چهارمین نسل از مرسدس بنز GLE از زمان معرفی خود در آمریکا توجه بسیاری را به‌خود جلب کرده است. این خودرو همه‌ی آنچه از خودرو شاسی‌بلند بزرگ انتظار می‌رود، یعنی تودوزی چرمی، اتاق جادار، قوای فنی قدرتمند، ابعاد بزرگ و سواری راحت را به‌همراه دارد. مدل جدید این خودرو در بخش سواری به‌دلیل استفاده از سیستم تعلیق جدید مرسدس بنز با نام E-Active کیفیت سواری در حد کلاس S را ارائه می‌دهد.
مدل بازار آمریکا از پیشرانه‌ی EQ-boost بنزینی ۶ سیلندر خطی به حجم سه لیتر بهره می‌برد؛ ولی مدل چهار سیلندر دیزلی هم در اروپا عرضه می‌شود. در مدل دیزلی از سیستم تعلیق جدید بادی خبری نیست.
به‌هر‌حال، پیشرانه‌ی دولیتری این خودرو چندان هم دست‌وپا بسته نیست و با قدرت ۲۴۲ اسب‌بخاری و گشتاور ۵۰۰ نیوتن‌متری خود به‌خوبی از پس وظایف محوله برمی‌آید. همچنین، برای انتقال نیرو به هر چهارچرخ نیز از جعبه‌دنده‌ی ۹ سرعته‌ی خودکار استفاده شده است.
با وجود حجم موتور کم، پیشرانه‌ی دیزلی این خودرو به‌خوبی بدنه‌ی ۲.۲ تنی این خودرو را حرکت می‌دهد و در ۷.۲ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتربرساعت می‌رسد. از این نظر، GLE 300d می‌تواند با خیلی از هاچ‌بک‌های قدرتمند بازار رقابت کند. مشکل موجود در رانندگی با GLE این است که توانایی‌های حرکتی آن درحدانتظار مرسدس بنز چشمگیر نیست. برای مثال، با فشردن پدال گاز صدای پیشرانه خیلی جذاب نیست و حس خوبی منتقل نمی‌کند. این مشکل احتمالا در مدل GLE 350d کمتر است که دو سیلندر بیشتر دارد.
نکته‌ی دیگر مربوط‌به جعبه‌دنده‌ی ۹ سرعته‌ی خودکار این خودرو است. این جعبه‌دنده عملکردی نرم و توأم با آرامش دارد؛ اما مشکلش این است که گه‌گاه برای سبک‌کردن دنده‌ها دیر اقدام می‌کند و این موضوع باعث افزایش دور موتور شود. این در حالی است که خودرو در حالت اسپرت قرار ندارد و همین نکته باتوجه‌به صدای نه‌چندان جذاب پیشرانه‌ی دیزلی، می‌تواند تاحدودی آزاردهنده باشد.
همان‌طورکه در ابتدا اشاره کردیم، مدل بررسی‌شده فاقد سیستم تعلیق E-Active بود؛ ولی درعوض، از AirMatic استفاده کرده است. در این مدل، به‌نظر می‌رسد تعادل رضایت‌بخشی بین فرمان‌پذیری و نرمی سواری وجود ندارد و با E-Active مقایسه‌کردنی نیست.
با وجود این کم‌وکاستی‌ها، همچنان نرمی و راحتی سواری GLE تحسین‌کردنی است و به‌خوبی می‌تواند دست‌اندازها و چاله‌های مسیر را در در خود جذب و از انتقال ضربات به کابین جلوگیری کند. در‌این‌بین، رینگ‌های ۲۰ اینچی با لاستیک‌های ۲۷۵ میلی‌متری نیز به کمک سیستم تعلیق آمده‌اند تا سواری بهتری فراهم کنند. باوجوداین، همین نرمی هنگام رانندگی تهاجمی به نکته‌ای منفی تبدیل می‌شود و در پیچ‌های تند، چرخش زیادی در بدنه احساس می‌شود. برای کاهش یا رفع این نکته‌ی منفی بهتر است حالت رانندگی خودرو را در وضعیت اسپرت قرار داد. در حالت اسپرت، رانندگی کمی بهتر می‌شود و فرمان نیز اطلاعات بیشتری دراختیارتان قرار می‌دهد؛ اما همچنان ایده‌آل نیست. سیستم چهارچرخ محرک مرسدس بنز با نام 4Matic به‌خوبی از پس وظایف خود برمی‌آید و بهترین تقسیم گشتاور را بین چرخ‌ها انجام می‌دهد تا خودرو چسبندگی بهتری داشته باشد. درمقابل، وجود این سیستم در پیچ‌ها اندکی کم‌فرمانی با خود به‌همراه دارد؛ اما در حدی نیست که آزاردهنده باشد و به‌نوعی مهارکردنی و پیش‌بینی‌پذیر است.
یکی از اصلی‌ترین قوت‌های GLE جدید کابین آن است. فضای داخلی این خودرو عالی است و مواد به‌کاررفته در آن نیز کیفیت درخورتوجهی دارند. خروجی‌های چهارگانه‌ی سیستم تهویه در کنسول مرکزی طراحی هوشمدانه‌ای دارند و سیستم اطلاعات و سرگرمی MBUX نیز با دو نمایشگر ۱۲.۳ اینچی، بسیار کارآمد و هوشمندانه است.
یکی از مشکلات GLE قیمتش است؛ چون برای مثال، بی‌ام‌و X5 xDrive30d تنها ۲ هزار و ۲۸۳ دلار از آن گران‌تر است؛ درحالی‌که درعوض، پیشرانه‌ی ۶ سیلندر قوی‌تری دارد. افزون‌براین، سیستم تعلیق بادی این مدل که از نوع E-Active نیست، چندان چنگی به دل نمی‌زند و نمی‌تواند طرفداران رانندگی را کاملا راضی کند. به‌همین‌دلایل، عاشقان فرمان‌پذیری بهتر ترجیح می‌دهند به‌سراغ بی‌ام‌و X5 بروند که دینامیک رانندگی راضی‌کننده‌ای ارائه می‌دهد.
نظرات