ممنوعیت بستهبندی پلاستیکی می‌تواند به محیط زیست آسیب برساند
شرکت‌ها در حال روی‌آوردن به مواد بستهبندی دیگری هستند که به‌طور بالقوه تأثیر بدتری بر محیط‌زیست می‌گذارند. برای مثال، بطری‌های شیشه‌ای بسیار سنگین‌تر از پلاستیک هستند؛ بنابراین، ازنظر حمل‌و‌نقل آلودگی بیشتری دارند. کیسه‌های کاغذی نیز درمقایسه‌با کیسه‌های پلاستیکی انتشارات کربنی بیشتری دارند و استفاده‌ی مجدد از آن‌ها دشوارتر است.
دراثر نگرانی خریداران درباره‌ی تأثیرات حاصل از ضایعات پلاستیکی در اقیانوس‌ها، بسیاری از شرکت‌ها و فروشگاه‌ها به تغییر مواد بستهبندی روی آورده‌اند؛ اما برخی پژوهشگران می‌گویند پیامدهای استفاده از مواد جدید به‌درستی ارزیابی نشده است. برای مثال، بسیاری از سوپرمارکت‌ها با این فرض که کارتن‌های روکش‌دار می‌توانند بازیافت شوند، نوشیدنی‌های خود را درون این مواد می‌فروشند. این در حالی است که تجهیزات کشوری همچون کشور بریتانیا، تنها برای بازیافت یک‌سوم از این ظروف کفایت می‌کند.
تعدادی از فعالان محیط‌زیست با سازمان‌های بازیافت درزمینه‌ی نگرانی‌های مرتبط با آلودگی پلاستیکی همکاری و نظرسنجی‌هایی کرده‌اند. لیبی پیکه، یکی از اعضای این گروه، در مصاحبه با بی‌بی‌سی گفت:
فروشگاه‌های زیادی بسته‌بندی‌ها را با عنوان زیست‌تجزیه‌پذیر یا کمپوست‌شدنی می‌فروشند. درحقیقت، این موارد تنها می‌توانند در دستگاه کمپوست‌ساز صنعتی به کمپوست تبدیل شوند و برخی از آن‌ها حتی در این شرایط نیز ممکن است کاملا هضم نشوند.
در این گزارش آمده است:
بیش از ۸۰ درصد از مصرف‌کنندگان فکر می‌کنند پلاستیک‌های زیست‌تجزیه‌پذیر و کمپوست‌شدنی ازنظر محیط‌زیست سالم هستند؛ اما درک چندانی از مفهوم این اصطلاحات و نحوه‌ی برخورد با مواد وجود ندارد. مصاحبه‌شوندگان باید رویکرد واضح‌تری درباره‌ی این اصطلاحات و محل استفاده از آن‌ها در پیش گیرند تا از سردرگمی خریداران و ایجاد مشکلات بیشتر پیشگیری کنند.
خرده‌فروشان نگران این بودند که این سردرگمی می‌تواند موجب آسیب به محیط شود، اگر مردم پلاستیک‌های کمپوست‌شدنی را با پلاستیک‌های معمولی مخلوط کنند یا با فرض اینکه این نوع پلاستیک می‌تواند مانند هسته‌ی سیب تجزیه شود، آن را در زباله‌های خود بیندازند. همچنین، برخی از شرکت‌ها که استفاده از این نوع پلاستیک را امتحان کرده‌اند، گفته‌اند این ماده آن‌گونه که انتظار می‌رود، در شرایط دنیای واقعی تجزیه نمی‌شود. یکی از شرکت‌ها گفت:
مصرف‌کنندگان درباره‌ی معنای زیست‌پایه، کمپوست‌شدنی و زیست‌تجزیه‌پذیر سردرگم هستند. می‌دانیم با تغییر از پلاستیک به مواد دیگر، در برخی موارد ممکن است موجب افزایش انتشار کربن شویم.
