ارز دیجیتال اتریوم چیست؟ راهنمای کامل استخراج و خرید و فروش Ethereum

اتریوم پس‌از بیت‌ کوین به‌عنوان دومین رمزارز جهان ازنظر ارزش بازار شناخته می‌شود. این پروژه یکی از مهم‌ترین و جذاب‌ترین و البته کاربردی‌ترین بلاک چین‌های جهان محسوب می‌شود که به‌عنوان پایه و اساس بسیار از پروژه‌های رمزارزی دیگری مورد استفاده قرار می‌گیرد.

اگر از جنبه‌ی معاملات و خرید ارز دیجیتال فاصله بگیریم، ازنظر فنی یکی از جذاب‌ترین پروژه‌ها در دنیای رمزارزها، اتریوم (Ethereum) است. اتریوم بلاک چینی غیر متمرکز و متن‌ باز است که از قابلیت قرارداد هوشمند پشتیبانی می‌کند. اتر (ETH) رمزارز بومی این بلاک چین است. پس از بیت کوین، اتر دومین رمزارز بزرگ از نظر ارزش بازار و بلاک چین اتریوم پراستفاده‌ترین بلاک چین دنیا است. برخلاف بیت کوین و سایر رمزارزها که فقط به‌عنوان روشی برای مبادله و ذخیره‌ی ارزش درنظر گرفته می‌شوند، اتریوم خود را شبکه‌ای محاسباتی غیر متمرکز می‌نامد که براساس تکنولوژی بلاک چین ساخته شده است. در این مقاله به‌طور کامل به بررسی بلاک چین اتریوم و رمزارز آن یعنی اتر می‌پردازیم.

ابتدا باید به این نکته اشاره کرد که اتریوم تنها یک رمزارز نیست؛ بلکه بستری است که می‌تواند در نقش سیستم‌عاملی برای سایر پرژه‌های مبتنی‌بر بلاک‌چین ظاهر شود. با گذر از تعارف کتابی گمراه‌کننده، بلاک چین را می‌توان نوعی بانک داده درنظر گرفت که داده‌ها در آن رمزگزاری، ذخیره و تمام تراکنش‌ها تأیید و ثبت می‌شوند.

پیش‌تر اشاره کردیم که سایر پروژه‌های بلاک‌چینی می‌توانند بر بستر اتریوم توسعه پیدا کنند؛ اما این موضوع دقیقا به چه معناست؟ برخی از بلاک‌چین‌ها (نظیر اتریوم) دارای زبان برنامه‌نویسی و ابزارهای توسعه هستند و از قراردادهای هوشمند نیز پشتیبانی می‌کنند؛ بنابراین، توسعه‌دهندگان می‌توانند دقیقا مانند یک سیستم‌عامل، برنامه‌های مبتی‌بر بلاک‌چین را بر بستر آن‌ها توسعه دهند.

بلاک چین اتریوم از این لحاظ توزیع‌شده است که تمام کسانی که در شبکه‌ی اتریوم مشارکت می‌کنند، نسخه‌ی مشابهی از دفتر کل (لجر) را دراختیار دارند، این امر به آن‌ها اجازه می‌دهد تا سوابق تمامی تراکنش‌های گذشته را مشاهده کنند. همچنین بلاک چین اتریوم از این لحاظ غیر متمرکز است که نهادی متمرکز آن را مدیریت یا کنترل نمی‌:ند، بلکه همه‌ی دارندگان دفتر کل توزیع‌شده در مدیریت آن نقش دارند.

از اتر می‌توان همانند بیت کوین برای خرید و فروش کالا و خدمات استفاده کرد. قیمت اتر در سال‌های اخیر رشد سریعی داشته و آن را تبدیل به یکی از دارایی‌های بلامنازع برای سرمایه‌گذاری تبدیل کرده است. از این اپلیکیشن‌ها می‌توان برای ذخیره‌سازی و انتقال داده‌های شخصی یا اجرای تراکنش‌های مالی پیچیده استفاده کرد.

ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin)، برنامه‎‌نویسی روسی-کانادایی است که به‌عنوان یکی از هم‌بنیان‌گذاران اتریوم شناخته شده است. بوترین به‌عنوان یکی از هم‌بنیان‌گذاران Bitcoin Magazine در ۲۰۱۱، فعالیت خود را در دنیای رمزارزها شروع کرد. او اوراق سفید اتریوم را در اواخر ۲۰۱۳ با هدف ساخت اپلیکیشن‌های غیر متمرکز منتشر کرد. بوترین ادعا کرد که از بیت کوین و تکنولوژی بلاک چین به جز کاربرد پولی می‌توان در سایر اپلیکیشن‌ها با کاربردهای دیگر نیز استفاده کرد اما برای این‌کار به زبانی اسکریپتی برای توسعه‌ی اپلیکیشن‌ها نیاز بود، این کار باعث می‌شد سایر سرمایه‌ها مانند سهام و املاک را بتوان وارد فضای بلاک چین کرد.

بیت کوین برای بوترین عملکردهای بسیار محدودی داشت. او در مصاحبه‌ای با بیزنس اینسایدر گفته است که پادشاه رمزارزها همانند ماشین‌حساب جیبی است که تنها یک کار را به‌خوبی انجام می‌دهد، درحالی‌که اتریوم مانند گوشی هوشمندی است که دارای اپلیکیشن‌های متعددی برای استفاده است.

ویتالیک بوترین نام اتریوم را از میان تعدادی از عنصرهای برگرفته از موضوعات علمی تخیلی انتخاب کرد. او گفته است: «فورا فهمیدم که این نام را از تمامی جایگزین‌های دیگر بیشتر دوست دارم، فکر می‌کنم که [این واژه] به نظر می‌رسد و اتر به محیطی فرضی و نامرئی اشاره دارد که به درون جهان نفوذ می‌کند و به نور امکان عبور را می‌دهد.» بوترین می‌خواست که پلتفرمش به محیطی زیربنایی و نامحسوس تبدیل شود و به اپلیکیشن‌ها اجازه دهد روی آن اجرا شوند.

