بهترین خودروهای جهان با بالاترین نسبت قدرت بر حجم پیشرانه

یکی از ساده‌ترین راه‌ها برای افزایش قدرت خودرو، استفاده از پیشرانه‌ی بزرگ‌تر است. اما بسیاری از مهندس‌های خودروسازی معتقد هستند که رمز اصلی در بیرون کشیدن بیشترین قدرت از کوچک‌ترین پیشرانه خواهد بود. در دهه‌های گذشته، قدرت‌های بالا تا ۱۰۰۰ اسب‌بخار مخصوص خودروهای سوپراسپرت بود؛ در آن دوران هیچ‌کس انتظار نداشت که مثلا یک سدان خانوادگی از پیشرانه‌ی قدرتمند استفاده کند.

این مقاله تنها با یک هدف نوشته شده است؛ ما قصد داریم تا قدرتمندترین خودروهایی را معرفی کنیم که نسبت قدرت و اسب‌بخار بر حجم پیشرانه‌شان، درخورتوجه است. ۲۵ خودروی این مقاله با فیلتر حداقل نسبت ۱۰۰ اسب‌بخار قدرت بر یک لیتر حجم پیشرانه انتخاب شده‌اند. فهرست نهایی شامل مجموعه‌ای از خودروهای اقتصادی ارزان‌قیمت، اسپرت، سوپراسپرت، خانوادگی و ابرخودرو شده که بسیار جالب است. از بررسی مشخصات فنی خودروهای هیبرید و پلاگین هیبرید مثل استون مارتین والکری و مرسدس AMG One حتی با درنظر گرفتن قدرت خالص پیشرانه‌ی احتراق داخلی صرف‌نظر شده است. 

فیات برای تولید مدل جدید از مدل نسخه‌ی کلاسیک 500، پیشرانه‌ای کاملا جدید توسعه داد. پیشرانه‌ی تویین‌ایر (TwinAir) فیات از دو سیلندر با آرایش خطی و حجم ۸۷۵ سی‌سی در نسخه‌ی توربوشارژ و ۹۶۴ سی‌سی در نمونه‌ی تنفس طبیعی استفاده می‌کند. از برجسته‌ترین ویژگی‌های این پیشرانه‌ی بسیار کوچک و کارآمد، بهره بردن از فناوری زمان‌بندی متغیر سوپاپ هیدرولیکی فیات موسوم به مولتی‌ایر (MultiAir) در کنار وزن و مصرف سوخت و آلایندگی پایین است. مدل تنفس طبیعی این پیشرانه‌ی ۸ سوپاپه با میل‌سوپاپ بالاسری (SOHC) در کارآمدترین نسخه تا ۱۰۴ اسب‌بخار قدرت از ۸۷۵ سی‌سی دو سیلندرش بیرون می‌کشد. عملکرد فنی درخورتوجه باعث شد تا تویین‌ایر فیات بهترین پیشرانه‌ی جهان در سال ۲۰۱۱ شود؛ البته مقام اول در کلاس بهترین پیشرانه‌ی جدید، بهترین پیشرانه‌ی پاک با آلایندگی پایین و بهترین موتور با حجم کمتر از یک لیتر در سال ۲۰۱۱ هم به محصول بی‌نظیر فیات رسید. از این پیشرانه در مدل‌های مختلف خودروهای فیات 500، فیات پاندا، فیات پونتو، فیات 500L، لانچیا ایپسیلون و آلفارومئو میتو استفاده شده است.

محصول به‌یادماندنی هوندا در دهه‌ی ۲۰۰۰ به یکی از سرزنده‌ترین پیشرانه‌های خودورسازی ژاپن مجهز بود. پیشرانه‌ی دو لیتری هوندا در مدل اسپرت S2000، تنفس طبیعی بود و تا ۹۰۰۰ دوربردقیقه کار می‌کرد. S2000 در قدرمتندترین نسخه از این پیشرانه با فناوری زمان‌بندی متغیر سوپاپ هوندا (VTEC)‌ تا ۲۴۷ اسب‌بخار قدرت می‌گرفت که باتوجه به نبودن توربوشارژر و سیستم پرخوران، نهایت لذت رانندگی را به سرنشینان تقدیم می‌کرد. پیشرانه‌ی ۱۹۹۷ سی‌سی با قدرت ۲۴۷ اسب‌بخار در ۸۳۰۰ دوربردقیقه مخصوص بازار ژاپن و سری تولیدی اول S2000 با کد AP1 محصول سال‌های ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۳ بود. هوندا S2000 مدل سال‌های ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۹ به پیشرانه‌ی ۲/۲ لیتری مجهز شد که درنهایت، ۲۳۹ اسب‌بخار قدرت داشت و تنها تا ۸۲۰۰ دوربردقیقه کار می‌کرد. پیشرانه‌ی هوندا S2000 بهترین موتور جهان در کلاس نمونه‌های ۱/۸ تا ۲ لیتری از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۴ بود.