دیگری گفت:
ما به مداخله‌ی دولت نیاز داریم. دولت باید شجاع‌تر باشد.
شرکت دیگر نیز چنین اظهار کرد:
فناوری‌های جدید بستهبندی می‌تواند در شرایط اقلیمی حاضر، مزیت رقابتی داشته باشد.
اندرو اوپی، از کنسرسیوم خرده‌فروشی بریتانیا، خواستار تعیین استراتژی شفاف‌تری شد. او گفت:
همه‌ی خرده‌فروشان مسئول موافق‌اند تغییر اقلیمی باید در مرکز کسب‌و‌کار آن‌ها باشد؛ خواه این منبع‌یابی محصول یا تغییر بستهبندی باشد.
پلاستیک مؤثرترین ماده در بسیاری از شرایط است، برای مثال، خیارهایی که در پوشش پلاستیکی نگه‌داری می‌شوند، ۱۴ روز بیشتر می‌مانند و از این راه از مقدار ضایعات مواد غذایی کاسته می‌شود. استراتژی منسجم ضایعات و منابع، راهکاری است که کاهش اثرهای محیطی موارد مصرفی و نه به‌سادگی فقط کاهش مصرف پلاستیک را در اولویت قرار دهد.
دولت بریتانیا استراتژی منابع و ضایعات خود را دسامبر منتشر کرد و رایزنی‌های اولیه را درباره‌ی سه سیاست انجام داد: افزایش مسئولیت تولیدکننده درزمینه‌ی بستهبندی و اجرای سیستم ودیعه‌گذاری برای بطری‌های نوشیدنی و تلاش بیشتر برای بازیافت و جمع‌آوری ضایعات. وزرا می‌گویند برخلاف شرایط فعلی که در آن کسب‌وکارها فقط ۱۰ درصد از هزینه‌ها را پرداخت می‌کنند، آن‌ها ۱۰۰ درصد از هزینه‌ها را برای برخورد با مواد هنگامی پرداخت خواهند کرد که به ضایعات تبدیل می‌شوند.
رایزنی‌ها درباره‌ی این سه موضوع، در اواخر سال جاری پیش‌بینی می‌شود؛ اما جدول زمانی برای اجرای آن‌ها هنوز مشخص نیست و دولت هنوز تأیید نکرده است بازپرداخت روی تمام مواد و اندازه‌های مختلف ظروف اعمال می‌شوند یا خیر. دولت بریتانیا تا حدودی میکرومهره‌ها را ممنوع کرده است و ممنوعیتی نیز روی نی‌های پلاستیکی و همزن‌های پلاستیکی و گوش‌پاکن‌ها مقرر کرده است که امسال اعمال می‌شود. ممنوعیت پلی‌استایرن‌های منبسط‌شده نیز مطرح شده است و وزارت خزانه‌داری قول داده است که مالیاتی بر بسته‌بندی‌های پلاستیکی اعمال کند که حداقل ۳۰ درصد محتوای بازیافتی را شامل نمی‌شوند.
بریتانیا متعهد شده است برنامه‌ی اتحادیه‌ی اروپا برای بستهبندی مبتنی‌بر اقتصاد چرخشی را بپذیرد که شامل اهداف بازیافتی سخت‌تر است؛ اما به دستورالعمل پلاستیک‌های یک‌بار مصرف متعهد نشده است که به اقدامات وسیع‌تری درباره‌ی کاهش پلاستیک ازجمله ممنوعیت وسایل غذاخوری پلاستیکی نیاز است. با‌این‌حال، دولت مدعی است آن‌ها اهداف اتحادیه‌ی اروپا را برآورده خواهند کرد یا در‌این‌زمینه فراتر خواهند رفت. همچنین، مشخص نیست بریتانیا ممنوعیت گسترده‌ی اتحادیه‌ی اروپا را درزمینه‌ی میکرومهره‌ها خواهد پذیرفت یا نه.