اینتل تراشه کوانتومی ۴۹ کیوبیتی تنگل لیک را معرفی کرد
اینتل این روزها به دلیل افشای مشکلات امنیتی تراشه‌هایش تحت فشار زیادی از سوی رسانه‌ها و نهادهای مختلف قرار دارد؛ با این حال با دست پر به CES 2018 آمده است. اینتل در جریان کنفرانس خود در لاس‌وگاس برخی از دستاوردهایش برای مهاجرت به نسل جدید پردازنده‌های فوق سریع را به جهانیان معرفی کرد.
پیش از این شاهد معرفی پروژه‌ی ساخت تراشه‌ی هوش مصنوعی Loihi به‌عنوان نخستین تراشه‌ی نورومورفیک اینتل بودیم. درست مانند نورون‌های بدن انسان، نورون‌های سیلیکونی تراشه‌ها می‌توانند با تنظیم کردن اتصال بینشان، خود را برای انجام تسک‌های جدید آماده کنند. حال اینتل از عملیاتی شدن کامل این تراشه خبر داد و همچنین اعلام کرد که نتایج توسعه‌ی این تراشه‌ی جدید را امسال با شرکای خود به اشتراک خواهد گذاشت.
تراشه‌های هوش مصنوعی این روزها مورد توجه بسیاری از بزرگان تولید تراشه قرار گرفته است؛ اینتل، انویدیا و حتی استارتاپ‌هایی مانند گراف‌کور در حال محکم کردن جای پای خود در این عرصه هستند. پردازش‌های مربوط به هوش مصنوعی به دلیل پیچیدگی خود نیازمند قدرت پردازشی زیادی هستند؛ از این رو می‌توان با طراحی و توسعه‌ی تراشه‌های اختصاصی برای این کار تا حد زیاد دشواری این مسیر را کم کرد. سیستم‌های هوش مصنوعی به کمک یادگیری روز‌به‌روز هوشمندتر می‌شوند؛ اما Loihi بر خلاف این نمونه‌های رایج، نیازی به حجم بالای اطلاعات برای یادگیری نیست. در صورت توسعه‌ی کامل این تراشه می‌توان از آن در روبات‌ها و خودروهای خودران استفاده کرد؛ در شرایط کنونی از این تراشه تنها برای تشخیص اشیاء ساده استفاده می‌شود.
اینتل در بخش دیگری از کنفرانس خود، تراشه‌ی کوانتومی ۴۹ کیوبیتی تنگل لیک را که برای پردازش‌های رایانش کوانتومی طراحی شده است معرفی کرد. این تراشه با همکاری QuTech در طی مراحل توسعه است. تراشه‌ی تنگل لیک اینتل بر خلاف تراشه‌ی هوش مصنوعی این شرکت، هدفی جز افزایش سرعت پردازش کوانتومی و بهبود سرعت پردازش موازی ندارد؛ این تراشه برای از میان برداشتن چالش‌های بنیادی، علمی و مهندسی خلق می‌شود.
پردازش کوانتومی هنوز در فاز تئوری باقی مانده و برای رسیدن به نتایجی قابل قبول و بقا، به حدود یک میلیون کیوبیت نیاز دارد. اینتل همچنین روی تحقیقات مرتبط با اسپین کیوبیتس نیز سرمایه‌گذاری کرده است؛ تراشه‌ی اسپین کوبیتس باید بسیار کوچک‌تر از تراشه‌های ابررسانا باشد. همانطور که گفته شد، تمام تلاش‌های صورت‌گرفته در این بخش به مانند قدم‌های ابتدایی یک نوزاد برای سال‌ها راه رفتن است.