• شبکه‌ای بزرگ و دردسترس: مزایای شبکه‌ی اتریوم بعد از سال‌ها فعالیت و حجم تریدهای میلیاردی، آزمایش خود را پس داده‌اند. اتریم دارای جامعه‌ای بزرگ و جهانی است که دارای بزرگ‌ترین اکوسیستم در بین بلاک چین‌ها و رمزارزها است.
• عملکردهای گسترده: از اتریوم علاوه بر استفاده به‌عنوان ارز دیجیتال، می‌توان برای انجام سایر تراکنش‌های مالی، اجرای قراردادهای هوشمند و ذخیره‌ی داده برای اپلیکیشن‌های شخص ثالث استفاده کرد.
• نوآوری مداوم: جامعه‌ای گسترده از توسعه‌دهندگان اتریوم که به‌طور مداوم در حال یافتن راهی برای ارتقای شبکه و توسعه‌ی اپلیکیشن‌های جدید هستند. به دلیل محبوبیت اتریوم، این بلاک چین شبکه‌ای ترجیح داده‌شده نسبت به سایر بلاک چین‌ها برای ساخت اپلیکیشن‌های جدید، هیجان‌انگیز و غیر متمرکز و البته گاهی اوقات ریسکی است.
• پرهیز از واسطه‌ها: شبکه‌ی غیر متمرکز اتریوم به کاربران این وعده را می‌دهد که واسطه‌های شخص ثالث را حذف کند برای مثال وکیل‌هایی که قراردادها را می‌نویسند و تفسیر می‌کنند، بانک‌هایی که واسط انجام تراکنش‌های مالی هستند یا سرویس‌های هاستینگ وب، شبکه‌ی اتریوم تمامی این خدمات را ارائه و این واسطه‌ها را حذف خواهد کرد.

• افزایش هزینه‌های کارمزد: محبوبیت در حال رشد اتریوم باعث بالا رفتن هزینه‌های کارمزد شده است. کارمزدهای تراکنش اتریوم یا «گس» در آوریل ۲۰۲۳ (فروردین ۱۴۰۲) حدود دلا است.
• تورم بالقوه: اگرچه اتریوم دارای محدودیت صدور ۱۸ میلیون اتر در سال است؛ اما محدودیتی در حداکثر کوین‌های قابل ایجاد وجود ندارد. این ممکن است بدین معنی باشد که اتریوم برای سرمایه‌گذاری بیشتر شبیه دلار عمل می‌کند و مانند بیت کوین نیست که دارای حداکثر تعداد کوین مشخص است. تا لحظه‌ی نوشته شدن این مقاله یعنی فروردین ۱۴۰۲ تعداد کل توکن‌های درچرخه‌ای این پروژه حدود ۱۲۰٫۴ میلیون واحد است.
• مسیر سخت یادگیری برای توسعه‌دهندگان: اتریوم برای توسعه‌دهندگانی که می‌خواهند از پردازش متمرکز به شبکه‌های غیر متمرکز مهاجرت کنند، ممکن است مشکل باشد. در ادامه بیشتر با زبان‌ برنامه‌نویسی کاربردی در اتریوم آشنا خواهیم شد.

سالیدیتی (Solidity) زبان اصلی برنامه‌نویسی اتریوم و همچنین سایر بلاک چین‌های خصوصی، مانند Hyperledger Fabric است.

چهار منبع رسمی از اتریوم در حال حاضر موجود است و همه‌ی آن‌ها مستقل از هم و دارای کلاینت‌های کاملاً فعال هستند. این چهار نسخه به‌طور کامل مقالات زرد (فنی) اتریوم را پیاده‌سازی می‌کنند. این چهار نسخه ذکرشده به زبان‌های برنامه‌نویسی زیر نوشته شده‌اند:

• Golang
• ++C
• Python
• Java

به مرور زمان نسخه‌های دیگری از اتریوم به زبان‌های غیر رسمی نوشته شدند که از جمله آن‌ها می‌توان به زبان‌های برنامه‌نویسی زیر اشاره کرد:

• Rust
• Ruby
• JavaScript
• Haskell

در ادامه با قراردادهای هوشمند اتریوم بیشتر آشنا خواهیم شد اما باید بدانیم که قراردادهای هوشمند در بلاک چین اتریوم به زبان سالیدیتی (Solidity) نوشته شده است که زبانی شی‌ءگرا است. این زبان در اکثر بلاک چین‌ها برای پیاده‌سازی قرارداد هوشمند به کار می‌رود. سالیدیتی برای اولین‌ بار در آگوست ۲۰۱۴ توسط گوین وود معرفی شد و بعداً توسط تیم سالیدیتی که عضوی از پروژه‌ی اتریوم بودند، توسعه داده شد. برنامه‌های نوشته‌شده توسط سالیدیتی روی ماشین مجازی اتریوم اجرا می‌شوند.

آدرس‌های اتریوم از پیشوند «0x» ساخته شده‌اند که معرف عمومی هگزادسیمال است و پس از این دو رقم، ۲۰ بایت دیگر اضافه می‌شود، در هگزادسیمال دو رقم معادل یک بایت است؛ بدین معنی که ۴۰ رقم هگزادسیمال دیگر به آدرس اضافه می‌شود؛ برای نمونه آدرس «0xb794f5ea0ba39494ce839613fffba74279579268» مثالی از آدرس اتریوم است. پس توجه داشته باشید آدرس کیف پول اتریوم شما باید به فرمت اشاره شده باشد. آدرس قراردادهای هوشمند نیز به همین فرمت اشاره شده است.

مرورگر بلاک چین به کاربران این امکان را می‌دهد تا در مورد تراکنش‌ها بلوک‌های این بلاک چین اطلاعات به‌دست آوردید و به جست‌وجو بپردازند. مهم‌ترین ویژگی مرورگر بلاک چین برای کاربران پیگیری تراکنش‌ها است. از این لینک می‌توان به مرورگر بلاک چین اتریوم دسترسی پیدا کرد و با ورود آدرس کیف پول خود وضعیت تراکنش‌های انجام‌شده را مشاهده کرد.

گس فی اتریوم (Gas) به چه معنا است

گس واحدی اندازه‌گیری است که در محاسبه‌ی هزینه‌ی تراکنش استفاده می‌شود. گس معادل اتری است که فرستنده‌ی تراکنش باید برای پردازش آن تراکنش روی شبکه‌ بپردازد.

در این مقاله به بررسی دقیق‌تر هزینه‌ گس پرداخته‌ایم: «توکن و گس در اتریوم؛ محاسبه‌ی کارمزد اتریوم در تراکنش رمزارز»

اتریوم تکنولوژی است که امکان انتقال رمزارزها در ازای کارمزدی کم را فراهم می‌کند و همچنین می‌توان با آن اپلیکیشن‌هایی را توسعه داد که هیچ‌کس نمی‌تواند آن را از کار بیندازد. اتریوم بلاک چینی قابل برنامه‌نویسی است، این ویژگی چیزی فراتر از امکان پرداخت است. اتریوم بازاری برای خدمات مالی، بازی‌ها و اپلیکیشن‌ها است که نمی‌توانند اطلاعات شما را بدزدند یا شما را سانسور کنند. موارد استفاده‌ی اتریوم وسیع و به‌سرعت در حال گسترده‌تر شدن است و بهره‌وری ارتقاءیافته، امنیت و برابری غیر متمرکز را در سراسر جهان دراختیار پروژه‌های بلاک چین قرار می‌دهد.

