استفاده از USB-C به عنوان درگاه پیش فرض در گجت‌ها

تمامیِ گجت‌های برتر معرفی شده مانند سرفیس پرو 7، کیندل‌فایر اچ‎دی 10 متعلق به شرکت آمازون و کنسول بازی پلی‌استیشن 5، دارای قابلیت‌های نوین بوده و پیشرفت‌های مختلف و چشمگیری به خود دیده‌اند، اما شاید مهم‌ترین ویژگیِ مشترک در میان آن‌ها، برخلاف نسل‌های پیشینِ این محصولات، پشتیبانی از درگاه USB-C است.

با وجود روند کندی فراگیر شدن USB-C، اما اکثر گوشی‌های هوشمند اندرویدی که اخیرا توسط تولیدکنندگان ارائه شدند نیز از این نوع پورت استفاده می‌کنند. برای اولین‌بار در سال ۲۰۱۵ در زمان ارائه‌ی نسخه‌ی اولیه‌ی لپ‌تاپ اپل مک‌بوک ۱۲ اینچی، بسیاری از وب سایت‌های حوزه‌ی فناوری مانند WIRED، درگاه USB-C را آینده‌ی پورت‌های USB عنوان کردند.این در حالی است که از  آن زمان بیش از ۴ سال می‌گذرد و تولید مک‌بوک‌های ۱۲ اینچی متوقف شده است.

با این حال USB-C مدعیِ مکان بر حق خود شده و رفته رفته در حال فراگیر شدن است. پاتریک مورهد بنیانگذار سایت فناوری Moor Insights & Strategy چنین بیان می‌کند که:

USB-C، در صنعت تولید درگاه تبدیل به پورت استاندارد برای بیشتر دستگاه‌‌‌‌های رایانش شخصی و ارتباطی شده است.

با همه‌ی این اوصاف جاده‌ی پر پیچ و خمی در انتظار پورت‌های USB-C است، زیرا با وجود تمام این قابلیت‌ها، آن‌ها در تمامی شرایط از عملکرد مناسبی برخوردار نیستند. درحالی که سازمان بررسی و کنترل پروتکل USB با نام USB Implementers Forum یا به اختصار USB-IF، استانداردهایی برای انتقال توان پورت‌های USB در نظر گرفته است، اما تولیدکنندگانی مانند سامسونگ، با فناوری Adaptive Fast Charging یا کوالکام با رابط Quick Charge خود، پیاده‌سازی‌های منحصر‌به‌فردی را روی این استانداردها اعمال می‌کنند و در نتیجه همانگونه که رسانه‌ی فناوریِ Android Authority، پیش‌تر در اوایل امسال بیان کرده بود، کاربران تحت شرایطی قرار می‌گیرند که از انتخاب محصول موردنیاز خود به‌خصوص در زمان خرید کابل‌ به‌صورت جداگانه کاملا مطمئن نیستند. اگر تمامیِ اجرای درگیر در فرایند شارژ برای مشخصات فنیِ یکسانی ساخته نشده باشند، فرایند ذخیره‌سازی نیرو در مناسب‌ترین و سریع‌ترین حالت انجام نخواهد گرفت. حتی در مواردی بدتر، برخی از کابل‌ها با انتقال و ترسیم نیروی بیش از حد برای انجام عمل خاصی سبب آسیب شدید به دستگاه‌ می‌شوند.

با اینکه وضعیت نسبت به گذشته بهبود یافته است، اما باز هم اطمینان کاملی از دستیابی به محصول مناسب در زمان تهیه و خرید آن وجود ندارد. به همین دلیل برای اطمینان از عملکرد مناسب کابل، بهتر است از کابل‌هایی USB-C که در داخل جعبه‌ی خود محصول قرار دارند استفاده شود و در صورت نیاز به تعویض، کابل‌ به‌صورت مستقیم از همان تولید‌کننده‌ی محصول دریافت گردد و در صورت عدم دسترسی به تولیدکننده نیز از محصولات معتبرِ ارائه شده توسط فروشگاه‌های اینترنتیِ معتبر، مانند آمازون یا مونوپرایس استفاده شود.

