پیشرانه مسابقه‌ای جدید بی‌ ام و معرفی شد؛ ۲ لیتر با ۶۰۰ اسب بخار توان

۲۰۰۲ توربو یکی از نمادین‌ترین خودروهای ساخته‌شده در تاریخ بی‌ام‌و است. با بهره‌گیری از پیشرانه‌ی M121 توربوشارژ، این خودرو یکی از افسانه‌های مسابقات اتومبیلرانی بود. ۲۰۰۲ توربو اولین نمونه‌ای بود که توسط تیم M موتوراسپرت بی‌ام‌و به پیشرانه‌ی توربوشارژ مجهز شد. اکنون پس از گذشت نیم قرن، بی‌ام‌و بار دیگر پیشرانه‌ی کم حجم و قدرتمند دیگری را معرفی کرده که از نوادگان M121 نام‌دار به‌شمار می‌رود.

این پیشرانه که P48 نام دارد، برای بی‌ام‌و M4 حاضر در مسابقات DTM آماده شده است. بین پیشرانه‌ی P48 و M121 شباهت‌های واضحی وجود دارد. هر دو پیشرانه از نوع ۴ سیلندر خطی توربوشارژ با حجم ۲ لیتر هستند. هر دو از یک توربوشارژر  و سیستم انژکتوری بهره می‌برند؛ اما شباهت‌ها به همین موارد خلاصه می‌شود.

بی‌ام‌و برای خودرو‌ی M4 DTM، پیشرفته‌ترین و بهره‌ور‌ترین پیشرانه‌ی خود و تاریخ مسابقات DTM را درنظر گرفته است. کارتل این پیشرانه از آلومینیوم ساخته شده و سر‌سیلندر‌ها نیز توسط مهندسان خط تولید لاندسهوت بی‌ام‌و طراحی شده است. جنس قطعات در چنین پیشرانه‌ای از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا باید توان لازم برای تحمل میزان بوست توربو‌ و ۶۰۰ اسب‌بخار قدرت را داشته باشند.

به منظور مقایسه، پیشرانه M121 متعلق به بی‌ام‌و ۲۰۰۲ توربو، با بوست ۱۴.۲ پی‌اس‌آی (psi) تنها ۲۸۰ اسب‌بخار قدرت تولید می‌کرد؛ اما پیشرانه P48 با بوست ۳۶.۲ تا ۶۰۰ اسب‌بخار قدرت تولید می‌کند. نکته جالب اینکه پیشرانه M121 بی‌ام‌و توانایی تحمل ۲۵.۵ پی‌اس‌آی فشار را داشته است؛ اما در صورت تحمل این فشار، سرسیلندرها از جای خود بلند می‌شدند.

با وجود پیچیدگی قطعات به‌کاررفته، وزن این پیشرانه تنها ۸۵ کیلوگرم است. پیشرانه جدید تیم بی‌ام‌و موتوراسپرت، یکی از جذاب‌ترین پیشرانه‌های معرفی شده برای مسابقات اتومبیلرانی در چند سال گذشته است. با وجود شباهت‌های بین پیشرانه‌ی P48 و M121، بی‌ام‌و M4 DTM می‌تواند بار دیگر قهرمانی‌های نمونه افسانه‌ای ۲۰۰۲ توربو را تکرار کند.