سرنوشت شوم گاو دریایی باستانی؛ کشف فسیل حیوانی که طعمه دو شکارچی شده بود

دانشمندان بقایای فسیل‌شده‌ی گاو دریایی ماقبل تاریخی را کشف کرده‌اند که احتمالاً توسط یک تمساح باستانی کشته و سپس توسط کوسه‌ی ببری خورده شده است.

اسکلت فسیل‌شده که در شمال ونزوئلا کشف شده، نمونه‌ی نادری از شکار یک حیوان توسط دو شکارچی مختلف در عصر میوسن پیشین تا میوسن میانه (۲۳ میلیون تا ۱۱٫۶ میلیون سال پیش) است.

اگرچه فسیل‌ها می‌توانند نشان دهند حیوانی توسط حیوان دیگر خورده شده، اغلب تشخیص میان شکار فعالانه و لاشخوری دشوار است. به‌گفته‌ی نویسندگان، مطالعه‌ی جدید از معدود اسنادی محسوب می‌شود که نشان می‌دهد جانوری توسط چند جانور دیگر شکار شده است و بینش‌هایی درمورد شبکه‌های زنجیره‌ی غذایی منطقه در دوران میوسن ارائه می‌دهد.

براساس مطالعه‌ای که ۲۹ اوت در مجله‌ی Journal of Vertebrate Paleontology منتشر شد، ضربه‌های عمیق دندانی روی پوزه‌ی گاو دریایی (از جنس Culebratherium) نشان می‌دهد تمساح در اولین حرکت به صورت قربانی خود حمله کرده و درصدد خفه‌کردن آن برآمده است.

پارگی‌ها و بریدگی‌های دیگر نشان می‌دهند تمساح پس از گرفتن طعمه‌ی خود، آن را کشیده و مانند تمساح‌های امروزی با حرکات چرخشی کشته است.

کارشناسان همچنین یک دندان کوسه‌ی ببری (Galeocerdo cuvier) را در گردن گاو دریایی پیدا کردند و آثار گازگرفتگی توسط کوسه را در اسکلت آن مشاهده کردند.

کوسه‌های ببری که به خوردن زباله‌های دریایی معروف هستند، امروزه نیز به‌عنوان شکارچیان تنبل شناخته می‌شوند و اغلب لاشه‌خواری می‌کنند. به‌نظر می‌رسد آن‌ها این کار را میلیون‌ها سال پیش هم انجام می‌دادند.

اسکلت فسیل‌شده که شامل بخشی از جمجمه‌ی گاو دریایی و ۱۸ مهره است، در رخنمون‌های سازند آگوا کلارا مربوط به میوسن پیشین تا میوسن میانه در نزدیکی شهر کورو کشف شد.

پژوهشگران ازطریق صحبت با مردم بومی که از کشاورزی محلی نقل می‌کردند که متوجه سنگ‌های غیرعادی شده بود، درباره‌ی این محوطه‌ی فسیلی آگاه شدند و تصمیم گرفتند آن را بررسی کنند.

گروه پژوهشی پس از استخراج بقایای فسیلی، به بررسی خصوصیات گازگرفتگی‌های موجود روی فسیل‌ها پرداختند تا اطلاعات بیشتری درباره‌ی نوع و الگوی گازگرفتگی‌ها به دست آوردند. تمساح زخم‌های سوراخی با شکل تقریباً نیم‌دایره‌ای و همچنین بریدگی‌های گسترده و منحنی ایجاد کرده بود. سایر آثار گازگرفتگی دارای شیارهای بلند و باریک با مقاطع عرضی به شکل V بودند که معمولاً گازگرفتگی توسط کوسه را نشان می‌دهد. کشف دندان بین گردن و قفسه‌ی سینه تأیید کرد جانور لاشه‌خوار، کوسه‌ی ببری بوده است.

نتایج پژوهش جدید نشان می‌دهد رفتارهای غذایی و الگوهای زنجیره‌ی غذایی امروزی با آنچه که در گذشته‌های دور وجود داشته، مشابه است و لاشه‌ی یک حیوان، غذای جانوران دیگر را فراهم می‌کرد. درحالی‌که امروزه معمولاً شکارچی را در کنار لاشه‌ی طعمه می‌بینیم، چنین مواردی در سوابق فسیلی نادر هستند.