اUSB-IF نیز کاملا این نکته را تصدیق می‌کند. در بیانیه‌ی این سازمان  خطاب به سایت فناوری WIRED آمده است:

در ابتدای مسیر صنعت تولید USB-C،  پیشرفت‌ها و در نتیجه‌ تفاوت‌های چشم گیر و فزاینده‌ای وجود خواهد داشت، اما انتظار می‌رود تا با افزایش تولیدات محصولات و دستگاه‌های انتقال انرژی مبتنی‌بر پورت USB-C، بازار این تولیدات بزرگ‌تر شده و در نتیجه‌ی این روند، تولیدکنندگان نیز ملزم به ارائه‌ی طرح‌ها و پیاده‌سازی‌های مشترکی در جهت تولید این محصولات شوند.

سخنان بالا را می‌توان این‌گونه تفسیر کرد که با افزایش تولیدات مبتنی‌بر پورت USB-C و در پی آن با افزایش تعداد مصرف‌کنندگان، سرانجام صدای شکایتشان به گوش تولید‌کنندگان خواهد رسید و مسئله این‌گونه حل خواهد شد. با آن‌که سازمان USB-IF نمی ‌تواند شرکت‌ها را ملزم به استفاده از طرح مشترک در تولید محصولات خود کند، اما با اعمال قوانین سفت و سخت روی تولید این محصولات، راه را برای رسیدن به پیاده‌سازی‌های مشترک هموارتر می‌کند.

همچنین این سازمان در بنیانیه‌ی خود به مشخصات USB Audio Class Class 3.0 اشاره کرده و آن را به‌عنوان یکی از تلاش‌های موفق این سازمان در بحث پیاده‌سازی دانست که همین مثال نیز تاکیدی بر ناهماهنگی پیاده‌سازی‌ها در زمان عرضه‌ی این نوع درگاه‌ها است.

در ابتدای ظهور پورت‌های USB-C، تمامیِ هدفون‌ها از این نوع پورت‌ها پشتیبانی نمی‌کردند. هندزفری‌های USB-C تولید‌شده توسط برخی از تولیدکنندگان نیز فقط برای تعداد معدودی از گوشی‌های هوشمند که با این نوع کابل‌ها سازگار بودند، عرضه می‌شد. با این حال هم‌اکنون رویکرد استانداردسازی درگاه‌های USB-C، به موفقیت بالایی دست یافته است.

نمی‌توان محصولی را یافت که در گذشته از پورت‌های نوع USB-A استفاده می‌کرده ولی حالا از نوع USB-C استفاده نمی‌کند. تغییر اجتناب ناپذیر است.

گجت‌های برتر معرفی شده در طی روزهای گذشته، اثباتی بر این سخنان هستند. با آن‌که تمامیِ نقض های USB-C بهبود نیافته است ولی مزایای آن مانند کوچک بودن اندازه‌ی پورت، تطبیق‌پذیری، داشتن سرعت بالا در انتقال داده‌ها، انتقال نیرو در حدود ۲۰ وات و شارژ کردن سریع دستگاه‌های مرتبط، به اندازه‌ای قابل‌توجه هست که می‌توان از نقص‌های آن چشم‌‎پوشی کرد. پاتریک مورهد نیز می‌گوید:

در حالی که USB-C از ویژگی‌های اولیه‌ی مناسبی برخوردار است، اما کاربران می‌توانند تنها به این مزیت تکیه کنند که تمامیِ دستگاه‌ها با پورت یکسانی کار خواهند کرد. درحالی‌که هنوز هم در مورد بالاترین سطح قدرت و کاراییِ پورت USB-C میان محصولات مختلف تفاوت‌های اندکی وجود دارد بااین‌حال این مسئله هیچ تأثیری روی مزیت‌های فراوان و در نتیجه فراگیر شدن آن ندارد. 

این نوع پورت ویژگی‌های فراتر از انتظاراتی را برای کاربران به ارمغان آورده است. در حالی که اپل خیلی پیش‌تر، از این نوع درگاه در مک‌بوک‌ها استفاده می‌کرد و تاکنون نیز در تمامی آیپد پروها USB-C را به‌عنوان پورت پیش‌فرض قرار داده‌ است اما گوشی‌های آیفون هنوز هم از این قاعده مستثنی هستند. البته صنعت خودرو نیز به دلایلی از قافله‌ی استفاده کنندگان از پورت USB-C عقب مانده است.

