ارز دیجیتال دش چیست؛ تراکنش‌های سریع و محرمانه

ارزهای دیجیتال رفته‌رفته در حال تبدیل‌شدن به یکی از بخش‌های اصلی تجارت و نقل‌وانتقال پولی در سراسر دنیا هستند و نظام مالی غیرمتمرکز به‌وجود‌آمده از دل فناوری بلاک‌چین و بیت‌کوین به‌عنوان نخستین رمزارز مولّد طوفان ذهنی شدند که آهنگ آن زنگ ایده‌های جدید را یکی پس از دیگری به‌صدا درمی‌آورد.

درواقع، ماهیت فناوری و خلاقیت در همین است که ایده‌ای خام را به ایده‌ای پخته تبدیل کند و سپس از دل ایده‌ی نهایی، چندین و چند ایده‌ی دیگر ظهور کند تا از این طریق بتواند اعتبار بیشتری کسب کند و طوری توسعه یابد که نیاز افراد بیشتری را پوشش دهد. برای مثال، می‌توان هر دستگاهی را در نظر گرفت. در اینجا گوشی هوشمند را تصور و به تاریخچه‌ی آن فکر کنید که چه مسیری را از ابتدا تا‌‌به‌امروز طی کرده است و امروزه ظرفیت انجام چه کارهایی را دارد.

ارز دیجیتال نیز از این قضیه مستثنا نیست و با ظهور بیت‌کوین انواع مختلف رمزارزها با ویژگی‌های خاص و منحصربه‌فرد توسعه داده شدند. برای مثال، شفافیت تراکنش‌های بیت‌کوین موضوع مورد مناقشه‌ی بسیاری از کارشناسان و کاربران بوده است؛ زیرا عده‌ای طرفدار شفافیت آن هستند و به‌نحوی شفافیت تراکنش‌ها را ویژگی مهم آن می‌دانند که باعث جلب اعتماد کاربران می‌شود.

دراین‌میان، عده‌ای نیز سرسختانه با شفافیت تراکنش‌های آن مخالفت می‌کنند و همواره آن را نقطه ضعف جدی سیستم بلاک‌چین به‌حساب می‌آورند. بحث درباره‌ی شفاف بودن یا نبودن تراکنش‌ها آن‌چنان گسترده شد که توسعه‌دهندگان برای رفع نیاز طرفداران به شفاف‌نبودن و حفظ محرمانگی تراکنش‌ها دست به‌ کار شدند و فصل جدیدی در دنیای رمزارزها را آغاز کردند و رمزارزهای محرمانه مانند دش کوین (Dash) و زی کش (ZEC) را توسعه دادند.

پیش‌از‌این، درباره‌ی ارز دیجیتال زی کش (ZEC)، یکی از رمزارزهای محرمانه، صحبت کرده‌ایم؛ بنابراین، درادامه قصد داریم دش کوین را به‌عنوان نمونه‌ای دیگر از ارزهای دیجیتال محرمانه بررسی کنیم و به این پرسش پاسخ دهیم که ارز دیجیتال دش چیست و چه کاربردهایی دارد. پس تا پایان مقاله با زومیت همراه باشید.

ارز دیجیتال دش (Dash) به‌طور خلاصه نوعی آلت‌کوین تعریف می‌شود که از پروتکل بیت‌کوین فورک شده است. علاوه‌براین، به جهاتی سازمان خودگردان نامتمرکز (DAO) به‌حساب می‌آید که زیرمجموعه‌ای از کاربرانش با نام «Masternodes» آن را اداره می‌کنند.

درواقع، ارز دیجیتال دش روی همان بلاک‌چینی توسعه داده شده است که بیت‌کوین از آن استفاده می‌کند؛ بنابراین، می‌توان آن را جوانه‌ای از درخت تنومند بیت‌کوین قلمداد کرد. البته این ارز دیجیتال در برخی زمینه‌ها با بیت‌کوین تفاوت‌هایی دارد. اساسا دلیل موردتوجه قرار‌گرفتن ارز دیجیتال دش توجه بیشتر به حریم شخصی مانند رمزارز زی کش و سرعت زیاد تراکنش‌ها درمقایسه‌با بیت‌کوین است که آن را مدیون مدل خاص سازوکار آن و وجود مسترنودها (گره‌های اصلی) است که بعدا به‌تفصیل آن را توضیح خواهیم داد.

۱۸ ژانویه‌ی ۲۰۱۴ (۲۸ دی ۱۳۹۲)، ایوان دافیلد رمزارز دش را با نام «Xcoin» راه‌اندازی کرد. پس از راه‌اندازی، نام این رمزارز تغییر‌ کرد و «Darkcoin» نام گرفت تا در‌نهایت بعد از چند ماه در ۲۵‌ مارس ۲۰۱۵ (فروردین ۱۳۹۴) با نام فعلی یعنی دش (Dash) خوانده شد. نام ارز دیجیتال دش برگرفته از ترکیب دو واژه‌ی «Digital» و «Cash» است. کلمه‌ی dash به‌تنهایی در انگلیسی معانی مختلفی دارد که یکی از آن‌ها «به‌سرعت انجام‌دادن» است؛ بنابراین، انتخاب آن برای ارز دیجیتالی هوشمندانه به‌نظر می‌رسد که سرعت یکی از مزیت‌های آن به‌شمار می‌رود.

