فیات S76 متعلق به دهه‌ی ۱۹۱۰ است و کاملا مشخصاتی متضاد با خودروهای کم‌حجم امروزی دارد. در زیر کاپوت این مدل، از پیشرانه‌ی چهار سیلندر با حجم موتور ۲۸.۴ لیتر استفاده شده است. در حقیقت، بهتر است بگوییم این خودرو در ابتدا موتوری غول پیکر بوده که خودرویی به آن وصل شده است.
در آن سال‌ها، این خودرو توانست رکورد سرعت ۱۸۷ کیلومتر بر ساعت را بشکند. البته، خودرو قبلا در سال ۱۹۱۳ در بلژیک توانسته بود به حداکثر سرعت ۲۱۳ کیلومتر بر ساعت نیز دست پیدا کند؛ ولی از آنجا که برای ثبت رکورد سرعت خودرو باید بتواند در مسیر برگشت نیز به آن سرعت دست پیدا کند، فیات S76 نتوانست در مسیر برگشت به این سرعت برسد. از این رو، هیچ‌گاه رکورد سریع‌ترین خودرو زمان خود را ازآنِ خود نکرد. پیشرانه‌ی بزرگ S76 می‌تواند ۲۹۰ اسب‌بخار قدرت تولید کند و به جعبه‌دنده‌ی چهارسرعته متصل شده است.
وزن این خودرو ۱,۶۵۰ کیلوگرم است که برای آن زمان وزن زیادی است و جزو خودروهای سنگین وزن قرار می‌گیرد. این خودرو پس از جنگ جهانی اول تکه‌تکه و بدون موتور به استرالیا ارسال شد، سپس، در آنجا خودرو دوباره سر هم شد و پیشرانه‌ی Stutz درون آن قرار دادند؛ اما خودرو در سال ۱۹۲۰ تصادف شدیدی کرد.
مالک فعلی شاسی خودرو را در سال ۲۰۰۳ خرید و توانست پیشرانه را نیز از خودرویی دیگر پیدا کند. بخش‌هایی مانند رادیاتور و بدنه و جعبه‌دنده نیز باید دوباره ساخته می‌شدند که برای این کار از تصاویر و نقشه‌های اصلی فیات استفاده شد. سرانجام کار بازسازی خودرو در سال ۲۰۱۴ به پایان رسید؛ ولی خودرو تا سال ۲۰۱۵ عملیاتی نشده بود تا اینکه در آن سال در جشنواره سرعت گودوود حضور پیدا کرد.