۵۰ تریلیون دلار؛ شرح تفکیک هزینه‌‌های لازم برای رسیدن به اهداف توافق پاریس

براساس گزارش تحلیلگران مورگان استنلی (Morgan Stanley)، جهان برای رسیدن به اهداف اقلیمی مندرج در توافق پاریس نیاز به سرمایه‌‌گذاری ۵۰ تریلیون دلاری دارد. این سرمایه‌‌گذاری که مهلت زمانی آن سال ۲۰۵۰ تعیین شده، شامل ۵ حوزه از فناوری‌‌های پاک خواهد شد.

مورگان استنلی یک شرکت بانک‌‌داری و خدمات سرمایه‌‌گذاری چندملیتی است که با برخورداری از ۶۰ هزار کارمند در بیش از ۴۲ کشور جهان، خدمات مالی متنوعی را در اختیار افراد ،شرکت‌‌ها، مؤسسات و دولت‌‌ها قرار می‌‌دهد. این شرکت در رتبه‌‌بندی مجله‌‌ی Fortune 500 درمورد ۵۰۰ شرکت برتر آمریکایی با بیش‌‌ترین درآمد در سال ۲۰۱۸، توانسته رتبه‌‌ی ۶۷ را به خود اختصاص دهد.

در گزارش تازه‌‌ی مورگان استنلی آمده است که دستیابی جهان به نرخ صفر انتشار کربن مستلزم آن است سالیانه از انتشار مقداری معادل ۵۳/۵ میلیارد تن دی‌‌اکسید کربن جلوگیری شود. رسیدن به این هدف نیازمند به‌‌کارگیری مؤثر پنج فناوری کلیدی شامل انرژی‌‌های تجدیدپذیر، خودروهای الکتریکی، هیدروژن، جذب و ذخیره‌‌سازی کربن و درنهایت سوخت زیستی است.

در متن توافق اقلیمی پاریس آمده است که کشورها ملزم هستند تمام توان خود را برای محدودسازی نرخ افزایش دمای جهانی به دو درجه‌‌ی سلسیوس (نسبت به مقدار آن در دوران پیش از انقلاب صنعتی) به‌‌کار گیرند. با این حال، نرخ انتشار کربن از منابع سوخت فسیلی طی سال گذشته به یک رکورد جدید رسیده است و کارشناسان هنوز موفق نشده‌‌اند به یک برآورد جامع درمورد هزینه‌‌ی اقتصادی محدودکردن نرخ افزایش دمای دو درجه‌‌ای دست پیدا کنند.

گزارش مورگان استنلی نیز سعی کرده میزان سرمایه‌‌گذاری مورد نیاز برای هر یک از فناوری‌‌های پنج‌‌گانه را به‌‌تفکیک اعلام کند. نکته‌‌ی جالب‌‌توجه در این گزارش، ذکر نام ۳۳ شرکت فعال در این ۵ حوزه است که با انجام این سرمایه‌‌گذاری ۵۰ تریلیون دلاری منتفع خواهند شد.

تجدیدپذیرها

• صنایع انرژی تجدیدپذیر تا سال ۲۰۵۰ نیاز به ۱۴ تریلیون دلار سرمایه خواهند داشت که این عدد شامل سرمایه‌‌گذاری موردنیاز در بخش ادوات ذخیره‌‌سازی انرژی نیز می‌‌شود.
• تجدیدپذیرها تا سال ۲۰۵۰ باید ۸۰ درصد از نیاز جهانی در بخش انرژی را تأمین کنند (این سهم در حال حاضر ۳۷ درصد است). این به‌‌معنای افزایش ۱۱ هزار گیگاواتی کل ظرفیت انرژی‌‌های تجدیدپذیر (غیر از بخش برقابی) خواهد بود.
• افت شدید قیمت‌‌ها در بخش انرژی خورشیدی باعث می‌‌شود این صنعت در دهه‌‌ی آینده با دستیابی به نرخ رشد مرکب سالانه‌‌ی ۱۳ درصدی، به بالاترین نرخ رشد در میان تمام انرژی‌‌های تجدیدپذیر دست یابد.
• نام برخی از شرکت‌‌های ذی‌‌نفع در بخش تجدیدپذیرها عبارت خواهند بود از : CGN New Energy Holdings ،China Resources Power Holding China Suntien Green Energy ،NextEra Energy Inc ،SunPower General Electric ،Huaneng Renewables.

