چرا دانشمندان گاومیش‌های کوهان‌دار را در شمالگان روسیه رها می‌کنند؟

دانشمندان گاومیش‌های کوهان‌دار یا بیزون‌ها را وارد شمالگان روسیه کرده‌اند تا نقش ماموت‌های منقرض‌شده را به‌عهده بگیرند و به بازسازی اکوسیستم‌های باستانی کمک کنند.

علف‌خواران بزرگ اکوسیستم محلی را با چرا و بازیافت مواد مغذی می‌توانند تغییر دهند؛ اما به‌باور برخی کارشناسان، اقلیم در ایجاد علف‌زارهای وسیع و یخ‌زده‌ی دوره‌ی پلیستوسن نقش مهم‌تری داشته است.

دوازده گاومیش کوهان‌دار دشتی (Bison bison bison) به پارک طبیعی اینگیلور وارد شدند که منطقه‌ی حفاظت‌شده‌ای به وسعت بیش از ۹۰۰ هزار هکتار در شمال ناحیه‌ی خودگردان یامالو-ننتس است. گاومیش‌ها از پرورشگاهی در دانمارک به روسیه آورده شدند و قبل از رها‌شدن در منطقه‌ی مدنظر یک ماه در قرنطینه قرار گرفتند.

به‌گزارش لایوساینس، اداره‌ی منابع طبیعی و محیط‌زیست ناحیه‌ی خودگردان یامالو-ننتس در بیانیه‌ای گفت: «بوفالوها می‌توانند با شمالگان سازگاری پیدا کنند؛ زیرا ازنظر تاریخی، زیستگاه طبیعی آن‌ها است. آن‌ها می‌توانند نقش ماموت‌ها را برعهده بگیرند که ۱۱ هزار سال پیش منقرض شدند.»

در اواخر دوران پلیستوسن (۲٫۶ میلیون تا ۱۱۷۰۰ سال پیش)، گاومیش‌های کوهان‌دار دشتی و ماموت‌های پشمالو در شمالگان روسیه پرسه می‌زدند. اگرچه جمعیت کوچکی از ماموت‌ها روی جزیره‌ای در نزدیکی آلاسکا تا حدود ۴ هزار سال پیش زنده ماند، بیشتر این علف‌خواران در پایان عصر یخ‌بندان، یعنی زمانی‌که اقلیم گرم‌تر شد، از بین رفتند. در آن زمان، درختان و درختچه‌ها جای علفزارها را گرفتند.

حالا دانشمندان در تلاشی برای احیای منظره‌ی پلیستوسن شمالگان و توانایی آن برای جذب کربن، گیاه‌خواران بزرگی مانند گاومیش کوهان‌دار را به بخش‌های مختلف منطقه وارد می‌کنند.

نیکیتا زیموف، مدیر پروژه‌ی پارک پلیستوسن در یاکوتیا، از سال ۲۰۱۹ در حال واردکردن گاومیش‌های کوهان‌دار از دانمارک بوده است. او به لایوساینس گفت: «با هدف احیای اکوسیستم‌های باستانی در حال آوردن حیواناتی به شمالگان هستیم که یا در عصر یخ‌بندان در این منطقه زندگی می‌کردند یا می‌توانند در اقلیم امروزی منطقه زندگی کنند.»

امسال زیموف یک گله ۲۴ رأسی گاومیش کوهان‌دار را خرید و نیمی از آن‌ها در ازای ۱۴ گاو مُشک (Ovibos moschatus) به پارک طبیعی اینگیلور داد. بیشتر جمعیت گاو مشک‌ها در اوایل دهه‌ی ۱۹۰۰ نابود شدند و فقط چند گله‌ی پراکنده در شمالگان روسیه باقی ماند. زیموف می‌گوید هدف آن‌ها احیای اکوسیستم‌های باستانی شمالگان و درنهایت، کاهش تغییرات اقلیمی است.

ادواردز می‌گوید حیوانات می‌توانند اکوسیستم‌ها را به‌صورت محلی تغییر دهند؛ اما اقلیم دوره‌ی پلیستوسن در شکل‌دادن به مناظر نقش مهم‌تری ایفا کرده است. او توضیح می‌دهد:

در آن زمان، به‌دلیل سرمای شدید شرایط برای رشد درختان و درختچه‌ها نامساعد بود؛ بنابراین، علف‌ها و گیاهان دیگر مناظر را پوشانده بودند. اقلیم امروز بسیار گرم‌تر و مرطوب‌تر است و این اکوسیستم ممکن است برای گیاه‌خواران بزرگ مناسب نباشد. در این صورت، مجبورید منظره را برای آن‌ها تغییر دهید و چراگاه ایجاد کنید.

تغییر چشم‌انداز می‌تواند عواقب ناخواسته‌ای داشته باشد. با ذوب خاک منجمد، آب بیشتری در خاک وجود خواهد داشت و بوته‌ها و درختان آن را جذب خواهند کرد. اگر همه‌ی درختچه‌ها از بین بروند، آب زمین را فرامی‌گیرد و آب راکد می‌تواند به ذوب‌شدن یخ و افزایش آزاد‌شدن کربن از خاک کمک کند.