۴ محصول پرطرفدار اپل که در زمان رونمایی با انتقاد روبه‌رو شد

اپل شرکتی است که به خلق محصولات تأثیرگذار و ورود به بازارهای جدید معروف است. بعضی از محصولاتش در اولین نسخه با تردیدهایی مواجه شدند؛ هرچند که به‌دنبال آن، توانستند موفقیت‌های چشمگیری برای این برند محبوب رقم بزنند. در ادامه چهار محصول اصلی اپل را بررسی خواهیم کرد.

وقتی کامپیوتر iMac G3 در سال ۱۹۹۸ رونمایی شد، بازخوردهای متفاوتی را به دنبال داشت. بسیاری از مردم طراحی منحصربه‌فردش را دوست داشتند؛ اما بعضی از جنبه‌های سخت‌افزاری این محصول مورد پسند طرفداران مک واقع نشد.

برای مثال، iMac G3 فلاپی درایو نداشت؛ این در حالی بود که استفاده از فلاپی درایو در آن زمان بسیار مرسوم بود. همین امر خیلی از مصرف‌کنندگان را در خرید مک‌ها دچار تردید کرد. مک‌ فقط یک درایو CD-ROM داشت که می‌توانست سی‌دی‌ها را بخواند اما قادر به نوشتن و بازنویسی آن‌ها نبود.

ابتدا iMac G3 با ماوسی یک دکمه‌ای ارائه شد که با استاندارد دو یا سه دکمه در آن زمان تفاوت داشت. افزون‌براین، کامپیوتر مک‌ قابلیت ارتقای محدودی داشت و فاقد اسلات‌هایی برای اضافه کردن درایوهای دیگر بود؛ درنتیجه کاربران نمی‌توانستند به‌ آسانی کارت‌ گرافیک یا حافظه‌ رم بیشتر به کامپیوتر اضافه کنند.

کامپیوتر مک با سیستم‌عامل Mac OS اپل، در مقایسه با ویندوز بازار کوچک‌تری داشت و چون برخی از نرم‌افزارها و بازی‌ها با مک سازگاری نداشتند، انتخاب کاربران محدود می‌شد.

مهم است به‌ خاطر بیاوریم که با وجود این انتقادات، مک G3 همچنان به‌عنوان یک محصول موفق و مؤثر شناخته می‌شود. طراحی آل این وان، رنگ‌های شاد و سهولت استفاده، به احیای برند اپل کمک کرده و کاربران جدیدی را به پلتفرم آن جذب کرد.

در همان سال اول رونمایی، واکنش‌های گسترده‌ای در روزنامه‌ها و مجلات نسبت به محصول جدید اپل صورت گرفت؛ اما با گذر از تمامی انتقادها، مک توانست در همان چهار ماه اول، سهم اپل از بازار رایانه‌ی شخصی را دو برابر کند. فروش این محصول باعث حفظ برند این شرکت و مقدمه‌ای شد بر معرفی آیپاد و آیفون. در واقع پیدایش محصولات بعدی اپل مدیون موفقیت مک است.

اولین آیپاد را استیو جابز در سال ۲۰۰۱ در رویداد سالانه‌ی اپل معرفی کرد. همه چیز خوب پیش رفت تا اینکه بزرگ‌ترین نقطه ضعف خود را نشان داد. مردم باید بابت این محصول ۳۹۹ دلار می‌پرداختند!

بعد از رونمایی، اختلاف زیادی بین مشتریان اپل و بلاگرهای فناوری پیدا شد. بلاگرها به‌شدت تحت تأثیر نوآوری آیپاد قرار گرفته بودند. متن زیر گفته‌های یکی از بلاگران معروف آن زمان است:

آیپاد، اولین پخش کننده MP3 اپل، ۵ گیگابایت موسیقی را ذخیره می‌کند که برای ۱۰۰۰ ترانه کافی است. برای درک بهتر این موضوع، تصور کنید: این بیش از ۱۲۵ برابر حافظه داده‌ای است که مک قدیمی در هارددیسک ۴۰ مگابایتی نسبتاً کوچک خود نگه می‌داشت. همه این‌ها در یک بسته ۶.۵ اونسی فوق‌العاده، اگرچه کمی بزرگ، قرار دارد.

