آیا تمام هدست های واقعیت ترکیبی ویندوزی به شکل یکسانی ساخته می‌شوند؟

کاربرانی که به هدست‌های مبتنی بر فناوری واقعیت ترکیبی ویندوز علاقمند هستند در پایان سال ۲۰۱۷ می‌توانند از بین گزینه‌های موجود یکی را انتخاب کنند. شرکای سخت افزاری مایکروسافت در این زمینه اعلام کرده‌اند که هدست‌های واقعیت ترکیبی این کمپانی‌ها شبیه به هدست‌های واقعیت مجازی دیگر از جمله آکیولس ریفت و اچ‌تی‌سی وایو خواهند بود. موردی که باعث می‌شود این هدست‌ها نسبت به هدست‌های رایج متفاوت باشند این است که در هدست‌های واقعیت ترکیبی ویندوزی، از ردیابی بیرونی استفاده می‌شود و به همین دلیل این دستگاه‌ها برای کارکرد نیازی به سنسورهای خارجی ندارند.

اما چه ویژگی‌هایی مدل‌های مختلف هدست‌های واقعیت ترکیبی ویندوزی را از یکدیگر متمایز می‌کند؟ با نگاهی دقیق‌تر به هدست‌های واقعیت ترکیبی ایسر و اچ‌پی که حالا در دسترس توسعه‌دهندگان قرار گرفته‌اند، می‌توان یک دید بهتر از آنچه باید از این محصولات انتظار داشته باشیم به ما ارائه کند. بدین ترتیب پس از اینکه این محصولات اواخر سال جاری به بازار عرضه شود، می‌توانیم گزینه‌ی مناسب‌تری را انتخاب کنیم.

با نگاه به مشخصات فنی هر یک از این هدست‌ها، متوجه خواهید شد که ویژگی‌های سخت‌افزاری این محصولات یکسان است. این وضعیت در مورد سایر مدل‌های هدست‌های واقعیت ترکیبی ویندوزی نیز صدق می‌کند و در نتیجه‌ وعده‌ی مایکروسافت برای ارائه‌ی تجربه‌ای عالی با هر رنج قیمتی منطقی به‌نظر می‌رسد. فرقی نمی‌کند که برای خرید این نوع هدست‌ها چقدر هزینه صرف می‌کنید زیرا می‌دانید که بابت پول پرداخت شده چه چیزی به‌دست خواهید آورد:

• دو نمایشگر ۲.۸۹ اینچی ال‌سی‌دی با رزولوشن ۱۴۴۰ در ۱۴۴۰ پیکسل با نرخ رفرش ۹۰ هرتز
• میدان دید ۹۵ درجه
• مجهز به لولای جلویی برای جدا کردن هدست از صورت
• مجهز به پورت ۳.۵ میلی‌متری هدفون
• اچ‌دی‌ام‌آی ۲.۰
• یواس‌بی ۳.۰
• سیستم ردیابی بیرونی

البته در کنار شباهت‌های زیادی که بین مدل‌های مختلف هدست‌های واقعیت ترکیبی وجود دارد، تفاوت‌های کوچکی در نمایشگر آن‌ها دیده می‌شود.

البته بند هدست ایسر نیز کار خود را به خوبی انجام می‌دهد اما حسی که با هدست اچ‌پی به کاربر منتقل می‌شود بهتر از هدست ایسر است. در واقع برای قرار دادن محصول ایسر روی سر، باید از دو دست خود کمک بگیرید. کاربر بلافاصله متوجه طراحی ضعیف‌تر پد هدست ایسر نخواهد شد، اما پس از یک تا دو ساعت استفاده از این دستگاه، تفاوت بین بندهای نگه‌دارنده‌ی آن‌ با هدست اچ‌پی کاملا مشخص خواهد بود.

یکی دیگر از تفاوت‌ها کلیدی بین هدست‌ها واقعیت ترکیبی ویندوزی مورد بحث، وجود پدهای مخصوص صورت است. هیچ‌کدام از این هدست‌ها همانند هدست آکیولس ریفت به صورت شما فشاری وارد نمی‌کنند اما مسلما وجود پد در این ناحیه در حین حرکت کردن می‌تواند مفید واقع شود.

پد بخش صورت هدست ایسر کیفیت چندان بالایی ندارد، به نحوی که باعث می‌شود تا مقداری نور از لبه‌های ناحیه‌ی بینی کاربر به داخل هدست وارد شود. اما طراحی اچ‌دی در این بخش بهتر است و پد بخش صورت هدست این شرکت برای کاربر حس راحتی بیشتری ایجاد خواهد کرد.

البته این تغییر خیلی کوچک است و می‌توان مشکلات آن را به‌راحتی با جایگزین کردن پد‌ها حل کرد. در هر صورت هرچه بیشتر از این هدست‌ها استفاده کنید مسلما جزئیات مختلف اهمیت بیشتری پیدا می‌کنند.

شاید در تصویر مربوط به هدست واقعیت ترکیبی اچ‌پی به این نکته پی برده باشید که جک ۳.۵ میلی‌متری هدفون در این محصول درست در زیر نمایشگر تعبیه شده و به همین جهت کاربر می‌تواند در حالی‌که هدست را روی سر قرار داده، هدفون‌های مورد نظر خود را به آن متصل کند. تعیین جایگاه پورت هدفون یک اقدام مناسب از جانب اچ‌پی تلقی می‌شود. البته باید توجه داشت که با توجه به محل قرارگیری پورت یاد شده در پایین هدست واقعیت ترکیبی اچ‌پی باید در هنگام قرار دادن این محصول روی سطوح، بسیار مراقب بود تا مشکلی برای هدفون رخ ندهد.

اگر می‌خواهید هدفون‌های شما همیشه به هدست واقعیت ترکیبی ویندوزی‌تان متصل باشد، احتمالا محصول ایسر در این زمینه عملکرد بهتری از خود نشان خواهد داد. محل پورت ۳.۵ میلی‌متری هدفون در هدست ساخت ایسر در بخش بالای این محصول است و به همین دلیل هنگام قرار دادن آن روی سطوح مختلف، نگرانی خاصی بابت وارد آمدن آسیب به سیم هدفون وجود نخواهد داشت.

مایکروسافت به سختی تلاش کرده تا این اطمینان را در شرکای تجاری خود ایجاد کند که از مزیت‌های تفاوت‌های موجود برای ساخت محصولات خود بهره ببرند. هدست ۳۲۹ دلاری اچ‌پی شاید نسبت به هدست ۲۹۹ دلاری ایسر کمی گران‌تر به نظر برسد، اما مسلما تفاوت‌های محسوسی در طراحی و راحتی استفاده از محصول اچ‌پی نسبت به محصول ایسر وجود دارد و کاربران می‌توانند بر اساس سلیقه و نیاز خود یکی از این دو هدست را خریداری کنند.

به نظر شما آیا قیمت تعیین شده برای هدست‌های مورد بحث منطقی است؟