بیت کوین به‌عنوان اولین رمزارز از تکنولوژی بلاک چین استفاده کرد؛ اما اتریوم زیربنای شبکه‌ی جهانی بازارهایی مثل دَپ‌ها (dApp)، دائوها، عرضه‌های اولیه‌ی کوین، استیبل کوین‌ها، دیفای و NFT معاوضه ایجاد کرد. در ادامه به بررسی هرکدام از این کاربردها که به لطف اتریوم دراختیار ما است، می‌پردازیم.

قرارداد هوشمند برنامه‌ای کامپیوتری یا پروتکل تراکنش است که طبق بندهای قراردادی، اقداماتی را اجرا، کنترل یا سندسازی می‌کند. برای مثال دستگاه فروشی (vending machine) را در نظر بگیرید، وقتی داخل دستگاه سکه می‌اندازید، دستگاه درمقابل، جنسی را که انتخاب کرده‌اید به شما می‌دهد. قراردادهای هوشمند همانند این دستگاه‌های فروش یا بهتر بگویم مانند حساب اتریومتان، سرمایه‌ی شما را نگه می‌دارند. این کار به کدها امکان واسطه شدن بین قراردادها و تراکنش‌ها را می‌دهد.

اتریوم تکنولوژی زیرساختی (معماری و نرم‌افزار) فراهم می‌کند که با درک قراردادهای هوشمند، به شما امکان تعامل با آن‌ها را می‌دهد. مثال فیزیکی EVM مانند ابر یا موج اقیانوس است که به‌عنوان نهادی مستقل وجود ندارد؛ بلکه با هزاران کامپیوتر متصل به هم که در حال راه‌اندازی کلاینت اتریوم هستند، نگه‌داری می‌شود. پروتکل اتریوم تنها با هدف نگه‌داری مستمر، بی‌وقفه و غیر قابل تغییر فعالیت‌های این حالت از ماشین به وجود آمده است. این همان محیطی است که در آن تمامی حساب‌های اتریوم و قراردادهای هوشمند زندگی می‌کنند. در هر بلاک از شبکه‌ی بلاک چین اتریوم، تنها یک حالت مجاز وجود دارد و این EVM است که قوانین محاسبات حالتی جدید از یک بلاک به بلاکی دیگر را تعیین می‌کند.

امور مالی غیر متمرکز یا دیفای یکی دیگر از کاربردهای اتریوم است. دیفای ابزارهای مالی سنتی را در محیطی غیر متمرکز ارائه می‌کند که خارج از کنترل شرکت‌ها و حکومت‌ها است؛ همانند بازارهای پولی که به کاربران اجازه کسب بهره می‌دهد. اپلیکیشن‌های امور مالی غیر متمرکز اغلب ازطریق افزونه‌های مرورگر با قابلیت وب ۳ یا اپلیکیشن‌هایی مانند متامسک (Metamask) قابل دسترسی هستند که به کاربران اجازه می‌دهند به‌طور مستقیم با بلاک چین اتریوم و ازطریق وب‌سایت با آن تعامل داشته باشند.

بسیاری از این اپلیکیشن‌های غیر متمرکز می‌توانند برای ایجاد خدمات مالی پیچیده به یکدیگر متصل شوند و با هم کار کنند. افزون بر این، ازطریق رَپ کردن (wrapping) بعضی از پروتکل‌های دیفای امکان ساخت نسخه‌های ترکیبی از دارایی‌های مانند بیت کوین، طلا و نفت روی اتریوم قابل معامله شوند و با بسیاری از کیف‌های پول‌ دیجیتال اصلی و اپلیکیشن‌های اتریوم سازگار شوند. این اپلیکیشن‌ها که روی ساختن خدمات مالی توسط رمزارزها تمرکز دارند، خدماتی مانند قرض دادن، قرض گرفتن، کسب سود و پرداخت‌های خصوصی ارائه می‌کنند؛ بدون اینکه به داده‌های شخصی نیاز داشته باشند.

سازمان غیر متمرکز مستقل یا دائو (DAO) سازمانی است که توسط قوانین قرارگرفته در کدهای کامپیوتری شفاف، نمایش داده می‌شود و نه توسط قدرتی مرکزی، بلکه توسط اعضای سازمان کنترل می‌شود. تاریخچه‌ی تراکنش مالی و قوانین برنامه‌ای دائو توسط بلاک چین نگه‌داری می‌شود.

دائو به زبان ساده مانند بنگاه کسب‌وکار اینترنتی است که مالکیت آن در دست کاربران است و توسط آن‌ها کنترل می‌شود. دائو دارای خزانه‌ی است که هیچ‌کس نمی‌تواند به آن دسترسی داشته باشد؛ مگر آنکه کل گروه آن را تأیید کنند. تصمیم‌ها توسط پیشنهادهای ارائه‌شده مدیریت می‌شود و با رأی‌گیری می‌توان از اینکه همه‌ی اعضا حق اظهار نظر دارند، اطمینان حاصل کرد.

در سازمان غیر متمرکز مستقل مدیرعاملی وجود ندارد که براساس علایق شخصی خود تصمیم بگیرد و مدیر ارشد مالی نیز وجود ندارد که در دفاتر حساب دست ببرد. همه چیز درمعرض دید است و قوانین خرج کردن توسط کدهای نوشته‌شده تعیین می‌شود.

انتشار اوراق سفید: ویتالیک بوترین اوراق اولیه‌ی اتریوم در سل ۲۰۱۳ منتشر شد. ویتالیک در این اوراق پلتفرمی جدید پیشنهاد کرده بود که امکان ساخت اپلیکیشن‌های غیر متمرکز را فراهم می‌کرد و عصری جدید در تراکنش‌های آنلاین را رقم می‌زد. پس از انتشار اوراق سفید اتریوم، تعدادی از توسعه‌دهندگان از جمله چارلز هاسکینسون مدیرعامل IOG، آنتونی دی لوریو مدیرعامل Decentral و میهای آلیسی مؤسس Akasha به پروژه پیوستند. بوترین دو عضو دیگر را نیز معرفی کرد:

دکتر گوین وود که اکثر برنامه‌نویسی و ساخت معماری اولیه پلتفرم را انجام داد. او اوراق زرد اتریوم یعنی «انجیل فنی» را نوشت که مشخصات ماشین مجازی اتریوم (EVM) را شرح می‌داد که وظیفه‌ی آن تعامل با حالت‌‌های لجر و اجرای قراردادهای هوشمند است.

