چرا حشرات ممکن است به‌زودی در بشقاب غذای ما باشند؟

پیش‌بینی می‌شود که تا سال ۲۰۵۰ جمعیت جهان به ۹ میلیارد نفر برسد. فکر کردن به این موضوع وحشتناک است، زیرا درحال‌حاضر ۷۰ درصد از زمین‌های کشاورزی را برای پرورش دام استفاده می‌کنیم، اقیانوس‌ها هر روز با صید بی‌رویه غارت می‌شوند و تغییرات اقلیمی نیز محصولات کشاورزی مرسوم را درمعرض خطر قرار داده است. ما انسان‌ها باید به‌دنبال منابع غذایی جایگزین باشیم و در این رابطه تغذیه از حشرات درحال رواج پیدا کردن است.

خوردن حشرات پدیده جدیدی نیست و حشرات بخشی از رژیم غذایی سنتی حدود دو میلیارد نفر را در سراسر جهان تشکیل می‌دهند. اگرچه، مشکلی که وجود دارد، طرز فکر تعداد زیادی از مردم خصوصاً در دنیای غرب درمورد حشرات است؛ اینکه حشرات کثیف و چندش‌آور هستند و نباید در بشقاب غذا باشند. این تصور ممکن است موجب مشکلاتی برای مشاغلی شود که وعده‌های غذایی متشکل از حشرات را در بخش‌های مختلف جهان عرضه می‌کنند.

یکی از محبوب‌ترین حشرات خوراکی برای مردم جیرجیرک است. در‌حال‌حاضر در بریتانیا دو نوع جیرجیرک برای مصرف انسان به فروش می‌رسد: جیرجیرک خانگی (Acheta domesticus) و جیرجیرک خط دار (Gyllodes Sigallatus).

به‌نوشته‌ی آی‌اف‌ال ساینس، پرورش جیرجیرک نسبت‌به سایر منابع حیوانی تاثیر کمتری بر محیط زیست دارد.

انتشار کربن‌دی‌اکسید: جیرجیرک کمترین میزان انتشار کربن‌دی‌اکسید را به ازای هر کیلوگرم پروتئین خوراکی در‌مقایسه‌با میل‌ورم، مرغ، خوک و گاو گوشتی دارد.

ضریب تبدیل خوراک (وزن خوراک مصرفی تقسیم بر وزنی که حیوان به دست می‌آورد): ضریب تبدیل خوراک جیرجیرک‌ها ۱٫۷ درصد است، درحالی‌که ضریب تبدیل خوراک گاو گوشتی بسیار بالاتر و برابر ۱۰ است.

نسبت خوراکی: بخش‌های خوراکی جیرجیرک‌ها به ۸۰ درصد می‌رسد اما بخش‌های خوراکی مرغ، خوک و گاو گوشتی بسیار پایین‌تر و به ترتیب برابر ۵۵، ۵۵ و ۴۰ درصد است.

رد پای آب: مقدار آب مستقیم یا غیرمستقیم موردنیاز برای تولید حشرات حدود سه برابر کمتر از مقدار آب مورد نیاز برای تولید گاو گوشتی است.

مساحت زمین: زمین موردنیاز برای تولید هر کیلوگرم پروتئین حشره ۵۰ تا ۹۰ درصد پایین‌تر از زمین مورد نیاز برای پرورش دام است.

جیرجیرک نسبت‌ به اسفناج آهن بیشتر، نسبت‌ به برنج قهوه‌ای فیبر بیشتر، نسبت‌ به شیر کلسیم بیشتر، نسبت‌ به موز پتاسیم بیشتر و در مقایسه با گوشت قرمز ویتامین B12 بیشتری دارد. برای ورزشکارانی که همیشه به دنبال افزایش مصرف پروتئین خود هستند، جیرجیرک ممکن است منبع خوبی باشد.

در انسان، مقدار توصیه‌شده پروتئین برای یک فرد بالغ سالم با حداقل فعالیت بدنی ۰٫۸ گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز است. جیرجیرک‌ ۲۸٫۶ گرم پروتئین در هر ۱۰۰ گرم دارد. فردی با وزن ۷۰ کیلوگرم، برای تأمین پروتئین مورد نیاز روزانه خود باید حدود ۲۰۰ گرم جیرجیرک بخورد. در‌مقابل، اگر استیک را درنظر بگیرید (که در هر ۱۰۰ گرم، ۲۵ گرم پروتئین دارد)، همین فرد باید بیش از ۲۲۰ گرم استیک بخورد.

برخی از کارکنان آی‌اف‌ال ساینس داوطلب شدند به رستورانی در لندن بروند تا غذای حشرات را امتحان کنند. غذایی که برای آن‌ها آماده شد، از جیرجیرک تشکیل شده بود. آن‌ها غذا را رضایت‌بخش و خوش‌طعم توصیف کردند.

چه تصمیم بگیرید حشره‌خوار شوید تا عهد کنید که هرگز حشره نخورید، جایگزین‌هایی نظیر حشرات ممکن است یکی از راه‌حل‌های کاهش کمبود مواد غذایی در آینده باشد.