بهترین پیشرانه‌های جهان در سال ۲۰۱۹ و تکرار موفقیت فراری

امسال هم مراسمی تحت عنوان همایش بهترین پیشرانه‌ی جهان (International Engine of the Year) توسط مجله‌ی بین‌المللی فناوری پیشرانه (Engine Technology International magazine) و بنیاد UKi مدیا برگزار شد. هدف از این مراسم، انتخاب بهترین پیشرانه‌ها‌ی دنیا در کلاس‌های مختلف و معرفی برترین نمونه در مجموع امتیازات است. نتایج، براساس رای ۶۹ روزنامه‌نگار و نویسنده‌ی مقالات خودرو از ۳۲ کشور جهان حاصل می‌شود. برگزارکنندگان همایش، طی ۲۱ سال گذشته بدون استفاده از حامیان مالی یا کسب منفعت ازطریق جذب تبلیغات، همایش انتخاب بهترین پیشرانه‌های جهان را به ثمر رسانده‌اند.

برای سال ۲۰۱۹، برخلاف دوره‌های قبل، پیشرانه‌ها براساس قدرت با اختلاف ۱۰۰ اسب‌بخار، در ۷ کلاس گروه‌بندی شدند. علاوه‌بر این‌ها، ۴ گروه شامل بهترین پیشرانه‌ی جدید، هیبرید، برقی و تقویت‌شده (Performance) هم، برنده‌های خود را معرفی کردند. درنهایت، جایزه‌ی اصلی مراسم به برترین پیشرانه‌ی جهان اهدا شد. امسال برای اولین‌بار، قدرت پیشرانه به‌جای حجم موتور، ملاک گروه‌بندی قرار گرفت؛ چراکه بسیاری از کارشناسان معتقدند امروزه عملکرد فنی پیشرانه برای مردم اهمیت بیشتری نسبت به حجم موتور دارد.

در ادامه‌ی مطلب، مروری اجمالی بر ۱۱ پیشرانه‌‌ی برتر دنیا از گروه‌های مختلف داشته‌ایم. همچنین خودروهایی که مجهز به برترین پیشرانه‌ی دنیا در کلاس خود تولید می‌شوند، به اختصار معرفی شده‌اند.

در  ۷ سال‌ گذشته، بارها پیشرانه کم‌حجم ساخت فورد در کلاس کوچک‌تر از یک لیتر، جایزه‌ی اول را کسب کرده بود؛ امسال فورد با نمونه‌ی ۳ سیلندر ۹۹۹ سی‌سی، رای قاطع داوران را به دست آورد. دیگر مدعیان در کلاس کمتر از ۱۵۰ اسب‌بخار، موتورهای ۱.۵ لیتری فولکس واگن و بی‌ام‌و، یک لیتری فولکس واگن، ۱.۸ لیتری تویوتا لکسوس و ۱.۲ لیتری پژو بودند.

پیشرانه‌ی یک لیتری و توربوشارژ فورد، روی محصولات متنوعی شامل فیستا، فوکوس، C مکس، موندئو و اکواسپرت نصب می‌شود. به‌لطف فناوری اکوبوست، قدرت این پیشرانه به ۱۲۵ اسب‌بخار با گشتاور ۱۷۰ نیوتن‌متر می‌رسد. به‌عنوان مثال، فورد فوکوس هاچبک با پیشرانه‌ی ۹۹۹ سی‌سی فورد، ظرف ۱۰.۵ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتربرساعت می‌رسد و میانگین مصرف سوخت ۴.۸ لیتر فراهم می‌کند.

به سختی می‌توان برنده‌ی کلاس ۱۵۰ تا ۲۵۰ اسب‌بخار را به نام آئودی ثبت کرد، چراکه فولکس واگن هم در بهینه‌سازی این پیشرانه، نقش داشته است. دیگر نکته‌ی جالب درباره‌ی پیشرانه‌ی ۲ لیتری و توربوشارژ آئودی (فولکس‌واگن)، تیراژ تولید بسیار بالا و نصب روی ۲۶ خودروی مختلف از محصولات گروه فولکس‌واگن است. رقبای این پیشرانه، نمونه ۲ لیتری بی‌ام‌و، ۱.۵ لیتری فورد و مدل‌های تمام برقی ساخت بی‌ام‌و (i3) و کیا هیوندای بودند.

مدل‌های مختلفی از آئودی، سئات و فولکس واگن، مجهز به پیشرانه‌ی ۲ لیتری TFSهستند. فولکس واگن گلف و آئودی TT، معروف‌ترین خودروها از این دست، محسوب می‌شوند. با حجم دقیق ۱۹۸۴ سی‌سی، قدرت ۱۹۷ اسب‌بخار و گشتاور ۳۲۰ نیوتن‌متر در اختیار راننده‌ی آئودی TT خواهد بود تا ظرف ۷ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتربرساعت برسد و میانگین مصرف سوخت ۶.۳ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر داشته باشد.