جوزف لوبین استارتاپ ConsenSys را تأسیس کرد که بر ساخت اپلیکیشن‌های غیر متمرکز تمرکز داشت.

دکتر گوین وود اوراق زرد را منتشر کرد که شامل توضیحات تکنیکی پروتکل اتریوم بود.

فروش اولیه‌ی اتر به مدت ۴۲ روز. امکان خرید اتر با بیت کوین فراهم شد.

انتشار شبکه‌‎ی اصلی اتریوم.

فورک دائو (DAO): درنتیجه هک ۵۰ میلیون دلاری، اتریوم به دو بلاک چین مجزا تقسیم شد؛ اتریوم و اتریوم کلاسیک.

حباب رمزارزها: به دلیل وجود حباب در بازار رمزارز، ارزش اتریوم سر به فلک کشید و شاهد رشدی ۷۷۸۵٫۳ درصدی در تنها یک سال بود. در این سال شرکت Ethereum Alliance راه‌اندازی شد.

ترکیدن حباب و اصلاح بازار: اتر ۸۴٫۸ درصد از ارزش خود را از دست داد.

اتریوم تبدیل به دومین رمزارز بزرگ دنیا بعد از بیت کوین شد. فورک‌های استانبول، کنستانیتینوپل انجام شد.

اجرایی شدن قرارداد استیکنیگ در اکوسیستم اتریوم. این قرارداد گامی مهم در اجرای بیکن چین و در نهایت اتریوم ۲٫۰ بود.

اتریوم ۲٫۰: انتشار بلاک جنسیس بیکن چین (Beacon Chain) به‌عنوان فاز اول انتشار اتریوم ۲٫۰

در ۲۷ اکتبر ۲۰۲۱ (۵ آبان ۱۴۰۰) به‌روزرسانی Altair اجرایی شد و این به‌روز‌رسانی اولین آپدیت بیکن چین قبل از ادغام با شبکه اصلی اتریوم است.

به‌روزرسانی Merge در تاریخ ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۲ (۲۴ شهریور ۱۴۰۱) روی شبکه اتریوم اعمال شد. با مهاجرت اتریوم از سیستم اثبات‌ انجام‌ کار به مکانیزم اثبات‌ سهام، مصرف انرژی شبکه‌ی این رمزارز تا ۹۹٫۵ درصد کاهش یافت.

اتریوم کلاسیک، پلتفرم رمزارزی متن‌ باز، غیر متمرکز و مبتنی بر بلاک چین است که امکان اجرای قراردادهای هوشمند را دارد. توکن بومی اتریوم کلاسیک، ETC است؛ اما بیاید نگاهی به ایجاد جنجالی اتریوم کلاسیک بیندازیم.

شاهو فریور

اتریوم ۲ چیست؛ راهنمای جامع بزرگ ترین به‌روزرسانی اتریوم

مطالعه '10

در ۲۰۱۶، سازمان غیر متمرکز مستقل (DAO) که شامل تعدادی از قراردادهای هوشمند بود که روی پلتفرم اتریوم توسعه داده شده بود. DAO ازطریق فروش جمعی، مبلغ تاریخی ۱۵۰ میلیون دلار را برای پشتیبانی از پروژه جمع‌آوری کرد اما در ژوئن ۲۰۱۶، اکسپلویت شد و ۵۰ میلیون دلار از توکن‌های DAO توسط هکری ناشناس به سرقت رفت. این اتفاق باعث راه افتادن جنجال‌های زیادی در جامعه‌ی اتریوم شد که آیا اتریوم باید اقدام به «هاردفورک» کند و پول‌های به سرقت‌رفته را بازپس بگیرد یا خیر. در نهایت بلاک چین اتریوم به دو قسمت تقسیم شد: اتریوم و پول‌های بازپس گرفته‌شده و اتریوم کلاسیک که زنجیره‌ی اصلی را ادامه می‌داد، این هاردفورک باعث ایجاد رقابت بین دو بلاک چین شد. پس از هاردفورک یادشده، اتریوم دو بار دیگر در اواخر ۲۰۱۶ برای جلوگیری از حملات اقدام به انشعاب کرد.

اتر (ETH)، رمزارزی است که در نسخه‌ی اول اتریوم به‌عنوان پاداش به استخراج‌کنندگان در سیستم گواه بر کار در ازای اضافه کردن بلاک‌ها به بلاک چین اعطا می‌شد، اما درحال حاضر امکان استخراج آن با استفاده از ماینرهای سخت‌افزاری وجود ندارد. اتر رکنی اساسی در شبکه‌ی اتریوم است. هر حساب اتریوم که دارای مقداری اتر است، می‌تواند آن را به حساب‌های دیگر بفرستد. در هنگام فرستادن توکن‌ها در شبکه‌ی اتریوم، مقداری اتر باید به‌عنوان هزینه کارمزد پرداخت شود. کوچک‌ترین واحد اتر، «Wei» نام دارد که معادل ۱۸-۱۰ اتر است. اتر با نماد ETH معامله می‌شود.

اکثرا اتر به‌اشتباه اتریوم خوانده می‌شود. باید توجه کرد که اتریوم نام بلاک چین و اتریوم رمزارز یا همان توکن بومی این بلاک چین است. اتریوم شبکه‌ی بلاک چینی است که اتر در آن نگه‌داری و مبادله می‌شود؛ درحالی‌که از اتر می‌توان به‌عنوان ارزی برای انجام تراکنش‌های مالی یا برای سرمایه‌گذاری یا پرداخت هزینه‌ی انجام تراکنش در شبکه استفاده کرد.

• توکن ERC20: استاندارد توکن ERC20 برای ساخت توکن‌های قابل معاوضه (fungible) در بلاک چین اتریوم به کار می‌رود. اکثر توکن‌های ساخته‌شده در اتریوم با استاندارد ERC20 نوشته شده‌اند. این استاندارد در نوامبر ۲۰۱۵ توسط فابیان فوگلشتِلر پیشنهاد شد. این استاندارد شامل عملکردهایی مانند انتقال توکن‌ها از حسابی به حسابی دیگر، به دست آوردن موجودی فعلی حساب و کل موجودی قابل عرضه توکن‌ها در شبکه است. بسیاری از رمزارزها توکن‌های ERC20 خود را ازطریق عرضه اولیه کوین (ICO) روی شبکه‌ی اتریوم منتشر کرده‌اند. همان‌طور که اشاره شد، کارمزد برای انتقال توکن در اتریوم باید با اتر پرداخت شود.

