زیبایی‌شناسی اپل؛ نگاهی بر تاریخچه طراحی آیفون

۱۷ سال قبل، استیو جابز در مراسم معرفی اولین گوشی هوشمند شرکت اپل، آیفون را با عنوان دستگاهی توصیف کرد که سه محصول مهم فناوری را با هم ادغام می‌کند: «آی‌پاد با صفحه‌نمایش عریض و کنترل‌های لمسی، گوشی موبایل انقلابی و دستگاه ارتباطی اینترنتی ساختارشکن».

استیو جابز چندین سال با پیشنهاد کارشناسان اپل مبنی بر تولید گوشی همراه مخالفت کرده بود و صریحاً گفته بود نمی‌خواهد تمرکز شرکتش را از تولید کامپیوترهای پیشرو، به محصول دیگری منعطف کند که بازار کاملاً متفاوتی داشت؛ اما در طول زمان آیفون به نمادی از دنیای فناوری تبدیل شد و تا سال‌های سال اپل را در جایگاه ارزشمندترین شرکت جهان نشاند.

اولین گوشی آیفون عمدتاً به واسطه‌ی طراحی جذاب، رابط کاربری و نرم‌افزارهایش محبوبیت یافت. پس از آن تلاش همیشگی اپل برای اینکه آیفون را در صدر جدول فروش گوشی‌های هوشمند نگه دارد، با تغییرات تدریجی طراحی این محصول همراه بود که در برخی موارد شرکت‌های تولیدکننده‌ی دیگر را نیز تحت‌تأثیر قرار داد.

در ادامه با زومیت همراه باشید تا سیر تکامل طراحی آیفون‌های اپل را در طول زمان، به‌صورت اجمالی مرور کنیم.

اولین دستگاه آیفون سال ۲۰۰۷ در نمایشگاه MacWorld معرفی شد و هرچند از نظر فنی اولین گوشی هوشمند تجاری دنیا نبود، اما با صفحه‌نمایش لمسی و قابلیت‌های کامل مرور وب، پایه‌های گوشی‌های مدرن امروزی را بنا نهاد. در آن زمان کارشناسان فناوری معتقد بودند اپل زیباترین طراحی صنعتی را به گوشی‌های همراه آورده است.

آیفون ۱ با صفحه‌نمایش ۳٫۵ اینچی، دوربین ۲ مگاپیکسلی و دکمه‌ی فیزیکی هوم، یک دستگاه انقلابی بود. لبه‌هایی از جنس استیل ضدزنگ، بدنه‌ی آلومینیومی براق و طراحی مینیمالیستی آن را از سایر گوشی‌های هوشمند زمان خود، که اکثرا دارای صفحه‌کلید فیزیکی و نمایشگر کوچک‌تر بودند، متمایز کرد.

آیفون ۱ در زمان عرضه در دو کانفیگ ۴ و ۸ گیگابایتی با قیمت‌های ۴۹۹ و ۵۹۹ دلار وارد بازار شد؛ چیزی که تصورش در سال ۲۰۲۴ برای ما واقعاً دشوار است.

دومین آیفون در سال ۲۰۰۸ با قطعه‌ی گمشده‌ی پازل عرضه شد: اپ‌استور. فروشگاه اپل به توسعه‌دهندگان اجازه داد اپلیکیشن‌های خود را بسازند و به‌این‌ترتیب ارزش آیفون افزایش یافت، زیرا برنامه‌های مفید و بازی‌های سرگرم‌کننده فروشگاه دیجیتال نوپای اپل را پر کردند.

نام‌گذاری این گوشی به قابلیت استفاده از فناوری بی‌سیم 3G (که در آن زمان بسیار سریع بود) برمی‌گشت. این دستگاه اولین گوشی اپل بود که از جی‌پی‌اس نیز بهره می‌برد.

آیفون 3G نمایشگر ۳٫۵ اینچی آیفون ۱ را حفظ کرده بود؛ اما این‌بار پنل پشتی گوشی از جنس پلاستیک بود. لبه‌های دستگاه کمی گردتر بودند و ارگونومی بهتری را در اختیار کاربران می‌گذاشتند.

