معرفی رمزارزهای سبز موجود در سال ۱۴۰۰

در ماه‌های اخیر، تأثیرات منفی استخراج بیت کوین بسیار مدنظر قرار گرفته‌ است و هم‌زمان با تلاش‌هایی که برای به‌حداقل‌رساندن ردپای کربنی می‌شود، برخی از سرمایه‌گذاران سوار بر موج انتخاب گزینه‌های سبزتر می‌شوند. با وجود بیش از ۴۵۰۰ رمزارز موجود و استخراج‌شدنی، کدام‌ها سبزتر محسوب می‌شوند؟

طبق مقاله منتشرشده در لیف‌اسکر (LeafScore.com)، رمزارزهای معرفی‌شده در این مطلب با محیط‌زیست سازگار هستند و ازنظر تسلا گزینه‌های مطلوبی تلقی می‌شوند؛ چرا‌که این شرکت به‌دنبال ارز دیجیتالی با ردپای کربنی بسیار کمتر از بیت کوین است. در این مطلب، دلیل سبز‌بودن و در کانون توجه قرارداشتن هر کدام از رمزارزها را بررسی می‌کنیم.

بیشتر بخوانید: واژه نامه ارز دیجیتال

درواقع، به‌دلیل دخیل‌بودن پارامترهای زیاد مقایسه ارزهای دیجیتال ازلحاظ سبزتر‌بودن بسیار مشکل است. برای مثال، بسیاری از ارزهای دیجیتال موجود کوچک‌تر ردپای کربنی بسیار کمتری دارند؛ چراکه درمقایسه‌با بیت کوین روزانه تعداد تراکنش‌های بسیار کمتری در بازار را شامل می‌شوند. با مقایسه نسبتی (برابر‌کردن مقیاس و شرایط اندازه‌گیری) این رمزارزهای کوچک، اگر نتایج درمقایسه‌با رمزارزی بدتر نباشند که تلاش می‌کنیم نکوهشش کنیم، به همان بدی هستند.

همان‌طورکه گفتیم، مصرف انرژی برخی از ارزهای دیجیتال ذاتا از بیت کوین کمتر است؛ اما چرا؟ متکی‌بودن بیت کوین بر سیستم «گواه بر کار» دلیل محاسبات و پردازش زیاد در تولید یک واحد رمزارز آن است؛ ولی درعوض رمزارزهایی که از سیستم «گواه بر سهام» یا «گواه بر فضای ذخیره‌سازی» استفاده می‌کنند، برای استخراج انرژی بسیار کمتری مصرف می‌کنند. این مسئله برای رمزارزهایی با فناوری‌ «بلاک لاتیس» گواه بر شبکه نیز صدق می‌کند. 

در همین وضعیت، حتی در میان رمزارزهای مبتنی‌بر گواه بر کار نیز برخی از آن‌ها انرژی بیشتری از بقیه مصرف می‌کنند. این رمزارزها از الگوریتم‌های مقاوم دربرابر اسیک یا ایسیک (ASIC) بهره می‌برند که مصرف انرژی بسیار بیشتری از عرف بازار دارند. برای مثال، «ریون‌کوین» (RavenCoin) مارکت کپی برابر با شش صدم درصد دارد؛ اما ۴.۳۲ درصد از کل انرژی مربوط به بیست رمزارز برتر بازار را مصرف می‌کند. جالب اینجا است که بیت کوین از الگوریتمی مجاز برای دستگاه‌های استخراج مبتنی‌بر اسیک استفاده می‌کند که درمقایسه‌با واحدهای معمولی پردازش گرافیکی (GPU)، مصرف انرژی کمتری دارد.

پویایی بازار تأثیر زیادی بر مصرف انرژی ارزهای دیجیتال می‌گذارد. در موارد متعددی، با لغزش یا سقوط بازار و در نتیجه آن کاهش ارزش بیت کوین یا اتریوم یا سایر ارزهای دیجیتال بزرگ کار‌کردن دستگاه‌های استخراج برای ماینرها دیگر به‌صرفه نخواهد بود.