• NFT: اتریوم امکان ساخت توکن‌ منحصر‌به‌فرد و غیر قابل تقسیم را فراهم می‌کند که به آن‌ NFT می‌گویند. ازآنجاکه این توکن‌ها یکتا هستند، برای ساخت اثر هنری دیجیتال، یادبودهای ورزشی، املاک مجازی و آیتم‌های داخلی بازی استفاده می‌شود. NFT-ها اغلب در بلاک چین اتریوم ازطریق وب‌سایت‌های مزایده‌ی دیجیتال به فروش می‌رسند. یکی از گران‌ترین NFT-های فروخته‌شده توسط هنرمندی به نام بیپل، در حراجی Christie به قیمت ۶۹٫۴ میلیون دلار فروخته شده است. ازطریق NFT-ها می‌توان زمین‌ها، ساختمان‌ها و آواتارهای یکتا را در محیطی مبتنی بر بلاک چین به فروش رساند.

راه‌های متعددی برای مشاهده‌ی قیمت لحظه‌ای اتریوم وجود دارد که در ادامه به چند مورد از آن‌ها اشاره می‌کنیم:

• عبارت «ethereum price» را در گوگل سرچ کنید.
• از وب‌سایت رسمی اتریوم، قیمت اتریوم را مشاهده کنید.
• از وب‌سایت کوین‌مارکت‌کپ یا کوین‌گکو قیمت اتریوم و سایر رمزارزها را به همراه چارت مشاهده کنید.

برخلاف بیت کوین یا لایت کوین، اتر دارای هاردکپ یا سقف قابل عرضه نیست و به‌صورت نامحدود قابل تولید است.

• در مارس ۲۰۱۶، قیمت اتر در محدوده‌ی ۱۰ دلار قرار داشت.
• در ۲۶ ژانویه ۲۰۱۸، روی برگرداندن از بیت کوین و رو کردن به اتر و خرید اتریوم، قیمت این رمزارز را به حدود ۱۲۳۱ دلار رساندند. بازار حبابی سال قبل از آن معروف به بول ران ۲۰۱۷، عرضه‌های اولیه کوین (ICO) در بستر اتریوم و تشکیل کنسرسیوم شرکت‌هایی تجاری اتریوم شامل مایکروسافت و جی‌پی‌مورگان از دیگر عوامل این رشد بودند.
• تا پاییز ۲۰۱۸، با ترکیدن حباب بازار رمزارز و رو‌به‌رو شدن رمزارزها با قوانین ممیزی کشورها، قیمت اتر افتی ۷۰ درصدی تجربه کرد.
• رشد بازار رمزارزها در اواخر ۲۰۲۰ و اوایل ۲۰۲۱، قیمت اتر را به ۴۸۱۰ دلار رساند.

اتریوم دومین رمزارز بزرگ جهان از نظر ارزش بازار است؛ اما از زمان انتشار اتریوم در ۲۰۱۵، چندین بلاک چین دیگر سعی کرده‌اند با ارتقای ویژگی‌های اتریوم، جای آن را بگیرند. به این بلاک چین‌های رقیب اتریوم، اصطلاحاً «قاتل اتریوم» (Ethereum Killer) می‌گویند. معمولاً این پلتفرم‌های رقیب سعی دارند با پشتیبانی از تعداد بیشتری از سرمایه‌ها، ارتقای سرعت تراکنش و کاهش هزینه‌ها و دادن بهره‌ی بیشتر به هودلرهای توکن‌ها، قابل‌های خود را به نمایش بگذارند. از جمله این رقیب‌ها می‌توان به کاردانو، بایننس چین، پوکادات، سولانا و آیاس اشاره کرد.

قسمت اعظم اپلیکیشن‌های غیر متمرکز بر بستر اتریوم هستند و بیشترین مقدار سرمایه که در پروژه‌های دیفای استیک شده‌اند که براساس اتریوم هستند. از طرفی دیگر با ظهور اتریوم ۲٫۰ که دارای ویژگی‌های جدید استیکنیگ و بهره‌وری تراکنش‌ها است، رقیبان اتریوم باید با نشان دادن راه‌های جدیدتری خود را اثبات کنند. در کوتاه‌مدت بعید می‌رسد که بلاک چینی بتواند جای اتریوم را بگیرد؛ اما بلاک چین‌های رقیب لازم نیست با اتریوم رقابت کنند، بلکه می‌تواند با آن مشارکت داشته باشند.

• دیفای: پیش‌بینی رشد قیمت اتریوم کاری مشکل است اما بدون توجه به امور مالی غیر متمرکز یا دیفای نمی‌تواند چنین رشدی را متصور شد. دیفای با استفاده از تکنولوژی اتریوم، واسط‌های مالی را بین دو گروه در حال انجام تراکنش حذف می‌کند. از جمله قراردادهای هوشمندی که در این زمینه فعالیت می‌کنند، می‌توان به یونی‌سواپ، میکر و کامپاند اشاره کرد. آینده‌ی اتریوم در توسعه‌ی این صنعت مالی غیر متمرکز گره خورده است. برخلاف بیت کوین یا ریپل، اتریوم تنها ارز نیست؛ بلکه پلتفرمی نرم‌افزاری و منبع باز برای اپلیکیشن‌های بلاک چین است. اتریوم کارکرد دیفای را تسهیل می‌بخشد؛ به‌همین‌دلیل، هر اندازه که دیفای رشد کند، اتریوم نیز رشد خواهد کرد.
• NFT: همان‌طور که از نظر ارزش بازار این توکن‌ها می‌توان مشاهده کرد، NFT-ها بین سال‌های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۰، رشدی ده برابری را شاهد بوده‌اند. این سرمایه‌های دیجیتال که در اصل به‌عنوان کدی منحصر‌به‌فرد و متصل به فایلی دیجیتال عمل می‌کنند، امکان تشخیص فایل اصلی از نسخه‌های کپی را می‌دهند. این ویژگی در زمینه‌ی هنر دیجیتال قابل‌ توجه است؛ اما می‌توان در سایر زمینه‌ها از جمله بازی، ورزش، آثار کلکسیونی، هویت دیجیتال و سایر حوزه‌ها استفاده شود. رشد NFT در سال‌های آتی می‌تواند به رشد اتر به‌عنوان سوخت شبکه‌ی اتریوم کمک کند؛ زیرا برای ساخت هر NFT باید مقداری اتر به‌عنوان کارمزد ساخت و تأیید تراکنش به شبکه پرداخت شود.

قبل از انتخاب کیف پول اتریوم باید تعیین کنید که کدام‌ یک از انواع از ولت‌های سخت‌افزاری، نرم‌افزاری مورد نظرتان است. در تصویر زیر به هر کدام‌ از این نوع والت‌ها به همراه ویژگی‌های آن‌ اشاره شده است.