یک سال بعد آیفون 3GS با پردازنده قدرتمندتر ARM A8 و فرکانس ۶۰۰ مگاهرتز معرفی شد. این دستگاه از عمر باتری بیشتر و پوشش صفحه‌نمایش مقاوم در برابر اثر انگشت برخوردار بود. حالا آیفون به دوربین ۳ مگاپیکسلی با فوکوس خودکار مجهز شده بود و کنترل صوتی هندزفری (که پیش‌درآمد سیری محسوب می‌شد) و فرایند فیلم‌برداری بهبودیافته‌ای داشت.

فضای ذخیره‌سازی آیفون در این نسل به ۱۶ و ۳۲ گیگابایت ارتقا یافت و کاربران برای اولین‌بار گزینه‌ی کپی پیست کردن را در گوشی همراه خود دریافت کردند. آیفون 3G در دو رنگ سیاه و سفید و 3GS فقط در رنگ سفید عرضه شد.

آیفون ۴ که در سال ۲۰۱۰ معرفی شد، دارای طراحی پیشگامانه‌ای با صفحه‌نمایش ۳٫۵ اینچی رتینا بود که با رزولوشن ۹۶۰ × ۴۸۰، وضوح بسیار بالاتری نسبت به مدل‌های قبلی داشت. پشت و جلوی گوشی از شیشه‌ی تخت ساخته شده بود و قاب فولادی ضدزنگ ظاهری صنعتی و مدرن به دستگاه بخشیده بود.

یکی دیگر از تفاوت‌های قابل‌توجه آیفون چهار نسبت به نسل قبل، طراحی دکمه‌های جداگانه و گرد تنظیم صدا در سمت چپ دستگاه بود. لبه‌های گوشی به معنای واقعی از حالت هلالی خارج شده و مربعی‌تر شده بودند تا اپل بتواند «نازک‌ترین» گوشی هوشمند زمانه‌ی خود را بسازد.

آیفون 4S توسط تیم کوک مدیرعامل شرکت در تاریخ ۴ اکتبر ۲۰۱۱، یک روز قبل از مرگ استیو جابز معرفی شد. این مدل جدید با یک تراشه جدید سرعت را به میزان قابل‌توجهی افزایش داد و برای اولین‌بار سیری را معرفی کرد. روند بهبود تجربه‌ی کاربری دوربین با ارتقا به ۸ مگاپیکسل و معرفی قابلیت عکس‌گرفتن با استفاده از دکمه تنظیم صدا ادامه یافت.

دومین بازطراحی بزرگ آیفون سال ۲۰۱۲ با معرفی آیفون ۵ و صفحه‌نمایش ۴ اینچی صورت گرفت. در این دوران بازار گوشی‌های هوشمند به نمایشگرهای بزرگ متمایل بود. بااین‌حال آیفون ۵ هنوز سایز مناسبی داشت و به‌راحتی با یک‌دست قابل‌حمل بود. این گوشی از شاسی آلومینیومی ساخته شده بود که دستگاه را سبک و البته بادوام می‌کرد.

آیفون ۵ همچنین کانکتور برگشت‌پذیر لایتنینگ را معرفی کرد که جایگزین پورت قدیمی ۳۰ پین شد. این گوشی ۲۰ درصد سبک‌تر و ۱۸ درصد باریک‌تر از آیفون ۴ اس بود.

آیفون 5S و 5C در سال ۲۰۱۳ به بازار آمدند. ۵ اس با همان طراحی آیفون ۵ ارائه شد، اما دکمه‌ی هوم را با اسکنر اثر انگشت اپل معروف‌به تاچ ‌آی‌دی جایگزین کرد. این قابلیت به‌اندازه‌ای تأثیرگذار بود که به ویژگی استاندارد صنعت گوشی‌های هوشمند تبدیل شد.

درحالی‌که نسخه‌ی مشکی این دستگاه بسیار یک‌دست و یک‌رنگ به نظر می‌رسید، مدل سفیدرنگ با لبه‌های نقره‌ای همراه شد. در این نسل جک هدفون به پایین دستگاه آمد و باز طراحی کابل اتصالی در آیفون ۵ بسیاری از لوازم جانبی را منسوخ کرد.

