کافی است که به اطرافمان نگاه کنیم. این روزها بسیاری از سنت‌ها و لوازم قدیمی محل بحث هستند. این موضوع به‌ویژه در خودروسازی هم وجود دارد. در چند سال اخیر، خودروسازهای بزرگی بعضی از مدل‌های قدیمی را بازسازی یا نمونه‌ای جدید با الهام از سری کلاسیک تولید کرده‌اند.
هیوندای با Ioniq 5 گذشته‌اش را یادآوری کرد و استون مارتین با مدل V12 اسپیدستر توانایی‌هایش در دوران مدرن را با ترکیبی از هنر قدیمی به‌نمایش گذاشت. درکنار خودروسازها، چند شرکت خصوصی هم مشغول بازسازی مدل‌های قدیمی با نیروی محرکه برقی یا جدیدترین تجهیزات هستند. همین ایده باعث شد تا وب‌سایت BudgetDirect با انتخاب چند خودرو قدیمی و فراموش‌شده، رندرهای جذابی از نمونه مدرن آن‌ها منتشر کند.
کبرا AC
احتمالا کبرا یکی از دوست‌داشتنی‌ترین خودروهای رودستر باشد. این مدل که ابتدا در انگلیس طراحی و تولید شده بود، با تلاش‌های کرول شلبی فقید جاودانه شد. مدل برقی کبرا با بازسازی کامل بدنه و دیگر قطعات به‌زودی عرضه می‌شود؛ اما اگر در دنیای ایدئال زندگی می‌کردیم، نسل جدید این رودستر چه ظاهری داشت؟
در رندر BudgetDirect، می‌توان کبرای جدید را تا حدودی دید. طرح و ابعاد کلی بدنه در این رندر تغییر زیادی نکرده است؛ اما گل‌گیرها برجسته‌تر و ورودی هوای کاپوت با دریچه سپر جلو هماهنگ شده است. چراغ‌های دایره‌ای قدیمی با نمونه‌ی کاملا مدرن تعویض شده و تایرهای پهن و رینگ‌های بزرگ و مشکی را احاطه کرده است.
دوو ماتیز
دوو ماتیز محصول سال ۱۹۹۸ بود و با موتور سه سیلندرِ ۰/۸ لیتری و بدنه‌ای کوچک و عملکرد فنی ضعیف، برای طرفداران دنیای خودرو جذابیت چندانی نداشت. ماتیز پدربزرگ شورولت اسپارک محسوب می‌شود و برادر دوقلو و کپی ماتیز هم چری QQ3 یا همان ام وی ام ۱۱۰ است. در رندر مدل جدید ماتیز، شیشه جلو بزرگ، چراغ‌های جلو، رینگ‌های بزرگ‌تر با ارتفاع کمتر شاسی و خطوط تیز بدنه جلب توجه می‌کند. ماتیز دارای این طراحی را می‌پسندید؟
هادسن هورنت
اگر طرفدار مسابقات نسکار (NASCAR) باشید، قطعا نام هادسن هورنت را شنیده‌اید. این خودرو کلاسیک و زیبا طرفداران فراوانی دارد که احتمالا به‌دنبال بازطراحی و مدرن جدیدش هم نیستند. رندر مدل مدرن هادسن هورنت بیش از هر چیزی به نمونه‌های مفهومی ایتالیایی شباهت دارد.
پونتیاک فایربرد
فایربرد (Firebird) رقیب فورد موستانگ بود که جنرال موتورز با برند پونتیاک به بازار عرضه کرد. نسل دوم این خودرو آمریکایی که در ایران هم بسیار محبوب است، سال‌های ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۱ در چند مدل و نسخه با پیشرانه‌های ۳/۸ تا ۷.۵ لیتری تولید شد. رندر مدل مدرن این خودرو عضلانی تا حدودی جدیدترین نسل کامارو را یادآوری می‌کند.
از دیدگاه شما کاربران زومیت، بازطراحی خودروهای ماندگار بهتر است یا بازسازی این مدل‌ها با جدیدترین قطعات؟