کشف اثرات کوکائین در میگوهای آب شیرین انگلستان
دانشمندان هنگام آزمایش روی میگوهای آب‌شیرین رودخانه‌های استان سافولک انگلستان به وجود مواد شیمیایی غیرمنتظره‌ای در بدن این آبزیان پی بردند. پژوهشگران کینگز کالج لندن و دانشگاه سوفولک در پژوهش خود، نمونه‌های ۱۵ رودخانه مختلف در استان سافولک را آزمایش و در گزارش خود ذکر کردند که در تمامی نمونه‌ها، کوکائین یافت شده است.
پژوهشگران همچنین اثراتی از فنیرون در میگوها پیدا کرده‌اند. فنیرون، آفت‌کشی است که از مدت‌ها پیش در انگلستان ممنوع اعلام شده است. کتامین از دیگر داروهای ممنوعه‌ای بود که پژوهشگران در آزمایش‌های خود به آن برخوردند. دانشمندان گفته‌اند که هنوز از منبع این مواد شیمیایی خبر ندارند. آن‌ها همچنین گفتند علاوه‌بر مواد مخدر، سموم، آفت‌کش‌ها و داروهای ممنوعه‌ای نیز در میگوهای آب‌های شیرین پیدا کرده‌اند.
میگوی آب‌شیرین با نام علمی گاماروس پولکس (Gammarus pulex) در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفت
پژوهشگران یافته‌های این پژوهش را غافلگیرکننده دانسته‌اند. پروفسور نیک بوری از دانشگاه سوفولک گفته است که نیازبه پژوهش‌های بیشتر است تا مشخص شود کوکائین چه عواقبی برای سلامتی آبزیان دارد. پژوهشگران همچنین خاطرنشان کرده‌اند که تاثیر آلودگی‌های شیمیائی نامرئی (مانند مواد مخدر) در سلامت حیات‌وحش نیازبه توجه بیشتری دارد.
این پژوهش که در ژورنال علمی «Environment International» منتشر شده، آلودگی‌های موجود در میگوی آب شیرین و همین‌طور آلودگی‌های میکروپلاستیکی را بررسی کرده است. پژوهشگران هنوز احتمال هرنوع تأثیر مخربی روی موجودات آبزی را کم می‌دانند.
دکتر لئون بارون از کینگز کالج لندن، یکی از پژوهشگران این تیم گفت:
مشاهده‌ی منظم داروها و مواد غیرقانونی در حیات‌وحش، غافلگیرکننده بود. ما ممکن بود انتظار داشته باشیم که چنین چیزی را در نواحی شهری مانند لندن ببینیم، نه در نواحی کوچک‌تر و روستایی. پیداشدن آفت‌کش‌هایی که مدت‌ها است در انگلستان ممنوع هستند، چالش خاصی به شمار می‌آید؛ چراکه هنوز درمورد منبع آن چیزی نمی‌‌دانیم.
پیش‌تر سطح بالایی از بنزوئیل اکگونین که از متابولیت‌های اصلی کوکائین به‌شمار می‌رود، در فاضلاب شهر لندن شناسایی شده بود. میکروپلاستیک نیز موجب نگرانی عدیده دانشمندان است. میکروپلاستیک‌ها ذراتی فوق‌العاده کوچکی هستند که قبلا در بدن ماهی‌ها، لاک‌پشت‌های دریایی و حتی حشرات یافت شده‌اند. دانشمندان همچنین در سال ۲۰۱۸ برای اولین‌بار، شواهدی از وجود این ذرات در بدن انسان پیدا کردند. بااین‌حال، تأثیرات این ذرات ریز هنوز بر موجودات زنده و محیط‌زیست نامشخص است.
نظرات