داستان سایههای بهجامانده از انفجار اتمی در هیروشیما
اوایل امسال، در کمال تعجب مشخص شد که برخیاز مردم به اشتباه معتقد هستند که اجسام سنگی شهر سوختهی پمپئی، اجساد واقعی و دارای منشأ باستانی هستند. البته، این اجسام سنگی تمثالهایی کاملاً مطابق با اجساد افرادی هستند که در مواد مذاب حاصل از فوران سال ۷۹ پساز میلاد گیر افتاده و کشته شدند، اما این اجسام در حقیقت با استفاده از گچ پاریس در قالب پیکرهای واقعی انسان ساخته شده است.
مری بیرد، استاد آثار کلاسیک در دانشگاه کمبریج، میگوید پس از فوران آتشفشان، مواد مذاب حاصل از آتشفشان اجساد مردگان را پوشانده و در اطراف این اجساد سخت و جامد شده بود. همانطور که گوشت بدن، اندامهای داخلی و لباسها به تدریج تجزیه میشد، یک فضای خالی درون مواد آتشفشانی باقی میماند که مانند یک قالب معکوس دقیق از شکل جسد در هنگام مرگ بود. طولی نکشید که یک ایدهی درخشان جرقه زد. اگر گچ پاریس را در فضای خالی بریزید، قالب مجسمهای به دست میآید که مدل دقیقی از بدن انسان است.
در تاریخ ۶ اوت ۱۹۴۵، بمب اتمی ایالات متحده بر سر هیروشیما پرتاب شد و در نتیجه، سایههایی از قربانیان هیروشیما بر سطح اشیای بتنی و سنگی هیروشیما حک شد و به همان شکل باقی ماند. به نظر میرسد که برخی از مردم دقیقاً مانند داستان اجسام سنگی پمپئی، همچنان در مورد سایههای یافتشده در هیروشیما که به همان شکل سابق حفظ شده است، گیج هستند.
یوشینوری اوبایاشی که داوطلبانه که نقش راهنمای نمایشگاههای موزهی بمب اتمی را به عهده دارد، میگوید بازدیدکنندگان موزه گاهی اوقات تصور میکنند که مردم هیروشیما در اثر انفجار هستهای فوراً تبخیر شدند و سایههایشان پشت سر آنها جا مانده است.
- چرا مردم میتوانند در هیروشیما و ناگاساکی زندگی کنند؛ اما در چرنوبیل نه؟10 مرداد 02مطالعه '6
- بزرگترین بمبهای منفجرشده؛ از بمب تزار تا مادر همه بمبها10 شهریور 02مطالعه '11
هرچند رواج افسانههای یادشده درکشدنی است، با وجود اعلام مفقودی هزاران نفر و مرگ احتمالی این افراد در ماههای پساز فاجعهی اتمی هیروشیما، «سایههای» بهجامانده مربوط به افرادی نیست که بلافاصله دراثر انفجار اتمی کشته شدند. اول از همه، برای تبخیر کردن انسان به انرژی بسیار زیادی نیاز است.
«سایههای» بهجامانده مربوط به افرادی نیست که بلافاصله دراثر انفجار اتمی کشته شدند
میناکو اوتانی، استاد بازنشسته در دانشگاه هیروشیما توضیح میدهد: «ما نمیدانیم که پرتوهای گرما تا چه عمقی به بدن وارد میشود؛ اما حتی اگر بدن انسان بسوزد، بافت کربنیزهشده یا حداقل آثاری از استخوانهای بدن باقی میماند.»
سایههای افراد و سایر اشیا، ازجمله دوچرخهها، بقایای تبخیرشدهی آنها نیست. بمب اتم در مسیر رهاسازی انرژی خود بر سر هیروشیما با اجسام بسیاری روبرو شد. درحالی که نیروی بمب اتم مناطق اطراف اجسام را رنگزدایی میکرد، آن اجسام ازجمله انسانها، حیوانات یا اشیای بیجان، انرژی بمب را جذب کردند و نتیجه شبیه یک سایه است، اما در حقیقت رنگ فضای اطراف این اجسام توسط نیروی بمب اتم از بین رفته است.
تلاشهای بسیاری در راستای حفظ آثار سایهمانند انجام شده است. نمایشگاهی در موزهی یادبود صلح هیروشیما با عنوان «سایهی انسانی حکشده بر سنگ» اکنون پلههایی سنگی را نشان میدهد که در تصویر فوق میبینید. در ۶ اوت ۱۹۴۵ احتمالاً شخص ناشناسی تصمیم گرفت که آنجا روی پله بنشیند و احتمالا بلافاصله کشته شد. هویت این افراد تا به امروز ناشناخته باقیمانده است.