کیف پول سخت‌افزاری مناسب اتریوم برای کسانی که سعی در حفظ اتر یا توکن‌های ERC20 خود دارند، ضروری است. معمولاً کسانی که اتر را برای مدتی طولانی نگه می‌دارند، ولت سخت‌افزاری خریداری می‌کنند؛ مخصوصا اگر حجم اتر نگه‌داشته‌شده زیاد باشد. کیف پول‌ سخت‌افزاری به دلیل نگه داشتن کلید خصوصی به‌صورت آفلاین، امن‌ترین گزینه‌ی ممکن برای نگه‌داری ارز دیجیتال است. از جمله معروف‌ترین ولت‌های سخت‌افزاری می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• لجر (Ledger): کیف پول سخت‌افزاری لجر نانو اعم از لجر نانو اس (Ledger Nano S) و لجر نانو ایکس (Ledger Nano X) جزو محبوب‌ترین ولت‌ها میان کاربران است.
• ترزور (Trezor): ترزور وان (Trezor One) و ترزور تی (Trezor T) از دیگر ولت‌های سخت‌افزاری است که از ذخیره‌سازی اتر و توکن‌های ERC20 پشتیبانی می‌کند.

کیف پول‌های دسکتاپ، ولت‌هایی هستند که روی کامپیوتر شما نصب می‌شوند. کلید‌های خصوصی برای دسترسی به رمزارزهایتان در هارددرایو کامپیوترتان ذخیره می‌شود؛ به‌همین‌دلیل، به خاطر قرار گرفتن کامپیوتر درمعرض بدافزار، ویروس و هک، باید در انتخاب این گزینه دقت لازم را به خرج داد. از جمله کیف پول‌های سخت‌افزاری دسکتاپ می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• متامسک (Metamask): متامسک یکی از محبوب‌ترین ولت‌های دسکتاپ است که به‌صورت افزونه در مرورگرها نصب می‌شود. این ولت از طرف بنیاد اتریوم و Consensys از نظر مالی پشتیبانی می‌شود. از این ولت می‌توان برای ذخیره و اتصال به دپ‌های محبوبی چون صرافی غیر متمرکز یونی سواپ استفاده کرد.
• لجر لایو (Ledger Live): این نرم‌افزار که همراه‌ با ولت ‌سخت‌افزاری لجر ارائه می‌شود، با دراختیار گذاشتن امکانات گسترده برای کاربران خود، گزینه‌ی مناسبی برای مدیریت رمزارزها است.
• اکسودوس (Exodus): ولت اکسودوس در دنیای رمزارزها محبوبیت زیادی پیدا کرده است. این ولت به دلیل داشتن پورتفویی جذاب به کاربرانش امکان مشاهده‌ی آسان دارائی‌هایشان را می‌دهد. این کیف پول دارای نسخه‌ی موبایل نیز هست.

کیف پول تحت وب، همانند حساب کاربری در وب‌سایتی عمل می‌کند. این نوع ولت با استفاده از نام کاربری و کلمه‌ی عبور امکان دسترسی به رمزارزهایتان را می‌دهد؛ اما به دلیل نگه داشته شدن کلیدهای خصوصی روی سرورهای وب‌سایت، گزینه‌ی امنی برای ذخیره‌ی رمزارزها نیست.

• مای اتر ولت (MyEtherWallet): این کیف پول آنلاین، محبوب‌ترین گزینه در میان این نوع از ولت‌ها است. این ولت هرچند که در این دسته برشمرده شده است؛ اما کلیدهای خصوصی را نه در سرورهای آنلاین بلکه در کامپیوترتان ذخیره می‌کند. مای اتر ولت دارای نسخه‌ی موبایل نیز هست و با داشتن قابلیت مرورگر دپ، می‌توانید از اپلیکیشن‌های غیر متمرکز نیز استفاده کنید.
• مای کریپتو (Mycrypto): این کیف پول فورکی از مای اتر ولت است و به دلیل اختلاف سازندگان اصلی این ولت به وجود آمد.

• iOS: اگر از آیفون یا آیپد استفاده می‌کنید و می‌خواهید کوین‌هایتان را برای تریدهای روزانه ذخیره کنید، TrustWallet،اBRD و Jaxx Liberty Wallet گزینه‌های مناسبی برای ذخیره اتریوم و توکن‌های آن هستند. TrustWallet توسط صرافی بایننس پشتیبانی می‌شود. BRD که برای سال‌ها از بیت کوین پشتیبانی می‌کند، اخیراً اتریوم و توکن‌های ERC20 را به اپلیکیشن خود افزوده است. BRD و Jaxx متن‌ باز نیستند؛ درنتیجه می‌توانید به این ولت‌ها اعتماد کنید.
• اندروید: برای دستگاه‌های اندرویدی نیز کیف پول‌های زیادی وجود دارد که می‌توان آن را برای ترید‌های روزانه استفاده کرد. از جمله این ولت‌ها می‌توان به TrustWallet،اCoinomi،اBRD،اEnjin و Atomic اشاره کرد.

در کنار والت‌های اشاره‌شده، کیف پول کاغذی نیز وجود دارد. کیف پول کاغذی چیزی بیشتر از کلیدهای خصوصی‌تان نیست که روی تکه‌ای کاغذ چاپ شده است. این نوع ولت‌ها اغلب دارای کد QR نیز هستند که انجام تراکنش‌ها را آسان‌تر می‌کنند؛ اما مهم‌ترین ویژگی ولت کاغذی این است که به اینترنت وصل نیست و راهی برای هک شدن کیف پولتان وجود ندارد. دقت کنید که در هنگام ساخت ولت کاغذی از وب‌سایت‌های معتبر استفاده کنید؛ زیرا تعدادی از وب‌سایت‌ها در هنگام ساخت ولت، کلید خصوصی شما را به سرقت می‌برند.

رمزارز اتر را می‌توان به چندین روش به دست آورد و از آن برای سرمایه‌گذاری یا ترید استفاده کرد:

• خرید یا مبادله‌ی اتریوم: تقریباً تمام صرافی‌های ارز دیجیتال ایرانی یا خارجی امکان خرید اتریوم به‌صورت مستقیم یا ازطریق خرید تتر را فراهم کرده‌اند. همچنین در صورت داشتن سایر رمزارزها، می‌توان با مبادله در صرافی‌های یادشده یا صرافی‌های غیر متمرکز (DEX) اتر را به دست آورد. برای خرید اتر لزومی به خرید یک اتر کامل نیست و می‌توان کسری از آن را خریداری کرد.
• استیک کردن اتریوم: شما می‌توانید با استیک کردن توکن‌های ETH خود در پلتفرم‌های استیکینگ مختلف ازجمله صرافی‌های متمرکز، غیرمتمرکز و همچنین برخی کیف پول‌ها، سود سالانه دریافت کنید. اگر تمایل دارید درمورد این فرآنید بیشتر بدانید سری به مقاله‌ی استیتکینگ رمزارزها بزنید.