با افزایش دوباره ارزش اتریوم در سال ۱۴۰۰ (۲۰۲۱)، انرژی مصرفی مربوط به این رمزارز نیز افزایش پیدا کرده است؛ به‌طوری‌که به‌گزارش دیجیکانومیست، در ۱۱ فروردین ۱۴۰۰ (۳۱ مارس ۲۰۲۱) اتریوم بیشتر از ۳۱ تراوات‌ساعت در سال انرژی مصرف می‌کند که این خود رکورد محسوب می‌شود. پس کدام رمزارز درمقایسه‌با بیت کوین با محیط‌زیست سازگارتر است؟ درادامه بدون ترتیب و پیشنهاد خاصی برای سرمایه‌گذاری، چند رقیب اصلی برای بیت کوین را معرفی خواهیم کرد.

سولارکوین جهانی و غیرمتمرکز و مستقل از هر دولتی است و می‌توان آن را مانند سایر رمزارزها خرج یا معامله کرد. نکته‌ای که آن را از دیگر رمزارزها متمایز می‌کند، قابلیت استفاده از برق تولیدی از صفحات خورشیدی است.

با تولید یک واحد سولارکوین به‌ازای هر مگاوات ساعت از تکنولوژی خورشیدی، رویکرد جدیدی در دنیای ارزهای دیجیتال به‌وجود آمد. درحال‌حاضر، این شبکه برای اثبات تولید انرژی بیشتر به بارگذاری مستندات به‌دست شخص کاربر متکی است؛ اما شاید به‌کمک اینترنت اشیاء روزی این روند خودکار انجام شود. سولارکوین روشی مفید برای جبران هزینه‌های نصب پنل‌های خورشیدی محسوب می‌شود.

بیت‌گرین پاییز ۱۳۹۶ (اواخر سال ۲۰۱۷) به‌عنوان راه نجاتی برای تأثیرات زیست‌محیطی بیت کوین ایجاد شد. این رمزارز ابتکاری عملی و جامعه‌محور و جایگزین کم‌مصرف برای ارزهای دیجیتال مبتنی‌بر گواه بر کار است. این شرکت بنیادی غیرانتفاعی برای نظارت بر حفظ پروژه بیت‌گرین نیز ایجاد کرده است.

اساس ایجاد بیت‌گرین ایجاد انگیزه در اقدامات دوستدارانه محیط‌زیست است و کاربران می‌توانند آن را ازطریق استفاده از سامانه هوشمند درخواست خودرو دسته‌جمعی یا خرید قهوه ارگانیک یا انجام کارهای داوطلبانه یا قرار‌دادن دارایی در‌اختیار شبکه بلاک‌چین (استیکینگ) یا استفاده از ولت دسکتاپ یا ساخت مسترنود به‌دست آورد.

بیت‌گرین عملکردی مبتنی‌بر الگوریتم گواه بر سهام با مصرف انرژی کم دارد که از سگویت (شاهد جداشده یا Segwit) و مسترنود قطعی به‌عنوان بخشی از پروتکل اختصاصی‌اش استفاده می‌کند. این رمزارز را می‌توان ازطریق شرکای آن شرکت برای خرید کالاها و دریافت خدمات خرج یا در صرافی‌های پروبیت (ProBit)، مرکاتکس (Mercatox)، اس‌تی‌ای‌ایکس (STEX) و کرکس۲۴ (Crex24) معامله کرد.

چارلز هوسکینسون (Charles Hoskinson)، بنیان‌گذار اتریوم، کاردانو را توسعه داد و اکثر توسعه‌دهندگان دیگر و سرمایه‌گذاران اولیه‌اش ژاپنی هستند؛ به‌همین‌دلیل این رمزارز به اتریوم ژاپنی معروف شده است. ناگفته نماند نام این ارز دیجیتال از پزشک مشهور ایتالیایی، ژیرولامو کاردانو، گرفته شده است که با اولین محاسبات سیستماتیک احتمالات به‌نوعی جهان را تغییر داد.