آلفارومئو 4C مدلی اسپرت و سبک‌وزن از خودروساز باسابقه‌ی ایتالیا بود که تنها برای لذت خالص رانندگی تولید شد. قیمت بالا و ابعاد بزرگ بدنه، 4C را در سطح خودروهای خاص با مشتری‌های کم‌تعداد قرار می‌داد، اما پیشرانه‌ی آلفارومئو کوچک حرف‌های زیادی برای گفتن داشت. آلفارومئو در مدل 4C از پیشرانه‌ی توربوشارژ چهار سیلندر با حجم ۱۷۴۲ سی‌سی استفاده کرده بود که ۲۳۷ اسب‌بخار قدرت تولید می‌کرد. این پیشرانه‌ی تمام آلومینیومی که در ۶۰۰۰ دوربردقیقه نهایت قدرتش را به‌نمایش می‌گذاشت، مانند تمام اجزای 4C، با هدف کمترین وزن ممکن تولید شده بود. آلفارومئو جولیتا 1750 TBi کوادری‌فولیو هم از همین پیشرانه استفاده می‌کند؛ اما چیزی که باعث تفاوت بالای جولیتا و 4C در عملکرد فنی شده، وزن کلی است. آلفارومئو 4C حدود ۱۰۰۰ کیلوگرم وزن دارد، بنابراین در حدود ۴/۵ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتربرساعت می‌رسد. اما مدل جولیتا با همین پیشرانه به‌دلیل وزن بیشتر، برای رسیدن به سرعت ۱۰۰ کیلومتربرساعت به ۶ ثانیه زمان نیاز دارد.

خودروی ساب‌کامپکت فورد همیشه یکی از بهترین انتخاب‌ها در بین خودروهای شهری با قیمت مناسب بوده است. فیستا (Fiesta) از سال ۲۰۱۷ در نسل هفتم عرضه می‌شود و یکی از بهترین پیشرانه‌ی جهان با حجم کمتر از یک لیتر را زیرکاپوتش دارد. فورد فیستا به پیشرانه‌ی اکوبوست (EcoBoost) مجهز بوده که درحقیقت براساس موتور سری L مزدا با همکاری شرکت آلمانی FPV Engineering تولید شده است. پیشرانه‌های اکوبوست فورد از نوع توربوشارژ با سیستم تزریق مستقیم سوخت هستند که با هدف تولید قدرت بیشتر از نمونه‌های تنفس طبیعی درکنار مصرف بنزین و آلایندگی کمتر توسعه پیدا کرده‌اند. پیشرانه‌ی اکوبوست فورد با حجم ۹۹۹ سی‌سی و وزنی کمتر از ۱۰۰ کیلوگرم که از سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۷ بهترین موتور جهان با حجم کمتر از یک لیتر شناخته شد، ابعادی مشابه یک کاغذ A4 دارد. اکوبوست یک لیتری فورد سه سیلندر دارد و باکمک توربوشارژر در گران‌ترین نسخه، ۱۳۸ اسب‌بخار قدرت تولید می‌کند. مجموعه‌ پیشرانه‌های اکوبوست فورد در انواع مدل‌های با حجم کمتر از یک لیتر تا ۳/۵ لیتر در نمونه‌های ۳ و ۴ و ۶ سیلندر استفاده می‌شود.

