انواع جدید چای کیسه‌‌ای، میلیاردها ذرات پلاستیکی را در آب داغ آزاد می‌‌کنند

در کشفی تازه، پژوهشگران کانادایی دریافته‌‌اند که برخی از انواع چای‌‌های کیسه‌‌ای پلاستیکی، مقادیر بسیار زیادی میکروپلاستیک را در آب داغ آزاد می‌‌کنند.

میکروپلاستیک‌‌ها از جمله موادی هستند که امروزه به‌‌وفور در طبیعت، بطری‌‌های آب بسته‌بندی‌‌شده و حتی آب لوله‌‌کشی نیز مشاهده شده‌‌اند. سازمان بهداشت جهانی می‌‌گوید، به‌‌نظر نمی‌‌رسد که وجود این نوع ذرات در آب آشامیدنی مشکل‌‌ساز باشد؛ اما این سازمان تأکید دارد، یافته‌‌های فعلی براساس اطلاعاتی محدود شکل گرفته‌‌اند و هنوز نیاز به تحقیقات گسترده‌‌تری در این زمینه احساس می‌‌شود.

پژوهشگران دانشگاه مک‌‌گیل مونترال از کانادا نیز روی لزوم تحقیقات بیشتر در زمینه‌‌ی آثار میکروپلاستیک‌‌ها روی سلامت افراد تأکید دارند؛ ذراتی با ابعاد کمتر از ۵ میلی‌‌متر از تجزیه‌‌ی انواع و اقسام مواد پلاستیکی ایجاد می‌‌شوند.

در پژوهش اخیر، پژوهشگران روی چهار نوع مختلف از چای‌‌های کیسه‌‌ای تجاری با تی‌‌بگ پلاستیکی تحقیق کردند. گفتنی است که بیش‌‌تر انواع چای‌‌های کیسه‌‌ای موجود در بازار از نوع کاغذی بوده و تنها از مقداری محدودی پلاستیک برای چسباندن کاغذ بسته‌‌بندی استفاده می‌‌شود. اما به‌‌تازگی برخی از برندهای باکیفیت جهان شروع به جایگزینی بسته‌‌بندی پلاستیکی به‌‌جای انواع کاغذی کرده‌‌اند. در انواع جدید، چای در ساختاری هرمی‌‌شکل بسته‌‌بندی و عرضه می‌‌شود؛ موضوعی که به ادعای تولیدکنندگان، دم‌‌کشیدن سریع‌‌تر چای را حین استفاده در پی خواهد داشت.

پژوهشگران مواد داخل هر کیسه‌‌ی چای را تخلیه کردند و تی‌‌بگ خالی را درون آبی با دمای ۹۵ درجه‌‌ی سانتی‌‌گراد قرار دادند؛ درست مانند روندی که مصرف‌‌کنندگان این محصولات برای دم‌‌کردن چای به‌‌کار می‌‌گیرند. آن‌‌ها متوجه شدند که یک کیسه‌‌ی پلاستیکی چای کیسه‌‌ای (بدون مواد درون آن) می‌‌تواند ۱۱/۶ میلیارد میکروپلاستیک و ۳/۱ میلیارد ذره‌‌ی نانوپلاستیک را در آب داغ آزاد کند. هیچ‌‌یک از این ذرات با چشم غیرمسلح قابل‌‌دیدن نیستند.

همچنین پژوهشگران از یک نمونه چای کیسه‌‌ای بازنشده به‌‌عنوان نمونه‌‌ی کنترلی استفاده کردند تا مطمئن شوند فرایند بازکردن و تخلیه چای موجب آزاد شدن مقادیر اضافی پلاستیک در جریان آزمایش نشده باشد.

ذرات پلاستیکی می‌‌توانند از بطری‌‌های آب به درون آن نفوذ کنند. بنابر مستندات این پژوهش که نتایج آن در ژورنال علم و فناوری زیست‌‌محیطی منتشر شد، سطح ذرات پلاستیک آزادشده در این آزمایش چندین برابر مقادیر گزارش‌‌شده در مورد سایر مواد غذایی بوده است.

یکی از پژوهشگران با نام لاورا هرناندز از حجم بالای مواد آزادشده در این آزمایش نسبت‌‌به آزمایش‌‌های مشابه درمورد بطری‌‌های آب اظهار شگفتی می‌‌کند.  او می‌‌گوید، بخشی از این اختلاف چشمگیر می‌‌تواند مربوط به ابعاد ذراتی باشد که مورد مطالعه قرار گرفته‌‌اند؛ یعنی میکروپلاستیک‌‌ها که ابعادی به‌‌ضخامت یک تار مو دارند و نانوپلاستیک‌‌ها که هزار مرتبه از آن‌‌ها نیز کوچک‌‌تر هستند. اما او همچنین اذعان می‌‌کند که بخشی از واقعیت می‌‌تواند در  ارتباط با دمای بسیار بالای آبی باشد که پلاستیک درمعرض آن قرار گرفته است. آزمایش‌های قبلی همگی روی محتویات بطری‌‌های آبی تمرکز داشتند که در دمای اتاق قرار گرفته بودند.

ما به مصرف‌‌کنندگان توصیه می‌‌کنیم که از انواع چای‌‌های فاقد بسته‌‌بندی یا دست‌‌کم چای‌‌های کیسه‌‌ای با بسته‌‌بندی کاغذی استفاده کنند.

او این قضیه را به‌‌عنوان فرصتی تلقی می‌‌کند تا مصرف‌‌کنندگان با انتخابی آگاهانه‌‌تر نسبت‌‌به خریدهای خود، درصدد کاهش حجم پلاستیک مصرفی خود برآیند:

واقعا هیچ نیازی نیست که چای در بسته‌‌بندی پلاستیکی عرضه شود؛ پلاستیکی که نهایتا بعد از یک‌‌بار استفاده عملا بلامصرف خواهد بود. در صورت اجتناب از این نوع بسته‌بندی دیگر مجبور نخواهید بود پلاستیک بخورید و در ضمن هزینه‌ی مازادی را نیز به محیط زیست تحمیل نخواهید کرد.