کاردانو به‌طور ذاتی از بیت کوین و اتریوم سبزتر است؛ چراکه از الگوریتم تعدیل‌یافته گواه بر سهام به نام اوروربروس (Oroboros) استفاده می‌کند؛ اما بیت کوین از الگوریتم گواه بر کار بهره می‌برد و اتریوم نیز هنوز در حال برنامه‌ریزی برای انتقال از گواه بر کار به گواه بر سهام است؛ بنابراین، میزان انرژی مصرفی این رمزارز به‌طور چشمگیری کمتر است. بنیان‌گذار این رمزارز ادعا می‌کند که مصرف شبکه آن فقط شش گیگاوات‌ساعت است.

سال ۱۳۹۳ (۲۰۱۴ میلادی)، شبکه استلار با هدف ازبین‌بردن شکاف بین مؤسسات مالی سنتی و ارزهای دیجیتال از ریپل جدا و منتشر شد. از‌آنجا‌که استلار برای حل مشکلات مختلفی بازطراحی شد، پلتفرم آن درحال‌حاضر تفاوت زیادی با ریپل دارد. در ابتدا، رمزارز موجود در این شبکه استلار نام گرفته بود؛ اما بعدتر برای جلوگیری از اشتباه با شبکه استلار، نام آن به لومن (Lumen) تغییر پیدا کرد. لومن از مؤسسات یا اشخاص برای استفاده از شبکه هزینه‌ای دریافت نمی‌کند؛ به‌همین‌دلیل، رقیبی جدی برای پی‌پال (PayPal) محسوب می‌شود؛ چراکه حتی برای معاملات چندمنظوره و برون‌مرزی امکان انجام سریع‌تر و راحت‌تر و مقرون‌به‌صرفه‌تر تراکنش‌ها را فراهم می‌کند.

شبکه مذکور توجه شرکت‌هایی مانند آی‌بی‌ام (IBM) و دلوئیت (Deloitte) و مؤسسات بانکی در نیجریه، فیلیپین، هند، فرانسه، اقیانوس آرام جنوبی و اخیرا اوکراین را به خود جلب کرده است.

ازطریق شبکه استلار می‌توان دلار آمریکا، بیت کوین، پزوس (Pesos)، ین و تقریبا هر ارز سنتی یا دیجیتالی را مبادله کرد. رمزارز این شبکه، لومن، برای تسهیل این معاملات و کاهش ردپای کربنی از بلاک‌چینی غیرمتمرکز استفاده می‌کند و این مزیت شاید دلیل اصلی محبوبیت آن محسوب شود.

اصلی‌ترین وجه تمایز شبکه استلار پروتکل اجماع آن است. این شبکه متن‌باز است و به تأیید اعتبار معاملات ازطریق مجموعه‌ای از نودهای مطمئن متکی است. چرخه احراز هویت در این الگوریتم بسیار کوتاه‌ و سریع‌ است و هزینه‌ها را کم و مصرف انرژی را به‌حداقل می‌رساند. این الگوریتم درمقایسه‌با الگوریتم استفاده‌شده بیت کوین، جایگزینی کم‌مصرف محسوب می‌شود.

ریپل از سال ۱۳۹۱ (۲۰۱۲) به‌عنوان پلتفرمی خصوصی برای بانک‌ها و نهادهای مالی محصولات مالی غیرمتمرکز می‌سازد. اکنون نیز بانک‌ها و شرکت‌های مالی بزرگی برای انجام انتقال‌های پولی‌شان از محصولات ریپل استفاده می‌کنند. درواقع، می‌توان گفت برخلاف بیت کوین که با سیستم کاری بانک‌ها مخالف است، ریپل اعتقاد دارد بانک‌ها به‌خودی‌خود بد نیستند و مشکلات پرداختی و جابه‌جایی پول، تنها در نحوه انجام کار آن‌ها است. یکی از محصولات ریپل XRP یا همان رمزارز ریپل است که شبکه آن می‌تواند بیشتر از ۱۵۰۰ تراکنش در هر ثانیه انجام دهد.