ارز دیجیتال دش در اصل از لایت‌کوین فورک شد؛ درحالی‌که خود لایت‌کوین از بیت‌کوین فورک شده بود. بنابراین، دش کوین به‌صورت غیرمستقیم از بیت‌کوین فورک شده است. درواقع، زمانی که فورک اتفاق افتاد نقصی فنی شناسایی و به استخراج ۱/۹ میلیون دش کوین در دو روز اول منجر شد. بعداز این نقص فنی، ایوان دافیلد پیشنهاد راه‌اندازی مجدد کوین را ارائه کرد؛ اما جامعه‌ی کاربران دش با این پیشنهاد مخالفت کردند و پروژه به همان شکل ادامه پیدا کرد.

مدتی بعد، مشخص شد که ماهیت محرمانگی ارز دیجیتال دش باعث شده است در مقطعی کاربران دارک وب از آن استفاده کنند؛ اما خوشبختانه تا تابستان ۲۰۱۶ (۱۳۹۵) مطالعات نشان داد که دیگر ردی از استفاده‌ی این رمزارز بین کاربران دارک وب مشاهده نمی‌شود.

در‌نهایت، با آغاز سال ۲۰۱۷ (زمستان ۱۳۹۵) دافیلد که ساکن فینیکس در ایالت آریزونا بود، همراه تعدادی از همکارانش که روی رمزارز دش کار می‌کردند، به مرکز رشد واقع در دانشگاه ایالتی آریزونا نقل‌مکان کردند و بعدها سازمان خودگردان غیرمتمرکز دش را در آزمایشگاه تحقیقاتی دانشگاه ایالتی آریزونا بنیان نهادند و به فعالیتشان تا‌به‌امروز ادامه داده‌اند.

ارز دیجیتال دش ویژگی‌هایی دارد که سبب برتری آن بر سایر رمزارزها نظیر بیت‌کوین و لایت‌کوین می‌شود. مهم‌ترین کاربرد ارز دیجیتال دش انجام تراکنش‌ها به‌صورت خصوصی و سریع است که آن را مدیون وجود یک لایه شبکه‌ی اضافی پیشرفته هستیم. این لایه مدیریت برخی بخش‌های شبکه‌ی اصلی را به‌عهده دارند و به آن گره‌های اصلی یا Masternode می‌گویند.

حال مسترنود چیست و چگونه به مدیریت شبکه بلاک‌چین دش و استخراج توکن‌های دش کوین کمک می‌کند؟ پیش از آنکه سراغ تعریف مستر نود برویم، اجازه دهید فرایند استخراج ارز دیجیتال در شبکه‌ی دش را بررسی و گره‌های اصلی را در خلال فرایند استخراج ارز دیجیتال دش تعریف کنیم.

استخراج ارز دیجیتال دش به‌طور کلی ماهیت متفاوتی از سایر رمزارزها ندارد و فرایند جست‌وجوی پاسخ برای حل مسائل پیچیده‌ی رمزنگاری به‌عنوان روشی برای ایمن‌سازی بلوک‌های بلاک‌چین تعریف می‌شود. این فرایند همواره به ایجاد توکن‌های جدید در شبکه منجر می‌شود که به‌ازای کاری به او اهدا خواهند شد که ماینر برای حفظ امنیت شبکه انجام می‌دهد. شبکه‌ی دش از الگوریتم X11 استفاده می‌کند و ماینر باید مسائل مربوط به رمزنگاری در این الگوریتم را حل کند تا به پاداش دست یابد.

توسعه‌دهندگان شبکه‌ی دش می‌دانستند که نوآوری همیشه پیروز است و بالاخره آسیک‌هایی به بازار خواهند آمد که الگوریتم جدید آن‌ها نیز مقاومتی دربرابر آن‌ها نداشته باشد؛ اما به‌تعویق‌انداختن ورود دستگاه‌های ماینینگ تخصصی باعث می‌شد زمان لازم برای شکل‌گیری شبکه غیرمتمرکز ارز دیجیتال دش فراهم و از متمرکزشدن آن جلوگیری شود.

الگوریتم ایکس ۱۱ برای استخراج ارز دیجیتال دش تا‌حدودی از Quark الهام گرفته است؛ البته عمق و پیچیدگی آن با کمک افزودن تعداد هش‌ها افزایش یافته است. این الگوریتم متشکل از ۱۱ هش مختلف است که شامل blake ،bmw ،groestl ،jh ،keccak ،skein ،luffa ،cubehash ،shavite ،simd ،echo می‌شود. بدین‌ترتیب، الگوریتم ایکس ۱۱ به‌عنوان یکی از امن‌ترین و پیچیده‌ترین هش‌های رمزنگاری شناخته می‌شود. فرایند استخراج ارز دیجیتال دش علاوه‌بر الگوریتم هش ایکس ۱۱، نیازمند گروه خاصی از کاربران شبکه بلاک‌چین دش است که آن را مسترنودها می‌نامند.

