مبانی بیت کوین که هر سرمایه‌گذار باید بداند

اغلب سرمایه‌گذاران، به سوژه‌ی خاصی وفادار نمی‌مانند. به عبارتی، آن‌ها به هر گزینه‌ای که سریع‌ترین راه ثروتمند شدن را پیشنهاد دهد، روی می‌آورند. در سال ۲۰۱۷، بیت‌کوین با ۱۰ هزار دلار افزایش قیمت، سرمایه‌گذاران بسیاری را جذب کرد، اما کاهش چشمگیر ارزش آن در سال ۲۰۱۸، باعث شد این خیل عظیم، ریزش زیادی داشته باشند.  بااین‌حال نکته‌ای که سرمایه‌گذاران نمی‌توانند منکر آن شوند، تبدیل شدن بیت‌کوین، به یک دارایی مهم و تأثیرگذار است. دلیل آن نیز علاوه بر افزایش قیمت، به دلیل منافعی است که فعالان حوزه‌ی بلاک‌چین توضیح می‌دهند.

بیشتر بخوانید: اصطلاحات کریپتوکارنسی

درحالی‌که این روزها، سرمایه‌گذاران از بحران مالی جهانی ۱۰ سال پیش یاد می‌کنند، ما با یک سالگرد دیگر نیز مواجهیم. اکتبر سال ۲۰۰۸، شخصی یا اشخاصی بانام مستعار ساتوشی ناکاموتو، یک مقاله‌ی سفید در مورد مفهوم بیت‌کوین منتشر کرد. پس از یک دهه، هنوز هم مطالعه‌ی این مقاله‌ی سفید برای افرادی که می‌خواهند در مورد چگونگی عملکرد بیت‌کوین یا سرمایه‌گذاری روی آن اطلاعاتی به دست آورند، ضروری است. به‌افتخار دهمین سالگرد بیت‌کوین، در این مقاله ۱۰ نقل‌قول کلیدی از مقاله ناکاموتو را با شما به اشتراک می‌گذاریم:

تجارتی که در دنیای اینترنت صورت می‌گیرد، منحصراً مؤسسات مالی را به‌عنوان شخص ثالث قابل‌اعتماد می‌شناسد و به آن‌ها وابسته است. دنیای امروزی به یک سیستم پرداخت الکترونیکی نیاز دارد که مبتنی بر اثبات رمزنگاری باشد نه اعتماد.

هواداران و مدافعان بیت‌کوین، عاشق این مسئله هستند که بیت‌کوین به هیچ نیروی متمرکزی (مانند بانک‌ها) وابسته نیست، مخصوصاً که پتانسیل نقض اعتماد را نمی‌توان نادیده گرفت. به‌عنوان‌مثال شرکت‌های کارت‌های اعتباری اجازه می‌دهند خریداران، تراکنش‌های خود را تحت شرایط خاص نقض کنند (یا بازگردانند). یک فروشنده، هرگز نمی‌تواند یقین داشته باشد که یک پرداخت، به‌صورت دائمی صورت گرفته است. حال‌آنکه بیت‌کوین شخص ثالث را از معادله حذف می‌کند و تراکنش‌ها را قابل‌اعتماد و غیرقابل‌فسخ می‌سازد.

این سیستم تا زمانی‌که گره‌های صادق و درستکار، به‌طور جمعی قدرت CPU بیشتری را نسبت به گروه گره‌های مهاجم کنترل می‌کنند، امن خواهد بود.

بیت‌کوین در صورتی عملکرد مطلوبی خواهد داشت که به‌اندازه‌ی کافی «سخت» باشد، یعنی افرادی که به‌دنبال زنجیره‌ی معاملات جعلی هستند، نتوانند از بلاک‌چین اصلی سبقت بگیرند. این امر مستلزم قدرت محاسباتی بسیار بالا است. درواقع همین امر مشخص می‌کند که درنهایت، چه چیزی تهدیدی برای بیت‌کوین محسوب می‌شود: اگر تعداد افراد کافی، تلاش کنند از قدرت محاسباتی مذکور پیش بیفتند، صحت و تمامیت بیت‌کوین در معرض خطر خواهد بود.