رمزارز ریپل از الگوریتم اجماع پروتکل (RPCA) استفاده می‌کند؛ بدین‌صورت که باید قبل از افزودن تراکنش به دفتر آن، به تأیید حداقل ۸۰ درصد اعتبار‌سنجان جهانی برسد. درنتیجه، شبکه‌ای ایمن و کارآمد است که برای کاربران امکان انتقال ساده پول به ارزهای مختلف را با هزینه کم و سرعت زیاد (در حدود سه تا پنج ثانیه در هر تراکنش) فراهم می‌کند.

کارمزد رمزارز نانو صفر و تراکنش‌هایش آنی است و از پاییز ۱۳۹۴ (اواخر سال ۲۰۱۵) وجود دارد و درمقایسه‌با بیت کوین و بسیاری از ارزهای دیجیتال دیگر مصرف انرژی و ردپای کربنی‌اش نسبتا کمتر است. نانو به استخراج متکی نیست؛ به‌همین‌دلیل، تمامی‌ سکه‌های آن از همان ابتدا کاملا دردسترس قرار داشته‌اند و در ساختارش نیز، ترکیبی از الگوریتم‌های گواه بر سهم و گواه بر کار است. این ترکیب «گواه بر سهام واگذارشده» (DPoS) نام دارد.

نانو از فناوری بلاک لاتیس استفاده می‌کند که با محیط‌زیست سازگار است و در پلتفرم آن، حساب‌های کاربری به‌جای درگیرشدن در بلاک‌چینی خطی (مانند عملکرد بیت کوین)، می‌توانند هم‌زمان به‌روزرسانی شوند. بنابراین، به‌جای رقابت و تأخیر نانو فقط زنجیره‌های حساب فرستنده و گیرنده را شامل می‌شود و می‌تواند تا ۱۲۵ تراکنش‌برثانیه را انجام دهد.

ایاس بلاک‌چینی عمومی و دلخواه توسعه‌دهندگان است؛ چراکه پلتفرمی اپن سورس دارد و امکان استفاده از تمام توابع کاربردی برای توسعه‌دهندگان به هدف پیاده‌سازی طرح مدنظرشان وجود دارد. راه‌اندازی آن راحت و نوشتن برنامه‌ها با چندین زبان برنامه‌نویسی ساده و بسیار مقیاس‌پذیر است و تراکنش‌ها در آن رایگان یا با کارمزد بسیار کم انجام می‌شود. 

به بلاک‌چین‌های اصلی رقیب اتریوم «قاتل اتریوم» گفته می‌شود که ایاس یکی از آن‌ها است؛ چراکه می‌تواند تمامی فعالیت‌های اتریوم را بسیار آسان‌تر و بهینه‌تر انجام دهد. ایاس بر الگوریتم گواه بر سهام واگذارشده (DPoS) متکی است و توکن‌های آن از پیش استخراج شده‌اند. 

ترون بلاک‌چینی عمومی مستقر در سنگاپور و سازمانی غیرانتفاعی است که تقریبا از هر زبان برنامه‌نویسی پشتیبانی می‌کند. پلتفرم همتا‌به‌همتا به سازندگانش امکان به‌اشتراک‌گذاری مستقیم برنامه‌ها در بلاک‌چین را می‌دهد که درنتیجه کل فرایند ازنظر مصرف انرژی کارآمدتر خواهد بود.

