ژاپن به‌دنبال بازیابی سلطه بر صنعت نیمه‌هادی در جهان است

مشکل کمبود تراشه در دنیا تولید محصولات در حوزه تکنولوژی را به‌شدت تحت‌تأثیر قرار داده است که طیف وسیعی از محصولات شامل نمایشگرهای LCD و کارت‌های گرافیک و حتی صنعت خودروسازی را شامل می‌شود. همچنین، کاربران نیز با محیط خرید خصومت‌آمیزی مواجه هستند که در آن، قیمت گران محصولات به عنصر محدودکننده اصلی تبدیل شده است.

دولت‌های مختلف به این مشکل واکنش نشان داده‌اند و در‌صدد یافتن راهکاری برای برطرف‌کردن آن هستند. ایالات متحده آمریکا ۵۲ میلیارد دلار به صنعت نیمه‌هادی در این کشور تخصیص داده است؛ در‌حالی‌که چین با اهدای ۱۰۰ میلیارد دلار یارانه دولتی به شرکت‌های فعال در این حوزه حمایتش را از آن‌ها نشان می‌دهد.

اتحادیه اروپا نیز با برنامه Digital Compass به‌دنبال دوبرابرکردن تولید چیپ در این قاره است تا بتواند سهم تولید این قاره را تا سال ۲۰۳۰ به ۲۰ درصد برساند. با اینکه چنین ایده‌ای بلندپروازانه به‌نظر می‌رسد، اینتل از برنامه‌هایش برای احداث کارخانه تولید چیپ در اروپا خبر داده است. اپل نیز با سرمایه‌گذاری ۱٫۲ میلیارد دلاری روی مرکز طراحی چیپ‌های سیلیکونی در آلمان، به تحقق این هدف کمک خواهد کرد.

باوجوداین، مشکل اصلی ژاپن قدیمی و منسوخ‌بودن ادوات این کارخانه‌هاست. تنها استثنا در این کشور، کارخانه‌های سونی و کیوکسا هستند که به‌ترتیب به حسگرهای دوربین پیشرفته و حافظه‌های فلش شهره هستند.

با اینکه شاید این‌طور به‌نظر برسد که ژاپن به‌دنبال افزایش خروجی نیمه‌هادی به هر قیمتی است، برنامه‌های این کشور بیشتر در حوزه امنیت ملی دسته‌بندی می‌شود. ژاپنی‌ها در‌واقع در پی این هستند که برای کارخانه‌هایی همچون TSMC فضایی جذاب به‌منظور ساخت کارخانه و مراکز تحقیق و توسعه فراهم کنند تا بدین‌ترتیب، مسیری مستقل در راه تقویت زیرساخت‌هایشان با تکنولوژی‌های آینده بتوانند ایجاد کنند. علاوه‌بر‌این، ژاپن در برنامه‌هایش اقداماتی برای محدودکردن واردات چیپ و مواداولیه موردنیاز برای ساخت آن‌ها گنجانده است.

بااین‌همه، کارشناسان ژاپنی بودجه مورد‌نیاز برای آغاز روند اجرایی‌کردن این برنامه‌ها را مبلغی در‌حدود ۹ میلیارد دلار ارزیابی کرده‌اند. ژاپن که در دهه ۱۹۸۰ تقریبا ۵۰ درصد سهم تولید صنعت نیمه‌هادی را در دست داشت، در‌حال‌حاضر، تنها ۱۰ درصد از این بازار را ازآنِ خود کرده است.