نگاه علمی: چرا نباید رژیم بگیرید

میزان چاقی مفرط بزرگسالان طی دهه‌ی ۸۰ در جوامع غربی افزایش خیره‌کننده‌ای گرفت؛ این امر به‌دلیل افزایش جمعیت و مصرف غذاهای آماده با انرژی بالا بود.

همزمان با این اتفاق، یک گرایش جدید در رژیم غذایی رواج پیدا کرد؛ چرا که مردم بسیاری در پی یافتن راه‌هایی برای محدود کردن مصرف مواد غذایی و کاهش وزن بودند. این راه‌های جدید اغلب ناموفق بودند.

رژیم‌های غذایی اغلب ناموفق هستند؛ بنابراین جنبش غیررژیمی بر اساس این واقعیت شکل گرفت که رژیم غذایی و محرومیت غذایی منجر به افزایش وزن، ذخیره‌ی چربی و تغییر شکل و اندازه‌ی بدن می‌شود.

سبک‌های غذا خوردن غیررژیمی مانند غذا خوردن شهودی و غذا خوردن آگاهانه نشان می‌دهند که هر فرد، طبق مکانیزم طبیعی خود به دریافت مواد مغذی خوب و داشتن وزن سالم اهمیت می‌دهد.

سبک‌های غذا خوردن غیررژیمی، عادت‌های رفتاری زیر را ترویج می‌دهند:

• گوش سپردن به بدن
• خوردن در زمان گرسنگی و دست کشیدن از خوردن به‌محض سیری
• خوردن آگاهانه بدون پرت شدن حواس توسط مختل‌کننده‌هایی مانند تلویزیون و گوشی‌های هوشمند
• جستجوی روزانه‌ی لذت به‌جای مجازات
• پذیرفتن اندازه و شکل طبیعی بدن
• نداشتن احساس گناه از غذا خوردن
• پایان دادن به دغدغه‌های ذهنی در مورد غذا، با حذف هر نوع ممنوعیت غذایی

هم‌ساز شدن با نشانه‌های درونی بدن باعث می‌شود افراد از مصرف مواد غذایی وسوسه‌انگیز و رژیم‌های غذایی مضر دوری کنند.

سبک غذا خوردن غیررژیمی فلسفه‌ی ذهن و بدن، اهمیت خود را بر سلامت و انرژی بدن قرار می‌دهد و یک ارتباط غیرمحدود با مواد غذایی را قوت می‌بخشد؛ این ارتباط، باعث کنترل وزن سالم و افزایش اعتماد به نفس می‌شود.

سبک‌های غذا خوردن غیررژیمی، تمرکز را از کنترل وزن به ارتقای سلامتی تغییر می‌دهند. این امر باعث پذیرفتن شکل بدن در مقایسه با جنبه‌ی نارضایتی از بدن در رژیم‌های محدودکننده می‌شود. پذیرش بدن باعث افزایش اعتماد به نفس، رضایت از تصویر بدنی و سلامت جسمی و روانی می‌شود.

این سبک‌های خوردن همچنین بر ورزش کردن تحت عنوان تحرک بدنی به‌منظور لذت بردن به‌جای تمرکز بر سوزاندن کالری استوار هستند. به‌جای تمرکز بر اثر ورزش در کاهش وزن باید آن را به‌‌عنوان روشی برای افزایش انرژی در نظر گرفت.

یک پژوهش که به بررسی سبک‌های غذا خوردن رژیمی در برابر غیررژیمی پرداخته بود، نشان داد که سبک‌های غذا خوردن غیررژیمی در سلامت جسمی و روانی تاثیر بهتری دارند. افرادی که از سبک‌های غذا خوردن غیررژیمی پیروی می‌کردند، نسبت به بدن خود احساس رضایت بیشتری داشته، غذاهای متنوع‌تری را میل نموده، دارای اعتماد به نفس بالاتری بوده، کمتر به غذا خوردن عصبی گرایش داشته، کمتر دچار الگوهای اختلال در خوردن شده، کمتر ایده‌آل لاغری ترویج‌شده در رسانه‌ها را برای خود درونی کرده و در کل دارای سلامت روانی بالاتری بوده‌اند.

زمانی‌که به خود اجازه دهیم غذاهایی که از آن‌ها لذت می‌بریم را میل کنیم، محدودیت غذایی تعیین نکنیم و به‌دنبال لذت بردن باشیم، دیگر احساس نمی‌کنیم از مواردی که در زندگی از آن‌ها لذت می‌بریم، محروم هستیم. بنابراین، اشتیاق بیشتری برای خوردن مواد غذایی سالم و مغذی پیدا می‌کنیم. این امر باعث کمتر خوردن و بازگرداندن وزن بدن به حالت طبیعی خود می‌شود.

اهمیت سبک‌های خوردن غیررژیمی در این است که با افزایش گوش‌سپاری به بدن، پذیرش اندازه و شکل طبیعی بدن، مهربان بودن با خود، کنار گذاشتن احساس گناه از غذا خوردن و پایان دادن به ممنوعیت غذایی با محدود نکردن غذاها یا دشمن ساختن غذا برای خود، جایگزین پایدارتر و سالم‌تری برای پدیده‌ی رژیم غذایی است.

سبک‌های خوردن غیررژیمی باعث افزایش سلامت جسمی و روانی افراد شده و اثرات منفی رژیم غذایی را کاهش می‌دهند.

اگر از اندیشیدن به کاهش دادن وزن دست بکشیم و با غذاها و بدن خود با عشق برخورد کنیم، بدن نیز به‌طور طبیعی در مسیر تعدیل کردن خود قرار می‌گیرد. این امر در نهایت منجر به کاهش وزن می‌شود.