برست‌کوین احتمالا اولین بلاک‌چینی است که از قراردادهای هوشمند «تورینگ کامل» استفاده می‌کند. این قرارداد امکان ایجاد توکن غیرقابل‌معاوضه (NFT) و استفاده از آن در بازی‌های روی زنجیره‌ای را فراهم می‌کند. این رمزارز از سال ۱۳۹۳ (۲۰۱۴) به‌جای استفاده از الگوریتم گواه بر کار، از الگوریتم گواه بر ظرفیت (Proof of Capacity) استفاده می‌کند؛ به‌همین‌دلیل، بسیار پایدار و سازگار با محیط‌زیست است.

با استفاده از برست‌‌کوین ماینرها برای ماینینگ، تنها با استفاده از فضای ذخیره‌سازی جایزه نصیبشان می‌شود. به بیان بهتر، کامپیوتری که برست‌کوین استخراج می‌کند، به‌اندازه کامپیوتری با یک ترابایت هارد در حالت ایدئال انرژی مصرف می‌کند. در الگوریتم گواه بر کار، این روش درمقایسه‌با روش‌های اسیک یا GPU انرژی کمتری مصرف می‌کند. ناگفته نماند خود داوطلبان نظارت بر این شبکه را برعهده دارند.

هولو هنوز در حال توسعه است؛ اما پیش‌بینی می‌شود سال ۱۴۰۰ (۲۰۲۱) سال بزرگی برای شبکه آن باشد. ایده اولیه این رمزارز پیش‌فروش خدمات هاست ابری به‌عنوان توکن‌های قابل‌انتقال ERC20 با نام هات‌ (HOT) در بلاک‌چین عمومی اتریوم بود. این ایده هولوچین را از سایر رمزارزها متمایز می‌کند؛ چراکه با دارایی ملموس (خدمات هاست ابری) پشتیبانی می‌شود. تراکنش‌های این رمزارز با استفاده از شبکه همتا‌به‌همتا هزینه دریافت می‌کنند. این یعنی درآمد مستقیما به تعداد برنامه‌ها و هاست‌های شبکه وابسته است. ازنظر تئوری، سرعت انجام تراکنش‌ها در هولوچین بسیار زیاد و مصرف انرژی بسیار کم است؛ اما در‌عمل، هیچ اطلاع روشنی دراین‌باره در دست نیست.

هولوچین چهارچوبی متن‌باز برای برنامه‌های همتابه‌همتا است و رمزارز آن هولوتوکن (HoloToken - HOT) به استخراج نیازی ندارد؛ بدین‌معنی که به پردازنده‌های تخصصی نیازی نیست. بنابراین در تولید این ارز دیجیتال، انرژی زیادی استفاده نمی‌شود و هر کسی می‌تواند در ازای میزبانی برنامه‌های هولوچین (hApps)، در کامپیوترش این رمزارز را دریافت کند.

هولوچین سریع و کارآمد است و بر هیچ‌کدام از الگوریتم‌های گواه بر کار یا گواه بر سهام متکی نیست. ازنظر تئوری، با کمی محاسبات و ذخیره‌سازی کاربر برنامه‌های وب همتابه‌همتا اجازه پیدا می‌کنند در مقیاس گسترده و بدون نیاز به داده‌ها یا زیرساخت‌های متمرکز عملکرد گسترده‌ای داشته باشند که این امر به تعداد ثبت‌نام کاربران بسیار بستگی دارد.

نکته جالب درباره هولوچین این است که بدون احتیاج هاست‌ آن به نصب برنامه‌ای می‌تواند با مرورگر معمولی هم کار کند. همین امر باعث ایجاد دسترسی بیشتری برای کاربران جدید و کنجکاو و شاید مردد می‌شود. هولوچین از جهان توسعه‌دهنده همتابه‌همتای غیرمتمرکز پلی به سیستم‌های پرداخت موجود فراهم می‌کند.

