دانشمندان سرانجام قاره گمشده آرگولند را پیدا کردند

پس از آنکه دانشمندان شواهدی از قاره‌ای را یافتند که ظاهرا ۱۵۵ میلیون سال پیش ناپدید شده بود، سرنخ‌ها را دنبال و درنهایت معمای این خشکی گمشده را به احتمال زیاد حل کردند.

به نظر می‌رسد قاره‌ی گمشده‌ی معروف به آرگولند به‌شکلی عجیب از غرب استرالیا جدا شده بود. مطالعه‌ی جدید نشان می‌دهد که نیروهای زمین‌ساخت این توده‌ی خشکی را قبل از متلاشی شدن و پراکندگی در جنوب شرقی آسیا، حرکت دادند و آن را از بقیه‌ی قاره دور کردند.

اما برخلاف هند که ۱۲۰ میلیون سال پیش از ابرقاره‌ی باستانی گوندوانا جدا شد و تا امروز به‌شکل یک توده‌ی خشکی کامل باقی ماند، آرگولند پس از جداسازی تکه‌تکه و متلاشی شد. به همین دلیل تابه‌حال دانشمندان هیچ ایده‌ای نداشتند که عاقبت این تکه‌های قاره‌ای به کجا ختم شده است.

الدرت ادوکات، محقق علوم زمین در دانشگاه اوترخت هلند و نویسنده‌ی اصلی مطالعه، به لایوساینس گفت: «ما می‌دانستیم که آرگولند باید از جایی در شمال استرالیا جدا شده باشد، بنابراین انتظار داشتیم که این قاره را در جنوب شرقی آسیا پیدا کنیم»

ادوکات و همکارانش در مطالعه‌ی جدید که به صورت آنلاین در نشریه گوندوانا ریسرچ منتشر شد، مسیر سفر قاره‌ی متلاشی‌شده را بازسازی کردند. ادوکات می‌گوید محققان تکه‌هایی از زمین‌های باستانی را کشف کردند که در اطراف اندونزی و میانمار پراکنده بود، اما زمانی که تلاش کردند سرزمین آرگولند را با استفاده از این تکه‌ها بازسازی کنند «هیچ‌کدام جور درنمی‌آمد.»

ادوکات می‌گوید این روند برای ۵۰ تا ۶۰ میلیون سال ادامه داشت و سپس حدود ۱۵۵ میلیون سال پیش، تمام تکه‌های پراکنده‌ی نواری‌شکل این قاره و اقیانوس‌های میانی به سمت جنوب شرقی آسیا رانده شد. هیچ قاره‌ای از دست نرفته است؛ فقط این مجموعه‌ی پراکنده بسیار گسترده و تکه‌تکه بود.

ادوکات و همکارانش برای انعکاس این پراکندگی از آرگولند به عنوان «آرگوپلاگو» یعنی آرگوی دریامیانی یاد می‌کنند. ادوکات خاطرنشان کرد که بازسازی تاریخ این قاره ممکن است وضعیت اقلیمی منطقه در گذشته را آشکار کند؛ آب‌وهوایی که با تشکیل اقیانوس بین تکه‌های کوچک آرگولند سردتر می‌شد.

قطعات آرگولند با برخورد به توده‌های خشکی جنوب شرقی آسیا تنوع زیستی حاصلخیزی را که امروزه شاهدش هستیم، شکل داده است. ادوکات افزود: «این موضوع می‌تواند توزیع نابرابر گونه‌ها در امتداد یک مانع نامرئی را که از میان اندونزی می‌گذرد، توضیح بدهد.» قرار دادن تکه‌های آرگولند در کنار هم، سکوی پرشی برای آینده و تحقیقات جدید است.