استراتژی‌های مبتنی بر درختان و خاک برای مبارزه با تغییرات اقلیمی

در آمریکا وقتی که مردم در مورد راه‌حل‌های ممکن برای مبارزه با گرم شدن کره‌ی زمین فکر می‌کنند، اغلب تکنولوژی‌هایی نظیر پنل‌های خورشیدی یا اتومبیل‌های برقی را تجسم می‌کنند. اما مطالعه‌ای که اخیرا منتشر شده است، نشان داده که مدیریت بهتر جنگل‌ها، علفزارها و خاک در ایالات متحده آمریکا می‌تواند تا ۲۱ درصد از انتشارات گازهای گلخانه‌ای سالیانه‌ی این کشور را جبران کند. در این مقاله که در ژورنال Science Advances منتشر شد، استراتژی‌های امیدوار کننده‌ای مانند کاشت مجدد درختان در زمین‌های تخریب شده، تغییر عملیات قطع درختان در جهت حمایت از جنگل‌های موجود و جذب کربن بیشتر در زمین‌های کشاورزی از طریق استفاده از تکنیک‌های جدید کشاورزی ارائه شد. جوزف فارجیونی نویسنده‌ی مقاله می‌گوید:

ما نمی‌گوییم که این استراتژی‌ها، جایگزینی برای انرژی‌های بدون کربن هستند؛ اما معتقدیم که راه حل‌های اقلیمی طبیعی به‌طور کلی نادیده گرفته شده‌اند و ما فرصت‌های زیادی برای کمک به کاهش تغییرات اقلیمی در این زمینه یافته‌ایم.

دانشمندان دیگر هم در این مورد که ذخیره‌ی کربن بیشتر در جنگل‌ها و خاک می‌تواند ابزار بالقوه‌ای برای جلوگیری از تغییرات اقلیمی باشد، توافق دارند هرچند برخی درمورد میزان عملی بودن این طرح‌ها دچار تردید هستند. در این مطالعه پژوهشگران از داده‌های سنجش از راه دور برای شناسایی بیش از ۴۰ میلیون هکتار زمین در آمریکا که در حال حاضر به‌منظور کشاورزی یا چراگاه استفاده نمی‌شوند و می‌توانند برای کاشت درختان بیشتر مورد بهره‌برداری قرار گیرند، استفاده کردند.

کاشت درختان در نزدیکی مودستوی کالیفرنیا. جایی که گروه حفاظت از محیط زیست در حال تبدیل ۸۵۰ هکتار از زمین‌های کشاورزی به دشت‌های سیلابی هستند

تیموتی سرچینگر پژوهشگری از دانشگاه پرینستون و موسسه‌ی منابع جهانی می‌گوید:

من نسبت به این موضوع هیجان‌زده و امیدوارم؛ اما همچنان کمی تردید هم دارم. آن‌ها یک نقشه‌ی ناهمواری از این زمین‌ها فراهم کردند. بهتر است که این زمین‌ها را از نزدیک‌ مورد بررسی قرار دهیم و در صورتی که آن‌ها را مناسب یافتیم، باید مشخص کنیم که برای برای کشت مجدد آن‌ها چه کارهایی باید انجام دهیم.مقاله‌های مرتبط:برنامه چین برای درختکاری گسترده برای مبارزه با آلودگی هواعملکرد علفزارها در جذب کربن بهتر از جنگل‌ها استروند مقابله با تغییرات آب‌و‌هوایی به کجا می‌رود؟

در حال حاضر تعداد زیادی از ایالت‌های آمریکا به‌دنبال مدیریت بهتر منابع طبیعی خود در جهت ذخیره‌ی مقدار بیشتری کربن هستند. برای نمونه، کالیفرنیا در حال سرمایه‌گذاری چند صد میلیون دلاری برای اجرای برنامه‌هایی با هدف بازیابی مجدد تالاب‌ها و جنگل‌های تخریب‌شده و مدیریت بهتر جنگل‌ها به‌منظور کاهش خطر بروز آتش‌سوزی‌های شدید است. به‌موجب این آتش‌سوزی‌ها، میلیون‌ها تن کربن وارد هوا می‌شود و رشد مجدد و کامل درختان سوخته‌شده نیاز به زمان طولانی دارد. امسال کالیفرنیا با ۱۵ ایالت دیگر از جمله نیویورک و هاوایی برای بررسی اینکه چگونه مدیریت بهتر زمین می‌تواند با تغییرات اقلیمی مبارزه کند، مشارکت داشته است.