آیفون 5C یک عقبگرد برای اپل در زمینه‌ی طراحی محسوب می‌شد. اپل با تولید این آیفون به زمان 3GS بازگشت و دوباره گوشی هوشمند پلاستیکی ساخت. با توجه به قیمت پایین‌تری که این گوشی هوشمند داشت، اپل حتی آن را به سنسور تاچ آیدی هم مجهز نکرد.

فرم دکمه‌های تنظیم صدای این مدل دیگر به صورت دایره‌ای نبود و شبیه به آیفون 3GS طراحی شد. بزرگ‌ترین ویژگی این نسل را می‌توانیم رنگ‌های متنوع سبز، آبی، زرد، صورتی و سفید بدانیم.

شرکت اپل سال ۲۰۱۴ با عرضه‌ی آیفون ۶ و آیفون ۶ پلاس با نمایشگرهای ۴٫۷ و ۵٫۵ اینچی وارد بازار فبلت‌ها شد. این گوشی‌ها مانند آیفون‌های نسل قبل از بدنه‌ی آلومینیومی باکیفیت‌تر بهره می‌بردند. لبه‌ی گوشی هم دیگر مسطح نبود و با کمی انحنا، ارگونومی بهتری داشت. رزولوشن نمایشگر نیز در آیفون ۶ به ۱۳۳۴ × ۶۴۰ و در ۶ پلاس به وضوح ۱۹۲۰ × ۱۰۸۰ ارتقا یافت.

آیفون ۶ علاوه بر صفحه‌نمایش بزرگ‌تر، با وزن ۱۲۹ گرمی و ضخامت ۶٫۹ میلی‌متری، سنگین‌تر و باریک‌تر از آیفون 5S بود. در این سری دکمه‌ی پاور از بالای دستگاه به لبه‌ی سمت راست منتقل شده و پنل جلو با شیشه‌ی گوریلاگلس 2.5D پوشانده شده بود. همچنین دکمه‌ی هوم با سنسور اثر انگشت در پایین نمایشگر جلوه‌نمایی می‌کرد.

اپل در آیفون اس ۶ نمایشگر حساس به فشار به نام لمس سه‌بعدی (3D Touch) اضافه کرد که به کاربران امکان می‌داد با فشاردادن صفحه‌نمایش سریعاً و به‌راحتی به منوها و پیش‌نمایش‌ها دسترسی پیدا کنند.

آلیاژ آلومینیوم قوی‌تر نگرانی‌های مربوط به خم‌شدن آیفون ۶ را برطرف کرد و بهبود کیفیت دوربین باعث شد آیفون ۶ اس و ۶ اس پلاس گزینه‌ی جذاب‌تری برای علاقه‌مندان به عکاسی محسوب شود. اپل با سری آیفون ۶، ApplePay را نیز معرفی کرد.

اپل سال ۲۰۱۶ با نام‌گذاری جدید گوشی میان‌رده‌ی خود، بسیاری از هوادارانش را شگفت‌زده کرد: آیفون SE با قیمت ۳۹۹ دلار از نظر ظاهری شباهت بسیار زیادی به آیفون ۵ اس دو سال‌ونیم قبل داشت؛ اما به سخت‌افزار جدید و پردازنده‌ی سریع‌تری مجهز شده بود.

این اولین تلاش واقعی اپل برای ارائه‌ی یک گوشی مقرون‌به‌صرفه پس از آیفون 5C نه‌چندان ارزان به‌شمار می‌رفت. صفحه‌نمایش چهار اینچی برای افرادی که هنوز آمادگی استفاده از گوشی‌های بزرگ‌تر را نداشتند عالی بود، اما دیگر واضح بود که اپل در آینده تمرکز خود را روی نمایشگرهای عریض‌تر خواهد گذاشت.

این گوشی همچنان دوربین ۱۲ مگاپیکسلی iSight، پشتیبانی از ویدیوی 4K و تاچ آی‌دی را حفظ کرد.