اما در سوی دیگر، قصه برای طرفداران اپل فرق داشت. مردم نظرات زیادی در‌ مورد اولین آیپاد داشتند. بیایید نگاهی به نظرات کاربران در آن مقطع بیندازیم:

۴۰۰ دلار برای یک پخش کننده MP3! من به آن کیوب ۲ می‌گویم زیرا آن را خریداری نمی‌کنند و در مدت کوتاهی از بین خواهد رفت و واقعاً کارایی ندارد. اوه، استیو، الان می‌توانم یک PDA (دستگاه دیجیتالی شخصی-یکی از محصولات اپل که با شکست مواجه شد) بخواهم؟

تمام آن هیاهو برای یک پخش کننده MP3؟ دستگاه دیجیتالی نوآورانه؟ اگر استیو فکر می‌کند که این چیز به اندازه یک ثانیه محبوب خواهد شد، به‌نظر می‌رسد که فیلد انحراف واقعیت در ذهن او شروع به خمیدن کرده است.

در نهایت اپل تا ابتدای سال ۲۰۰۵ بیش از ۲۰ میلیون آیپاد فروخت. این عدد به بیش از ۶۰ میلیون در سال ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ رسید. موفقیت چشمگیری بود و توانست صنعت موسیقی و عادت مردم در نحوه‌ی گوش کردن به موزیک را متحول کند.

هنگامی که آیفون در سال ۲۰۰۷ معرفی شد، انقلابی در صنعت تلفن همراه بوجود آورد و تأثیر قابل توجهی در روش استفاده‌‌ی مردم از دستگاه‌های تلفن همراه گذاشت. با این‌حال، در آن زمان انتقادات و نگرانی‌هایی در استفاده از آیفون مطرح شد و عده‌ای در نوآوری آن تردید داشتند.

گوشی آیفون رابط کاربری با صفحه نمایش لمسی داشت که در آن‌زمان به‌دلیل رایج بودن صفحه کلید فیزیکی، یک تغییر نوآورانه بود. برخی افراد به‌ دقت صفحه کلید لمسی شک داشتند و معتقد بودند که صفحه کلید فیزیکی برای تایپ، قابل اعتمادتر و کارآمدتر است.

در ابتدا آیفون از برنامه‌های شخص ثالث پشتیبانی نمی‌کرد. کاربران محدود به برنامه‌های پیش‌فرضی بودند که در دستگاه نصب شده بودند و نمی‌توانستند برنامه‌های اضافی را برای گسترش قابلیت‌های گوشی خود دانلود کنند. این محدودیت به‌عنوان یک نقطه ضعف نسبت به سایر تلفن‌های هوشمند دیده می‌شد که اجازه نصب برنامه‌های دیگر را می‌دادند.

از طرف دیگر، قیمت آیفون نسبت به سایر تلفن‌های موجود در بازار گران‌تر بود. برخی از قیمت آن به‌عنوان یک عامل محدودکننده صحبت می‌کردند و معتقد بودند که این موضوع باعث کاهش دسترسی به آیفون برای جمعیت گسترده‌تری می‌شود.

با این همه، طراحی نوآورانه آیفون، رابط کاربری کاربرپسند و معرفی فروشگاه اپ استور، بسیاری از این نقاط ضعف را جبران کرد. در طول زمان، اپل از طریق به‌روزرسانی نرم‌افزاری، بهبودهای سخت‌افزاری و معرفی مدل‌های جدید، به پذیرش و موفقیت گسترده‌ی آیفون دست پیدا کرد. گوشی هوشمند استیوجابز بعد از سه ماه، سومین تلفن همراه پر طرفدار در آمریکا شد. این موفقیت بسیار چشمگیری برای اپل بود. این شرکت هم اکنون ۲۱ درصد کل بازار گوشی هوشمند جهان و ۵۲ درصد بازار آمریکا را در اختیار دارد.