سوبارو ایمپرزا و WRX همیشه یکی از سدان‌های قدرتمند و خوش‌قیمت بازار جهانی بوده‌اند. نسخه‌ی ویژه‌ی Diamond به‌معنی الماس، محصول واحد مهندسی سوبارو در آفریقای جنوبی است. سوبارو در تولید پیشرانه‌های قدرتمند و کارآمد چهار سیلندر تخت باکسر متخصص است و WRX STI Diamond Edition نهایت مهندسی این شرکت ژاپنی را نشان می‌دهد. Diamond Edition قدرتمندترین نسخه‌ی جاده‌ای استاندارد از سوبارو WRX STI است؛ پیشرانه‌ی باکسر و ۲/۵ لیتری (۲۴۵۷ سی‌سی) این مدل به‌لطف توربوشارژ پرفشار، در ۴۵۰۰ دوربردقیقه حدود ۳۵۰ اسب‌بخار قدرت تولید می‌کند. سوبارو WRX STI Diamond Edition تنها در ۳۰ دستگاه و به‌طور انحصاری برای آفریقای جنوبی تولید شده است.

بوگاتی ویرون سوپر اسپرت (Veyron 16.4 Super Sport) که مدتی سریع‌ترین خودروی جهان بود، در این فهرست بین خودروهای اقتصادی با پیشرانه‌ی چهار سیلندر قرار گرفته است. تمام مدل‌های مختلف بوگاتی ویرون از پیشرانه‌ی W16 فولکس واگن با حجم هشت لیتر (۷۹۹۳ سی‌سی) و مجهز به چهار توربوشارژر استفاده می‌کنند اما نسخه‌ی سوپراسپرت و ویتس (Vitesse)، قدرتمندترین نمونه‌ها هستند. ویرون سوپر اسپرت با قدرت ۱۱۸۴ اسب‌بخار در فهرست ارزشمندترین ابرخودروها همیشه در جایگاه‌های اول است؛ اما به‌دلیل وزن بیش از ۱۸۰۰ کیلوگرم در این فهرست جایگاه پایینی دارد. از این محصول بوگاتی که رکورد نهایت سرعت ۴۳۱/۰۷۲ کیلومتربرساعت را ثبت کرده، تنها ۳۰ دستگاه تولید شده است.

نسل سوم فوکوس تا سال ۲۰۱۸ تولید شد و نسخه‌ی RS، نهایت ظرفیت این مدل را نشان داد. فورد فوکوس RS از پیشرانه‌ی اکوبوست توربوشارژ با حجم ۲/۳ لیتر (۲۲۶۱ سی‌سی) استفاده می‌کند؛ این پیشرانه که در فورد موستانگ هم استفاده شده است، در ۶۰۰۰ دوربردقیقه ۳۴۵ اسب‌بخار قدرت تولید می‌کند. نسخه ویژه Heritage Edition فوکوس RS که تنها برای بریتانیا عرضه شد، ۳۷۵ اسب‌بخار قدرت داشت. شرکت تیونینگ ماون‌تیون (Mountune) هم تیونینگ خاص از فورد فوکوس RS را ارائه می‌دهد که در بهترین حالت، قدرت پیشرانه را به ۵۱۰ اسب‌بخار افزایش می‌دهد.

در چنین فهرستی انتظار دیدن انواع مدل‌های هاچ‌بک، سدان، کوپه و ابرخودروها را داریم اما مهندسی بی‌نظیر ولوو باعث شده است تا شاسی‌بلند هم به این مجموعه نفوذ کند. نسل دوم ولوو XC90 از سال ۲۰۱۴ تا امروز تولید می‌شود و در مدل بنزینی T6 علمکرد فنی درخورتوجهی دارد. پیشرانه‌ی این مدل، چهار سیلندر توربوشارژ با حجم دو لیتر (۱۹۹۱ سی‌سی) است که می‌تواند ۳۰۶ اسب‌بخار قدرت را در اختیار شاسی‌بلند دو تُنی ولوو قرار دهد. ولوو XC90 به‌عنوان یکی از لوکس‌ترین، باکیفیت‌ترین و ایمن‌ترین شاسی‌بلندهای بازار جهانی با بسته‌ی تقویتی و تیونینگ ویژه واحد پل‌استار هم عرضه می‌شود. قدرت XC90 T6 با بسته‌ی تیونینگ Polestar Engineered Optimisation به ۳۲۵ اسب‌بخار می‌رسد؛ درواقع با این بسته‌ی تقویتی کارخانه‌ای، نسبت قدرت بر حجم پیشرانه معادل ۱۶۳ اسب‌بخار بر هر لیتر خواهد شد.