خودروهای الکتریکی

• با احتساب سهم ۷ درصدی خودروهای سواری در انتشار جهانی گازهای گلخانه‌‌ای، حدود ۱۱ تریلیون دلار سرمایه‌‌گذاری در بخش احداث کارخانجات، افزایش ظرفیت شبکه‌‌ی برق و توسعه‌‌ی باتری‌‌ها و زیرساخت نیاز است تا بتوان خودروهای برقی را جایگزین انواع فعلی کرد.
• با افزایش سرمایه‌‌گذاری‌‌ها، فروش سالانه‌‌ی خودروهای برقی از ۱/۳ میلیون خودرو در سال ۲۰۱۸ به ۲۳/۲ میلیون خودرو در سال ۲۰۳۰ خواهد رسید. این رشد تعداد کل خودروهای الکتریکی جهان را در سال ۲۰۳۰ به ۱۱۳ میلیون دستگاه و تا سال ۲۰۵۰ به ۹۲۴ میلیون دستگاه خواهد رساند.
• نام برخی از شرکت‌‌های ذی‌‌نفع در این بخش عبارت‌‌اند از: تسلا، فولکس واگن، تویوتا، Albemarle ،Beijing Easpring Material Technology ،Rohm ،Daimler، Panasonic.

جذب و ذخیره‌‌سازی کربن

• تقریبا به ۲/۵ تریلیون دلار سرمایه‌‌گذاری در بخش فناوری‌‌های جذب و ذخیره‌‌سازی کربن (CCS) نیاز است.
• با احتساب هزینه‌‌ی فعلی ۷۰۰ میلیون دلاری برای جذب یک میلیون تن کربن در هر سال، پیش‌‌بینی می‌‌شود که هزینه‌‌ی احداث ساختگاه‌‌های جذب و ذخیره‌‌سازی کربن تا سال ۲۰۵۰ به‌‌میزان ۳۰ درصد افت کند.
• با درنظر گرفتن ظرفیت بیش از ۲۰۰ هزار مگاوات نیروگاه زغال‌‌سنگی جدیدی که در دست احداث است، جذب و ذخیره‌‌سازی کربن تنها گزینه‌‌ی ممکن برای جبران انتشار کربن ناشی از این نیروگاه‌‌ها خواهد بود.
• نام برخی از شرکت‌‌های برگزیده ازسوی مورگان استنلی در این صنعت عبارت‌‌اند از: Exxon، Chevron ،BP ،Air Liquide SA ،Bloom Energy Corp.

هیدروژن

• برای تولید گاز هیدروژن از طریق الکترولیز به سرمایه‌‌گذاری ۵/۴ تریلیون دلاری نیاز است. این گاز می‌تواند به‌‌عنوان سوخت در نیروگاه‌‌ها، فرایندهای صنعتی، وسایل نقلیه و گرمایش مورد استفاده واقع شود.
• به‌‌علاوه، ۱۳ تریلیون دلار سرمایه‌‌گذاری بخش انرژی تجدیدپذیر لازم است تا بتوان واحد‌‌های استخراج هیدروژن را راه‌‌اندازی کرد.
• یک تریلیون دلار دیگر نیز برای ذخیره‌‌سازی هیدروژن و نیز سرمایه‌‌گذاری‌‌های جانبی دیگر در بخش حمل‌‌ونقل و توزیع موردنیاز خواهد بود.
• شرکت‌‌های برتر در این عرصه عبارت خواهند بود از: Johnson Matthey Plc ،Air Liquide SA ،Siemens ،Alstom.

• باید تقریبا ۲/۷ تریلیون دلار سرمایه به سوخت‌های زیستی نظیر اتانول اختصاص یابد. اتانول در حال حاضر به‌‌صورت مخلوط با سایر فراورده‌‌های نفتی استفاده می‌‌شود؛ ولی این سوخت درنهایت قابلیت کاربرد در صنعت هوانوردی را نیز خواهد داشت.
• تا سال ۲۰۳۰، سوخت‌‌های زیستی حدود ۴ درصد از سوخت‌‌های مورداستفاده در حمل‌‌ونقل جهان را تشکیل خواهند داد.
• اتانول (متدوال‌‌ترین سوخت زیستی فعلی) از رشد سالانه‌‌ی ۳ درصد در هر سال برخوردار خواهد بود؛ درحالی‌که یکی از انواع بیودیزل‌‌ها با نام روغن‌‌های گیاهی هیدراته تا سال ۲۰۳۰ خواهند توانست با رشدی چهار برابری، بیش‌‌ترین رشد را در این صنعت به خود اختصاص دهند.
• شرکت‌‌های برتر فعال در این بخش عبارت خواهند بود از: Neste ،Sao Martinho ،Shell ،Valero Energy.

گزارش مورگان استلی در انتها پیش‌بینی می‌کند که درصورت شکست جهان در دستیابی به اهداف توافق اقلیمی پاریس، صرف‌نظر از عواقب زیست‌محیطی و اجتماعی ناشی از تغییرات اقلیمی، میزان تولید ناخالص داخلی در کل جهان تا سال ۲۱۰۰، با افتی ۱۰ تا ۲۰ تریلیون دلاری مواجه خواهد شد؛ واقعیتی تلخ که شاید بتواند دست‌کم معنای روشن‌تری برای معادلات سیاسی و اقتصادی فعلی جهان داشته باشد.