زمانی که نسل اول اپل واچ در سال ۲۰۱۵ عرضه شد، این محصول یک دسته‌بندی جدید برای اپل بود و مجموعه‌ای از ویژگی‌ها و قابلیت‌ها را روی مچ دست آورد. با این حال، همچنان با انتقادها روبه‌رو بود.

یکی از انتقادهای اصلی درباره اپل‌واچ اولیه، عمر باتری آن بود. بسیاری از کاربران متوجه شدند که نیاز به شارژ روزانه دارد که این امر با توجه به ساعت‌های سنتی که می‌توانند بدون نیاز به شارژ، ماه‌ها یا سال‌ها کار کنند محدودیت به‌شمار می‌آمد.

برخی از کاربران متوجه شدند که این ساعت هوشمند کمی کند و با تاخیر عمل می‌کند؛ به‌ویژه در زمان راه‌اندازی برنامه‌ها یا ارسال نوتیفیکیشن‌ها. قدرت پردازش هم ناکافی بود که منجر به نارضایتی از عملکرد کلی آن می‌شد.

اپل‌واچ اولیه به طور قابل توجهی به آیفون برای بسیاری از عملکردها نیاز داشت، از جمله نصب برنامه‌ها، همگام‌سازی داده‌ها و اتصال به اینترنت. این وابستگی به معنای محدودیت برخی از ویژگی‌ها و قابلیت‌ها بود که وقتی اپل‌واچ به دستگاه آیفون متصل نبود، ایجاد می‌شد.

از طرف دیگر، دارای GPS داخلی نبود و باید برای موقعیت‌یابی به آیفون متصل می‌شد. این محدودیت روی ویژگی‌هایی مانند ردیابی دقیق فاصله درهنگام ورزش یا مسیریابی بدون استفاده از آیفون تأثیر می‌گذاشت.

قیمت اپل‌واچ نسل اول نسبت به سایر ساعت‌های هوشمند و ساعت‌های سنتی موجود در بازار، به عنوان گزینه‌ای گران‌قیمت در نظر گرفته می‌شد، به ویژه با در نظر گرفتن محدودیت‌های اولیه و نیاز به استفاده از آیفون برای استفاده از توانایی‌های کامل آن.

بسیاری از این انتقادها در نسخه‌های بعدی اپل‌واچ با بهبود عملکرد، طول عمر باتری بیشتر و اضافه شدن ویژگی‌هایی مانند GPS داخلی و ارتباط سلولی بهبود یافتند. اپل‌واچ بعدها به یک گجت پوشیدنی محبوب تبدیل شد که نسخه‌های جدیدتر آن قابلیت‌های پیشرفته‌تری را ارائه می‌دهند و بسیاری از نگرانی‌های اولیه را رفع کرده‌اند. در سه‌ماه اول سال ۲۰۲۳، بیش از ۴۳ درصد گجت‌های پوشیدنی فروخته شده در جهان، اپل‌واچ‌ها هستند.

اپل توانست با دستگاه‌هایی که در ابتدا مردم فکر نمی‌کردند محبوب شوند، موفقیت‌های تعیین‌کننده‌ای کسب کند، اما به‌هرحال شکست‌هایی هم داشته است. به عنوان مثال، آیا می‌دانید که اپل کنسول بازی تولید کرده است؟ آن را اپل پیپین (Apple Pippin) می‌نامیدند و پس از یک سال از زمان عرضه، تولید آن متوقف شد.

اپل همچنین دستیار دیجیتال شخصی‌ای (PDA) به نام نیوتن تولید کرد که خیلی زود شکست خورد. این دستگاه، قابلیت تشخیص دست‌خط و تبدیل آن به متن را داشت؛ اما در نهایت به استقبال مورد نظرش در بازار نرسید.

با توجه به ارائه‌ی جسورانه در رویداد ویژه‌ی WWDC 2023، همه این سؤال را مطرح می‌کنند: سرنوشت Apple Vision Pro چه خواهد بود؟ نظر شما چیست؟ در بخش دیدگاه‌ها برای ما بنویسید.