ما باید راهی برای پرداخت بیابیم که از طریق آن، مطمئن شویم مالکین قبلی بیت‌کوین، پیش‌ازاین تراکنشی را امضا نکرده‌اند. راه‌حل ما با یک سرور زمان‌بندی (تایم استمپ) آغاز می‌شود.

بزرگ‌ترین تهدید در استفاده از بیت‌کوین، پتانسیل دو بار خرج شدن آن است. در پول‌های فیزیکی، امکان دو بار خرج شدن پول مطلقاً وجود ندارد، زیرا شما نقدینگی را به دست فروشنده می‌سپارید. اعتبار پایه‌ای بیت‌کوین، از جایی ناشی می‌شود که هر کس، به کلیه‌ی تراکنش‌های قبلی واقف است. به عبارتی، کاملاً مشخص است که یک پول، چه مسیری را درگذشته طی کرده است.

پس‌ازاینکه تلاش یک CPU، به‌عنوان اثبات کار (Proof-of-Work) صرف شد، دیگر آن بلوک بدون بازنویسی مجدد، تغییری نخواهد کرد. هنگامی‌که بلوک‌های بعدی وارد زنجیره می‌شوند، کاری که برای تغییر بلوک لازم است، بازخوانی کلیه‌ی بلوک‌های بعدی را هم شامل می‌شود.

بیت‌کوین در طول زمان قوی‌تر شده و گواه اثبات کار، یکی از اجزای ضروری این قدرت است. با طولانی‌تر شدن بلاک‌چین بیت‌کوین، شانس حمله‌ی موفق به آن نیز کاهش‌یافته است. درحالی‌که سختی گواه اثبات کار در طول زمان افزایش می‌یابد، توان دفاعی بیت‌کوین هم بیشتر می‌شود.

گره‌ها، همیشه طولانی‌ترین زنجیره را به‌عنوان زنجیره‌ی صحیح در نظر می‌گیرند و به گسترش آن ادامه می‌دهند.

چالش جدیدی که با افزایش محبوبیت بیت کوین، مطرح شد، این بود که همه‌ی گره‌ها، آخرین نسخه‌ی بلاک‌چین را در اختیار نداشتند. اما باگذشت زمان، تراکنش‌های بعدی، توزیع بلاک‌چین بلندتر را بیشتر گسترش می‌دهند و به‌این‌ترتیب، کل شبکه را در برمی‌گیرند.

به‌طور قراردادی، اولین تراکنش در یک بلوک، یک تراکنش خاص است که به خلق یک سکه‌ی جدید منجر می‌شود. خالق بلوک جدید، مالک سکه است. این فرض، انگیزه‌ای می‌شود برای همه‌ی گره‌ها، که از شبکه حمایت کنند. همچنین راهی را برای به گردش درآمدن سکه‌ها فراهم می‌کند.

استخراج بیت‌کوین همیشه یکی از جذاب‌ترین بخش‌های این جنبش بوده است. با افزایش قیمت بیت‌کوین، حجم عظیمی از قدرت محاسباتی صرف باز کردن بلوک‌های جدید و کسب مقدار کمی بیت‌کوین است که درنتیجه‌ی این موفقیت حاصل می‌شود. همان‌طور که این مقاله اشاره می‌کند، ماین کردن یا استخراج بیت‌کوین به افرادی که قدرت پردازشی بسیار زیادی دارند، انگیزه می‌دهد که به‌دنبال تخریب و نابود کردن بلاک‌چین نباشند. زیرا آن‌ها در عوض می‌توانند به‌دنبال ایجاد بیت‌کوین جدید باشند.

زمانی‌که یک تراکنش در یک سکه، زیر تعداد بلوک‌های کافی قرار گرفت، می‌توان به‌منظور خالی کردن فضای هارددیسک، تراکنش‌های پیش از آن را حذف کرد.

سرعت پردازش بیت‌کوین به علت افزایش محبوبیت آن، کاهش‌یافته است؛ اما بنیان‌گذاران بیت‌کوین نیاز به هرس کردن شاخه‌های بلاک‌چین را پیش‌بینی کرده‌اند. این متدولوژی، شامل فشرده‌سازی بلوک‌های قدیمی (که قبلاً تراکنش‌های کافی روی آن انباشته‌شده‌اند) با استفاده از هش‌های کوتاه‌تر است. گرچه کوتاه کردن تئوریکال شاخه‌ها، در عمل سخت‌تر از چیزی است که در مقاله‌ی سفید بیت‌کوین بیان‌شده بود. زیرا تضمینی وجود ندارد که هر یک از بلوک‌های حذف یا هرس شده، حاوی اطلاعاتی نباشند که برای سایر بلاک‌چین ضروری است.