با وجود اطلاعات ناچیز، خدمات اولیه دویوو احتمالا در تیر ۱۴۰۰ (ژوئن ۲۰۲۱) ارائه می‌شود؛ اما به‌نظر می‌رسد که زیرنظر داشتن این رمزارز سبز بی‌ضرر نباشد. به‌گفته بنیان‌گذاران دویوو، این شبکه یک‌میلیونیوم بیت کوین انرژی مصرف می‌کند و تولید گاز‌های گلخانه‌ای آن بسیار کم است و آن را به‌عنوان گزینه‌ای برای رمزارزی سبز واجدشرایط معرفی می‌کند.

از سیستم دویوو می‌توان بدون نیاز به مصرف انرژی زیاد برای احراز گواهینامه سبز و فعال‌کردن بازار برای اعتبار کربنی و تسهیل تأمین مالی پروژه‌های پایداری استفاده کرد. الگوریتم بلاک‌چین این ارز دیجیتال مانند بیت کوین گواه بر کار نیست. درعوض با مکالمه گره‌های منفرد با یکدیگر، سیستمی سازگار با محیط‌زیست ایجاد می‌کند.

پروتکل دفتر کل توزیع‌شده دویوو می‌تواند تمام مشکلات روی شبکه‌های بلاک‌‌چین مانند مقیاس‌بندی برای کسب‌وکارهای مالی جهانی را با اجرای هشت‌میلیون تراکنش‌برثانیه حل کند. لازم نیست هر تراکنش از کل شبکه عبور کند و فقط باید از بلاک‌چینی مستقل بگذرد.

۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۰ (۶ می ۲۰۲۱)، تعداد ترکنش‌های هش‌گرف هدرا از تعداد تراکنش‌های اتریوم پیشی گرفت و آن را به یکی از شبکه‌های ارز دیجیتال بزرگ جهان تبدیل کرد. ازنظر تئوری، هش‌گرف هدرا می‌تواند بیش از صدهزار تراکنش‌برثانیه (۱۰۰۰۰۰ TPS) را پردازش کند و با ویزا (Visa) و سایر سیستم‌های پرداخت اصلی رقابت‌کردنی است. خوشبختانه این رمزارز بر الگوریتم گواه بر سهام متکی است و انرژی بسیار کمتری از بیت کوین مصرف می‌کند.

هش‌گرف هدرا از امنیت زیادی برخوردار است و حتی اگر در شبکه خرابی وجود داشته باشد، بازهم از بیت کوین یا اتریوم سریع‌تر است؛ زیرا تراکنش‌ها به‌جای گذر سریالی از کل بلاک‌چین، به‌طور موازی پردازش می‌شوند. شبکه این رمزارز از پروتکل گاسیپ استفاده می‌کند و گره‌های موجود در هش‌گرف به‌جای استخراج، با یکدیگر صحبت و یادداشت‌های مربوط به تراکنش‌های شبکه را مقایسه می‌کنند. گره‌هایی که در مکالمات شرکت کرده‌اند، لیبل می‌خورند و درنتیجه، با چندین گره در سراسر شبکه تأیید می‌شوند.

چیا یکی دیگر از ارزهای دیجیتال جالب است که می‌توان آن را در پلتفرم محاسبات ابری آمازون وب سرویس (Amazon Web Services) استخراج کرد. تنظیم آن فقط چند دقیقه طول می‌کشد و «برداشت» آن درمقایسه‌با استخراج دیگر رمزارزها بسیار ساده‌تر است. برام کوهن، بنیان‌گذار بیت‌تورنت (BitTorrent)، این رمزارز را به هدف رقابت با بیت‌‌کوین ایجاد کرده است. با راه‌اندازی آن، گزارش‌های متعددی درباره کمبود هارددرایو در چین منتشر شد؛ چرا‌که مردم برای به‌کارگیری فضاهای ذخیره‌سازی بیشتری برای تولید آن تلاش می‌کردند.

