بزرگ‌ترین نیروگاه گرمایی خورشیدی دنیا در استرالیا ساخته می‌شود

گسترش سیطره‌ی انرژی‌های تجدیدپذیر همچنان ادامه دارد. بنابر گزارش‌ها، بزرگ‌ترین نیروگاه گرمایی خورشیدی جهان (در نوع خود) در یکی از ایالت‌های استرالیا آغاز به کار خواهد کرد. ظرفیت این سازه‌ی نیروگاهی عظیم برابر ۱۵۰ مگاوات است و قرار است در پورت آگوستا در استرالیای جنوبی کار کند.

این نیروگاه در کنار ۶۵۰ موقعیت شغلی سازه‌ای که برای کارگران محلی فراهم می‌کند، تمامی الکتریسیته‌ی مورد نیاز دولت ایالتی را نیز تأمین خواهد کرد و به‌علاوه مقداری از آن انرژی می‌تواند به‌عنوان ذخیره نگه‌داری شود و اگر بخواهیم با یک نگاه کلی به موضوع نگاه کنیم، این نیروگاه شاید بتواند باعث به‌صرفه‌تر شدن و دسترس‌پذیری بیشتر انرژی خورشیدی در آینده شود.

مراحل ساخت این نیروگاه ۵۱۰ میلیون دلاری از سال آینده به‌طور جدی شروع می‌شود و انتظار می‌رود که ساخت آن در سال ۲۰۲۰ به اتمام برسد. با آغاز به کار این نیروگاه، نامی دیگر به فهرست مفصل پروژه‌های انرژی تجدیدپذیر استرالیا اضافه خواهد شد؛ پروژه‌هایی که در حال حاضر در راستای بهره‌برداری از انرژی خورشیدی و همین‌طور انرژی‌های آبی و جزر و مدی فعال هستند.

پروفسور وسیم ثمن از دانشگاه استرالیای جنوبی و فعال در زمینه‌ی مهندسی انرژی‌های تجدیدپذیر، در مورد ساخت این نیروگاه می‌گوید:

وجه تمایز و امتیاز تولید انرژی با روش گرمایی خورشیدی، در توانایی این روش برای توسعه‌ی انرژی‌ تقریبی مورد نیاز با استفاده از ذخایر انرژی گرمایی برای ذخیره‌سازی گرمای مورد نیاز در توربین‌های تولید توان است.چنین روشی در قیاس با روش ذخیره‌ی مستقیم انرژی الکتریکی در باتری‌ها، به‌مراتب اقتصادی‌تر است.

نیروگاه‌های خورشیدی متداول که با عنوان نیروگاه‌های فوتوولتائیک شناخته می‌شوند، نور خورشید را به‌طور مستقیم به الکتریسیته تبدیل می‌کنند؛ از همین رو آن‌ها برای ذخیره‌سازی توان اضافه نیاز به باتری‌هایی دارند تا از آن انرژی در مواقعی که خورشید در آسمان نمی‌تابد استفاده کنند؛ با این حال، نیروگاه‌های گرمایی خورشیدی از آینه‌هایی برای متمرکز ساختن نور خورشید در یک سیستم‌ گرمایی استفاده می‌کنند.

گستره‌ی بسیار متنوعی از سیستم‌های گرمایی یادشده هم‌اکنون در دنیا استفاده می‌شود. در مورد این نیروگاه، نمک گداخته از طریق حرارت جذب‌شده گرم خواهد شد که این روش در قیاس با باتری‌ها بسیار بهینه‌تر و به‌صرفه‌تر است. این نمک در ادامه برای جوشاندن آب استفاده می‌شود و این آب نیز توربین را به گردش درمی‌آورد و الکتریسیته را در مواقع لزوم تولید می‌کند.

توسعه‌دهندگان نیروگاه پورت آگوستا بر این باورند که نیروگاه آن‌ها می‌تواند به تولید انرژی با ظرفیت کامل، حتی تا هشت ساعت پس از غروب خورشید نیز ادامه دهد.