استخراج در نسخه‌ی اول اتریوم با دو هدف انجام می‌شد: ساخت کوین‌های جدید و نگه‌داری کارنامه‌ای از تمامی تراکنش‌های انجام‌شده. با روی کار آمدن آپدیت Merge و مهاجرت این بلاک چین به مکانیزم گواه بر سهام، امکان استخراج آن مثل گذشته دیگر وجود ندارد.

نگرانی عمده در زمینه‌ی استخراج اتر، نقشه‌ی راه اتریوم ۲ این بود که با معرفی اثبات سهم، قابلیت استخراج اتر از ماینرها سلب شود و نهایتاً این اتفاق افتاد و منجر به متوقف شدن همیشگی استخراج این رمزارز شد.

کاربرد اصلی بیت کوین، استفاده از آن به‌عنوان ذخیره‌ی ارزش و ارز مجازی است؛ یعنی می‌توان در بیت کوین سرمایه‌گذاری کرد و شاهد افزایش قیمت آن در طول زمان بود یا مانند ارز از آن برای خرید و فروش استفاده کرد. از اتریوم (اتر) نیز می‌توان مانند به‌عنوان ذخیره‌ی ارزش و ارز مجازی استفاده کرد؛ اما علاوه بر این موارد، شبکه‌ی غیر متمرکز اتریوم امکان ساخت و اجرای اپلیکیشن‌، قرارداد هوشمند و سایر انواع تراکنش را روی شبکه فراهم می‌کند؛ درحالی‌که بیت کوین این عملکردها را دراختیار نمی‌گذارد.

با توجه به ماهیت اتریوم، این شبکه تراکنش‌ها را بسیار سریع‌تر پردازش می‌کند. بلاک‌های جدید در شبکه بیت کوین هر ۱۰ دقیقه مورد تأیید قرار می‌گیرند؛ درحالی‌که در شبکه‌ی اتریوم این کار هر ۱۲ ثانیه یکبار انجام می‌شود. پیشرفت‌های آینده‌ی شبکه‌ی اتریوم می‌توان این زمان کمتر کند.

از طرفی در تعداد کوین‌های قابل ساخته شدن اتر محدودیتی وجود ندارد؛ اما حداکثر تعداد ۲۱ میلیون است که بیت کوین را به سرمایه‌ای ضد تورم تبدیل می‌کند.

اگرچه بسیاری افراد به‌روزرسانی Merge را با نام اتریوم ۲ می‌شناسند اما این نام دیگر اعتبار ندارد. این آپدیت مهم‌ترین و بزرگ‌ترین ارتقا بلاک چین مذکور تا امروز است. این به‌روزرسانی باعث افزایش سرعت، کارایی و مقیاس‌پذیری اتریوم شد اما هیچ خطری برای ماهیت غیرمتمرکز بودن آن ندارد.

به‌روزرسانی Merge چندین تغییر اساسی در ساختار و طراحی این بلاک چین اعمال کرد که برخی از آن‌ها جنبه فنی دارند و برخی دیگر جنبه‌‌ی اقتصادی. دو مورد از مهم‌ترین این تغییرات، مهاجرت از مکانیزم گواه انجام کار (PoW) به مکانیزم گواه بر سهام (PoS) و اضافه شدن شاردینگ بود.

گواه بر سهام که گاهی با عنوان اثبات سهام نیز شناخته می‌شود، مکانیزم اجماع است که شبکه‌های بلاک چین از آن برای دستیابی به اجماع توزیع‌شده استفاده می‌کنند. در این راهکار، شرکت‌کنندگانی که دارایی‌های رمزارزی خود را به‌اشتراک گذاشته‌اند، برای اعتبارسنجی تراکنش‌ها به‌طور تصادفی انتخاب می‌شوند. شرکت‌کنندگان به افرادی گفته می‌شود که دارایی آن‌ها به قرارداد هوشمند خاصی روی شبکه ارسال می‌شود. بدین‌ترتیب اعتبارستجی‌ها در این مکانیزم، نقشی مشابه ماینرها در مکانیزم اثبات انجام کار (PoW) دارند. گفتنی است دارایی‌های شرکت‌کنندگانی که قوانین پروتکل را به‌طور جزئی یا کلی نقض کنند، ضبط خواهد شد؛ رویکردی که به‌منظور تشویق شرکت‌کنندگان برای اعتبارسنجی و سفارش تراکنش‌ها در بلوک‌ها مطابق به قوانین پروتکل، طراحی شده‌ است.

مهم‌ترین مزیت‌های استفاده از مکانیزم اثبات سهام (Proof of Stake) به‌شرح زیر است:

• افزایش بهره‌وری انرژی: از آن‌جا که مکانیزم گواه بر سهام، شرکت‌کنندگان را به اشتراک‌گذاری قدرت پردازشی سخت‌افزاری مجبور نمی‌کند، مصرف انرژی آن نسبت‌به روش اثبات انجام کار بسیار کم‌تر است. برآوردها نشان می‌دهند مصرف انرژی اتریوم ۲ کم‌تر از یک درصد مصرف انرژی مکانیزم قدیمی اثبات انجام کار آن است.
• بهبود مقیاس‌پذیری: زنجیره‌های شارد با اجازه دادن به شبکه برای ایجاد چندین بلوک به‌طور همزمان، توان عملیاتی شبکه را افزایش می‌دهند. درحالی‌که سیستم اثبات انجام کار، اشتراک‌گذاری قدرت هش موردنیاز برای به‌خطر انداختن هر بخش از شبکه را کاهش می‌دهد و درنتیجه امنیت کل شبکه کاهش خواهد یافت. در سیستم PoS این مشکل وجود ندارد؛ به‌عبارت دیگر، استفاده از مکانیزم گواه بر سهام برای فعال‌سازی شاردینگ نیاز است؛ فناوری جذابی که به‌نوبه‌ی خود می‌توان به بهبود مقیاس‌پذیری کمک کند.
• افزایش تمرکززدایی: از آن‌جا که مکانیزم گواه بر سهام، نیاز به استخراج مبتنی‌بر قدرت هش را ازبین می‌برد، بدین‌ترتیب نیازی به مزارع ماینینگ و سرمایه برای خرید سخت‌افزارهای ماین وجود ندارد. این ویژگی ازنظر تئوری می‌تواند موانع ورود اعتبارسنج‌های جدید و به‌دنبال آن خطر متمرکز شدن را کاهش دهد. علاوه‌براین اتریوم ۲ به‌ مجموعه‌ی بزرگی از اعتبارسنج‌ها (بیش‌از ۱۶ هزار) نیاز دارد و بدین‌ترتیب خطر دستکاری شبکه کاهش یافته است.