طراحی سری آیفون ۷ تفاوت زیادی با نسل قبل نداشت. کاهش وزن آیفون ۷ و آیفون ۷ پلاس نسبت به سری ۶ چندان محسوس نبود، اما دکمه‌ی هوم از حالت فیزیکی به حالت لمسی تغییر یافت و با گواهی IP67 ضدآب و گردوغبار، تجربه‌ی بهتری را به کاربران ارائه داد.

با حذف جک هدفون، افرادی که می‌خواستند گوشی خود را شارژ کنند و هم‌زمان از هدفون سیمی استفاده کنند، مجبور بودند آداپتور خاصی را خریداری کنند. در این مدل‌ها بلندگوهای استریو و دوربین‌های دوگانه و همچنین بهبودهای جزئی در تراشه و سرعت را نیز شاهد بودیم.

آیفون ۸ و آیفون ۸ پلاس محصولاتی انقلابی اپل برای جشن ۱۰ سالگی آیفون محسوب نمی‌شدند. این مدل‌ها در ابعاد ۴٫۷ و ۵٫۵ اینچ، با دوربین‌ها و پردازنده‌ی ارتقا یافته معرفی شدند. پنل پشت آن‌ها نیز کاملاً از جنس شیشه بود که هرچند آسیب‌پذیری بیشتری داشت، ولی امکان سیستم شارژ بی‌سیم جدید اپل را فراهم می‌کرد.

گوشه‌های گرد، کلیدهای کنترل صدا، برآمدگی دوربین، پورت لایتنینگ و حاشیه‌های ضخیم نمایشگر مشابه نسل قبل بودند. همچنین کلید هوم فورس‌تاچ یکپارچه با تاچ آی‌دی نیز در حاشیه‌ی پایین نمایشگر قرار داشت.

اپل سری آیفون ۸ را در سایه‌ی محصول جدید دیگری قرار داد که قرار بود نخستین گوشی هزاردلاری شرکت باشد: آیفون ۱۰.

هدیه‌ی واقعی اپل برای جشن ده‌سالگی گوشی‌های هوشمند این شرکت، آیفون ۱۰ بود که هم‌زمان با سری آیفون ۸ معرفی شد. این گوشی با نمایشگر اولد ۵٫۸ اینچی و حداقل حاشیه، با شاسی کاملاً جدید از جنس استیل ضدزنگ، قالب بصری تمامی نسل‌های قبل را متحول کرد.

دکمه‌ی هوم در آیفون ۱۰ حذف و به‌جای حسگر اثر انگشت، بیومتریک فیس آی‌دی به گوشی اضافه شد. کاراکترهای انیموجی به آی‌مسیج آمدند و عمر باتری و کیفیت دوربین به‌طرز قابل‌توجهی بالا رفت.

اپل نمایشگر آیفون ۱۰ را «صفحه‌نمایش سرتاسری» نامید. دیگر خبری از حاشیه‌های قطور سابق نبود و سنسورها و دوربین‌های گوشی در نوار باریک بالای نمایشگر مشاهده می‌شد.

آیفون ۱۰ با پنل‌های جلو و پشت شیشه‌ای در دو رنگ خاکستری و نقره‌ای وارد بازار شد. نکته قابل‌توجه عملکرد فناوری سیستم تشخیص چهره یا فیس آی‌دی اپل با پردازنده‌ی A11 و به لطف پشتیبانی از موتور شبکه‌ی عصبی امکان‌پذیر شد.

اما اپل در کنار همه‌ی این تغییرات فاکتور قیمت را هم با موفقیت در بازار موبایل تست کرد: شاید اگر این آیفون هزاردلاری با چنین تقاضای بالایی روبرو نمی‌شد، این قیمت (که در آن زمان شگفت‌انگیز به نظر می‌رسید) برای همیشه به پایه‌ی قیمت پرچم‌داران گوشی‌های هوشمند تبدیل نمی‌شد.

سال ۲۰۱۸، آیفون ۱۰ اس و آیفون ۱۰ اس مکس نسخه‌های بهبودیافته‌ی آیفون ۱۰ معرفی شدند. تا پیش‌ازاین اپل در زمینه‌ی تولید گوشی‌های سایز بزرگ؛ کندتر از سایر شرکت‌های فناوری عمل می‌کرد ولی با آیفون ۱۰ مکس سرانجام صفحه‌نمایش ۶٫۵ اینچی را به محصولات خود آورد.