نیروگاهی در نوادا با نام کرسنت دونز به‌عنوان نمونه‌ای آزمایشی برای نیروگاه بزرگ پورت آگوستا عمل خواهد کرد که تصویر آن را در زیر مشاهده می‌کنید. این نیروگاه توسط همان شرکت پیمانکاری ساخته می‌شود که برای ساخت نیروگاه استرالیا نیز برنامه‌ریزی کرده است. نیروگاه نوادا دارای توانی به میزان ۱۱۰ مگاوات است.

منابع انرژی تجدیدپذیر در حال حاضر بیش از ۴۰ درصد انرژی برق مورد نیاز در اروپا را تولید می‌کنند و با مطرح شدن شرکت Solar Reverse ‌به‌عنوان یک توسعه‌دهنده‌ی قابل اعتماد و پایدار انرژی در استرالیا، قیمت‌ها و هزینه‌های مربوط به این نوع انرژی هم رفته‌رفته کاهش می‌یابد.

 مهم است توجه کنیم که هزینه‌ی نیروگاه جدید به مقدار قابل اتکایی از هزینه‌ی برآوردشده برای احداث نیروگاه مشابهی که از زغال سنگ تغذیه می‌کند،‌ کمتر خواهد بود. همین امر باعث می‌شود دولت‌ یک دلیل محکم برای پشتیبانی از انرژی‌های پاک داشته باشد. قیمت تمام‌شده‌ی برق حاصل از این نیروگاه به ازای هر مگاوات تقریبا برابر با قیمت‌های مشابهی است که برای برق نیروگاه‌های بادی و خورشیدی از نوع فوتوولتائیک گزارش می‌شود.

اما متیو استاکس از دانشگاه ملی استرالیا باور دارد که ما هنوز چیزهای زیادی برای آموختن در مورد کارکرد فناوری‌های گرمایی خورشید به‌منظور وارد کردن آن‌ها به‌صورت منسجم در شبکه‌های توزیع برق داریم. استاکس معتقد است:

یکی از چالش‌های اساسی در زمینه‌ی گرمای خورشیدی به‌عنوان یک ذخیره‌ی انرژی این است که ما چنین انرژی را تنها به‌صورت گرما می‌توانیم ذخیره کنیم. اگر در این سیستم مقدار اضافه‌ای الکتریسیته در مقاطعی وجود داشته‌ باشد، ما قادر به ذخیره‌ی کارآمد انرژی به‌صورت الکتریسیته به‌منظور استفاده از آن در مواقع کمبود نخواهیم بود؛ این کاری است که در باتری‌ها و نیروگاه‌های مبتنی بر آب و پمپ انجام می‌شود.

دست‌اندرکاران این پروژه اعلام کرده‌اند که ۵۰ کارگر به‌صورت تمام‌وقت برای اداره‌ی این نیروگاه مورد نیاز خواهد بود که این تعداد، همانند شمار نیروهای مورد نیاز در نیروگاه‌های زغالی یا گازی است.

این امر باعث جذب کارگرانی در منطقه می‌شود که سال گذشته و پس از بسته شدن نیروگاه زغالی همین ناحیه، کار خود را از دست داده‌اند.

در حالی که انرژی‌های تجدیدپذیر رفته‌رفته اهمیت بیشتری در شبکه‌های توزیع برق پیدا می‌کنند، ما همواره باید انتظار داشته باشیم که نیروگاه‌های بزرگ نیز توسط نیروگاه‌های بزرگ‌تری در آینده تحت شعاع قرار بگیرند. ثمن می‌گوید:

این نخستین تولید برق در مقیاس بزرگ با استفاده از روش گرمایی خورشیدی در استرالیا است؛ روشی که در اروپا، ایالات متحده و افریقا نیز موفقیت‌آمیز بوده است.

در حالی که فناوری فوق شاید به میزان ۱۰ سال از سلول‌های فوتوولتائیک عقب‌تر باشد؛ اما پیش‌بینی‌هایی که در زمینه‌ی دنیای آینده و انرژی‌های تجدیدپذیر انجام می‌شوند، سهم قابل توجهی برای این فناوری در فردای پیش رویمان قائل هستند.