این کار آسانی نیست. در حالی‌که بسیاری از ایالت‌ها انتشارات گازی حاصل از نیروگاه‌ها و وسایل نقلیه را مورد توجه قرار می‌دهند، در مورد این موضوع که وقتی زمین‌ها شخم زده و تبدیل به زمین کشاورزی می‌شوند، چقدر کربن وارد اتمسفر می‌شود، نگرانی ندارند. این کار نیاز به مدل‌سازی‌های دقیقی دارد تا مشخص شود که در برنامه‌ها‌ی بازیابی، کدام اکوسیستم‌ها در اولویت قرار دارند. کلاری جانس از سازمان منابع طبیعی کالیفرنیا می‌گوید:

ما نمی‌توانیم بدون توجه به زمین‌ها و محیط‌های زیستی خود به اهداف مورد نظر در مبارزه با تغییرات اقلیمی برسیم.

در این مطالعه استراتژی‌های مختلفی مورد بررسی قرار گرفت. برای نمونه سیاست‌گذارن می‌توانند کشاورزان بیشتری را ترویج کنند تا به‌جای اینکه زمین خود را بایر رها کنند، گیاهانی را بین دوره‌های برداشت اصلی محصولات خود بکارند که این امر موجب کشیده شدن مقدار بیشتری کربن از هوا به خاک می‌شود. اگرچه در آمریکا کاشت گیاهان پوششی (گیاهانی که برای حفظ و غنی‌سازی خاک کشت می‌شوند) در حال رشد است، ولی این عملیات اغلب نیاز به کار و تجهیزات اضافه‌ای دارد. برای افزایش سرعت این کار می‌توان از مشوق‌های مالی استفاده کرد. برخی از استراتژی‌ها ممکن است مجادله‌آمیزتر باشند. در نتیجه‌ی رشد شهرها در مناطق جنوب و شمال غرب اقیانوس آرام، مناطق زیادی در حال جنگل‌زدایی هستند. اما محدود کردن عملیات گسترش شهرها در عمل کار آسانی نیست.

یکی از راهکارهای مبارزه با تغییرات اقلیمی کاشت گیاهان پوششی است که در آمریکا رواج پیدا کرده است

پژوهشگران اظهار داشتند که این روش‌ها نسبتا مقرون‌به‌صرفه هستند، به‌عنوان مثال تجدید جنگل‌ در زمین‌های بدون استفاده می‌تواند دارای هزینه‌ای بین ۱۰ تا ۵۰ دلار به ازای هر تن کربن‌دی‌اکسیدی که برداشت می‌شود، باشد. این مقدار ارزان‌تر از بسیاری از یارانه‌هایی است که برای تشویق انرژی‌های پاک در نظر گرفته می‌شود. اقداماتی در جهت ترمیم مجدد مناظر طبیعی می‌تواند مزایای جانبی قابل‌توجهی نیز داشته باشد. بازیابی تالاب‌ها نه‌تنها موجب کشیده شدن کربن از اتمسفر می‌شود، بلکه همچنین می‌تواند موجب بهبود کیفیت آب‌های محلی و حفاظت از شهرها در برابر تخریب ناشی از سیلاب شود.

البته هنوز چالش‌ها فراوانند. سیاست‌گذاران باید مطمئن باشند که تلاش‌ در جهت حفاظت از جنگل‌ها یا تبدیل زمین‌های حاشیه‌ای به علفزارهای غنی از کربن، موجب تحریک فعالیت جنگل‌زدایی یا عملیات کشاورزی گسترده در مناطق دیگر نمی‌شود و اگر ما نتوانیم روند افزایشی گرمای زمین را تحت کنترل در‌آوریم، بیشتر کربنی که ما به شکل جنگل در آورده‌ایم، می‌تواند به‌صورت آتش‌سوزی‌های مکرر، خشکسالی و شیوع آفاتی که موجب مرگ درختان می‌شوند، تظاهر پیدا کند.

مانع بزرگ دیگر بر سر راه حفاظت بیشتر از این اکوسیستم‌ها، تقاضای رو به رشد جهانی برای زمین‌های کشاورزی است. میلیاردها نفر دیگر به جهان اضافه خواهند شد و استراتژی‌هایی نظیر حداکثر کردن میزان تولید محصول، کاهش ضایعات غذایی و کاهش مصرف جهانی گوشت، شاید بتواند از این فشار کم کند.