در هر دو مدل با حذف دکمه‌ی فیزیکی هوم، کیفیت نمایشگر، عمر باتری و دوربین افزایش یافت.

آیفون XR قرار بود نقشی مانند آیفون 5C ایفا کند. اپل در این مدل مقرون‌به‌صرفه، قاب فولاد ضدزنگ ممتاز آیفون 10S را با آلومینیوم رنگارنگ تعویض کرد و دوربین تله فوتو و لمس سه‌بعدی را کنار گذاشت. همچنین باوجود قیمت نسبتاً پایین‌تر، به لطف نمایشگر ۶٫۱ اینچی لیکویید رتینا و تکنولوژی True Tune تجربه‌ی بصری رضایت‌بخشی را به کاربران ارائه داد.

هر سه مدل آیفون سال ۲۰۱۸ با پردازنده‌ی A12 Bionic و قابلیت تشخیص چهره یا فیس آی‌دی ارائه شدند و به‌نوعی عصر حسگرهای اثر انگشت خاتمه یافت.

سری آیفون ۱۱ که در سال ۲۰۱۹ عرضه شد، عمدتاً بر بهبود دوربین تمرکز داشت و سیستم دوربین سه‌گانه را در مدل‌های پرو معرفی کرد.

اپل طراحی آیفون XR را به پایه‌ی اصلی طراحی سری آیفون ۱۱ تبدیل کرد. این مجموعه با یک دوربین فوق‌عریض جدید به کاربران اجازه می‌داد فضای گسترده‌تری را در یک عکس پوشش دهند.

آیفون ۱۱ پرو با گوشه‌های گرد و حاشیه‌ی بسیار باریک و نمایشگر ۵٫۸ اینچی شباهت زیادی به آیفون ۱۰ داشت. پنل‌های جلو و پشت گوشی از جنس شیشه و فریم آن از جنس فولاد ضدزنگ ساخته شده بود، اما این‌بار بدنه‌ی مات جای بدنه‌ی براق را گرفت.

همانند نسل قبل، دکمه‌ی Side Button لبه‌ی سمت راست فریم و اسلایدر اعلانات و کلیدهای کنترل صدا در لبه‌ی سمت چپ دیده می‌شدند، با این تفاوت که اپل دکمه‌ها را کمی پایین‌تر از قبل آورد و دسترسی به آنها را ساده‌تر کرد.

آیفون ۱۱ پرو مکس با نمایشگر ۶٫۵ اینچی بزرگترین گوشی این سری محسوب می‌شد. به گفته‌ی اپل حالا آیفون‌ها با بهره‌گیری از نمایشگر سوپر رتینا XDR روشن‌ترین نمایشگر را بین گوشی‌های هوشمند به کاربران ارائه می‌کردند.

نکته‌ی مهم و قابل‌توجه دیر نیز حذف لمس سه‌بعدی از سری آیفون ۱۱ بود. آیفون ۱۱ پرو با شارژر فست‌شارژ ۱۸ واتی و کابل لایتنینگ USB-C عرضه شد. همچنین برای اولین‌بارشاهد رنگ سبز تیره در رنگ‌بندی گوشی‌ها بودیم.

در مجموع روکش شیشه‌ای مات حس ممتازی به مدل‌های پرو می‌داد درحالی‌که رنگ‌های زنده‌ی مدل آیفون ۱۱ استاندارد مخاطبین بیشتری را جذب می‌کرد.

سری آیفون ۱۲ سال ۲۰۲۰ با نقطه‌عطف هیجان‌انگیزی معرفی شد: پشتیانی از اتصالات 5G  که سرعت اینترنت و عملکرد شبکه را کاملاً به سطح دیگری برد. آیفون ۱۲ و آیفون ۱۲ پرو با نمایشگر ۶٫۱ اینچی، آیفون ۱۲ پرومکس با نمایشگر ۶٫۷ اینچی و آیفون ۱۲ مینی با نمایشگر ۵٫۴ اینچی عرضه شدند.

