ایلان ماسک برای نجات فوتبالیست‌های تایلندی گرفتار در غار وارد عمل شد

دوشنبه هفته گذشته، ۱۲ نوجوان فوتبالیست و مربی‌ آن‌ها پس از ۱۰ روز محبوس بودن در غاری به نام تام لوآنگ در استان چیانگ‌رای تایلند توسط دو غواص بریتانیایی پیدا شدند، اکنون گروه‌های نجات از سراسر جهان در حال تلاش برای نجات نوجوانان تایلندی هستند.

این پسران که بین ۱۱ تا ۱۶ سال دارند، به همراه مربی فوتبال خود، از ۲ تیر تاکنون در سیلاب‌های غار به‌دام افتاده‌اند. دو غواص بریتانیایی، پس از عبور از دالان‌های گِلی و مملو از آب غار که تا حدود ۱۰ کیلومتری درون کوه امتداد دارد، به این نوجوانان رسیدند. به‌گفته‌ی امدادگران، این نوجوانان با نوشیدن آب استالکتیت‌ها توانسته‌اند زنده بمانند.

اما با وجود گذشت روزها از پیدا شدن محل استقرار ۱۲ نوجوان فوتبالیست و مربی آن‌ها، مقامات محلی هر گونه تلاش فوری برای نجات آن‌ها را رد کرده‌اند. نارونگساک اسوتناکورن، فرماندار استان چیانگ‌رای، به خبرنگاران این موضوع را اعلام کرد. در همین حال، یک منبع آگاه گفته است که مقامات مشغول بررسی یک عملیات نجات غواصی همراه (Buddy Dive) هستند، عملیاتی که طی آن هر کدام از نوجوانان با همراهی یک غواص با تجربه به بیرون غار غواصی خواهند کرد.

گفته می‌شود که این عملیات نجات، با همکاری غواصانی از تایلند و ایالات متحده انجام می‌شود که وظیفه‌ی تامین کپسول‌های اکسیژن را هم برعهده داشته‌اند. علاوه بر این، تیم نجات شامل غواصان و امدادگرانی از استرالیا، انگلستان و سایر نقاط اروپا و آسیا است. این منبع همچنین گفته است که در خصوص این عملیات نجات به مقامات نظامی تایلند از جمله نخست وزیر این کشور، پرایوت چاناوچا اطلاع داده شده است. 

دریاسالار آرپاکورن یوکونگکایو، فرمانده نیروهای دریایی تایلند، روز جمعه گفت که میزان اکسیژن در غار تا ۱۵ درصد کاهش یافته است، یک پزشک تایلندی در این خصوص گفته است که نوجوانان فوتبالیست با خطر جدی کم‌اکسیژنی مواجه‌اند. کم‌اکسیژنی همان وضعیتی است که در ارتفاع‌زدگی مشاهده می‌شود و می‌تواند منجر به تورم و آسیب بافت‌ها و اختلال در تبادل اکسیژن و دی‌اکسید کربن بین مویرگ‌ها و بافت‌ها شود.

دریاسالار یوکونگکایو گفت که وضعیت هوا مسئله‌ی مهمی است، او همچنین اضافه کرد که کارشناسان بریتانیایی شرایط محل فعلی نوجوانان را بررسی کرده‌اند و اعلام کرده‌اند که شرایط در آنجا مناسب است.

دریاسالار یوکونگکایو گفت:

بچه‌ها هنوز قادر به راه رفتن هستند و می‌توانند به‌راحتی به گردش در اطراف بپردازند. اگر بارش سنگینی رخ دهد و وضعیت خوب نباشد، ما برای نجات آن‌ها وارد عمل می‌شویم.

برخی از والدین به فرزندان خود نامه نوشته‌اند. اما دریاسالار یوکونگکایو گفت، مطمئن نیست که پسران محبوس توانسته باشند نامه‌های والدین خود را بخوانند. در ابتدا مقامات پیشنهاد دادند که بهترین راه برای نجات تیم فوتبال و مربی آن‌ها، صبر کردن تا پایان فصل باران‌های موسمی (تا مهر ماه) و کاهش سطح آب است. اما پیش‌بینی می‌شود که تا آخر هفته بارندگی‌های سنگینی در این ناحیه به‌وقوع بپیوندد. به همین جهت، دریاسالار یوکونگکایو تاکید کرد که امدادگران صرفا زمانی برای نجات اقدام خواهند کرد که خطر حداقلی برای جان آن‌ها در میان باشد.

