نئاندرتال‌ها شیرهای غارنشین را با نیزه شکار و از پوستشان استفاده می‌کردند

جمعه ۲۸ مهر ۱۴۰۲ - ۱۸:۱۵
مطالعه 3 دقیقه
تصویرسازی سه نئاندرتال در حال قصابی شیر شکار شده
بقایای فسیلی گونه‌ای از گربه‌سانان به نام شیرهای غارنشین دارای شواهدی از سلاخی است؛ یعنی نئاندرتال‌ها از مهارت مقابله با شکارچیان برتر برخوردار بودند.
تبلیغات

شواهد فسیلی یافت شده نشان می‌دهد که نئاندرتال‌ها شیرهای غارنشین را با نیزه شکار و سپس سلاخی می‌کردند. شیرهای غارنشین گونه‌ای منقرض‌شده از گربه‌سانان بزرگ هستند که از شیرهای کنونی بزرگ‌تر بودند. یافته‌ی اخیر یکی از اولین شواهدی است که اثبات می‌کند انسان‌های باستانی به جای گیاهان‌خوارانی مانند ماموت‌ها، شکارچیان راس هرم را شکار می‌کردند.

شواهد دو مورد است: یک شیر غارنشین اوراسیایی با نام علمی پنترا اسپلیا (Panthera spelaea) که نشانه‌هایی از شکار شدن را دارد و بقایایی از پوست یک شیر غارنشین که هنوز پنجه‌هایش سر جای خودش است.

گابریل روسو و همکارانش در دانشگاه توبینگن آلمان، اسکلت شیر غارنشین ۴۸ هزار ساله‌ای را که در دهه ۱۹۸۰ در زیگزدورف آلمان یافت شده بود، اکنون دوباره مورد بررسی قرار داده‌اند.

محققان از قبل می‌دانستند که روی استخوان‌ها نشانه‌هایی از بریدگی وجود دارد که نشان می‌دهد شیر پس از مرگ قصابی شده است. اکنون روسو روی یکی از دنده‌های شیر نشانه‌ای از سوراخ شدن دیده است؛ به نظر می‌رسد که این حفره به دلیل فرو رفتن نیزه‌ی چوبی در سینه‌ی حیوان ایجاد شده است. این جراحت قبلاً به اشتباه زخم ایجادشده توسط حیوان گوشتخواری دیگر تشخیص داده شده بود.

نئاندرتال‌ها پس از شکار و قصابی، پوست شیر غارنشین را می‌کندند و به درون غارهای خودشان می‌بردند

۴۸ هزار سال پیش هنوز انسان‌های مدرن (هومو ساپینس) جای پای خود را در اروپا محکم نکرده بودند؛ این قاره محل سکونت نئاندرتال‌ها (هومو نئاندرتالنسیس) بود و به نظر می‌رسد که ‌آ‌نها شکارچیانی زبردست بودند.

همچنین، گروه روسو یک نمونه‌ی دیگر از شیر غارنشین را در غار یونیکورن واقع در شهر هرتسبرگ آم هارتس در بخش مرکزی آلمان یافتند. محققان استخوان‌های نوک انگشتان شیر را در میان لایه‌ای از رسوبات مربوط به حدود ۱۹۰ هزار سال پیش کشف کردند.

بقایای شیر غارنشین از زیگزدورف در کنار نسخه‌ی ساختگی نیزه‌ی چوبی مشابه نیزه‌های نئاندرتال‌ها
بقایای شیر غارنشین از زیگزدورف در کنار نسخه‌ی ساختگی نیزه‌ی چوبی مشابه نیزه‌های نئاندرتال‌ها به نمایش گذاشته شد.

روسو می‌گوید آثار روی نمونه‌ی یافت‌شده نشان می‌دهد که حیوان‌ به روشی پوست کنده شده‌ که پنجه‌هایش در جای خود باقی مانده است. محققان شواهد را این گونه تفسیر می‌کنند که نئاندرتال‌ها پس از شکار و قصابی پوست شیر غارنشین را شاید با هدف انجام مراسمات آیینی یا صرفاً برای استفاده، به درون غارهای خودشان می‌بردند.

در آن زمان انسان‌تباران برای مدت‌های طولانی به شکار طیف گسترده‌ای از حیوانات مختلف می‌پرداختند. شواهدی از گونه‌های پیشین انسان‌تبار مانند انسان راست‌قامت (هومو ارکتوس) وجود دارد که نشان می‌دهد آن‌ها تا دو میلیون سال پیش در آفریقا حیواناتی مانند کل‌های یالدار را شکار می‌کردند.

بعدها نئاندرتال‌ها حیوانات بزرگی مانند فیل را هم شکار کردند. با این حال، روسو می‌گوید که احتمالاً هدف‌گیری شکارچیان برتری مانند شیرهای غارنشین آنقدرها هم رایج نبود، تا حدودی به دلیل خطرات موجود و این که فراوانی این گونه‌ها کمتر از گیاه‌خواران بود.

همچنین مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۰، عمر بقایای یک شیر غارنشین یافت‌شده در آتاپورکا در شمال اسپانیا را مربوط به حدود ۳۵۰ هزار سال پیش تخمین زد. در آن زمان، این منطقه محل سکونت اجداد نئاندرتال‌ها بود.

شواهد مطالعه‌ی ۲۰۱۰ تاریخچه‌ی شکار شیرها توسط انسان را از نظر تئوری به عقب‌تر می‌راند و با وجود این که مطالعه «شکارچی شکار شده» نام دارد، روسو معتقد است که هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان بدهد جراحات شیر مربوط به شکار است؛ ممکن است این حیوان طعمه‌ی لاشخورها شده باشد.

مطالعه در Scientific Reports منتشر شده است.

مقاله رو دوست داشتی؟
نظرت چیه؟
داغ‌ترین مطالب روز
تبلیغات

نظرات