یکی از اجزای شبکه رمزارز دش کوین وجود گره‌های اصلی یا به‌عبارتی مَسترنودها هستند. برای درک بهتر کاربرد این بخش از ارز دیجیتال دش، بهتر است مقایسه‌ای با سازوکار بیت‌کوین انجام دهیم. همان‌طورکه می‌دانید، ماینرها در بلاک‌چین بیت‌کوین وظیفه‌ی اعتبارسنجی تراکنش‌های شبکه را برعهده دارند و در ازای مشارکت در اعتبارسنجی تراکنش‌ها پاداش رمزارز دریافت می‌کنند.

در شبکه‌ی ارز دیجیتال دش، علاوه‌بر ماینرها مجموعه‌ی دیگری فعالیت می‌کند که آن‌ها را مسترنود می‌نامند. درواقع، سیستم اعتبارسنجی ارز دیجیتال دش برای تأیید تراکنش‌ها به دو بخش ماینرها و مسترنودها احتیاج دارد. خدماتی که مسترنود ارائه می‌کند، با نام Proof of Service طبقه‌بندی می‌شوند و فعالیت‌های ماینرها نیز در دسته‌ی گواه کار (Proof of Work) قرار می‌گیرند.

مسترنودهای ارز دیجیتال دش به‌عنوان سرورهای ویژه عمل می‌کنند و وظیفه‌ی اجرای فرایندهای حیاتی را به‌دوش می‌کشند. بنابراین، آن‌ها مسئول تراکنش‌های محرمانه و خصوصی (PrivateSend)، تراکنش‌های فوری (InstantSend)، اداره و کنترل توسعه‌ی شبکه بلاک‌چین دش (سازمان خودگردان نامتمرکز) با شرکت در رأی‌گیری (موافق یا مخالف یا ممتنع) و سیستم خزانه‌داری هستند. مسترنودها امنیت شبکه را افزایش می‌دهند و مطمئن می‌شوند که تکمیل فرایند تراکنش‌های ارز دیجیتال دش به‌سرعت مبادله‌ی پول نقد انجام می‌شود.

مشارکت مسترنودها در این فرایندها هزینه‌ی مالی و کاری دارد؛ درنتیجه، شبکه به‌ازای این مشارکت به آن‌ها پاداش می‌دهد. پاداش دریافتی مسترنود ازنظر تئوری برابر با ۴۵ درصد از توکن‌های دش استخراج شده است؛ بنابراین، اگر فرض کنیم که ۱ دش کوین را ماینر استخراج کند، سهم هر بخش به این صورت محاسبه خواهد شد: ۴۵ درصد از پاداش (برابر با ۰/۴۵ ارز دیجیتال دش) به ماینرها و ۴۵ درصد دیگر به مسترنودها و ۱۰ درصد باقی‌مانده (برابر با ۰/۱۰ ارز دیجیتال دش) به تأمین مالی برای بهبود شبکه اختصاص می‌یابد.

علاوه‌براین، بعد از استخراج هر ۱۶،۶۱۶ بلوک معمولی (تقریباً هر ۳۰/۲۹ روز) یک اَبَربلوک (Super Block) در شبکه‌ی ارز دیجیتال دش استخراج می‌شود که تمام ۱۰ درصد سهم بودجه‌ی طرح توسعه‌ی منتخب را پرداخت می‌کند که ازطریق سازمان خودگردان نامتمرکز رأی آورده است.

تبدیل‌شدن به مسترنود در شبکه‌ی ارز دیجیتال دش با دو روش انجام می‌شود:

• روش اول بسیار ساده است و فقط به سرمایه‌گذاری نیاز دارد. در این روش که به تعبیر توسعه‌دهندگان ارز دیجیتال دش Hosted Masternod نام دارد، کاربران می‌توانند با سپرده‌ی حداقلی به‌اندازه‌ی ۱۰۰۰ دش کوین وثیقه و نصب نرم‌افزار مسترنود به‌عنوان مسترنود در شبکه فعالیت کنند و نیازی نیست مبلغ ۱۰۰۰ دش کوین وثیقه در جای به‌خصوصی ذخیره شود؛ بلکه فقط لازم است به‌گونه‌ای ذخیره شود که برای تمام کاربران شبکه شفاف باشد. اگر مالک دش کوین‌ها آن‌ها را خرج یا منتقل کند، فعالیت به‌عنوان مسترنود متوقف و دریافت پاداش نیز معلق خواهد شد. همچنین، اگر اتصال و سرویس‌دهی مسترنود برای بیشتر از یک ساعت مختل شود، آن مسترنود تا زمانی که به حالت سرویس‌دهی برگردد، از فهرست دریافت پاداش حذف خواهد شد.
• روش دوم تبدیل حساب کاربری به مسترنود تاحدی تخصصی‌تر است و مناسب هر کسی نیست. در واژگان توسعه‌دهندگان دش، از این روش به نام Self-Operated Masternod یاد می‌شود. کاربرانی که درک عمیق‌تری درباره‌ی سازوکار لایه‌های زیرین شبکه‌ی دش دارند، ممکن است تمایل داشته باشند که مسترنود خود را روی سرور اختصاصی خود راه‌اندازی کنند. این روش پیچیدگی‌هایی دارد و مسئولیت راه‌اندازی و تأمین امنیت و نگه‌داری از سرور و تأمین مالی (۱۰۰۰ دش کوین) وثیقه، همگی برعهده‌ی کاربر است.