پورشه 959 باهدف آزمایش تمام‌عیار سیستم انتقال قدرت تمام چرخ محرک و شرکت کردن در سطح بالاتر موتوراسپرت تولید شد. 959 که در دوران تولیدش (سال‌های ۱۹۸۶ تا ۱۹۹۳) پیشرفته‌ترین و پیچیده‌ترین خودروی جاده‌ای جهان بود، به نهایت سرعت ۳۱۷ کیلومتربرساعت هم می‌رسید. پیشرانه‌ی ۶ سیلندر تخت (چهار سوپاپ در هر سیلندر) با حجم ۲/۸ لیتر (۲۸۴۹ سی‌سی) و دو توربوشارژر در ۶۵۰۰ دوربردقیقه حدود ۴۴۴ اسب‌بخار قدرت در اختیار پورشه 959 می‌گذاشت. پورشه در سیستم توربوشارژر از طرح سکوئنشال استفاده کرد؛ به‌همین خاطر قدرت‌رسانی به چرخ‌ها در دورهای پایین و بالای پیشرانه به‌نرمی صورت می‌گرفت و بدین ترتیب پورشه 959 به سوپراسپرتی خاصل با سواری راحت تبدیل شد.

زمانی‌که کد Type R را در کنار محصولات هوندا قرار می‌دهیم، چیزی جز عملکرد فنی متفاوت انتظار نداریم. سیویک تایپ R نسخه‌ای بی‌نظیر از هاچ‌بک دوست‌داشتنی ژاپنی‌ها است که در طول نسل‌های مختلف، همیشه فراتر از پیش‌بینی طرفداران دنیای خودرو ظاهر شده است. تا سال ۲۰۱۵، تمام مدل‌های تایپ R از نسل‌های مختلف هوندا سیویک از پیشرانه‌های چهار سیلندر تنفس طبیعی با دورموتور بالا استفاده می‌کردند اما این داستان با مدل FK2 تغییر کرد. نسل چهارم سیویک تایپ R که براساس نسل نهم سیویک استاندارد از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۷ تولید شد، برای اولین‌بار از پیشرانه‌ی توربوشارژ استفاده می‌کرد. هوندا در نسل پنجم و فعلی سیویک تایپ R هم پیشرانه‌ی چهار سیلندر دو لیتری‌اش (۱۹۹۶ سی‌سی) را در کنار یک توربوشارژر قرار داده است تا نهایت قدرت این هاچ‌بک دیفرانسیل جلو با طراحی بحث‌برانگیز به ۳۱۶ اسب‌بخار برسد. سیویک تایپ R کد FK8 در سال ۲۰۱۷ علاوه بر ثبت رکورد در پیست نوربرگ‌رینگ (سریع‌ترین خودروی دیفرانسیل جلو)، از نظر چند نشریه معتبر به‌عنوان بهترین هاچ‌بک جذاب سال هم انتخاب شد.

آئودی به‌عنوان پرچم‌دار تولیدکننده‌های پیشرانه‌ی پنج سیلندر، مدل RS3 را در میدان نبرد هاچ‌بک‌های قدرتمند و جذاب فرستاده است. آخرین آئودی RS3 از سال ۲۰۱۵ تا امروز با پیشرانه‌ی ۲/۵ لیتری (۲۴۸۰ سی‌سی) توربوشارژ و ۳۹۵ اسب‌بخار قدرت دوام آورده است. خودروساز بزرگ اینگولشتات آلمان از پیشرانه‌ی پنج سیلندر RS3 در مدل TT RS هم استفاده می‌کند. پیشرانه‌ی پنج سیلندر آئودی از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۸ به‌عنوان بهترین موتور جهان در کلاس ۲ تا ۲/۵ لیتر انتخاب شد.

911 GT1 یادگار پورشه از دورانی است که مسابقات کلاس GT با هیجان فراوانی برگزار می‌شد. پورشه این مدل را تنها برای کسب مجوز ورود و شرکت کردن در مسابقات GT1 تولید کرد. ۲۵ دستگاه از نسخه‌ی جاده‌ای پورشه 911 GT1 با پیشرانه‌ی ۶ سیلندر تخت ۳/۲ لیتری (۳۱۶۴ سی‌سی) و دو توربوشارژر بزرگ تولید شد. قدرت نهایی این مدل زیبا و جذاب به ۵۳۶ اسب‌بخار می‌رسید؛ پیشرانه‌ی خوش‌صدای پورشه که در وسط بدنه نصب شده بود، سرعت‌گیری صفر تا ۱۰۰ کیلومتربرساعت در ۳/۹ ثانیه و نهایت سرعت ۳۰۸ کیلومتربرساعت را به 911 GT1 تقدیم می‌کرد. مدل مسابقه‌ای پورشه 911 GT1 حدود ۶۰۰ اسب‌بخار قدرت و کمتر از ۱۰۰۰ کیلوگرم وزن داشت.

