آلایندگی باتری خودروهای برقی، کمتر از پیشرانه‌های دیزل نیست

اول آبان‌ماه امسال، مزدا از اولین محصول تمام‌الکتریکی خود با نام MX-30 رونمایی کرد. این کراس‌اور کوچک، از باتری‌هایی با ظرفیت ۳۵/۵ کیلووات ساعت استفاده خواهد کرد و شعاع حرکتی در حدود ۲۰۰ کیلومتر خواهد داشت. چنین مشخصاتی در مقایسه با خودروهای برقی مشهور، مثل تسلا مدل 3 یا نیسان لیف، چندان چشم‌گیر به‌نظر نمی‌رسد. مزدا MX-30 با موتور برقی ۱۴۰ اسب‌بخار و گشتاور ۲۶۴ نیوتن‌متر هم فراتر از رقبا نیست. مجموع این مشخصات، برای اولین کراس‌اور تمام الکتریکی ژاپن که یکی از بزرگ‌ترین کشورهای تولیدکننده‌ی باتری و موتورهای برقی محسوب می‌شود، عجیب و سؤال‌برانگیز بود.

به‌تازگی مدیر دپارتمان تحقیقات مزدا در اروپا، مسائل زیست‌محیطی را دلیل استفاده از باتری‌ ۳۵/۵ کیلووات ساعت برای MX-30 اعلام کرده است. براساس سخنان کریستین شولتز، مقدار دی‌اکسید کربن تولیدی حین ساخت باتری لیتیوم یون خودروی برقی مزدا و انرژی الکتریکی مصرفی آن در درازمدت، تقریبا برابر نسخه‌ی دیزلی مزدا 3 هاچبک خواهد بود. حتی با تعویض باتری MX-30 بعد از ۱۶۰ هزار کیلومتر هم، CO2 تولیدی توسط این خودرو تفاوت چندانی با مزدا ۳ گازوئیلی ندارد.

صحبت‌های شولتز، اینگونه تعبیر می‌شود که خودروهای برقی مثل تسلا مدل S با شعاع حرکتی ۶۰۰ کیلومتر و باتری‌های ۱۰۰ کیلووات‌ساعت، احتمالا CO2 بیشتری نسبت به یک مدل دیزلی در کلاس بدنه‌ی مشابه تولید می‌کند. با این اوصاف، افرادی که خودروهای برقی همراه باتری‌های ظرفیت بالا خریداری می‌کنند؛ از نظر تولید دی‌اکسیدکربن، به زیان محیط زیست عمل کرده‌اند. علاوه‌بر این، نباید فراموش کنیم که مدیر تحقیقات مزدا، آلایندگی MX-30 را با یکی از کم‌مصرف‌ترین خودروهای دیزلی شرکت مقایسه کرده است. به بیان بهتر، آلودگی ناشی از خودروهای برقی مثل تسلا مدل S یا کراس‌اور تسلا مدل X، بسیار کم‌تر از مدل‌های دیزلی پرمصرف‌تر که عملکرد فنی و سایز بدنه‌ی مشابه داشته باشند، اندازه‌گیری شده است.