در هر دو روش تبدیل‌شدن به مسترنود تأمین مالی ۱۰۰۰ دش کوین و کیف‌پول ترجیحاً سخت‌افزاری برای ذخیره‌ی رمزارزها قدم اولیه و مشترک است؛ اما در روش دوم کاربر باید لینوکس سرور از نوع سرور خصوصی مجازی (VPS) نیز راه‌اندازی کند. بنابر اطلاعات منتشرشده، تا نوامبر ۲۰۱۸ (آبان ۱۳۹۷) شبکه‌ی ارز دیجیتال دش بیش از ۵،۰۰۰ مسترنود فعال در ۴۵ کشور مختلف داشته است.

مزایای وجود مسترنود یا به‌عبارت‌دیگر سرورهای متعددی که هرکدام نسخه‌ای از بلاک‌چین را نگه‌داری و همگی در‌کنار‌هم کار می‌کنند، قدرت بسیار زیادی برای شبکه‌ی اصلی فراهم می‌کند و توسعه‌دهندگان با اتکا بر آن قدرت، می‌توانند هر ویژگی غیرمتمرکزی را به‌راحتی پیاده‌سازی کنند.

مهم‌ترین مزیت رقابتی ارز دیجیتال دش درمقایسه‌با سایر ارزهای دیجیتال وجود هزاران سرور توزیع‌شده دائماً فعال است که موجب انعطاف‌پذیری و مقیاس‌پذیری بیشتر آن می‌شود و آن را برای میزبانی از تغییرات و ارائه‌ی سریع خدمات مختلف محیا می‌کند.

با این تفاسیر، هرچه مسترنودها بیشتر باشند، شبکه‌ی دش نیز بهتر و سریع‌تر و با امنیت بیشتر عمل خواهد کرد. علاوه‌براین، مسترنود امکانات و قابلیت‌های اساسی دیگری نیز فراهم می‌کند که در‌ادامه آن‌ها را بررسی می‌کنیم.

سرویسی است که برای تراکنش‌های فوری به‌کار می‌رود. این نوع تراکنش‌های دش در ۲ ثانیه تکمیل خواهند شد.

فرایندی است که برای حفظ محرمانگی تراکنش‌ها طراحی شده است. فرایند کوین‌جوین با مخلوط‌کردن رمزارزهای دش کاربران مختلف رهگیری رمزارزها را دشوار می‌کند و بدین‌ترتیب حریم شخصی تراکنش‌ها را افزایش خواهد داد.

درواقع، تمام دش‌های درون کیف‌پول ارز دیجیتال ورودی‌های متفاوتی دارند و شبکه‌ی دش در فرایندی خلاقانه با ترکیب ورودی‌های حداقل سه کاربر با یکدیگر در یک تراکنش، تراکنش را محرمانه می‌کند.

ترکیب ورودی‌ها به‌معنی محدودشدن دسترسی کاربران به مبالغ درون حسابشان نیست و کنترل دارایی درون والت همچنان دراختیار کاربر باقی خواهد ماند و قدرت مسترنودها در اینجا خودنمایی می‌کند که می‌توانند در سریع‌ترین حالت ممکن فرایند محرمانگی تراکنش را اجرا کنند.

مهم‌ترین کاربردش تأیید تراکنش در زمان پذیرش پرداخت است. این قابلیت به‌صورت موازی با قابلیت InstantSend کار و محیطی ایجاد می‌کند که پرداخت‌ها باسرعت و بدون ریسک قرارگیری درمعرض فرایند سازمان‌دهی مجدد بلاک‌چین (Blockchain Reorganization) انجام شوند. سازمان‌دهی مجدد بلاک‌چین یکی از حوادثی است که حین تأیید چندگانه‌ی تراکنش اتفاق می‌افتد و ماینرها را متضرر خواهد کرد؛ بنابراین، ChainLocks این مسئله را حل می‌کند و از بروز مشکلات بعدی جلوگیری خواهد کرد. علاوه‌بر‌این، ویژگی CainLocks در ارز دیجیتال دش ازطریق امضاکردن بلوک‌های جدید در زمان استخراج، از اجرای حمله‌ی ۵۱ درصد جلوگیری می‌کند.