تردید شرکت اپل در عدم استفاده از این نوع پورت‌ها تا حدودی منطقی است. تا زمانی‌که سازگاریِ USB-C بسیار پیچیده باشد، ندای استفاده از این نوع پورت‌ها برای کوپرتینونشین‌‌ها بیهوده خواهد‌ بود. با این اوصاف، USB-C نیازهای کاربران را نه به‌صورت کامل، اما کم و بیش رفع خواهد کرد. اپل حدود ۷ سال پیش، با ارائه‌ی کابل‌های لایتینگ پورت‌های محصولات خود را با ویژگی‌هایی همچون برگشت‌پذیری و ذخیره‌سازیِ فضا تجهیز کرد. در طی این ۷ سال گستره‌ی وسیعی از لوازم جانبی گران‌قیمت برای پورت‌های لایتنینگ تولید و عرضه شد که در صورت استفاده‌ی اپل از درگاه‌های USB-C به پشته‌ای از لوازم بی مصرف تبدیل خواهند شد. اما مطمئنا اتفاقات این چنینی هیچ‌گاه اپل را از انجام تغییر منصرف نکرده‌ است. از بین رفتن محصولات بی‌شماری در زمان تغییر پورت‌های اپل به نوع لایتنینگ، همچون بلندگوهای هشدار ۳۰ پینی که جهت استفاده در اتاق‌های هتل‌ها ساخته شده بودند نیز گواهی بر این مسئله هستند. در حالی که هیچ تغییری در پورت محصولات عرضه شده‌ی اپل حاصل نشده است اما شایعاتی مبنی‌بر تغییر در گوشی‌های هوشمند آتیِ این شرکت به گوش می‌رسد. اپل از هرگونه اظهارنظر در مورد این شایعات خودداری می‌کند.

اما صنایع خودروسازی بهانه‌های ساده‌تری برای توجیه عدم استفاده ازاین پورت‌ها در محصولات خود ارائه می‌کنند. به دلیل اینکه ساخت هر کدام از محصولات این تولید‌کنندگان، ده‌ها هزار دلار هزینه در‌بردارد آن‌ها تمایل کمتری در ایجاد تغییرات ناگهانی در محصولات خود دارند.

دایته کیتانی در این مورد می‌گوید:

شاید دلیل این وقفه‌ی طولانی در استفاده از USB-C توسط خودروسازان، عدم تغییر در محصولات شرکت اپل و همچنین سایر المان‌های بازار باشد. عوامل مختلفی در این انتخاب دخیل هستند. خودروسازان در محصولات خود تنها از یک یا دو پورت USB استفاده می‌کنند و چرخه‌ی تغییر سیستم خودروها نیز مدت زمانی در حدود ۵ یا ۶ سال است. پذیرش یک فناوری و راه‌یابیِ آن به بازار‌های محصولات مختلف نیازمند زمان بسیاری است.

جدیدترین نسخه‌ی مک‌بوک پرو ارائه شده‌ توسط اپل، به چهار درگاه USB-C با پشتیبانی از Thunderbolt 3 مجهز شده‌اند. مک‌بوک ایر و آیپد پرو نیز از پاییز سال گذشته به این نوع پورت‌ها مجهز شدند. این دستگاه‌های کارآمد با تکیه بر سرعت بالای انتقال داده و تصاویر ویدیویی در USB-C به بهره‌وریِ بالایی دست یافته‌اند. اما گوشی‌های هوشمند آیفون از این بهره‌وریِ بالا بی‌نصیب هستند. با این حال همان‌گونه که پیش‌تر نیز بیان شد USB-C برای فراگیر شدن نیازی به همگامیِ گوشی‌های هوشمند آیفون ندارد و به دلیل اینکه استاندارد‌های مشترک در محصولات همه‌ی تولید‌کنندگان، به استاندارد کلی بسیار نزدیک‌تر شده است آینده‌ی روشنی برای این درگاه‌ها انتظار می‌‌‌‌‌‌‌رود. پورت USB-C به چشم انداز سال ۲۰۱۵ آینده‌ی پورت‌های USB دست یافته و به درگاه پیش فرض حال حاضر بیشتر تولیدکنندگان برتر مبدل شده است.