آلفارومئو در سال ۲۰۱۵ یکی از زیباترین سدان‌های دو دهه‌ی اخیر را تولید کرد. جولیا (Giulia) همان خودرویی بود که از فرمول افسانه‌ای استفاده می‌کرد؛ طراحی با آلفارومئو و پیشرانه با فراری. آلفارومئو جولیا در نسخه‌ی استاندارد سدان قدرتمندی است، اما وقتی نشان شبدر چهاربرگ یا کوادری‌فولیو (Quadrifoglio) واحد پرفرمنس ایتالیایی‌ها روی بدنه نصب می‌شود، همه چیز تغییر پیدا می‌کند. جولیا کوادری‌فولیو برای رقابت با مرسدس AMG C63، بی‎ام‌و M3 و کادیلاک ATS-V کاملا مجهز به میدان آمد. پیشرانه‌ی V6 فراری با حجم ۲/۹ لیتر (۲۸۹۱ سی‌سی) و کمک دو توبوشارژر، ۵۰۳ اسب‌بخار قدرت را دراختیار چرخ‌های عقب سدان زیبای آلفارومئو می‌گذارد تا جولیا بهترین محصول این شرکت ایتالیایی در شاخص نسبت قدرت برحجم پیشرانه باشد. آلفارومئو جولیا در مدل‌های چهار سیلندر بنزینی و دیزل هم تولید شده است.

براساس استراتژی جدید مک‌لارن، خودروهای این شرکت بریتانیایی در سه سری اسپرت، سوپر و آلتیمیت و گروه خاص GT طبقه‌بندی می‌شوند. مدل 720S دومین و قدرتمندترین محصول مک‌لارن در سری سوپر (Super Series) است که سال ۲۰۱۷ به بازار عرضه شد. مک‌لارن در 720S که عملکرد فنی خارق‌العاده‌ای دارد، از پیشرانه‌ی V8 با حجم چهار لیتر (۳۹۹۴ سی‌سی) و دو توربوشارژر استفاده کرده است تا قدرت نهایی به ۷۱۰ اسب‌بخار برسد. از لحاظ قدرت پیشرانه و نسبت بر حجم، مک‌لارن 720S بالاتر از پیشرانه‌ی ۱۲ سیلندر ۶ لیتری بی‌ام‌و در مسابقات فرمول یک دهه‌ی ۱۹۹۰ قرار می‌گیرد. مک‌لارن 720S علاوه بر قوای محرکه برجسته، یکی از پیشرفته‌ترین خودروهای بازار جهانی در طراحی سیستم تعلیق، شاسی و آیرودینامیک است.

پورشه GT2 RS کد 991 قدرتمندترین محصول این شرکت آلمانی در مجموعه مدل‌های 911 است. کد GT2 RS بیانگر نهایت پورشه بودن در یک خودروی شهری و جاده‌ای محسوب می‌شود و پیشرانه‌ی ۶ سیلندر تخت توربوشارژ با حجم ۳/۸ لیتر (۳۸۰۰ سی‌سی) و قدرت ۶۹۱ اسب‌بخار، مصداق این ادعا است. 911 GT2 RS هم‌اکنون سریع‌ترین خودروی جاده‌ای در پیست نوربرگ‌رینگ است و پورشه به‌دنبال حفظ این جایگاه با نسل جدید 992 خواهد بود.