در مسترنود به سرمایه‌داران اجازه می‌دهند که مسیر پروژه‌های شبکه‌ی دش را دنبال کنند و ۱۰ درصد از پاداش استخراج بلوک‌های جدید را برای توسعه‌ی اکوسیستم شبکه و سایر پروژه‌ها اختصاص دهند.

پلتفرم غیرتمرکز شبکه‌ی دش کوین است که به‌کمک آن می‌توان رمزارز را به‌سادگی پی‌پل به‌کار گرفت. در‌ادامه به این قابلیت به‌‌تفصیل خواهیم پرداخت؛ قابلیتی که آینده‌ی دش کوین را نشان می‌دهد.

طبق اوراق سفید ارز دیجیتال دش، سیستم پیشنهادی برای مشارکت در شبکه‌ی دش،به‌عنوان مسترنود طبق جدول زیر تعریف شده است که درحال حاضر توجیه منطقی ندارد، زیرا با رشد شبکه بلاک چین و افزایش میزان سختی استخراج، سیستم‌هایی با مشخصات زیر کاربردی ندارند؛ اما برای آشنایی کاربران مشخصات اولیه را ذکر خواهیم کرد:

مسترنود معمولاً بین ۳۰۰ تا ۵۰۰ گیگابایت ماهانه حجم مصرف می‌کند و این میزان با رشد شبکه افزایش خواهد یافت.

گروه Qourum (کورِم) در شبکه‌ی دش کوین به گروهی از مسترنودها گفته می‌شود که اجرای فرایندهای خاصی را برعهده دارند. در نسخه‌ی ابتدایی شبکه‌ی بلاک‌چین دش، گروه‌های Qourum به‌صورت خودبه‌خود از ۱۰ مسترنود تشکیل می‌شدند تا تراکنش‌های InstantSend را قفل کنند؛ اما در نسخه‌ی Dash 0.14 کورِم‌ها از مسترنودهای بیشتری تشکیل می‌شوند و زمان بیشتری فعال خواهند ماند.

درحالی‌که مسترنودها همچنان مسئولیت تراکنش‌های InstanSend را برعهده دارند، مکانیزم قفل‌گذاری با تغییراتی مواجه شده است و از‌این‌پس فرایند قفل‌گذاری به‌صورت خودکار روی اکثر تراکنش‌های شبکه طبق معیارهای تعریف‌شده انجام خواهد شد. علاوه‌براین، مسترنودها اکنون مسئول بیشتر توابع اجماع شبکه به‌شمار می‌روند: از‌جمله ChainLocks.

کورِم‌های مسترنود شبکه‌ی دش ازطریق فرایند تولید کلید توزیع‌شده (Distributed Key Generation) انتخاب می‌شوند و همان‌طور‌که گفته شد، ناکامی در مشارکت در فرایند DKG باعث محدودیت اثبات خدمات یا همان PoSe خواهد شد؛ اما اثبات خدمات چیست و چه کاربردی دارد؟

مکانیزم اثبات خدمات یا به‌عبارتی Proof of Service، معیاری است که برای تشخیص کیفیت ارائه‌ی خدمات مسترنود به شبکه از آن استفاده می‌شود. به زبان ساده، می‌توان آن را اثبات تعهد نیز تعبیر کرد که در آن میزان خدماتی را اندازه‌گیری می‌کند که هر مسترنود به شبکه ارائه می‌کند.

برای محاسبه‌ی دقیق خدمات مسترنود ارز دیجیتال دش، چندین شاخصه‌ی مختلف تعریف شده تا بدین‌ترتیب امکان فریب‌دادن سیستم ازطریق اجرای حملات محروم‌سازی (DDoS) روی مسترنود و جلوگیری از پاسخ‌دهی آن به درخواست‌های پینگ به‌خصوص قبل از فرایند پرداخت، غیرممکن و در‌ادامه‌ی چرخه فعالیت‌های بلاک‌چین دش، از اعمال محدودیت بر مکانیزم اثبات خدمات نیز پیشگیری شود.

به‌ بیان‌ بهتر، مهاجم تلاش می‌کند با اعمال حملات محروم‌سازی از سرویس، درخواست‌های پینگ مسترنود را دقیقاً قبل از دریافت پاداش مسدود کند تا شبکه‌ی خدمات ارائه‌شده‌ی مسترنود مانند مشارکت در فرایند InstantSend یا اداره و به‌روزرسانی شبکه را نادیده بگیرد و مکانیزم اثبات خدمات را برای مسترنود تحت‌حمله محدود کند. بنابراین، هر بار کوتاهی در ارائه‌ی خدمات مسترنود به افزایش نمره‌ی PoSe منجر خواهد شد.

