آگاهی عمومی درباره آناتومی بدن انسان واقعا اندک است

آدام تیلور، مدیر مرکز آموزش آناتومی بالینی و مدرس ارشد آناتومی در دانشگاه لنکستر است. مقاله‌ی او در ارتباط با اهمیت آگاهی داشتن از آناتومی بدن در The Conversation را با هم می‌خوانیم:

 ظاهرا بریتانیایی‌ها، تفاوت زیر بغل با آرنج‌ را تشخیص نمی‌دهند

آخرین تحقیق ما نشان داد که تنها ۱۵ درصد از شرکت‌کنندگان این تحقیق می‌توانند غدد فوق کلیوی خود را پیدا کنند و تنها ۲۰ درصد از آن‌ها می‌دانند طحال و کیسه صفرا کجا هستند.

سردرگمی و تقلای مردم برای تشخیص دادن ساختار حفره‌ی شکمی، مطلب غافلگیرکننده‌ای نیست. این ناحیه به‌شدت شلوغ و به‌هم‌ریخته است و با انواع ارگان‌های هضم، از جمله معده، پانکراس، کبد، کیسه صفرا، روده‌ی بزرگ و کوچک و راست‌روده و همین‌طور کلیه‌ها و عروق خونی پر شده است.

با این حال، شناخت حفره‌ی شکمی دارای اهمیت زیادی است؛ چرا که بیشترین مراجعات به بخش اورژانس به مشکلات ساختارهای آپاندیسیت، کیسه صفرای ملتهب، سنگ کلیه، دیورتیکول، آنوریسم آئورت مربوط می‌شود.

آناتومی فقط یک عنوان درسی نیست؛ آناتومی یک زبان است

وقتی بیماران و متخصصان مراقبت‌های بهداشتی این زبان مشترک را به‌ کار می‌گیرند، مشاوره‌ها روان‌تر می‌شوند و بیماران رضایت بیشتری پیدا می‌کنند. بااین‌حال، نتیجه‌ی تحقیق نشان داد زمانی‌ که پزشکان، توقع خود را از دانش آناتومی بیماران بیش از حد بالا می‌برند، در سلامتی بیمار تأثیر منفی مشاهده می‌شود.

اگرچه اطلاع دقیق از آناتومی، وظیفه بیمار نیست؛ اما می‌تواند در تشخیص سریع‌تر و دقیق‌تر به پزشکان کمک کند. بخشی از سواد سلامتی به داشتن حداقل اطلاعات از دانش آناتومی مربوط می‌شود؛ یعنی توانایی به‌ دست آوردن، پردازش و درک اطلاعات سلامت و سرویس‌های مورد نیاز برای اتخاذ تصمیم‌های درست.

داشتن سواد سلامت کمک می‌کند بدانید چه زمانی چیزی نادرست است و تصمیم بگیرید آیا باید از پزشک خود نوبت بگیرید یا مستقیما به اورژانس مراجعه کنید؛ با نزدیک شدن فصل زمستان، این تصمیم‌گیری مهم می‌شود و اورژانس‌ها شروع به سختگیری می‌کنند.

دانش نجات‌بخش

یکی از مواردی که نشان داد جامعه‌ی بریتانیا اطلاع اندکی از آناتومی بدن خود دارند، یک نظرسنجی بود که توسط بنیاد سرطان پروستات بریتانیا انجام گرفت. این بنیاد متوجه شد که بیش از نیمی از ۲ هزار مرد تحت بررسی، نمی‌دانند پروستات‌ در کدام قسمت قرار دارد. بدتر این‌که ۱۷ درصد از این مردان اصلا نمی‌دانند پروستات دارند. تنها هشت درصد از آن‌ها می‌دانستند وظیفه پروستات چیست.

اگر مرد هستید، بسیار اهمیت دارد که بدانید پروستات در کدام قسمت قرار گرفته است. در سال ۲۰۱۴ تشخیص داده شد که حدود ۴۷ هزار مرد، مبتلا به سرطان پروستات هستند و بیش از ۱۱ هزار مرد، جان خود را به دلیل این بیماری از دست دادند.

در این تحقیق از ۶۳ نفر از مردم در رده‌ی سنی هشت تا ۷۴ سال درخواست شد که ۲۰ ارگان و اندام را روی نقشه بدن در جای صحیح قرار دهند. خوشبختانه تمام شرکت‌کننده‌ها می‌دانستند مغز آن‌ها در کدام قسمت قرار دارد. آن‌ها در تشخیص قرنیه و عضلات بازو هم موفق بودند. اما وقتی نوبت به حفره‌ی شکمی رسید، همه چیز به‌هم ریخت. بعضی افراد کبد را در سمت مخالف، غدد فوق کلیوی را در گردن، معده را در نقاط مختلف و دیافراگم را در جای اشتباهی قرار می‌دادند.

مردها در تشخیص عضلات ویژه‌ای بهتر از زنان عمل کردند؛ اما در مورد ارگان‌های داخلی، خانم‌ها بهتر ظاهر شدند. همچنین از شرکت‌کننده‌ها در مورد مراجعه به متخصص مراقبت‌های بهداشتی در هفت روز قبل از انجام تحقیق سؤال شد؛ ۱۰ نفر از آن‌ها گفتند که مراجعه کرده‌اند. این سؤال دو هدف داشت. اولین مورد برای این بود که مشخص شود آیا مردم می‌توانند از آن‌چه مطلع شده بودند چیزی به یاد بیاورند. نتایج در این مورد منفی بود.

دوم این‌که بررسی شود آیا رفتن به خانه و استفاده از اینترنت بعد از مشاوره باعث می‌شود که آن‌ها در پاسخ دادن به سؤالات آناتومی بهتر عمل کنند. نتایج در این مورد هم منفی بود. خوشبختانه متخصصان مراقبت‌های بهداشتی از این نظر خیلی بهتر از بقیه متخصصان عمل می‌کنند.

در نهایت، تفاوت معناداری در عملکرد بر اساس معیارهای تحصیلی مشاهده نشد.

وضع کودکان در رده سنی پیش از نوجوانی هم خوب است. در انگلستان هیچ آموزش رسمی آناتومی برای کودکان این گروه سنی در نظر گرفته نشده است؛ اما با توجه به نحوه عملکرد آن‌ها در این مطالعه، اشتیاق زیاد به این موضوع به‌وضوح وجود دارد.

با تمام این تفاسیر، برای آموزش آناتومی پایه در مدارس ابتدایی و متوسطه می‌توانیم بهتر عمل کنیم. این تلاش می‌تواند به مردم کمک کند تا بیشتر و سالم‌تر زندگی کنند و مطمئنا زندگی را برای پزشکان نیز آسان‌تر خواهند کرد.