پورشه یکی از مهم‌ترین تولیدکنندگان پیشرانه‌های توربوشارژ در تاریخ خودروسازی دنیا است. حضور این برند در فستیوال برترین پیشرانه‌های جهان دور از ذهن نبود؛ اما کسب مقام اول در کلاس بسیار پرمخاطب ۲۵۰ تا ۳۵۰ اسب‌بخار با رقبای قدر از سراسر جهان، افتخاری دیگر برای پورشه است. امسال هم، رقیب بسیار قدرتمندی از بی‌ام‌و با حجم ۳ لیتر حضور داشت که تقریبا روی تمامی محصولات این شرکت، نصب می‌شود. دیگر پیشرانه‌ی منتخب در کلاس ۲۵۰ تا ۳۵۰ اسب‌بخار، موتور برقی تسلا است که زیر کاپوت مدل‌ ۳، X و S وجود دارد. پیشرانه‌های ۲ لیتری و توربوشارژ ساخت آئودی، هوندا، رنو، نیسان و اینفینی هم، رقابت سال ۲۰۱۹ را با رای هیئت داوران، به پورشه واگذار کردند.

پیشرانه‌ی ۲.۵ لیتری و توربوشارژ پورشه با قدرت ۳۵۰ اسب‌بخار و گشتاور ۴۲۰ نیوتن‌متر، روی مدل‌های باکستر و کیمن (۷۱۸) نصب می‌شود. کیمن S با این قوای محرک، ۴.۵ ثانیه پس از شروع حرکت به سرعت ۱۰۰ کیلومتربرساعت می‌رسد و نهایت سرعت ۲۸۵ کیلومتربرساعت خواهد داشت. با این آمار فنی، میانگین مصرف سوخت کیمن S مدل ۲۰۱۹، تنها ۸ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر است.

هرچند که موتور ۲۶۰ اسب‌بخار تسلا در گروه خود با اختلاف رای قابل‌توجه، رقابت را به پورشه واگذار کرد و حتی نزدیک به آئودی و بی‌ام‌و، نظر داوران را جلب نکرد؛ گروه جگوار لندرور توانست از کیفیت فنی خودروهای تمام‌الکتریکی دفاع کند. این‌بار، پیشرانه‌ی مشهور پورشه ۹۱۱ با ختلاف تنها یک امتیاز، رقابت را به موتور برقی جگوار آی پیس (i-Pace) واگذار کرد. شاید مهم‌ترین بازنده در کلاس ۳۵۰ تا ۴۵۰ اسب‌بخار، پیشرانه‌ی ۶ سیلندر و ۳ لیتری بی‌ام‌و بود که در مدل‌های M3 و M4 وجود دارد. رقیب همیشگی بی‌ام‌و از مرسدس بنز هم با حجم و قدرت مشابه، درکنار موتور ۲.۵ لیتری آئودی و پیشرانه‌ی پلاگین هیبرید بی‌ام‌و i8، رقابت را به کراس‌اور جگوار واگذار کردند.

جگوار آی‌پیس، فقط با یک نوع پیشرانه‌ی تمام‌برقی عرضه می‌شود. در جلو و عقب خودرو، ۲ موتور برقی وجود دارد که مجموع قدرت ۳۹۵ اسب‌بخار و نهایت گشتاور ۷۰۰ نیوتن‌متر تولید می‌کند. با این تجهیزات، جگوار آی‌پیس ظرف ۴.۵ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتربرساعت می‌رسد و پس از شارژ کامل، مسافتی حدود ۴۰۰ کیلومتر را می‌پیماید.

ناکامی بی‌ام‌و در کسب مقام بهترین پیشرانه‌ی سال ۲۰۱۹، با موفقیت مرسدس AMG در کلاس ۴۵۰ تا ۵۵۰ اسب‌بخار تکمیل شد. دیگر رقبا در این گروه، پیشرانه‌های ۳ لیتری در مدل‌های M3‌و M4، نمونه‌های ۳.۸ لیتر و ۴ لیتری پورشه ۹۱۱، نسخه‌ی ۳.۸ لیتری ۸ سیلندر مکلارن ۵۷۰S و همچنین پیشرانه‌ی ۲.۹ لیتری نصب‌شده روی آلفارومئو جیولیا و استلویو بودند.

تقریبا تمامی محصولات AMG با پیشرانه‌ی ۴ لیتری توئین‌توربو تولید می‌شوند. علاوه‌بر مدل‌های متنوع مرسدس بنز، استون‌مارتین ونتیج و DB۱۱ هم، از این پیشرانه‌ی ۸ سیلندر استفاده می‌کنند. مرسدس بنز AMG E63 با چنین پیشرانه‌ای، قدرت ۵۷۱ اسب‌بخار و ۷۵۰ نیوتن‌متر نیوتن‌متر تولید می‌کند تا ظرف ۳.۵ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتربرساعت برسد. میانگین مصرف سوخت ۸.۸ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر برای موتور ۸ سیلندر با قدرت نزدیک به ۶۰۰ اسب‌بخار، یکی از عوامل موفقیت مرسدس بنز و کسب عنوان بهترین پیشرانه در گروه خود بوده است.