در‌واقع، این نمره امتیاز منفی برای مسترنود تلقی می‌شود و اگر میزان نمره به حداکثر برسد (برابر با تعداد کل مسترنودها)، مسدودسازی PoSe اعمال می‌شود و مسترنود برای از سرگیری ارائه‌ی خدمات باید مجدداً راه‌اندازی شود تا شبکه از خدمات مناسب آن اطمینان حاصل کند. بعد‌ازآن، مسترنود با استفاده از فرایند به‌روزرسانی خدمات تراکنش (ProUpServTx) دوباره در فهرست ثبت می‌شود.

درنهایت، آخرین قوانین ارز دیجیتال دش در نسخه‌ی Dash 0.14 در‌این‌باره، بدین‌ترتیب است که ناکامی در مشارکت در فرایند Distributed Key Generation موجب اعمال ۶۶ درصدی جریمه خواهد شد و ایجاد هر بلوک جدید امتیاز PoSe را یک واحد کاهش می‌دهد؛ بنابراین، می‌توان درک کرد که وجود و فعالیت مسترنودها تا چه میزان برای شبکه‌ی دش کوین اهمیت دارد.

اگر کاربری قصد داشته باشد بدون تبدیل شدن به مسترنود مبادرت به استخراج رمزارز دش کند، مانند سایر رمزارزها می‌تواند با استفاده از CPU یا GPU یا به‌صورت تخصصی‌تر با کمک دستگاه‌های اِیسیک (ASIC) فرایند استخراج را انجام دهد.

استخراج ارز دیجیتال دش ازطریق پردازنده ارزان‌ترین روش برای دریافت توکن پاداش از شبکه بلاک چین دش کوین است؛ البته، این روش از سویی دیگر سرعت بسیار کمی دارد و نسبت به دو روش دیگر از نظر سرعت در پایین‌ترین رده قرار خواهد گرفت. برای مثال، پردازنده‌ی Intel i7 8700k با هش‌ریت ۵۰۰ هش‌برثانیه یکی از گزینه‌های دردسترس است؛ اما با توجه به توانی که ارائه می‌کند گزینه‌ی مناسبی نیست. در واقع، در حال حاضر حتی استفاده از پردازنده‌ای که بتواند توان ۵ میلیون هش‌برثانیه را ارائه کند نیز بازدهی درخور توجهی ندارد و بسیار پایین‌تر از حد میانگین توان لازم برای استخراج دش کوین است.

با این تفاسیر، بهتر است که سراغ پردازنده‌های گرافیکی برویم. برای مثال، پردازنده‌ی گرافیکی انویدیا GTX 1080Ti می‌تواند تا ۳۲ میلیون هش‌برثانیه توان ارائه کند و با هزینه‌ی بیشتر می‌توان کارت‌های گرافیک گران‌تری خریداری کرد که تا بیشتر از دو برابر این میزان را نیز پشتیبانی می‌کنند؛ اما همچنان نمی‌توان از یک کارت گرافیک به‌تنهایی انتظار بازدهی داشت. به‌صورت تخمینی ماینری که بخواهد در استخراج دش کوین موفق عمل کند باید بیشتر از ۳ پتاهش بر ثانیه (Ph/s) توان تولید کند، این عدد را می‌توان با نوشتن یک ۳ و پانزده صفر درجلوی آن نشان داد. بنابراین، با احتساب هش کنونی شبکه دش کوین تهیه‌ی ۵۰ کارت گرافیک با توان ۷۰ مگاهش‌ بر ثانیه تاحدودی می‌تواند ماینر را در جایگاه خوبی قرار دهد.

برخی ماینرها نیز با استفاده از مدار مجتمع دیجیتال برنامه‌پذیر (FPGA) برای استخراج ارز دیجیتال کوین تلاش کردند که موفقیت آنچنانی نصیبشان نشد. این روش ۸۰۰ مگاهش‌برثانیه ارائه می‌کند و در عین حال انرژی کمی نیاز دارد؛ اما در بخش نرم‌افزاری و طراحی مدار دیجیتال کاستی‌های دارد که سبب کاهش بازدهی آن می‌شود.

در نهایت، بهترین گزینه برای استخراج ارز دیجیتال دش استفاده از دستگاه‌های ایسیک است که سرعت بسیار بالایی دارند و برای این کار طراحی شدند. البته، در قیاس با استخراج ازطریق CPU و GPU و FPGA دستگا‌های ایسیک انرژی زیادی نیاز دارند و گرمای تولیدی آن‌ها با اختلاف بیشتر است. این موضوع باعث می‌شود که ماینرها برای راه‌اندازی سیستم تهویه و خنک‌کننده‌ی مناسب بیشتر هزینه کنند.

