تایم‌لپس‌های میکروسکوپی؛ دریچه نیکون به دنیای کوچک در حال حرکت

آثار ارائه‌شده در این بخش شامل ویدئوها و تایم‌لپس‌های دیجیتالی است که دانشمندان علوم مختلف آن‌ها را با میکروسکوپ ثبت‌ کرده‌اند و براساس پارامترهایی همچون اصالت اثر، مهارت حرفه‌ای، میزان تأثیرگذاری بصری و بار علمی داوری می‌شوند. به این امید که جزئیات و زیبایی‌های حیرت‌انگیز این دنیای میکروسکوپی شما را نیز به‌وجد آورد، گزیده‌ای از بهترین آثار ارائه‌شده در هشت سال برگزاری این مسابقات را از نظر می‌گذرانیم. ویدئوها کوتاه و کمتر از ۲۵ مگابایت حجم‌دارند؛ پس در تماشای آن‌ها تردید نکنید. 

تقدیر ویژه‌ی سال ۲۰۱۴: الکس ری‌تر، بی‌چانگ چن، وسلی لگانت و لیانگ گائو، از مؤسسه‌ی ملی سلامت آمریکا

درگیری لنفوسیت T کشنده (نارنجی) با سلول سرطانی (آبی): لنفوسیت تی از انواع سلول‌های سیستم ایمنی بدن است که نوعی از آن با نام سلول‌های T کشنده به‌طور مستقیم به سلول‌های آلوده به ویروس و سلول‌های سرطانی حمله می‌کنند و با تولید پروتئینی به‌نام پرفورین، منافذی در این سلول‌ها به‌وجود می‌آورند و موجب مرگ آن‌ها می‌شوند. به همین علت، این نوع از پاسخ ایمنی به پاسخ ایمنی سلولی معروف است.

تقدیر ویژه‌ی ۲۰۱۸: استفان بوپارت و هاهوآ تو و اریک چانی، از دانشگاه ایلینویز آمریکا

نفر اول ۲۰۱۸: الیزابت هاینس و جی هنری‌، از دانشگاه ویسکانسین آمریکا

۱۶ ساعت از روند رشد سیستم اعصاب حسی در جنین ماهی زبرا: دستگاه عصبی از دید کالبدشناختی به دو بخش تقسیم می‌شود: دستگاه عصبی مرکزی شامل مغز و نخاع و دستگاه عصبی محیطی شامل ۱۲ جفت رشته‌های عصبی مغزی و ۳۱ جفت رشته‌های عصبی نخاع که مغز و نخاع را به سایر قسمت‌های بدن ارتباط می‌دهند. دستگاه عصبی محیطی شامل دو بخش اصلی حسی و حرکتی است. بخش حسی هدایت اطلاعات اندام‌های حس را به دستگاه عصبی مرکزی و بخش حرکتی ارسال پیام عصبی را به اندام‌های حرکتی برعهده دارد.

نفر اول ۲۰۱۶: موزه‌ی میکروپولیتن هلند

هاگدان‌های در حال رشد قارچ آسپرژیلوس نایجر: این قارچ عامل برخی بیماری‌های عفونی در انسان‌ و حیوانات است و در کاربردهای تجاری برای تولید اسیدسیتریک و نیز در تخمیر سس سویا به‌کار می‌رود.

تقدیر ویژه‌ی ۲۰۱۶: ریناد رنو، از مؤسسه‌ی کوری و ویزمن فرانسه

نورون‌های موجود در دو ریزبخش (Microcompartment)، نوریت‌هایشان را به‌هم‌ می‌رسانند تا با یکدیگر ارتباط برقرار کنند: در ساده‌ترین بیان، نورون‌ها اصلی‌ترین نوع سلول‌های عصبی و متشکل از سه بخش کلی دندریت و آکسون و پایانه‌های سیناپسی هستند. شاخه‌های منشعب از نورون‌ها شامل دندریت‌ها و آکسون‌ها را اصطلاحا نوریت می‌گویند. نورون‌ها پیام‌های عصبی را ازطریق شاخه‌های دندریت دریافت‌ می‌کنند و ازطریق آکسون‌ها انتقال می‌دهند. به محل اتصال یک نورون با نورون‌های دیگر یا با سایر یاخته‌ها سیناپس می‌گویند. هر قسمتی از یک نورون می‌تواند با هر قسمتی از نورون دیگر سیناپس داشته باشد. شایع‌ترین سیناپس، سیناپس بین آکسون یک نورون با دندریت نورون دیگر است.

نمایی از ساختار نوعی نورون

تقدیر ویژه‌ی ۲۰۱۶: موزه‌ی میکروپولیتن هلند

تقدیر ویژه‌ی ۲۰۱۵: مؤسسه‌ی ژنتیک ملکولی ماکس پلانک آلمان

تقدیر ویژه‌ی ۲۰۱۷: کریستین هاپ و فوتینی سینیس، دانشکده‌ی بهداشت عمومی جانز هاپکینز آمریکا

تقدیر ویژه‌ی ۲۰۱۵: موزه‌ی میکروپولیتن هلند

نفر اول ۲۰۱۱: آنا فرنز، از دانشگاه آکسفورد انگلیس

نفر دوم ۲۰۱۷: TIMELAPSE VISION INC، از دانشگاه سایتامای ژاپن

تقدیر ویژه‌ی ۲۰۱۶: الیوت هگدرن و برایان لی، از بیمارستان کودکان بوستون و دانشکده‌ی پزشکی هاروارد آمریکا

تزریق دکستران فلوئورسنت به سیستم گردش خون جنین پارابیوتیک ماهی زبرا برای مشاهده‌ی جریان خون مشترک بین دو اندامگان: پارابیوتیک اتصال دو اندامگان یا موجود ازطریق عمل جراحی است؛ به‌گونه‌ای که سیستم گردش خون مشترکی داشته باشند.

تقدیر ویژه‌ی ۲۰۱۷: مؤسسه‌ی آموزش‌های فنی سنگاپور