آیفون ۱۲ طرح ساندویچ شیشه‌ای و لبه تخت را که اپل برای اولین‌بار در آیفون ۴ در سال ۲۰۱۰ استفاده کرد، بازگرداند. طرح استاندارد این گوشی نیز مانند آیفون ۱۱ از دوربین عریض و فوق‌عریض بهره می‌برد. از طرف دیگر عرضه‌ی آیفون ۱۲ مینی شدیدا مورد استقبال کاربرانی قرار گرفت که گوشی‌های کوچک‌تر را ترجیح می‌دادند.

در چینش و مکان کلیدها تغییری نسبت به نسل قبل مشاهده نمی‌شد؛ اما پیرو صفحه و قاب تخت کلیدها نیز تخت بودند و بازخورد خوشایندی را به کاربران ارائه می‌دادند.

آیفون ۱۳ به‌راحتی می‌توانست مدل «S» سری آیفون ۱۲ باشد. دوربین‌ها با حسگرهایی مشابه سنسورهای آیفون ۱۲ پرو سال قبل ارتقا یافتند (اما هنوز فقط دو دوربین داشتند) و لنزها به‌جای چیدمان عمودی به‌صورت قطری (یا مورب) قرار گرفتند.

نقطه قوت محسوس آیفون ۱۳ و آیفون ۱۳ مینی را می‌توان عمر طولانی‌تر باتری‌ها نسبت به نسل قبل دانست. همچنین اپل از این نقطه، فضای پایه‌ی ذخیره‌سازی داخلی ۶۴ گیگابایت را از پرچم‌دارانش کنار گذاشت و آن‌ها را با حداقل حافظه‌ی ۱۲۸ گیگابایت عرضه کرد.

البته عرض بریدگی نمایشگر این مدل نسبت به آیفون ۱۲ حدود ۳۰ درصد کمتر شد و وزن گوشی‌ها نیز کمی افزایش یافت. اما این تغییرات نامحسوس‌تر از آن بودند که بتوانیم طراحی این سری را با ویژگی خاصی متمایز کنیم.

علاوه بر بهبود سرعت پردازش، پیشرفت دوربین‌های سری ۱۳ آیفون نیز قابل‌ انکار نیست. دوربین‌های جدید برای ثبت تصاویر بهتر در نور کم و حالت سینمایی فیلم‌ها بهینه‌سازی شده بودند و فوکوس خودکار (مشابه حالت پرتره) را برای عکس‌ها فعال می‌کردند.

سال ۲۰۲۲ اپل مدل‌های پلاس را جایگزین آیفون‌های مینی کرد. در همین سال سومین نسل آیفون SE هم معرفی شد که با صفحه نمایش ۴٫۷ اینچی مطلوب کاربرانی بود که بودجه‌ی کمتری را صرف گوشی موبایل خود می‌کردند.

سری آیفون ۱۴ همچنان با اصول طراحی نسل‌های قبل عرضه شد. دو مدل ۱۴ و ۱۴ پلاس به سنسور دوربین TrueDepth با وضوح بالاتر و قابلیت تشخیص تصادف مجهز شدند، اما مهمترین ویژگی این نسل ارتباط ماهواره‌ای اضطراری بود. به‌علاوه اپل برای اولین‌بار در گوشی‌های ایالات متحده، درگاه سیم‌کارت فیزیکی را حذف و به تکنولوژی eSIM اکتفا کرد.

در مدل پایه‌ی سری آیفون ۱۴ نه شاهد تراشه‌ی به‌روز بودیم و نه اضافه شدن دوربین تله‌فوتوی جدید. همچنین فریم آلومینیومی، محل قرارگیری دکمه‌ها، بلندگوی استریو، پورت لایتنینگ و حتی نمایشگر، همگی مشابه همتایان خود در آیفون ۱۲ بودند.