فراری در نمایشگاه خودرو ژنو سال ۲۰۱۸ نسخه‌ای جذاب‌تر از مدل 488 را با نام پیستا (Pista، به‌معنی پیست) رونمایی کرد. با اینکه 488 پیستا با تمرکز بر رانندگی مسابقه‌ای پیست تولید شده است اما مجوز تردد در جاده‌های شهری را هم دارد. فراری برای قوای محرکه 488 پیستا، بهترین پیشرانه‌ی جهان از سال ۲۰۱۶ تا امروز، مدل F154 را انتخاب کرد. این پیشرانه‌ی V8 در سال ۲۰۱۳ برای اولین‌بار روی مدل کالیفرنیا T نصب شد و به‌تدریج با به‌روزرسانی‌های کوچک و بزرگ به بهترین موتور جهان تبدیل شد. پیشرانه F154 فراری در مدل 488 پیستا که با حجم ۳/۹ لیتر (۳۹۰۲ سی‌سی) تولید شده است؛ به‌کمک دو توربوشارژر نهایت قدرت این پیشرانه در ۸۰۰۰ دوربردقیقه به ۷۱۰ اسب‌بخار می‌رسد. مدل استاندارد 488 از همین پیشرانه ۶۶۱ اسب‌بخار قدرت می‌گرفت. پیشرانه‌ی F154 فراری با کد CD Hybrid روی مدل SF90 استرداله هم قرار خواهد گرفت؛ البته در این مدل، پیشرانه‌ی بنزینی V8 با قدرت ۷۶۹ اسب‌بخار در کنار سه موتور برقی با قدرت ۲۱۷ اسب‌بخار قرار می‌گیرد. مجموع قدرت پیشرانه برقی و بنزینی SF90 استرداله به ۹۸۶ اسب‌بخار می‌رسد.

پیشرانه‌ی استیشن ولوو V60 پل‌استار به‌قدری بهینه بود که در این فهرست با درنظر گرفتن نسبت قدرت بر حجم، بالاتر از محصول فراری و در جایگاه نهم قرار می‌گیرد. نسل اول استیشن لوکس ولوو V60 محصول سال ۲۰۱۰ درکنار پیشرانه‌های چهار و پنج سیلندر، نمونه‌ی ۶ سیلندر خطی با حجم ۳ لیتر هم داشت. ولوو در سال ۲۰۱۶ با کمک واحد پل‌استار (Polestar)، پیشرانه‌ی دو لیتری ( ۱۹۶۹ سی‌سی) توربوشارژ را با ۳ لیتری تنفس طبیعی تعویض کرد. حجم پیشرانه‌ کمتر شد، اما توربوشارژر قدرت را به ۳۶۲ اسب‌بخار رساند که حدود ۱۸ اسب‌بخار بیشتر از مدل ۳ لیتری بود. نسل دوم ولوو V60 از سال ۲۰۱۸ تا امروز تنها با پیشرانه‌ی چهار سیلندر دو لیتری در مدل‌های بنزینی، دیزل و هیبرید عرضه می‌شود.

ابرخودروی بوگاتی شیرون با اینکه از پیشرانه‌ی ۱۶ سیلندر W شکل با حجم هشت لیتر (۷۹۹۳ سی‌سی) و چهار توربوشارژر استفاده می‌کند، با درنظر گرفتن نسبت قدرت بر حجم موتورش، تنها چند واحد از استیشن ولوو ۲ لیتری قدرتمندتر و در جایگاه هشتم فهرست است. پیشرانه‌ی شیرون درمقایسه با ولوو V60 چهاربرابر حجم بیشتری دارد، اما قدرت این ابرخودروی فرانسوی با قطعات آلمانی تنها ۱۴۷۹ اسب‌بخار است؛ به‌همین دلیل در این فهرست جایگاه بالایی ندارد. حتی اگر جدیدترین نسخه‌های شیرون مثل سوپراسپرت 300+ و چنتودیِچی (Centodeici) را با قدرت ۱۵۷۸ اسب‌بخار درنظر بگیریم، نسبت قدرت بر حجم ۱۹۷/۴ برای قرار گرفتن در سه خودروی برتر این فهرست کافی نیست. البته بوگاتی شیرون مثل مدل ویرون، با هدف رانندگی راحت و بی‌دغدغه در سرعت‌های بالای ۴۰۰ کیلومتربرساعت طراحی و مهندسی شده و دراین‌زمینه بی‌رقیب است.

