منابع تجدید پذیر میتوانند ۱۰۰ تقاضای انرژی جهان را تامین کنند
در پژوهشی که بهتازگی انجام شده، پژوهشگران تاکید کردهاند که بهطور قطع، در آینده تمامی نیازهای انرژی جهان به وسیلهی انرژیهای تجدید پذیر تامین میشود. پژوهش جدید در واقع، پاسخی به پژوهشی است که سال گذشته توسط بنجامین هِرد و همکارانش در ژورنال Renewable and Sustainable Energy Reviews منتشر شده بود.
هرد و همکارانش بر این اعتقادند که شبکههای برقرسانی نمیتوانند ۱۰۰ درصد به منابع تجدید پذیر متکی باشند. آنها میگویند که تردیدهای زیادی در مورد این شبکهها وجود دارد، خصوصا با توجه به کاهش کارایی در شرایط آبوهوایی خاص که در آن ممکن است که نور خورشید یا باد کافی وجود نداشته باشد. علاوه بر این، هرد و همکارانش به عدم ثبات شبکههای برقرسانی با توجه به وجود نسلهای مختلف تجهیزات برقرسانی در یک شبکه برق هم اشاره کردهاند.
موضوع دیگری که آنها در مقالهی خود مطرح کردهاند، تردید در مورد وجود تجهیزات ذخیرهسازی و فضای مورد نیاز برای نصب تمام توربینهای بادی و پانلهای خورشیدی مورد نیاز جهت تامین نیازهای انرژی است. در نهایت، بهگفتهی هرد و همکارانش، ارزیابی آنها که عمدتا بر اساس معیارهای عینی بوده نشان میدهد که هیچکدام از ۲۴ پژوهشی که بررسی کردهاند؛ شواهد متقاعد کنندهای مبنی بر امکان جایگزینی کامل منابع سوخت فسیلی فراهم نکرده است.
فناوریهای کنونی میتوانند تمامی انرژی مورد نیاز را تامین کنند
با وجودی که هرد و همکارانش به نگرانیهای درستی اشاره کرده بودند، اکنون، پژوهشگران موسسه فناوری کارلسروهه، با بررسی دهها پژوهش توانستهاند پاسخ قانع کنندهای به نگرانیهای مطرح شده در مقالهی سال گذشته بدهند. آنها در مقالهی پژوهشی خود نتیجهگیری کردند که هیچ چیز نمیتواند مانع از آیندهای شود که تمام انرژی آن بهوسیلهی منابع تجدید پذیر تامین میشود.
پژوهشگران در مقالهی جدید نشان دادهاند که فناوریهایی که هماکنون وجود دارند، میتوانند تمامی انرژی مورد نیاز را تامین کنند. پژوهشگران همچنین این ادعا را هم رد کردهاند که تامین ۱۰۰ درصد برق به وسیلهی انرژیهای تجدید پذیر نیاز به جایگزینی کامل تجهیزات و سیستمهای برقرسانی با تجهیزاتی جدید دارد. آنها نشان دادهاند که فناوریهای مورد نیاز برای راهاندازی شبکههای برق حاصل از انرژیهای تجدید پذیر همین حال هم در بسیاری از کشورهای جهان مورد استفاده قرار میگیرند. تام برون، پژوهشگر اصلی پژوهش جدید، گفت:
با وجودی که بسیاری از مسائل مطرحشده در مقاله هرد مهم هستند، باید متوجه باشیم که راهکارهای فنی که به آن اشاره کردهاند، با فناوری امروز قابل حل است.
فناوریهای مورد نیاز برای راهاندازی شبکههای برق حاصل از انرژیهای تجدید پذیر، همین حال هم در بسیاری از کشورهای جهان مورد استفاده قرار میگیرند
کریستین بریجر، یکی از پژوهشگران این تیم پژوهشی، گفت:
علاوه بر این، این راهکارها کاملا مقرون بهصرفه هستند، به خصوص با توجه به هزینههای زیادی که امروز در زمینهی انرژیهای خورشیدی و بادی صرف میشود.
اگر چه هرد و همکارانش بهدرستی اشاره کرده بودند که ایسلند تنها کشوری است که ۱۰۰ درصد انرژیهای مورد نیاز خود را به وسیلهی منابع تجدید پذیر تامین میکند؛ اما در مقالهی جدید، اشاره شده است که کشورهای دیگری از جمله، نیوزیلند، اسکاتلند و دانمارک هم هستند که ۱۰۰ درصد انرژی خود را از منابع تجدید پذیر به دست میآورند. علاوه بر این، کشورهای دیگر هم به ۱۰۰ انرژی تجدید پذیر بسیار نزدیک هستند، از جمله، پاراگوئه (۹۹ درصد)، نروژ (۹۷ درصد)، اروگوئه (۹۵ درصد) و کاستاریکا (۹۳ درصد).
در مقالهی جدید، همچنین به نمونهای که در مقاله هرد اشاره شده هم پاسخ داده شده است. در مقالهی سال ۲۰۱۷، مسئلهی قطعی برق در جنوب استرالیا که از انرژی بادی تغذیه میشود، بهعنوان یک مثال واضح مطرح شده بود. اما پژوهشگران در مقالهی جدید، اشاره کردهاند که پیشرفتهای آینده در ساخت تجهیزات برقرسانی میتواند موجب توقف چنین خاموشیهایی شود. و اینکه قطعی برق در این ناحیه، هیچ ارتباطی با کمبود انرژی بادی نداشته است.
در حال حاضر، دهها کشور تمامی انرژی خود را از منابع تجدید پذیر به دست میآورند
برایان ود ماتیسن، یکی از پژوهشگران این تیم، گفت:
باورهای نادرستی مبنی بر امکانناپذیر بودن تامین ۱۰۰ درصدی انرژی بهوسیلهی منابع تجدید پذیر وجود دارد. ما با استفاده از جدیدترین پژوهشهای انجامشده، تلاش کردهایم که به این باورهای نادرست، پاسخ درستی بدهیم. اکنون باید بهسوی حذف سوختهای فسیلی و استفاده از منابع انرژی مقرون بهصرفه پیش برویم تا بتوانیم، چالشهای تغییرات اقلیمی و سلامتی را از پیشروی برداریم.
پژوهشگران این تیم پژوهشی از پنج گروه تشکیل شدهاند: موسسه فناوری کارلسروهه در آلمان، شورای تحقیقات علمی و صنعتی آفریقای جنوبی، دانشگاه فنی لاپنرانتا در فنلاند، دانشگاه صنعتی دلفت در هلند و دانشگاه آلبرگ در دانمارک. این تیم پژوهشی، نتایج یافتههای خود را در همان ژورنالی که مقالهی هرد و همکارانش منتشر شده بود، منتشر کردهاند.