گرچه می‌توان هر سکه را به‌صورت جداگانه و انفرادی مدیریت کرد، اما کار سختی است که برای هر یک سنتی که می‌خواهد منتقل شود، تراکنش جداگانه‌ای انجام داد. به‌منظور تقسیم و ترکیب مبالغ؛ تراکنش‌ها از ورودی‌ها و خروجی‌های متعددی برخوردار خواهند بود.

ما ارزهای رایج را در قالب سکه (مثلاً یک یورو) یا اسکناس (۲۰ دلاری) می‌بینیم. بیت‌کوین هم به لحاظ تئوریک، می‌تواند با واحدهای گسسته تنظیم و تعریف شود. بااین‌حال بیت‌کوین هنوز هم کارایی بیشتری برای اجرای تراکنش‌های با سایز متغیر دارد. بر این اساس، یک کاربر می‌تواند یک قبض چهار بیت‌کوینی داشته باشد، بدون اینکه بلاک‌چین چهار بار برای هر بیت کوین واحد اجرا شود. این در حالی است که ما برای یک پرداخت چهار دلاری، به چهار «یک‌دلاری» نیاز داریم.

مردم می‌توانند ببینند که یک نفر، مبلغی را به فرد دوم انتقال می‌دهد؛ اما اطلاعاتی که این تراکنش را به فرد خاصی لینک کند، در دسترس نخواهد بود. درواقع این اطلاعات، مشابه با چیزی است که در بورس سهام می‌بینیم: تاریخ و سایز معاملات فردی و «نوار»، به‌صورت عمومی منتشر می‌شود، بدون اینکه اعلام کنند معاملات به چه کسی تعلق دارد.

حریم خصوصی، یکی از مهم‌ترین مزایای تراکنش‌های ارزهای رمزنگاری در مقایسه با سایر پرداخت‌ها است. شاید بیت‌کوین، آن‌قدر هم که مدنظر بعضی از کاربران است، خصوصی نباشد. این امر، نقطه‌ی قوت برخی از رقبای بیت‌کوین محسوب می‌شود که بیشتر از سایرین، روی حریم خصوصی متمرکز شده‌اند. بااین‌حال مقاله‌ی سفید به اقدامات دیگری ازجمله‌ی استفاده از اطلاعات کلیدی مختلف در هر تراکنش اشاره می‌کند که کاربران بیت‌کوین می‌توانند انجام دهند.

گره‌ها، هیچ تراکنش نامعتبری را به‌عنوان پرداخت نمی‌پذیرند و گره‌های درستکار، هرگز اجازه نمی‌دهند که یک بلوک آن‌ها را کنترل کند. یک مهاجم، تنها می‌تواند تلاش کند یکی از تراکنش‌های خودش را تغییر دهد تا آخرین پولی را که خرج کرده است، بازگرداند.

مقاله‌ی سفید در پایان، این احتمال را بررسی می‌کند که یک مهاجم، بخواهد بلاک‌چین متناوبی را تولید کند. در این صورت مهاجم باید به‌اندازه‌ای سریع کار کند که نسخه‌ی نادرست او، مقبولیت به دست آورد. در غیر این صورت، اگر مهاجم پشت سر گره‌های دیگر قرار بگیرد، احتمال نقض تراکنشی که درگذشته صورت گرفته، به صفر می‌رسد.

کاهش شدید قیمت بیت‌کوین، نگرانی بعضی از سرمایه‌گذاران را در مورد این مسئله به‌دنبال داشت که آیا بیت‌کوین، در بلندمدت وجود خواهد داشت یا خیر. با توجه به اینکه اصول اساسی مقاله‌ی سفید، تابه‌حال به‌خوبی عمل کرده‌اند، بیت‌کوین به‌عنوان یک فناوری تثبیت‌شده است. صرف‌نظر از اینکه در بلندمدت، چه اتفاقی برای قیمت بیت‌کوین بیفتد، این فناوری منسوخ نمی‌شود و به کار خود ادامه خواهد داد.