خشکسالی آمازون چهره‌های باستانی حک‌شده در صخره‌ها را آشکار کرد

خشکسالی شدید سطح آب رودخانه‌ها را در بخش‌هایی از جنگل‌های آمازون در برزیل به پایین‌ترین حد رسانده است و سطح پایین آب، مجموعه‌ای از حکاکی‌های سنگی مربوط به دوران پیشاکُلُمبی (دوره‌ای که هنوز اروپایی‌ها وارد آمریکا نشده بودند) را در معرض دید قرار داده است.

حکاکی‌های سنگی باستانی که برای آخرین بار بیش از یک دهه پیش در زمان کمبود آب مشابه در منطقه آشکار شده بود، تعدادی چهره‌ی انسان و سایر اشکال را به تصویر می‌کشد. البته هنوز مشخص نیست که چه کسی و با چه هدفی این آثار هنری را خلق کرده است.

طرح چهره‌های عجیب و معناداری که معمولاً در آب‌های رود «ریو نگرو» غوطه‌ور بود، در منطقه‌ی پونتا داس لاجس، نزدیک به شهر مانائوس مرکز ایالت آمازوناس برزیل دیده شده است. سطح آب رود ریو نگرو در حال حاضر به پایین‌ترین سطح در ۱۲۱ سال گذشته رسیده است و در هفته‌ی گذشته برای اولین بار عمقش به کمتر از ۱۳ متر نزول کرد.

ژایمی الیویرا باستان‌شناس در مصاحبه با رسانه‌های محلی توضیح داد که خشکسالی اخیر تعداد بیشتری از کنده‌کاری‌ها را نسبت به دوره‌ی کمبارش سال ۲۰۱۰ آشکار کرده است. در حالی که باستان‌شناسان نمی‌توانند به‌طور دقیق مشخص کنند که کدام فرهنگ پیشاکلمبی ممکن است خالق این حکاکی‌ها بوده باشد، الیویرا توضیح داد که این منطقه «مکانی باستانی از دوران پیشاکلمبی است و شواهدی از سکونت مربوط به زمانی حدود هزار تا دو هزار سال پیش دارد.»

اولیویرا افزود: «آنچه در اینجا می‌بینیم، تصویری از چهره‌های شبیه انسان است.» باستان‌شناسان در کنار چهره‌ها صخره‌ی دیگری را یافتند که حاوی آثار شیارهایی بود که ممکن است توسط شکارچیان بومی باستانی یا جنگجویانی که تیرهای خود را تیز می‌کردند، ساخته شده باشد.

در حال حاضر خشکسالی جنگل‌های آمازون در برزیل عواقب فاجعه‌انگیزی را به همراه داشته است، مثلاً در هفته‌ی آخر سپتامبر به دلیل گرمای غیرعادی دمای آب، بیش‌از ۱۲۰ دلفین در رودخانه مرده پیدا شدند. این احتمال وجود دارد که وضعیت غیرعادی کنونی به دلیل رویداد ال‌نینوی امسال تشدید شده باشد؛ ال‌نینو باعث شده است که میزان بارش در جنگل‌های استوایی به سطحی بسیار پایین‌تر از میانگین تاریخی سقوط کند.

با توجه به عوامل افزوده‌ی مؤثر بر الگوهای آب‌و‌هوا در سال جاری، احتمالاً در آینده تغییرات اقلیمی منجر به خشکسالی‌های مکرر در بیشتر نقاط جهان می‌شود. بنابر‌این ممکن است آثار چهره‌های پدیدارشده مانند یک پیشگویی از آینده‌ی زمین در صورت عدم بهبود وضعیت کنونی عمل کند.

یکی از ساکنان منطقه می‌گوید که ما می‌آییم و حکاکی‌ها را تماشا می‌کنیم و فکر می‌کنیم که زیباست. اما در عین حال این وضعیت نگران‌کننده است. آیا ۵۰ یا ۱۰۰ سال دیگر این رودخانه هنوز زنده خواهد بود؟!