تغییر قوانین: گوشت دستکاری‌شده‌ی ژنتیکی به‌زودی در برنامه‌ غذایی

شنیدن خبر موفقیت دانشمندان در زمینه‌ی ویرایش ژنی حیوانات دیگر تعجب آور نیست و این دلیلی بر تکامل مهندسی ارزشمند ژنتیک است. اما طبق مشاهدات قبلی هم می‌توان گفت این اخبار معمولا فراتر از  از سطح آزمایشگاه نمی‌روند. در این میان تنها یک حیوان دستکاری‌شده‌ی ژنتیکی در سفره‌ی غذای مردم قرار گرفته است (یک نوع ماهی سالمون در کانادا). در ایالات متحده یک فرآیند پیچیده و منظم  وزارت غذا و دارو (FDA) مانع از ورود غذای دستکاری‌شده‌ی ژنتیکی (GE) به بازار شده است.

امروزه قانونی به‌نام مصوبه‌ی فدرال غذا، دارو و وسایل آرایشی بهداشتی (FD&C) امکان قضاوت برای تنظیم تمام غذاهای دست‌کاری‌شده‌ی ژنتیکی را به FDA می‌دهد. این سازمان از روال‌های دارویی لازم برای مجوز استفاده می‌کند، به‌گفته‌ی سخنگوی FDA، جولی پوتنام، DNA دستکاری‌شده در یک حیوان تمایل دارد بر ساختار یا عملکرد حیوان جدید تأثیر بگذارد و در نهایت حیوانی منطبق با دارو تولید می‌کند. قوانین FDA شامل تمام فرآیندهای ویرایش از جمله ویرایش تراریخته می‌شود (که شامل روش‌های ویرایش دقیق‌تر از جمله کریسپر است، روش کریسپر به‌سادگی بخش‌هایی از DNA را به‌منظور حذف، برش داده، جابه‌جا کرده یا یک رفتار مفید را کپی می‌کند).

امروزه بسیاری از نسل‌شناسان معتقدند ویرایش ژنی روی حیوانات بسیار پیچیده است، بنابراین خروجی آن تفاوتی با اصلاح نژادی سنتی ندارد، کشاورزان با این روش می‌توانند قرن‌ها به پرورش حیواناتی با رفتارهای ویژه بپردازند. اما بعضی از دانشمندان معتقدند قوانین مربوط به این روش از دهه‌ی ۱۹۸۰ تا کنون تغییر نیافته‌اند، اگرچه در آن دوره دقت و درک کمتری نسبت به این فرآیند وجود داشت.

این قوانین نشان می‌دهند، پژوهشگرهایی که به توسعه‌ی این مواد غذایی می‌پردازند باید مرتب آزمایش‌هایی را انجام دهند و ثابت کنند حیوانات و محصولات آن‌ها (مثل شیر یا تخم مرغ) برای مصرف انسان‌ها ایمن هستند. اما به‌گفته‌ی نسل‌شناسان حیوانات، از آنجا که حیوانات موجودات زنده هستند، این احتمال وجود دارد که همه چیز طبق پیش‌بینی پیش نرود.علاوه بر این، اغلب تأسیسات پژوهشی سرمایه‌ی کافی برای اثبات امنیت این نوع مواد غذایی ندارند.

شرکت‌های بیوتک امیدوارند در صورت انتقال مسئولیت حیوانات دستکاری‌شده‌ی ژنتیکی به USDA، این سازمان با دیدگاهی شبه لیبرال به نظارت بر این نوع مواد غذایی بپردازد. در این صورت، گروه‌های فعال مخالف فروش محصولات دستکاری‌شده از نظر ژنتیکی‌، مثل مرکز امنیت غذا، خود را برای مبارزه با این مصوبه آماده خواهند کرد.

بعید است که دیدگاه موجود نسبت به حیوانات مهندسی‌ژنتیکی‌شده مشابه دیدگاه‌ها نسبت به گیاهان مهندسی‌ژنتیکی‌شده باشد. گرچه علم نشان می‌دهد مصرف غذاهای مهندسی‌ژنتیکی‌شده امن است، اما افرادی که حیوانات مهندسی‌ژنتیکی‌شده را وارد بازار می‌کنند، باید اثبات کنند تغیر ژن آن‌ها هیچ گونه آثار غیرمنتظره‌ای در محصول خروجی نخواهند داشت. در ضمن حیوانات بسیار پیچیده‌تر از گیاهان هستند.

قانون‌گذارها هم باید در مورد تنوع زیستی حیوانات، به‌ویژه گونه‌های نزدیک به آب یا درون آب فکر کنند. مقیاس‌های ویژه‌ای هم باید تضمین کنند حیوانات دستکاری‌شده فرار نمی‌کنند یا در کنار انواع بومی قرار نمی‌گیرند.

هنوز هم بحث‌های چالش‌برانگیز زیادی بر سر مصرف گوشت دست‌کاری شده برای تأمین نیاز انسان مطرح می‌شوند. دستکاری‌های ژنتیکی می‌توانند کنترل گرمای ناشی از تغییرات آب‌وهوایی را برای حیوانات ساده‌تر کنند، با بالا بردن مقاومت آن‌ها در برابر بیماری تضمین کنند، مرگ بی‌دلیل حیوانات  و درد ناشی از قطع برخی اعضای بدن حیوان را که معمولا با درد فراوان همراه است، کاهش دهند( مثل شاخ گاوها یا دم خوک‌ها). ویرایش ژنی نه تنها منجر به پایداری بیشتر گوشت شده بلکه مصرف آن را اخلاقی‌تر می‌سازد.

از آنجا که نگاه دنیا برای برداشتن قدم‌های جدید بر ایالات متحده متمرکز است، تصویب این طرح می‌تواند منجر به افزایش حیوانات دستکاری‌شده شود و در نهایت این محصولات به بخش‌هایی صادر می‌شوند که  بیشتر به آن نیاز دارند.