احتمال ارتباط ویتامین B با سرطان ریه؛ جای نگرانی برای مصرف متعادل این ماده وجود ندارد

بر اساس یک مطالعه‌ی جدید، مصرف مکمل‌های B12 و B6 که قبلا تصور می‌شد در مقابل سرطان محافظت می‌کنند، رابطه‌ی مستقیمی با افزایش خطر سرطان به اندازه‌ی دو تا چهار لایه دارد. محققان در دانشگاه ایالتی اوهایو به این نتیجه رسیدند که این خطر در مردان به ویژه در افراد سیگاری افزایش یافته است.

بر اساس گزارش، مصرف ۴۶ درصدی این ویتامین‌ها توسط افراد بالغ در بریتانیا به شکل یک قرص معمولی مولتی‌ویتامین، آیا نباید از این موضوع نگران باشیم؟ محققان از ۷۷۰۰ نفر در مورد میزان مصرف ویتامین‌های B و رژیم عادی آن‌ها در ده سال گذشته سؤال کردند.

دقت یادآوری در این مدت زمان طولانی، سؤال‌برانگیز است. بسیار از ما در یادآوری رژیم و مصرف مکمل در چند روز گذشته مشکل داریم، چه برسد به ده سال.

محققان اعلام نکردند که آیا این پرسشنامه را برای مردان هم به کار برده‌اند یا خیر. آنها برای انجام این کار اطلاعات، رژیم به دست آمده از پرسشنامه‌ی یک نمونه از جمعیت خود را با روش استاندارد طلایی ارزیابی رژیم مقایسه کردند که یک رکورد غذایی وزن‌دار است.

به‌صورت ایده‌آل، سطوح سروم ویتامین‌ها را در یک نمونه از جمعیت خود مقایسه کردند و تطبیق نتایج را با ورودی‌های گزارش‌شده بررسی کردند. فرمول‌بندی مکمل‌ها نیز در طول سال‌ها تغییر کرده است.

پس از شش سال، محققان ابتلا به سرطان ریه را در شرکت‌کنندگان بررسی کردند. پس از کنترل بسیاری از فاکتورهای شناخته شده از خطر نفوذ سرطان، محققان افزایش ۳۰ درصدی در خطر سرطان ریه‌ی مرتبط با مصرف ویتامین B12 (جذب‌شده به صورت یک ویتامین مستقل) و افزایش ۴۰  درصدی خطر را برای مصرف‌کنندگان B6 گزارش کردند.

این اثر برای ویتامین‌های B در مولتی‌ویتامین‌ها یا در زنان مشاهده نشد. برای مردان که دُزهای بالایی از مکمل‌های مستقل را به مدت ده سال مصرف می‌کردند، خطر سرطان ریه دو برابر بود و هنوز هم در مردان سیگاری وجود دارد.

دزهای بیشتری در مقایسه با مقادیر یافت شده در قرص‌های مولتی‌ویتامین متوسط وجود دارد (که بر اساس جذب روزانه‌ی توصیه‌شده برای مردان بالغ در بریتانیا در حدود ۱.۴ میلی‌گرم برای B6 و ۱.۵ میکروگرم برای B12 تنظیم شده‌اند).

به یاد داشته باشید که مطالعات عینی مانند این مطالعه، مدرکی برای علت بیماری ارائه نمی‌کنند. ممکن است یک فاکتور کاملا متفاوت وجود داشته باشد که بر خطر سرطان تأثیر می‌گذارد و با مصرف مکمل در ارتباط باشد.

اگرچه محققان بیشترین تلاش خود را برای درنظر گرفتن معیارهای شناخته‌شده‌ی تأثیرگذار بر خط سرطان کرده‌اند (از جمله سن و تاریخچه‌ی بیماری‌های ریوی)، هنوز ممکن است معیارهای کشف‌نشده‌ای وجود داشته باشند.

برای اثبات این مسئله که آیا این ویتامین‌ها علت مستقیم سرطان هستند یا خیر، به یک طراحی تجربی مانند آزمایش کنترل‌شده‌ی تصادفی نیاز داریم.

همان‌طور که  مصرف مواد غذایی به شکل غذا می‌توانند از خطر ابتلا به سرطان جلوگیری کنند، در صورتی که به عنوان مکمل‌های خالص مصرف شوند می‌توانند این خطر را افزایش دهند. برای مثال، بتا کاروتن شکلی از ویتامین A است که در میوه‌ها و سبزیجات پیدا می‌شود.

مصرف مقدار زیاد میوه و سبزی  حاوی بتا کاروتن می‌تواند از خطر ابتلا به سرطان جلوگیری کند اما جذب دزهای بالایی از مکمل آن می‌تواند به افزایش خطر ابتلا به سرطان ریه در سیگاری‌ها کمک کند.

توصیه‌ی سازمان تحقیقات جهانی سرطان (World Cancer Research Fund) برای پیشگیری از سرطان این است که نیازهای غذایی صرفا از طریق رژیم حل شوند و به مکمل‌ها وابسته نباشند. از این گذشته، جذب ویتامین B6 و B12 مربوط به رژیم غذایی در بریتانیا نگران‌کننده نیست.

ما اغلب نیازی به ویتامین بیشتر B6 یا B12 نداریم، پس دزهای بالای ویتامین B6 یا B12 را رها کنید. دستیابی به ویتامین B6 از طریق رژیم متعادل و متنوع امکان‌پذیر است. منابع خوب این ویتامین، مرغ، ماهی، جگر، گوشت خوک، تخم مرغ، شیر، دانه‌های سویا، غلات، بادام زمینی و گردو هستند. جذب بالای B6 از غذا می‌تواند با ریسک پائین‌تر سرطان در ارتباط باشد.

همه‌چیزخوارها در جذب B12 کافی از طریق غذاهایی مثل  گوشت، مرغ، ماهی، تخم مرغ، پنیر و شیر مشکلی ندارند. افرادی که می‌خواهند وابستگی خود را به فرآورده‌های حیوانی کم کنند، برای کاهش نشر کربن، می‌توانند مکمل‌های غذایی را درنظر بگیرند.

افرادی که دچار کم خونی شدید هستند به مکمل ویتامین B12 نیاز دارند و این ویتامین از طریق تزریق جذب می‌شود.

بعضی افراد مسن‌تر، و افرادی با اسید شکم پائین نیز از B12 بیشتر سود می‌برند.  افرادی که به همین دلایل، ویتامین B12 مصرف می‌کنند، طبق توصیه پزشک، کارشناس تغذیه و با رژیم معتبر، باید به مصرف مکمل‌های B12 ادامه دهند.

آن‌ها باید ضمانت کنند که بسیاری از افراد مبتلا به کم‌خونی شدید، برای مدتی طولانی هر روز ۱۰۰۰ میکروگرم را جذب می‌کنند تا جذب نامتعادل ویتامین B12 را بدون آسیب آشکار جبران کنند.

خط قرمز اغلب ما این است که به مکمل ویتامین‌های B نیاز نداریم. بهتر است از مواد غذایی این ویتامین‌ها را جذب کنیم.