بدین‌ترتیب اپل تجهیزات دوربین سلفی و فیس آی‌دی را درون حفره‌ای کپسولی شکل جای داد و آن را Dynamic Island نامید. سایز این حفره به صورت دیجیتالی تغییر می‌کرد تا با بهر‌گیری از جادوی نرم‌افزاری، اندیکاتورهای وضعیت‌های مختلف و اعلان‌ها را به‌صورت خلاقانه‌تری به کاربران نشان دهد.

آیفون ۱۴ پرو و آیفون ۱۴ پرو مکس به سنسور جدید ۴۸ مگاپیکسلی مجهز شدند که از عکس‌های ProRes RAW پشتیبانی می‌کرد. این مدل علاوه بر رنگ مشکی، در رنگ بنفش تیره نیز عرضه شد.

اپل ویژگی داینامیک آیلند را در همه‌ی مدل‌های سری آیفون ۱۵ توسعه داد و اعلام کرد در راستای تعهد شرکت به مسئولیت‌های زیست‌محیطی، محصولات جدید از ۱۰۰ درصد کبالت بازیافتی در باتری و ۷۵ درصد آلومینیوم بازیافتی در بدنه استفاده می‌کنند.

آیفون ۱۵ پرو و آیفون ۱۵ پرو مکس همان نمایشگر ۶٫۱ اینچی و ۶٫۷ اینچی نسل قبل را داشتند، با‌ این تفاوت که حاشیه‌ها کمتر شده تا باوجود ابعاد کمی کوچک‌تر، اندازه‌ی نمایشگر دست‌نخورده باقی بماند.

بخش جلویی و پشتی دستگاه مثل قبل از جنس سرامیک شیلد بود که اپل همیشه آن را مستحکم‌ترین شیشه‌ی صنعت موبایل معرفی می‌کرد. این دو گوشی در رنگ‌های مشکی، سفید، آبی و تیتانیومی (خاکستری) روانه‌ی بازار شدند.

در نهایت دکمه‌ی اسلاید هم با دکمه‌ی اکشن جایگزین شد تا تجربه‌ی شخصی‌سازی آیفون را با میان‌برهای متفاوت به سطوح جدیدی ارتقا دهد.

طبق روال همیشگی شرکت اپل، احتمالاً سری آیفون ۱۶ در شهریور سال جاری معرفی و در پاییز وارد بازار خواهد شد. باتوجه‌به تمرکز این شرکت بر هوش مصنوعی که در رویداد 2024 WWDC با نام هوش اپل هیاهوی زیادی به‌پا کرد، انتظار داریم تغییرات اصلی سری آیفون ۱۶ چه به لحاظ طراحی و چه از نظر پردازنده و سخت‌افزار، بر محور این فناوری توسعه‌یافته باشند.

طبق گزارش‌های زودهنگام، مدل‌های پایه آیفون ۱۶ برخی از عناصر طراحی آیفون ۱۵ و آیفون ۱۵ پلاس را حفظ خواهند کرد و ابعادشان ثابت خواهد ماند. احتمالاً بارزترین تغییر ظاهری مدل‌های جدید، چینش عمودی دوربین‌های پشتی خواهد بود که قرار است امکان ضبط ویدیو سه‌بعدی را فراهم کنند.

همچنین جایگزین‌شدن دکمه‌ی میوت با اکشن باتن و اعمال دکمه‌ی کپچر برای فراخوانی سریع دوربین، از دیگر تغییرات چشمگیر سری آیفون ۱۶ خواهد بود.

در نگاهی کلی به تاریخچه‌ی طراحی آیفون‌ها، می‌بینیم که اپل همواره سعی داشته توازنی را بین عملکرد و زیبایی حفظ کند. این اصل ناگفته، در بهبود مداوم قابلیت گوشی‌های مدرن این برند بدون ازدست‌دادن جاذبه‌های بصری مشهود است.

طراحی آیفون‌های اپل با سیری تدریجی از ابتکار و خلاقیت، نه‌تنها تجربه‌ی کاربری کم‌نظیری را در اختیار مخاطبان و مصرف‌کنندگان قرار می‌دهد، بلکه با ترکیب هنر و فناوری به نماد فرهنگی ماندگاری تبدیل شده که تیم‌های طراحی سراسر جهان از آن الهام می‌گیرند.