هلیکوپتر نظامی در حال یک دستگاه حفاری به نزدیکی غار. در صورت وخیم‌‌تر شدن اوضاع، حفاری می‌تواند، یکی از راهکارهای مورد نظر تیم‌های نجات باشد

او گفت:

ما از وضعیت آب‌و‌هوا و کمبود اکسیژن در غار واهمه داریم، اما باید سعی کنیم که عملیات مناسبی طرح‌ریزی کنیم و بهترین گزینه‌ را انتخاب کنیم.

یکی از گزینه‌هایی که تیم نجات پیشنهاد داده، تجهیز نوجوانان فوتبالیست با کپسول‌های اکسیژن و همراهی تیمی از غواصان حرفه‌ای است که مستلزم عبور از دالان‌های باریک و تو در توی غار و یک غواصی طولانی و خطرناک است.دریاسالار یوکونگکایو گفت، این گروه شروع به یادگیری غواصی کرده‌اند، اما هنوز آماده نیستند.

دریاسالار یوکونگکایو گفت، تیم‌های نجات برای پیدا کردن مسیر منتهی به محل استقرار نوجوانان، بیش از ۱۰۰ گودال را حفر کرده‌اند که هیچ‌کدام امیدوارکننده نبوده است. مقامات ایالات متحده هم گفته‌اند که انتقال کپسول‌های اکسیژن به جایی که فوتبالیست‌ گرفتار شده‌اند، با توجه‌ به مشکلاتی که در کابل‌کشی مسیر به‌وجود آمده، لغو شده است.

مرگ یک غواص حرفه‌ای باتجربه در غار، خطراتی که امدادگران برای نجات نوجوانان فوتبالیست با آن مواجه‌اند را برجسته‌تر کرد. گروهبان سابق نیروی دریایی، سمن کونان ۳۸ ساله که به‌صورت داوطلبانه برای نجات نوجوانان وارد عمل شده بود، بامداد روز جمعه در راه بازگشت از محل استقرار نوجوانان، به‌علت تمام شدن اکسیژن جان خود را از دست داد.

کونان که برای رساندن کپسول‌های اکسیژن به نوجوانان وارد غار شده بود، در دالان‌های طولانی غار دچار خفگی شده بود. یکی از فرماندهان نیروهای دریایی تایلند گفته است که این غواص ممکن است، از هوش رفته و سپس غرق شده است.

سمن کونان ۳۸ ساله، بامداد روز جمعه بر اثر خفگی جان خود را از دست داد

گفته‌ می‌شود که یک هواپیمای نظامی جسد کونان را از چیانگ‌رای به پایگاه نیروی دریایی در نزدیکی خواهد برد و پس از یک مراسم در آنجا به زادگاه او در استان روته در شمال تایلند منتقل خواهد شد. میکو پاسی، غواص داوطلب فنلاندی که سال‌هاست در تایلند اقامت دارد، گفت که مرگ کونان خلق‌وخوی امدادگران را دگرگون کرده و به همه نشان داده است که عملیات نجات، می‌تواند تا چه حد خطرناک باشد.

او گفت:

 مطمئنا می‌توانید به‌خوبی تاثیر آن را حس کنید. اما ما باید از این موضوع گذر کنیم و از وقوع دوباره آن جلوگیری کنیم.

آنوئام کاوچانو، یکی از دوستان کونان به CNN گفت که از شنیدن اخبار شوکه شده بود. کاوچانو گفت که در ابتدا این اتفاق را باور نکرده است، چرا که دوست او، یک غواص حرفه‌ای و فوق‌العاده با تجربه بوده که هر روز تمرین می‌کرد و همچنین یک ورزشکار سه‌گانه (رشته‌ی ورزشی متشکل از شنا، دوچرخه‌سواری و دو) بوده است. کاوچانو در ادامه گفت که آخرین سفر مشترک آن‌ها به مالزی بود. او همچنین در گفتگو با خبرنگاران گفت که آخرین باری که با دوستش صحبت کرده، کونان در خصوص بچه‌ها و اینکه هنوز بیرون نیامده‌اند با او صحبت کرده بود.

هم‌اکنون عملیات عظیمی برای نجات فوتبالیست‌های تایلندی در جریان است که شامل کارشناسان، امدادگران و غواصان داوطلبی از اروپا و آسیا و همچنین استرالیا و ایالات متحده است. ایلان ماسک، کارآفرین میلیاردر و بنیانگذار شرکت‌های اسپیس ایکس و تسلا اعلام کرد که بورینگ کمپانی (شرکتی که برای احداث سیستم‌های حمل و نقل پیشرفته تونل حفر می‌کند) می‌تواند، یک رادار پیشرفته زمین‌ نفوذ را در اختیار مقامات تایلندی قرار دهد. او همچنین گفت که می‌تواند تجهیزات ضروری دیگری مانند لوله‌های پرفشار و پک‌های باتری ساخت شرکت تسلا را جهت پمپاژ آب (به‌بیرون غار) برای تیم‌های نجات فراهم کند.