فورد پس از تولید مدل کلاسیک GT40 برای شکست دادن فراری در مسابقات ۲۴ ساعته لمان سال ۱۹۶۶، چند دهه با این مدل خداحافظی کرد. در سال ۲۰۰۵ فورد تصمیم گرفت که مدلی جدید با الهام از GT40 کلاسیک تولید کند. فورد GT جایگزین شایسته‌ای برای GT40 بود؛ اما پیشرانه‌ی ۵/۴ لیتری V8 سوپرشارژ این مدل حتی به نسبت قدرت بر حجم ۱۰۲ هم نمی‌رسید و در این فهرست جایگاهی ندارد؛ اما نسل دوم فورد GT داستان متفاوتی دارد. این مدل که سال ۲۰۱۶ معرفی شد، با وجود پیشرانه‌ی کوچک‌تر، قدرت بسیار بالاتری دارد. فورد GT که به‌زودی تولیدش متوقف می‌شود، از پیشرانه‌ی ۶ سیلندر V شکل اکوبوست تویین توربوشارژ با حجم ۳/۵ لیتر (۳۴۹۶ سی‌سی) و قدرت ۶۴۷ اسب‌بخار استفاده می‌کند و در این فهرست، بالاتر از بوگاتی شیرون قرار گرفته است. GT در شاخص نسبت قدرت بر وزن هم یکی از بهترین سوپراسپرت‌های مدرن بازار جهانی است.

به‌مناسب ۵۰ سالگی کد GT-R در تاریخچه شرکت نیسان، این شرکت ژاپنی با استودیوی طراحی معروف ایتال‌دیزاین (ItalDesign) همکاری کرد تا مدل زیبا و منحصربه‌فرد GT-R50 تولید شود. مدل GT-R50 قدرتمندترین گودزیلای استاندارد نیسان است که از پیشرانه‌ی V6 تویین توربوشارژ ۳/۸ لیتری (۳۷۹۹ سی‌سی) تا ۷۱۰ اسب‌بخار قدرت می‌گیرد. نیسان GT-R یکی از جذاب‌ترین خودروهای اسپرت و گرندتورر است که سرعت‌گیری اولیه و چسبندگی و پایداری‌اش در پیچ‌ها باورکردنی نیست و راننده باید از آمادگی بدنی بالایی برخوردار باشد. مدل ویژه‌ی GT-R50 در بخش قوای محرکه حتی از قطعات خودروهای مسابقه‌ای GT3 هم استفاده می‌کند و قیمتش بیش از ۱/۱ میلیون دلار است.

شرکت بریتانیایی مک‌لارن، مدل سنا (McLaren Senna) را سال ۲۰۱۷ به‌عنوان سومین نمونه در سری خودروهای آلتیمیت (Ultimate Series) معرفی کرد. سوپراسپرت جذاب مک‌لارن برای گرامیداشت پیروزی‌های ایرتون سنا، راننده‌ی برزیلی و افسانه‌ای فرمول یک، در این تیم تولید شده است. پیشرانه‌ی مک‌لارن سنا همان نمونه‌ای است که در مدل 720S هم استفاده شده است؛ هشت سیلندر V شکل تویین توربوشارژ با حجم چهار لیتر (۳۹۹۴ سی‌سی)؛ اما با تغییرات اساسی، قدرتش ۷۹ اسب‌بخار بیشتر شده و حالا به ۷۸۹ اسب‌بخار رسیده است. یکی دیگر از بزرگ‌ترین ویژگی‌های مک‌لارن سنا علاوه بر پیشرانه‌ی قدرتمند و سرعت‌گیری خارق‌العاده صفر تا ۱۰۰ در زمان ۲/۸ ثانیه، طراحی برجسته‌ی آیرودینامیک و چسبندگی فوق‌العاده در پیچ‌ها است. مدل مسابقه‌ای سنا با کد GTR تولید خواهد شد و حدود ۸۱۵ تا ۸۲۵ اسب‌بخار قدرت دارد.

شرکت شلبی سوپرکارز که به‌ SSC North America تغییر نام پیدا کرده، سازنده‌ی سریع‌ترین خودرو جهان در دهه‌ی ۲۰۰۰ است. پروژه‌ی تولید ابرخودروی SSC Aero از اوایل سال ۲۰۰۰ آغاز و در چند مدل و نسخه‌ی مختلف با عملکرد فنی متفاوت تولید شد. مدل ابتدایی Ultimate Aero TT در سال ۲۰۰۹ تولید شد تا رکورد جهانی سرعت را از بوگاتی ویرون پس بگیرد و سریع‌ترین خودروی دهه شود. SSC آلتیمیت ایرو تی‌تی را با پیشرانه‌ی V8 تویین توربوشارژ ۶/۳ لیتری (۶۳۴۵ سی‌سی) و قدرت ۱۲۸۷ اسب‌بخار تولید کرد. پس از اینکه بوگاتی با مدل ویرون سوپراسپرت دوباره عنوان سریع‌ترین خودروی جهان را کسب کرد، SSC با تولید تک‌نمونه‌ی Ultimate Aero XT با پیشرانه‌ی ۶/۹ لیتری V8 و ۱۳۰۰ اسب‌بخار قدرت در سال ۲۰۱۳ از میدان رقابت کنار رفت.