ماینرها برای بهینه‌سازی قدرت پردازشی خود و بالابردن شانس دریافت پاداش از شبکه بلاک چین بهتر است که به استخرهای ماینینگ متصل شوند و در مشارکت با دیگر ماینرها اقدام به استخراج رمزارز کنند. یکی از بهترین دستگاه‌های ایسیک برای استخراج دش کوین در سال ۲۰۲۲ میلادی Bitmain Antminer D3 است که در رده دستگاه‌های مقرون‌به‌صرفه قرار می‌گیرد و فقط ۲۷۹ دلار قیمت دارد. این دستگاه با ارائه‌ی نرخ هش ۱۷ گیگاهش‌برثانیه توان خروجی خوبی دراختیار ماینر قرار خواهد داد. علاوه بر این‌، نکته‌ی دیگری که باید درنظر داشت رشد نرخ هش شبکه در طول زمان است که روی بازدهی ماینر تأثیر منفی دارد.

بدین‌ترتیب، ماینرها برای حل مسائل پیچیده‌ی ریاضی تلاش می‌کنند و پس از حل مسئله اجازه‌ی افزودن بلوک جدید را دریافت خواهند کرد؛ بنابراین، اگر تمام افرادی که نرم‌افزار بلاک‌چین را اجرا می‌کنند، صحت محاسبات انجام‌شده را تأیید کنند، بلوک جدید در بلاک‌چین اضافه می‌شود و ماینر به‌ازای کاری که انجام‌ داده است، پاداش دریافت می‌کند.

با وجود این شباهت‌ها در سازوکار دو شبکه‌ی بیت‌کوین و دش کوین، ارز دیجیتال دش به‌دلیل آنکه شبکه‌ی دو‌لایه دارد، در قیاس با بیت‌کوین اندکی متفاوت عمل می‌کند. تفاوت عمده‌ی آن در لایه‌ی دوم شبکه بلاک‌چین ارز دیجیتال دش مشهود است که شامل مسترنودها (گره‌های اصلی) می‌شود و ویژگی‌های تراکنش‌های محرمانه و تراکنش‌های فوری و اداره‌ی غیرمتمرکز و مدیریت بودجه را فراهم می‌کند و به‌ازای ارائه‌ی این خدمات از پاداش رمزارزی سهم می‌برد.

از سازوکار مسترنودها با عنوان اثبات خدمات (Proof of Service یا به‌اختصار PoSe) یاد می‌شود که پیش‌تر آن را شرح دادیم. بنابراین، ماینرها در لایه‌ی اول شبکه به‌‌دلیل انجام کار و اثبات کار پاداش دریافت می‌کنند و مسترنودها در لایه‌ی دوم شبکه به‌دلیل ارائه‌ی خدمات و با عنوان مکانیزم اثبات خدمات با اعطای رمزارز تشویق می‌شوند.

در‌این‌بین، مسترونود اختیاراتی دارد. برای مثال، اگر ماینرها بلوک نادرستی ایجاد یا سعی کنند تا تمام پاداش ایجاد یک بلوک را به‌دست بیاورند یا از نسخه‌ی قدیمی نرم‌افزار دش استفاده کنند، مسترنود می‌تواند درخواست‌های آن‌ها را رد کند. درواقع، ماینرها بازوی اجرایی هستند و مسترنودها نقش مرجع نظارتی شبکه را ایفا می‌کنند.

ارز دیجیتال دش دو هدف اساسی دنبال می‌کند تا درمقایسه‌با بیت‌کوین عملکرد بهتری نشان دهد و نیاز کاربران را برطرف کند. این دو هدف اساسی افزایش سرعت تراکنش و افزایش حریم شخصی کاربران با امکان ایجاد تراکنش‌های محرمانه هستند. برای مثال، به‌طور متوسط تأیید تراکنش بیت‌کوین در زمان راه‌اندازی بلاک‌چین دش ۲۰ دقیقه طول می‌کشید که امروزه این زمان نصف شده است و همچنان به حداقل ۱۰ دقیقه زمان لازم دارد؛ البته ممکن است تا یک ساعت نیز به‌درازا بکشد. این در حالی است که اکنون تراکنش‌های ارز دیجیتال دش فقط به ۵ تا ۱۵ دقیقه زمان نیاز دارند تا تأیید شوند.

ارز دیجیتال دش برای مرتفع‌کردن این مشکل سرویس InstantSend را ارائه کرده است که سرعت نقل‌وانتقال بسیار زیادی دارد. فناوری غیرمتمرکز شبکه‌ی دش پرداخت‌ها را درحدود ۴ ثانیه تأیید می‌کند. دیگر تفاوت مهم بین دش و بیت‌کوین کارمزد انجام تراکنش‌ها است. کارمزد تراکنش‌های بیت‌کوین به چندین عامل بستگی دارد که برای مثال می‌توان به اندازه‌ی بلوک و اینکه در چه ساعتی از روز ایجاد می‌شود، اشاره کرد. برای مثال، وقتی چندین تراکنش هم‌زمان درخواست پردازش دهند، ماینرها تراکنش‌هایی با کارمزد بیشتر را در اولویت قرار می‌دهند.

