دانشمندان قدیمیترین هرم جهان را با عمر ۲۵ هزار سال در اندونزی کشف کردند
اگر شما هم تصور میکردید که ساکنان باستانی مصر و آمریکای جنوبی اولین انسانهایی بودند که اهرام را ساختند، احتمالاً باید تجدیدنظر کنید. بر اساس یافتههای جدید، ممکن است اولین بنای هرمی شکل ساختبشر در زمانی حدود ۲۵ هزار سال پیش در اندونزی ساخته شده باشد. این مکان که با نام «گونونگ پادانگ» شناخته میشود، تابهحال با یک تپهی طبیعی اشتباه گرفته میشد. اما کاوشهای میدانی گسترده نشان میدهد که در حقیقت، کل ساختار این بنا در طول چندین هزار سال و به دست انسان ساخته شده است.
گونونگ پادانگ، واقع در منطقهی سیانجور در استان جاوه غربی کشور اندونزی، سازهی خرسنگی غولپیکری است که بر فراز یک تپهی چشمنواز قرار دارد. در سال ۲۰۱۸ باستانشناسان برای اولین بار این نظریه را مطرح کردند که ممکن است کل تپه در واقع سازهای مصنوعی باشد. گونونگ پادانگ که به معنای «کوه روشنگری» است، چیزی بسیار بیشتر از ساختارهای سنگی مشهود در سطح خارجی سازه را در بر میگیرد.
ادعای شگفتانگیز گونونگ پادانگ برای اولین بار توسط گروهی از محققان چندرشتهای مطرح شد که بین سالهای ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۴، سه سال به کاوش و بررسی این سایت باستانشناسی پرداختند. در ابتدا بسیاری از متخصصان قانع نشدند، اما اکنون محققان با انتشار گزارش پرجزئیاتی از تحقیقات، شواهد ملموسی برای حمایت از این نظریه ارائه دادهاند. نظریه ادعا دارد که گونونگ پادانگ قدیمیترین سازهی هرمی شکل جهان است.
قدمت فاز اولیهی گونونگ پادانگ به دوران پارینهسنگی میرسد
نویسندگان مطالعه بهنقلاز آیافالساینس در گزارش منتشرشده نوشتهاند: «تاریخگذاری رادیوکربن خاک آلی برداشتشده از سازهها، مراحل ساختوساز متعدد با قدمت هزاران سال پیشاز میلاد را آشکار کرد. قدمت فاز اولیهی سازه به دوران پارینهسنگی میرسد. این پژوهش با قاطعیت اثبات میکند که گونونگ پادانگ نه یک تپهی طبیعی، بلکه ساختمانی هرمیشکل است.»
محققان با استفاده از تکنیکهای مختلف ازجمله برشنگاری مقاومت الکتریکی (ERT)، رادار زمیننفوذ (GPR) و برشنگاری لرزهای (ST)، تصویری از گاهشماری ساخت تپه و ویژگیهای داخلی آن ساختند. حفاریهای مغزهگیری در هفت نقطهی مختلف، نشان داد که این هرم در چهار مرحلهی مجزا در طول هزاران سال ساخته شده است.
هرم در چهار مرحلهی مجزا در طول هزاران سال ساخته شده است
سازهی گونونگ پادانگ با ارتفاع ۲۰ تا ۳۰ متری، با ساخت قسمتی آغاز شد که نویسندگان مطالعه آن را «یونیت ۴» مینامند. مرحلهی اولیه سازه که در اعماق تپه مدفون شده است، احتمالاً از یک تپهی آتشفشانی طبیعی سرچشمه گرفته و بین ۲۵ هزار تا ۱۴ هزار سال پیش با دقت و ظرافت بسیار، به شکل فعلی تراشیده شده است.
سپس، بخش دیگری اضافه شد که «یونیت ۳» نامیده میشود و بهنقلاز نویسندگان، از سنگهای ستونیشکلی تشکیل شده است که مانند آجرهای یک ساختمان روی هم چیده شدهاند. این بخش بین ۷۹۰۰ تا ۶۱۰۰ پیشاز میلاد ساخته شد. تقریباً یک هزاره بعد، بین ۶۰۰۰ تا ۵۵۰۰ پیشاز میلاد، سازندهی بعدی به گونونگ پادانگ رسید و «یونیت ۲» را ساخت، نویسندگان مینویسند که سازندهی نهایی بین سال های ۲۰۰۰ تا ۱۱۰۰ پیشاز میلاد وارد منطقه شد و ساخت «یونیت ۱» را آغاز کرد.
همچنین، گروه محققان در سایت شواهد حیرتانگیزی از حفرهها یا تالارهای پنهان سازه کشف کردند، اگرچه نیاز است که این قبیل موارد در کاوشهای میدانی آینده با جزئیات بیشتری مورد بررسی قرار بگیرد. شاید گیجکننده باشد، اما در حقیقت به نظر میرسد که احتمالاً این سایت در موارد متعدد به دلیل مخفیکردن هویت واقعیاش و اهداف حفاظتی، عمداً دفن شده است.
- معمای اهرام جیزه؛ شاخه گمشده نیل ساخت بزرگترین شگفتی باستانی را امکانپذیر کرد25 شهریور 01مطالعه '5
محققان با توجه به «توانایی استثنایی سنگتراشی» پایهگذاران پارینهسنگی گونونگ پادانگ، میگویند که یافتههای مطالعه فرضیات پیشین را بر اینکه «حدود ۱۱ هزار سال پیش با ظهور کشاورزی، مهارتهای پیشرفتهی ساختمانسازی نیز توسعه یافت» به چالش میکشد.
نویسندگان با بازنویسی این سرگذشت انسانشناختی باستانی، نتیجه میگیرند که شواهد موجود در گونونگ پادانگ نشان میدهد که روشهای ساختوساز پیشرفته از گذشتههای دور وجود داشته است، شاید از زمانی که کشاورزی هنوز ابداع نشده بود.
یافتههای محققان در نشریه Archaeological Prospection منتشر شده است.