آلودگی ناشی از دئودورانت می‌تواند در حد مه‌دود شهری باشد

محصولات مراقبت شخصی مدرن با استفاده از مواد مختلفی برای پوشاندن بوی بدن، جلوگیری از تعریق، مرطوب کردن، حفظ حالت موها و پر کردن بینی ما با بوهای تازه و دلپذیر فرموله می‌شوند. صدها ترکیب برای انجام این وظایف استفاده می‌شوند که برخی از آن‌ها ازنظر سلامتی نگران‌کننده‌اند. این محصولات همچنین شامل ترکیباتی می‌شود که ممکن است با مواد درون محیط واکنش نشان دهند و آلاینده‌های جدیدی تولید کنند.

گروهی از پژوهشگران دانشگاه پلی‌تکنیک فدرال لوزان میزان انتشارات ناشی از چندین محصول مراقبت شخصی رایج و واکنش‌هایی که آن‌ها در محیط‌های معمول در آن شرکت می‌کنند، مورد بررسی قرار دادند. در مطالعه‌ی آن‌ها، بیش از ۲۰۰ نوع مختلف ترکیب آلی فرار در غلظت‌های چند بخش در میلیون شناسایی شد.

گرچه بیشتر ترکیبات ناشی از محصولات مراقبت شخصی، به‌ویژه در غلظت‌های پایین را می‌توان بی‌خطر درنظر گرفت، برخی از انواع مواد شیمیایی در محیط به سرعت وارد واکنش شدند و ذرات معلق آلی ثانویه‌ای را تشکیل دادند که پیامدهایشان کاملا بی‌خطر نیست.

نویسندگان مقاله می‌گویند هنوز به طور کامل اثرات این آلاینده‌ها را بر سلامتی درک نکرده‌ایم، اما ممکن است مضرتر از چیزی باشند که فکر می‌کنیم. برخی از مولکول‌ها می‌توانند کنار هم جمع شوند و ذرات ریزی را تشکیل دهند که می‌توانند در ریه‌های ما رسوب کنند.

بسیاری از خانه‌ها و دفاتر مدرن حداقل یک یا دو منبع از مولکول اکسیژن اوزون را تولید می‌کنند که به‌وسیله‌ی دستگاه پرینتر و فتوکپی و حتی تصفیه‌کننده‌های هوا تولید می‌شود. حتی در مکان‌هایی که فاقد تجهیزات تولیدکننده اوزون هستند، بسیاری از آلاینده‌های موجود در فضای باز با نور خورشید واکنش نشان می‌دهند و اوزون را تولید می‌کنند که می‌تواند از راه پنجره‌ها و سیستم‌های تهویه به داخل ساختمان‌ها نفوذ کند. سومین اتم اکسیژن اوزون آن را نسبتا ناپایدار می‌سازد و اجازه می‌دهد به راحتی با ترکیبات آلی فراری همچون مونوترپن واکنش نشان دهد.

پژوهشگران برای تعیین آلاینده‌های احتمالی تولیدشده توسط واکنش‌های بین اوزون و ترکیبات آلی فرار موجود در محصولات مراقبت شخصی، نمونه‌هایی از اسپری‌های بدن، لوسیون‌های دست، دئودورانت‌های رولی، عطرها و شامپوهای خشک را خریداری کردند و دو آزمایش مختلف انجام دادند.

در آزمایش‌های سری اول فردی درحالی‌که از محصولات مذکور استفاده کرده بود، در محیط کنترل‌شده‌ای قرار می‌گرفت یا اینکه محصولات روی دستمال کاغذی به کار می‌رفتند و پس از یک ساعت، میزان انتشارات ناشی از هر محصول اندازه‌گیری می‌شد.

در مجموعه دوم آزمایش‌ها، اوزون به میزان حدود ۳۵ تا ۴۰ بخش در میلیون وارد فضا و نتایج واکنش آن با ترکیبات منتشرشده توسط محصولات مراقبت شخصی بررسی می‌شد. در همه‌ی موارد به‌جز دئودورانت رولی، ذرات معلق آلاینده تولید شد. نکته نگران‌کننده این بود که سرعت رشد ذرات بالاتر از چیزی بود که مطالعات معمولاً برای کیفیت هوای بیرون در محیط‌های شهری یا مناطق دورافتاده گزارش می‌کنند.

با توجه به نگرانی‌های فزاینده درباره تأثیر ذرات ریز موجود در هوا بر سلامتی ما، آگاهی از این موضوع که با هر بار استفاده از محصولات مذکور، آلودگی مشابهی ایجاد می‌کنیم، باید هشداردهنده باشد. به‌گفته‌ی پژوهشگران بهتر است وابستگی خود به این محصولات را کاهش دهیم یا در صورت امکان، آن‌ها را با نمونه‌های طبیعی‌تری جایگزین کنیم که ترکیبات معطر با واکنش‌پذیری شیمیایی پایین‌تری دارند.

پژوهش در مجله‌ی Environmental Science & Technology Letters منتشر شده است.