احتمالا برای افرادی که چندان با دنیای خودرو آشنا نیستند، دیدن دو خودرو با پیشرانه‌ی چهار سیلندر در جایگاه دوم و سوم فهرستی که در آن بوگاتی شیرون، مک‌لارن سنا، فورد GT، پورشه 911، فراری 488 پیستا و بوگاتی ویرون وجود دارند، بسیار تعجب‌برانگیز باشد. مرسدس AMG A45 مدل قدرتمند نسل چهارم کلاس A آلمانی‌ها است که در چند ماه پیش با شعار «قدرتمندترین خودروی چهار سیلندر و دو لیتری جهان» رونمایی شد. البته همان‌طور که در ادامه‌ی این مقاله می‌خوانید، ادعای مذکور درست نیست و ژاپنی‌ها با خودرویی منحصربه‌فرد تولیدکننده‌ی سریع‌ترین خودروی چهار سیلندر و دو لیتری جهان هستند. AMG A45 در تیپ S با پیشرانه‌ی چهار سیلندر دو لیتری توربوشارژ (تویین اسکرول) و قدرت ۴۱۵ اسب‌بخار عرضه می‌شود که بسیار قابل تحسین است. مرسدس بنز برای آزاد کردن این قدرت بالا، پیشرانه‌ی M133 را تغییرات اساسی داد و با بیشتر کردن نسبت تراکم از ۸.۶:۱ به ۹.۰:۱ موتوری جدید با کد M139 تولید کرد. M133 مرسدس و AMG از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۶، بهترین پیشرانه‌ی جهان در کلاس موتورهای ۱/۸ تا ۲ لیتری بود.

میتسوبیشی به‌مناسبت ۴۰ سالگی تولید سری ایولوشن از سدان لنسر (Lancer Evolution) در بریتانیا، قدرتمندترین پیشرانه‌ی چهار سیلندر دو لیتری (۱۹۹۸ سی‌سی) جهان را تولید کرد. این مدل که براساس نسل دهم لنسر ایولوشن با کد FQ-440 MR تنها در بریتانیا و در ۴۰ دستگاه با رنگ سفید بدنه و رینگ‌های BBS عرضه شد (یک دستگاه هنوز در اختیار میتسوبیشی قرار دارد)، با تجهیز به توربوشارژر بزرگ HKS، انژکتورها و ECU سفارشی، اینترکولر اختصاصی و سیستم اگزوز اسپرت ۴۴۰ اسب‌بخار قدرت و ۵۵۸ نیوتن‌متر گشتاور داشت. البته میتسوبیشی در نمایشگاه خودرو ژاپن سال ۲۰۱۵، مدل جذابی از لنسر ایولوشن با قدرت ۴۷۳ اسب‌بخار به‎نمایش گذاشت اما این نسخه‌ به مرحله‌ی تولید نرسید.

در جایگاه اول فهرست بهترین خودروها با نسبت قدرت بر حجم پیشرانه، جدیدترین محصول شرکت سوئدی کونیگزگ قرار گرفته است. ابرخودروی یسکو (Jesko) از پیشرانه‌ی پنج لیتری (۵۰۳۲ سی‌سی) تویین توربوشارژ V8 کونیگزگ با قدرت ۱۲۶۲ اسب‌بخار استفاده می‌کند. البته درصورتی‌که به‌جای بنزین معمولی از ترکیب بنزین و اتانول E85 استفاده شود، قدرت کونیگزگ یکسو به ۱۵۷۸ اسب‌بخار می‌رسد.

* باتوجه به اینکه احتمال تغییر کردن پیشرانه و مشخصات فنی هنسی ونوم F5 وجود دارد، این ابرخودرو در فهرست آورده نشده است. نسبت قدرت بر وزن هنسی Venom F5 با پیشرانه‌ی ۶/۶ لیتری V8 و مشخصات فعلی، ۲۷۵/۳ اسب‌بخار بر لیتر است.