ترمیم دندان های پوسیده با داروی طراحی‌شده برای بیماران آلزایمری
سال گذشته پژوهشگران متوجه شدند که تیدگلوسیب Tideglusib، که در اصل برای بیماری آلزایمری ساخته شده است، موجب بهبود مکانیزم رشد مجدد و طبیعی دندان در موش می‌شود؛ به شکلی که به دندان اجازه می‌دهد تا حفره‌های خود را ترمیم کند.
تیدگلوسیب با تحریک سلول‌های بنیادی موجود در مغز دندان که منبع تولید عاج دندان تازه هستند، بر ترمیم دندان اثر می‌گذارد. عاج دندان ماده‌ای معدنی واقع در زیر مینای دندان است و به‌علت وجود پوسیدگی دندانی، از بین می‌رود. دندان‌ها تنها تحت شرایطی معین به‌تنهایی و بدون کمک بیرونی، توانایی بازتولید عاج را دارند. مغز دندان باید در معرض عفونت (مانند پوسیدگی) یا ضربه قرار گیرد تا تولید عاج را سرعت ببخشد.
اما حتی در چنین شرایطی، دندان تنها می‌تواند به‌صورت طبیعی لایه‌ای بسیار نازک را بسازد و این میزان برای ترمیم حفره‌های ایجاد شده در اثر پوسیدگی که عموما عمیق هستند، کافی نیست. تیدگلوسیب به‌دلیل خاموش کردن آنزیم GSK-3 که مانع ایجاد عاج دندان می‌شود، برآیند عمل دندان برای بازسازی را تغییر می‌دهد.
در پژوهشی که در سال ۲۰۱۷ انجام شده بود، گروه پژوهشی، اسفنج‌های کوچک و تجزیه‌پذیر ساخته شده از کلاژن را که تماما آغشته به تیدگلوسیب شده بودند، به حفره‌های دندانی وارد کردند. اسفنج‌ها باعث تحریک رشد عاج شدند و ظرف شش هفته، آسیب ترمیم شد و ساختار کلاژنی اسفنج‌ها از بین رفته و تنها دندان سالم و کامل باقی ماند!
تاکنون این روش تنها در دندان‌های موش استفاده شده است. با این حال، استاد موسسه‌ی دندانپزشکی کینگز کالج لندن و نویسنده اصلی پژوهش، پل شارپ، در همان زمان؛ به روزنامه تلگراف گفته بود:
استفاده از دارویی که پیش از این در آزمایش‌های بالینی برای بیماری آلزایمر آزموده شده است، یک فرصت واقعی برای استفاده بدون وقفه از این درمان دندان پزشکی در کلینیک‌ها فراهم می‌کند.
او افزود:
سادگی رویکرد ما، این دارو را به‌عنوان یک محصول بالینی دندانپزشکی مناسب، جهت ترمیم طبیعی حفره‌های بزرگ از طریق محافظت از مغز دندان و ترمیم عاج دندان مطرح می‌سازد.