شبکه چیا بلاک‌چین و پلتفرمی برای تراکنش‌های هوشمند است که به کاربران امکان استفاده از فضای موجود در هارددیسک را برای اجرای شبکه غیرمتمرکز فراهم می‌کند. شبکه چیا به‌جای الگوریتم گواه بر کار، بر مکانیسم گواه بر فضا متکی است؛ بنابراین، ذخیره مقدار مشخصی داده در مدت زمان مشخص می‌تواند رمزارز چیا را برایتان به‌ارمغان بیاورد.

بلاک‌چینی مبتنی‌بر گواه بر سهام است که ارزش خود را از قراردادهای هوشمند به‌دست می‌آورد و نفوذ هر کاربر روی شبکه متناسب با میزان سهم او در سیستم است. آلگوراند به ماین‌کردن نیازی ندارد و با انتخاب تصادفی نود و رأی‌دهندگان علاوه‌بر تضمین امنیت شبکه، سرعتش را نیز شدیدا افزایش می‌دهد و راه‌حلی برای مشکل مقیاس‌پذیری رمزارزها است. با اینکه از فعالیتش در زمینه رمزارزها مدت زیادی نمی‌گذرد، آلگوراند که پاییز ۱۳۹۸ (اواخر سال ۲۰۱۹) منتشر شد، تا آذر ۱۳۹۹ (دسامبر ۲۰۲۰) روزانه می‌توانست تقریبا یک‌میلیون تراکنش را مدیریت کند.

یکی از بنیان‌گذاران آلگوراند، سیلویو میکالی (Silvio Micali)، استاد مؤسسه فناوری ماساچوست است. سال ۱۳۹۱ (۲۰۱۲)، او به‌دلیل مشارکت در حوزه رمزارزها و پروتکل‌های بلاک‌چین برنده جایزه تورینگ شد که باعث اعتماد بیشتر به این ارز دیجیتال درمقایسه‌با سایر ارزهای دیجیتال جدید می‌شود. متکی‌بودن پلتفرم آن بر الگوریتم گواه بر سهام خالص و سرعت چشمگیر معاملات در پلتفرم آلگوراند و هزینه‌های اندک تراکنش آن، شبکه آن را به شبکه‌ای دردسترس و مقیاس‌پذیر و سازگار با محیط‌زیست معرفی می‌کند.  

رویکرد خالص گواه بر سهام آلگوراند بدین‌معنی است که همه گره‌های اعتبارسنجی برای یکدیگر شناخته شده‌اند و باید هربار برای ایجاد بلاکی جدید توافق کنند. آلگوراند به استخراج وابسته نیست و شبکه آن برای پایداری به‌دنبال راهی برای ردپای کربنی منفی و سازگاری بیشتر با محیط‌زیست است. میکالی گفته بود:

من به کره زمین اهمیت می‌دهم و این الگوریتم گواه بر سهام مصرف برق را تقریبا به صفر می‌رساند.

اردیبهشت ۱۴۰۰ (آوریل ۲۰۲۱)، آلگوراند اعلام کرد که بلاک‌چینش عاری از کربن است و این امر را مدیون همکاری با کلایمیت‌ترید (ClimateTrade) می‌داند. این سازمان در شفافیت و قابلیت ردیابی انتشار کربن پیشرو است و همکاری با آلگوراند به CimateTrade اجازه می‌دهد تلاش‌هایش را در این زمینه با شرکت‌های جهانی افزایش دهد.

بنیاد آلگوراند سازمانی غیرانتفاعی است که به‌دنبال حمایت از جامعه‌‌‌ی بلاک‌چین‌ها و توسعه‌دهندگانی است و از این پلتفرم برای ارزهای دیجیتال سبز استفاده می‌شود. بلاک‌چین آلگوراند تا امروز دَه‌میلیارد رمزارز آلگو دارد و توزیع آن تا سال ۲۰۳۰ ادامه‌ خواهد یافت.

