رونمایی مدل مفهومی و آف‌رود Rogue Trail Warrior به همه یادآوری کرد که هرچیزی در نمایشگاه نیویورک امکان‌پذیر است. شاسی‌بلند روگ خودرو چندان ویژه‌ای نیست؛ اما تیم مهندسی نیسان با نصب چرخ‌های ممتد و افزایش ارتفاع تا ۷۶۲ میلی‌متر، این مدل را خاص کرد. روگ Trail Warrior حتی به تعداد محدود هم تولید نشد و تنها یک مدل نمایشی برای جذب بیشتر بازدیدکنندگان به غرفه‌ی این شرکت ژاپنی در نیویورک بود.

سال ۲۰۱۸؛ آئودی RS5 Sportback و جنسیس Essentia

دیدن آئودی RS5 اسپرت بک در نمایشگاه نیویورک ۲۰۱۸ بسیار تعجب‌برانگیز بود؛ زیرا معمولا این نمونه از محصولات خودروساز آلمانی آئودی در فرانکفورت یا ژنو رونمایی می‌شوند. مقام‌های آئودی در مراسم رونمایی RS5 اسپرت بک اعلام کردند دلیل رونمایی این مدل ۴۴۴ اسب‌بخاری در نیویورک، احتمال وجود تقاضای بالا است. آئودی RS4 در آمریکا فروخته نمی‌شود؛ بنابراین، افرادی که به‌دنبال خودرو اسپرت محصول این برند با طراحی سدان و قیمتی مشابه بی‌ام‌و M3 و مرسدس AMG G63 هستند، RS5 اسپرت بک گزینه‌ی اصلی خواهد بود. پیش‌بینی سران آئودی درست از آب درآمده و به‌دلیل تضمین پاسخ‌گویی کامل به تقاضای RS5 اسپرت بک درآمریکا، فروش این مدل در اروپا به تعویق افتاده است.

مدل مفهومی اسنشیا (Essentia) به این دلیل طراحی شد تا این تصور از بین برود که جنسیس، برند زیرمجموعه‌ی هیوندای، یکی از شرکت‌های خودروساز معمولی کره‌جنوبی است. فلسفه‌ی طراحی این مدل تمام‌برقی، پیش‌بینی تولید خودرویی گرندتورر در دهه‌ی ۲۰۲۰ است؛ ازاین‌رو، احتمال تولید اسنشیا یا مدلی براساس طراحی این نمونه‌ی مفهومی بسیار اندک است. با تمام این‌ها، مقام‌های جنسیس هنوز این موضوع را به‌طور رسمی تأیید یا تکذیب نکرده‌اند.