دولت تایلند هم اعلام کرده است که آقای ماسک می‌تواند با فراهم کردن تجهیزات مورد نیاز برای ردیابی محل استقرار، پمپاژ آب یا فراهم کردن باتری به عملیات نجات کمک کند. متاسفانه تاکنون در طول عملیات نجات یک غواص جان خود را از دست داده است و این نگرانی وجود درد که هوای داخل غار برای اقامت طولانی‌مدت مناسب نباشد. به این ترتیب، به نظر می‌رسد که حفاری می‌تواند یکی از راهکارها باشد و هم اکنون تیم‌های نجات، صدها متر بالای غار محل استقرار نوجوانان در جنگل‌های متراکم، مشغول پیدا کردن مسیرهای مناسب برای حفاری هستند.

نقشه‌ای که ورودی غار و محل استقرار فوتبالیست‌ها را نشان می‌دهد. همان‌طور که مشاهده می‌کنید، فاصله محل نوجوانان تا ورودی غار ۴ کیلومتر است

کلوین براون، متخصص حفاری از دانشگاه وسترن استرالیا که بخشی از تیم نجات، معدنچییان شیلیایی در سال ۲۰۱۰ بود، گفت که حفاری، می‌تواند یک گزینه برای نجات نوجوانان باشد، اما در این خصوص چندین مسئله و همچنین ریسک‌هایی وجود دارد. در عملیات نجاتی که در معدن سن خوزه شیلی انجام شد، ۳۳ معدنچی پس از ۶۹ روز با حفاری از اعماق ۷۰۰ متری یک معدن مس نجات داده شدند.

براون گفت:

در آنجا، اطلاعات مناسبی در خصوص ساختارهای زمین‌شناختی، نواحی آسیب‌پذیر و همچنین سفره‌های زیرزمینی در اختیار داشتم. اما مطمئن نیستم که در تایلند هم به‌ چنین اطلاعاتی دسترسی داشته باشم.

اما براون اظهار امیدواری کرد که عملیات حفاری در غار تام لوآنگ، به‌جهت وجود سنگ‌های نرم‌تر، راحت‌تر خواهد بود. براون گفت که احتمالا مسیر حفاری از نوعی سنگ آهک باشد که بسیار نرم است و حفاری بسیار سریع در آن امکان‌پذیر است. اما در مقایسه، سنگ‌های معدن سن خوزه، سنگ‌های آتشفشانی و بسیار سختی بودند که مته‌ها را کج می‌کردند.

براون گفت که حفر گودال‌های اضافی نیز می‌تواند برای کمک به نجات انجام شود. در معدن سن خوزه، سه گودال حفر شد: یک گودال برای مواد غذایی و تجهیزات؛ گودال دوم برای ارتباط و گودال سوم هم برای خارج کردن معدنچیان. براون گفت که در حالی که مته الماسه، نیاز به برق و فضای کمتری دارد، اما از گزینه‌های دیگر، آهسته‌تر است.

براون گفت:

به‌وسیله‌‌ی این نوع ماشین‌آلات حفاری، نجات نوجوانان احتمالا ۱۰ روز یا به‌جهت نرمی سنگ‌ها کمتر طول بکشد. اما ماشین‌آلات ‌قدرتمندتری، نمونه‌ تجهیزاتی که در شیلی مورد استفاده قرار گرفتند، احتمالا تا سه روز می‌توانند به نتیجه مطلوب برسند.

براون اظهار امیدواری کرد که با بارش باران‌های موسمی، سرانجام گزینه‌ی حفاری مورد توجه قرار گیرد.

همه چیز از دو هفته قبل شروع شد، زمانی که اعضای تیم فوتبال Wild Boar ، پس از بازگشت از تمرین دیگر به محل اقامت خود بازنگشتند. آن‌ها زمانی که هوا مساعد بود، به‌همراه مربی فوتبال خود، وارد غار شدند، اما با جاری شدن سیلاب، مسیر خروجشان مسدود شد و در غار گرفتار شدند.

فصل باران‌های موسمی تایلند، بین ماه‌های تیر تا مهر است و در حالی که چند روز گذشته، بارندگی نبوده، بر اساس پیش‌بینی‌های هواشناسی، طی چند ماه آینده بارندگی‌های طولانی‌مدتی به‌وقوع خواهد پیوست.