متاهش با استفاده از سخت‌افزاری بی‌سروصدا، شبکه‌ای غیرمتمرکز، سریع و کارآمد با هزینه‌های صفر و توانایی استخراج / فورج رمزارز MHC را ارائه می‌دهد. این ارز دیجیتال فقط یکی از چهار قسمت پروژه اصلی متاهش است و بخش‌های دیگر آن عبارت‌اند از: تریس‌چین (TraceChain) و متا‌اپس (MetaApps) و متاگیت (MetaGate). تریس‌چین الگوریتمی برای مسیریابی با خودرو ازطریق شبکه است و متااپس امکان استفاده از C ++ و PHP و Solidity را برای نوشتن برنامه‌های غیرمتمرکز فراهم می‌کند و متاگیت رابط کاربری اپن سورس برای توسعه‌دهندگان سوم شخص است.

متاهش از الگوریتم گواه بر سهامی استفاده می‌کند که از نوع الگوریتم گواه بر کار خالص بسیار کارآمدتر است. این رمزارز در ابتدا بر الگوریتم گواه بر سهامی اختصاصی متکی بود؛ ولی به‌دلیل رسیدگی به موضوعاتی که نبود تمرکز شبکه را به‌خطر می‌انداخت، الگوریتمش را به «گواه بر سهام چندگانه» منتقل کرد. در این الگوریتم، اعتبارسنجی چندلایه امکان محافظت از شبکه دربرابر فساد را فراهم می‌کند. اگر ورودی شبکه مرکزی خراب باشد که بلاک تولید می‌کند، باقی شبکه به بازسازی و توزیع مجدد رأی می‌دهند و تهدید را خنثی می‌کنند. توزیع موازی بلاک در این مدل باعث کاهش زمان اجماع و بهبود کارایی می‌شود.

اتریوم سال‌ها است شعار سبزترشدن می‌‌دهد؛ اما اقدامات چندانی در این مسیر انجام نداده است. این رمزارز هنوز سالانه انرژی‌ای برابر با انرژی موردنیاز یک کشور را مصرف می‌کند و مقدار برق مصرفی موردنیاز برای هر تراکنش آن نیز برابر مقدار برق موردنیاز روزانه یک خانوار متوسط در ایالات متحده است. بااین‌حال، هنوز مقدار انرژی مصرفی اتریوم از بیت کوین کمتر است و برای کاهش آن و بهبود شرایط نیز تلاش می‌کنند.

آذر ۱۳۹۹ (دسامبر ۲۰۲۰)، اتریوم بیکن‌چین (Beacon Chain) را به‌عنوان اولین گام در این تغییر شبکه راه‌اندازی کرد. اتریوم ۲.۰ با بیکن‌چین رجیستری اعتبارسنج‌ها را ازطریق الگوریتم گواه بر سهام ذخیره و مدیریت می‌کند. درحال‌حاضر، این کار درکنار زنجیره اصلی در حال اجرا است؛ ولی تا قبل از زمستان ۱۴۰۰ (شروع سال ۲۰۲۲)، کاملا قابلیت اجرایی ندارد. بنابراین تا رسیدن به کاهش صدبرابری مصرف انرژی، به‌ازای هر تراکنش راه زیادی در پیش است.

با وجود بیش از ۴۵۰۰ توکن، متأسفانه امکان بررسی همه رمزارزهای سازگار با محیط‌زیست نیست؛ اما احتمالا گزینه‌های مناسب دیگری نیز وجود دارند که از قلم افتاده باشند. اگر رمزارز دیگری با این خصوصیات می‌شناسید و به بررسی آن علاقه‌مندید یا دیدگاهی درباره رمزارزهای معرفی شده دارید، در قسمت دیدگاه‌ها با زومیت در میان بگذارید.

این مقاله حاوی توصیه یا پیشنهاد اقتصادی زومیت نیست. خطر از‌دست‌دادن سرمایه در هر سرمایه‌گذاری وجود دارد و سرمایه‌گذار باید پس از مطالعه و تحقیق، خود تصمیم نهایی را اتخاذ کند و مسئولیت تبعات آن را بر‌عهده بگیرد.