گواه بر سهام درکار مزیت‌هایی که ارائه می‌دهد مثل هر فناوری دیگری، معایبی هم دارد که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کنیم:

• سابقه‌ی استفاده‌ی کم‌تری دارد: درحالی‌که مکانیزم گواه انجام کار بیش‌از یک دهه در بیت کوین و از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۲ در اتریوم آزمایش شده است، اما مکانیزم گواه بر سهام سابقه‌ی کم‌تری دارد. اگرچه این راهکار جدید قبلاً در برخی دیگر از بلاک‌ چین‌ها مورد استفاده قرار گرفته است اما پیاده‌سازی آن پیچیدگی‌های نسبتاً زیادی دارد که می‌تواند خطر حمله یا آسیب‌پذیری‌های جدید در اتریوم را افزایش دهد.
• ثروثمندان را ثروتمندتر می‌کند: یکی از انتقادات بسیار رایج درمورد مکانیزم گواه بر سهام این است که اساساً هیچ هزینه‌ای برای استخراج آن نیاز نیست و از آن‌جا که هرچه ETH بیشتری داشته باشید، پاداش‌های بیشتری دریافت خواهید کرد، افرادی که سرمایه‌ی آن‌ها بیشتر باشد، قطعاً سرمایه‌ی بیشتری هم به‌دست می‌آورند. درمقابل روش گواه انجام کار که بیت کوین همچنان از آن استفاده می‌کند، براساس میزان تلاش هرشخص به او پاداش می‌دهد. این یعنی بخش قابل‌توجهی از سود ماینرهای بیت کوین برای تأمین هزینه‌های فرآیند استخراج پرداخت خواهد شد.

پس‌از اعمال به‌روزرسانی Merge، مفهوم شاردینگ در اتریوم اهمیت زیادی دارد که در ابتدای مقاله به‌طور مختصر به آن پرداختیم. شاردینگ فرآیند تقسیم بلاک چین به چند بلاک چین دیگر است که به‌عنوان شارد شناخته می‌شوند. از آن‌جا که اعتبارسنجی بلوک‌ها در هر شارد به‌طور مستقل انجام می‌شود، وقتی به‌عنوان یک کل درنظر گرفته شود، شبکه می‌تواند تعداد بیشتری از تراکنش‌ها را درهر زمان پردازش کند. به‌عنوان مثال اتریوم ۲ اکنون ۶۴ زنجیره‌ی شارد دارد و این یعنی تراکنش‌ها در شبکه‌ی این بلاک چین با سرعت ۶۴ برابر بیشتر از نسخه‌ی اول اتریوم پردازش می‌شوند. اعتبارسنجی‌ها در اتریوم به‌طور تصادفی و منظم بین شاردها جابه‌جا می‌شوند که هدف از انجام این‌کار، کاهش پتانسیل دستکاری تراکنش‌ها ازطرف مهاجمان و هکرها است.

اتریوم تاکنون طبق نقشه‌ی راه خود تا به‌روزرسانی Merge پیش رفته است. در ادامه مسیر آینده‌ی این بلاک چین به‌طور خلاصه مرور می‌کنیم.

اتریوم با به‌روزرسانی Merge روی پیاده‌سازی شاردینگ متمرکز شد. بنیاد اتریوم، اشتراک‌گذاری را به‌عنوان فرآیند جداسازی پایگاه داده برای گسترش حجم کاری شبکه‌ توصیف می‌کند. این بلاک چین با تقسیم حجم زیادی از داده‌ها در سرتاسر شبکه، از اشتراک‌گذاری به‌صورت هم‌افزایی با مجموعه‌های لایه ۲ استفاده می‌کند. این ویژگی به کاهش تراکم شبکه و افزایش توان پردازش تراکنش‌ها درهر ثانیه کمک می‌کند و جایگزینی غیرمتمرکز برای بزرگ‌تر کردن پایگاه داهد است.

علاوه‌براین هر کاربر معمولی می‌تواند به‌عنوان گره اعتبارسنجی فعالیت داتشه باشند و با اجرای کلاینت‌های اتریوم رو دستگاه‌های شخصی مثل کامپیوتر و گوشی‌های هوشمند، به افزایش قدرت شبکه کمک کند.

مراحل بعدی در توسعه‌ی اتریوم که قرار است طی سال‌ها آینده پیاده‌سازی شوند شامل The Verge، Purge و Splurge می‌شود.

The Verge سومین قسمت از نقشه‌ی راه مداوم اتریوم است که بوترین آن را طراحی کرده است. این مرحله به‌طور خلاصه شامل معرفی Verkle Trees می‌شود؛ قابلیتی که ذخیره‌سازی داده‌ها و ابزارهای اندازه‌گیری را بهینه‌سازی می‌کند.

بوترین در سال ۲۰۲۱ توضیح داد Verkle Trees کل تراکنش‌ها را در یک بلوک جمع‌آوری می‌کند وبرای کاربری که به‌دنبال تأیید صحت آن است، اثبات کل مجموعه‌ی داده‌ها را ارائه می‌دهد. اگرچه رمزنگاری در این شیوه با پیچیدگی‌های بیشتری همراه است، اما بوترین می‌گوید کاهش اندازه‌ی داده‌ها برای حفظ کلاینت‌های بدون تابعیت کافی است.

مرحله‌ی Purge شامل حذف داده‌های تاریخی مازاد است که با هدف کاهش تراکم شبکه انجام خواهد شد. این امر اساساً میزان داده‌های موردنیاز برای ذخیره‌سازی ازطرف اعتبارسنج‌ها را کاهش می‌دهد.

در این مقاله‌ی بررسی شباهت‌ها و تفاوت‌های بیت کوین و اتریوم این دو پروژه را به‌طور مفصل‌تر مقایسه کرده‌ایم.. نظر شما همراهان زومیت درباره اتریوم چیست؟ آیا اتریوم می‌تواند جای بیت کوین را بگیرد یا قاتلان اتریوم جایگزین این بلاک چین خواهند شد. اگر موضوع یا سؤالی برای شما پیش‌ آمده و در این مقاله به آن اشاره نشده است، آن را در بخش نظرات با ما در میان بگذارید.