کاربران می‌توانند منتظر بمانند تا در آخر هفته یا ساعات خلوت با کارمزد کمتر تراکنش خود را انجام دهند؛ اما این روش همیشه پاسخ‌گو نیست و برای افرادی با تراکنش‌های منظم مشکلات دیگری ایجاد می‌کند. بنابراین، کارمزد تراکنش ارز دیجیتال دش در‌مقایسه‌‌با بیت‌کوین بسیار کمتر است و حتی به یک دلار نمی‌رسد. شبکه‌ی دش کوین اخیراً توانسته است میانگین کارمزدهای خود را به ۰/۰۲۶۴ دلار برساند.

طبق اطلاعات منتشر‌شده در وب‌سایت رسمی ارز دیجیتال دش، مراجع قانون‌گذار ازجمله شورای ارزیابی رمزارزها (Crypto Rating Council) درباره‌ی رمزارز دش قائل به این هستند که سرمایه‌گذاری در آن مانند خرید اوراق بهادار نیست. براساس ارزیابی‌های این شورا، رمزارز دش بهترین نمره‌ی ممکن را می‌گیرد و در جایگاه برابر با بیت‌کوین قرار خواهد گرفت. بنابراین، ارز دیجیتال دش ویژگی‌های لازم برای معرفی به‌عنوان اوراق بهادار را ندارد. افزون‌براین، ارز دیجیتال دش با قوانین FATF نیز سازگاری کامل دارد.

ارز دیجیتال دش در حال آزمایش قابلیت جدیدی با نام «پلتفرم دش» است که برای کاربران و برنامه‌ها امکان ذخیره‌ی داده‌ها را فراهم می‌کند. این ویژگی موجب شکل‌گیری نوع جدیدی از تعامل با شبکه‌ی بلاک‌چین دش می‌شود. برای مثال، کاربر می‌تواند نام کاربری ایجاد کند و فهرست مخاطبان بسازد و اطلاعات آدرس برای خریدها را به‌صورت خودکار منتقل کند. به‌‌عبارت‌دیگر، با این ویژگی دش امکانات مشابه سرویس‌هایی نظیر پی‌پل و کش‌اپ را دراختیار کاربران شبکه‌ی غیرمتمرکز قرار خواهد داد.

برای ذخیره‌ی ارز دیجیتال دش کوین، مانند بیت کوین کیف پول‌های رمزارز مختلفی وجود دارد که می‌توانید با توجه به نیاز خود از بین انواع والت‌های موجود اننخاب کنید. ازجمله بهترین والت‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

والت رسمی ارز دیجیتال دش، والت Dash Core، که در سیتم‌عامل‌های مک، لینوکس و ویندوز قابل نصب است و تمام ویژگی‌های مهم را دراختیار کاربر قرار می‌دهد.. نمونه‌ی دیگر از والت‌های نرم‌افزاری والت Electrum Dash است؛ اما این والت ویژگی‌های مهمی از جمله انتقال فوری و انتقال محرمانه را ارائه نمی‌کند و همین امر سبب می‌شود که در بین کاربران محبوبیت نداشته باشد.

در پلتفرم موبایل می‌توان والت‌های Edge و Dash Core و Coinmi را پیشنهاد کرد که همگی برای دو سیستم‌عامل اندروید و آی‌او‌اس دردسترس هستند.

بعد از نصب کیف پول، برای خرید ارز دیجیتال شد باید آدرس دش خود را پیدا کنید. آدرس دش کوین رشته‌ای از اعداد و حروف است که همیشه با X شروع می‌شود. سپس می‌توان برای خرید دش کوین و ارسال آن به آدرس شخصی اقدام کرد. برای این منظور می‌توان از صرافی‌های معتبر استفاده کرد. انتخاب صرافی مناسب به‌خصوص برای کاربران ایرانی اهمیت ویژه‌ای دارد تا از مسدودی احتمالی دارایی‌های کاربر پیشگیری شود.

ارز دیجیتال دش نوعی آلت‌کوین است که مزیت رقابتی آن درمقایسه‌با بیت‌کوین سرعت بسیار و قابلیت محرمانگی انجام تراکنش‌های آن است. علاوه‌براین، ارز دیجیتال دش به‌دلیل وجود سازمان خودگردان غیرمتمرکز درونی (DAO) ظرفیت ویژه‌ای دارد که آن را درمقایسه‌با سایر رقبا به آینده نزدیک‌تر می‌کند. در‌هر‌صورت باید منتظر ماند و دید که مسیر رشد این رمزارز محرمانه چگونه طی خواهد شد و توانایی آن در طول زمان چگونه از آزمون‌های مختلف سربلند بیرون خواهد آمد.

این مقاله حاوی توصیه یا پیشنهاد اقتصادی زومیت نیست. خطر از‌دست‌دادن سرمایه در هر سرمایه‌گذاری وجود دارد و سرمایه‌گذار باید پس از مطالعه و تحقیق، خود تصمیم نهایی را اتخاذ کند و مسئولیت تبعات آن را بر‌عهده بگیرد.