لندرور مجموعه‌ی آزمایشی بزرگی را در گیدون در وارویک شایر دارد. در این پیست تست، خودرو در شرایط مختلف و سختی آزمایش می‌شود. به‌گفته‌ی مسئول تست‌های دوام و قابلیت اطمینان لندرور دیفندر، ۲۰۰ دستگاه از نسل جدید این خودرو در نقاط مختلف جهان آزمایش شده‌اند اما سخت‌ترین آزمون در این پیست انجام می‌شود. در پیست مذکور انواع چاله‌ها، دست‌اندازها و پرش‌ها شبیه‌سازی می‌شوند. لندرور در این مکان، نه‌تنها عملکرد و دوام سیستم تعلیق را تست می‌کند بلکه دوام و توانایی‌های دسته موتورها نیز در شرایط سخت آزمایش می‌شوند.
لندرور به مدت ۸ هفته به‌طور شبانه‌روزی آزمایش‌های مختلفی را روی یک دیفندر جدید انجام داده است. شرایط آزمایش به‌گونه‌ای است که خودرو در عرض دو ماه به‌اندازه‌ی ۱۰ سال یا نزدیک به ۲۵۰ هزار کیلومتر کار می‌کند. جالب است که لندرور به هدف خود دست پیدا کرده است و خودروها پس از پایان آزمایش هیچ ایرادی پیدا نکرده بودند. هر دو نسخه‌ی ۹۰ و ۱۱۰ آزمایشی، از فنرهای لول و تعلیق بادی استفاده می‌کنند.
سیستم تعلیق استاندارد دیفندر جدید از نوع فنر لول است ولی به‌صورت سفارشی، نوع بادی هم ارائه می‌شود. سیستم تعلیق بادی توانایی‌های بالاتری دارد و امکان تنظیم ارتفاع خودرو نیز در آن پیش‌بینی شده است. سیستم تعلیق بادی دیفندر جدید می‌تواند دمای کمک‌فنرها را به‌طور دائمی بررسی کند و متغیرهای تنظیم سواری و راحتی را تغییر دهد. سیستم تغییر حالت رانندگی نیز در این مدل وجود دارد، ولی لندرور پیشنهاد می‌کند که همیشه در حالت خودکار (Auto) قرار داشته باشد.
لندرور به‌صورت استاندارد دیفندر جدید را با رینگ‌های ۱۸ اینچی به بازار عرضه خواهد کرد ولی به‌صورت سفارشی و با پرداخت مبلغ بیشتر، این خودرو با رینگ‌های ۲۲ اینچی نیز فروخته می‌شود.
رده‌بندی لندرور دیفندر جدید در کلاس 4B به‌خوبی نشان می‌دهد که این خودرو هیچ شباهتی به لندرور دیسکاوری ندارد. کلاس 4B به خودروهایی اطلاق می‌شود که تنها یک درجه از اتومبیل‌های نظامی پایین‌تر هستند. در این خودروها هندسه و زوایای کلی شاسی فرقی ندارد ولی قطعات سیستم تعلیق، بوش‌ها و بلبرینگ‌های جلو و عقب بسیار قوی‌تر از خودروهای عادی هستند و دوام بیشتری دارند.
لندرور دیفندر جدید در دو نسخه‌ی ۹۰ و ۱۱۰ به بازار خواهد آمد. این اعداد در حقیقت نشان‌دهنده‌ی فاصله‌ی محوری این خودرو به اینچ هستند. در این خصوص لندرور گفته که مدل ۹۰ قابلیت‌های بالاتری دارد. البته تفاوت دو مدل ۹۰ و ۱۱۰ تنها در ابعاد است و فرق چندانی در بخش فنی ندارند. به‌گفته‌ی مهندس ارشد لندرور، یکی از مشکلات و نگرانی‌ها در مورد مدل ۹۰ این است که با توجه به توانایی بالاتر و راحتی این مدل، رانندگان با سرعت بیشتری رانندگی خواهند کرد، پس باید حتما خودرویی بادوام و قابل اعتماد باشد.
برای مثال معیار سنجش خودروهای آفرود در خاورمیانه کاملا با اروپا، آمریکا و چین متفاوت است. با وجود این لندرور معتقد است که دیفندر جدید از هر نظر بنچمارک شاسی‌بلندها خواهد بود. تیم مهندسی لندرور معتقد است که نسل قبلی دیفندر خودرویی بسیار بادوام و مستحکم بود اما در سرعت‌های بالای رانندگی، سواری راحتی نداشت. در نسل جدید، دیفندر تبدیل به خودرویی بسیار راحت شده در حالی که توانایی‌های حرکتی آن نیز از هر نظر نسبت به قبل بهبود پیدا کرده است.
حال دیفندر خودرویی چند منظوره است که در شهر نیز می‌توان آن را استفاده کرد. لندرور ضمن حفظ ویژگی اصلی دیفندر که استحکام و آفرود هستند، با نصب سیستم تعلیق بادی روی این خودرو آن را تبدیل به خودرویی با قابلیت‌های جاده‌ای بیشتر نیز کرده است. کسانی که به‌دنبال مدلی لوکس و راحت باشند، می‌توانند به‌سراغ نسخه‌ی دارای سیستم تعلیق بادی دیفندر بروند. سیستم تعلیق بادی مزایای زیادی دارد چون طرفداران آفرود نیز آن را خواهند پسندید.
دیفندر جدید به پیشرانه‌ی ۲ لیتری توربوشارژ و فناوری هیبرید مجهز است که می‌تواند در حالت تمام برقی نیز کار کند. هنوز شعاع حرکتی این خودرو در حالت تمام برقی اعلام نشده ولی اساس قوای محرکه، مشابه رنجرور پلاگین هیبرید است. دیفندر جدید به سیستم اطلاعات و سرگرمی مدرن نیز مجهز خواهد بود و برای اولین‌بار، از ترمز اضطراری خودکار استفاده می‌کند.