برای چهارمین سال متوالی، پیشرانه‌ی ۳.۹ لیتری فراری موفق به افتخارآفرینی در همایش بهترین پیشرانه‌ی جهان می‌شود. طی ۳ دوره‌ی قبل در سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۸ هم، پیشرانه‌ی ۳.۹ لیتری فراری با عنوان برترین نمونه در کلاس ۳ تا ۴ لیتر انتخاب شده بود. امسال، پیشرانه‌ی مشهور بی‌ام‌و M5 و مرسدس AMG E63 S، درکنار نسخه‌ی ۱۰ سیلندر آئودی R8 ، لامبورگینی هوراکان و مدل ۳.۸ لیتری ساخت مکلارن، رقابت را با اختلاف قابل‌توجه به فراری واگذار کردند.

امسال، فراری پورتوفینو و GTC4 لوسو T با پیشرانه‌ی ۳.۹ لیتری برنده‌ی جایزه، عرضه می‌شوند. قدرت نهایی پیشرانه به ۶۰۰ اسب‌بخار و بیشترین گشتاور، به ۷۶۰ نیوتن‌متر می‌رسد. با این آمار فنی، فراری پورتوفینو می‌تواند سرعت‌گیری صفر تا ۱۰۰ کیلومتربرساعت ۳.۵ ثانیه و صفر تا ۲۰۰ کیلومتربرساعت ۱۰.۸ ثانیه داشته باشد. نهایت سرعت هم، حدود ۳۲۰ کیلومتربرساعت عنوان شده؛ درحالی‌که میانگین مصرف سوخت، ۱۰.۷ لیتر است.

نسخه‌ی دیگری از پیشرانه‌ی نصب‌شده بر فراری پورتوفینو و GTC4 لوسو T به‌لطف تقویت توربوشارژرها، قدرت بیشتری تولید می‌کند. این نمونه، روی مدل‌های 488GTB و488 پیستا نصب شده است. در کلاس قوی‌تر از ۶۵۰ اسب‌بخار، دیگر پیشرانه‌ی فراری با حجم ۶.۵ لیتر که روی ۸۱۲ سوپرفست دیده می‌شود، رقیب اصلی بود. رتبه‌های سوم تا پنجم این گروه به تریبت در اختیار پورشه ۹۱۱ توربو، لامبورگینی اونتادور و مکلارن ۷۲۰S قرار گرفت.

با گذشت ۵ سال از معرفی بی‌ام‌و i8، پیشرانه‌ی پلاگین هیبرید این خودرو، همچنان موفق به دریافت جایزه‌ی بهترین پیشرانه‌ی سال در کلاس خود می‌شود. طی سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۸ در گروه پیشرانه‌های ۱.۴ تا ۱.۸ لیتری، بی‌ام‌و i8 توانست برتر از رقبا ظاهر شود و بیشتری رای را از داوران بگیرد. این پیشرانه در سال ۲۰۱۵ و اولین حضور خود در فستیوال برترین‌ها، ۲ جایزه‌ی بهترین مدل تازه‌وارد و بهترین پیشرانه در مجموع را به نام خود ثبت کرده بود. امسال، موتورهای پلاگین هیبرید پورشه پانامرا، تویوتا C-HR و ولوو، مغلوب بی‌ام‌و شدند.

حاصل همکاری پیشرانه‌ی ۳ سیلندر ۱.۵ لیتری بنزینی مجهز به توربوشارژ و اینترکولر با موتور برقی ۲۲۸ اسب‌بخار، مجموع قدرت ۳۷۰ اسب‌بخار و نهایت گشتاور ۵۷۰ نیوتن‌متر فراهم می‌کند. مدل ۲۰۱۹ بی‌ام‌و i8 در زمان ۴ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتربرساعت می‌رسد و نهایت سرعت ۲۵۰ کیلومتربرساعت دارد.

در ۳ دوره‌ی قبل هم، پیشرانه‌ی ۳.۹ لیتری فراری که روی نسخه‌های مختلف از مدل 488 نصب شده بود؛ برنده‌ی جایزه‌ی بهترین پیشرانه‌ی سال شد. مهم‌ترین رقبای فراری با اختلاف رای قابل‌توجه، به ترتیب موتور برقی جگوار آی‌پیس، پیشرانه‌ی ۵۷۱ اسب‌بخار مرسدس AMG و نمونه‌ی ۲.۵ لیتری ۳۵۰ اسب‌بخار پورشه بودند.

امسال، برخلاف ادوار گذشته، هیچ پیشرانه‌ای از برندهای ژاپنی موفق به کسب جایزه نشد و البته مشابه سنوات قبل، جایزه‌ای به پیشرانه‌های قدرتمند و پرمصرف امریکایی تعلق نگرفت. جایزه‌ی بهترین پیشرانه‌ی تازه‌وارد هم، نصیب قوای محرک برقی نصب‌شده روی کراس‌اور جگوار آی‌ پیس شد.