پیوند موفق ریه آزمایشگاهی به خوک برای نخستین بار
با پیشرفت تکنولوژی پزشکی که به ساخت اندامهای آزمایشگاهی (مهندسی زیستی) کمک کرده، در آینده بسیاری از اندامها نظیر، قلب، ریه، کبد و کلیه، میتوانند با موفقیت به انسان پیوند زده شوند و جان بسیاری از بیماران را نجات دهند.
همانطور که میدانید، عمدهترین مشکل در پیوند عضو، پیدا کردن اهداکنندهی مناسب است، حتی در صورت وجود یک اهداکنندهی مناسب، در بسیاری از موارد، بدن بیمار ممکن است که عضو پیوندی را پس بزند. علاوه بر این، اندامهایی مانند قلب را نمیتوان از بدن اهداکنندهی زنده به بدن فرد دیگر پیوند زد. اکنون، پژوهشگران دانشکده پزشکی دانشگاه تگزاس، موفق به پیوند ریههای آزمایشگاهی به خوک شدهاند و امیدواریهای زیادی را به وجود آوردهاند.
البته واضح است که هنوز سالها با پیوند اندامهای آزمایشگاهی به بیماران واقعی فاصله داریم؛ اما آزمایش اخیر که خبر از پیوند موفقیتآمیز به خوک میدهد، میتواند گام بزرگی برای پیوند اندامهای آزمایشگاهی به انسان باشد.
جون نیکولز، پژوهشگر ارشد این پژوهش جدید که در ژورنال Science Translational Medicine منتشر شد، گفت:
تا بهحال آزمایشهای متعددی در حیوانات کوچک انجام گرفته بود، اما این حیوانات تنها برای مدت کوتاهی زنده مانده بودند. این نخستین باری است که یک ریه کاملا مهندسی زیستی پیوند زده میشود.
پژوهشگران در این آزمایش، ابتدا یک ریه را از بدن خوکهای دیگر برداشتند و در حلالی که برای جدا کردن خون و سلولهای زنده طراحی شده بود قرار دادند. آنچه که باقی ماند اصطلاحا یک داربست پروتئینی به شکل ریه بود.
پژوهشگران سپس، یک ریه را از هر کدام از خوکهای آزمایشگاهی برداشتند و سلولهایی را از آن گردآوری کردند. سپس داربست را در مخزنی مملو از مواد مغذی قرار دادند و سلولهای ریه حیوان نیز اضافه شدند. این سلولها طی ۳۰ روز در سراسر داربست پراکنده شدند تا ریه تازه آماده پیوند شود. بعد از این پژوهشگران ریههای آزمایشگاهی را به چند گروه خوک پیوند زدند.
طی ۱۰ تا ۱۵ سال آینده، میتوان عضوهای آزمایشگاهی مشابهی را به بدن انسان پیوند زد
پژوهشگران برای بررسی موفقیت پیوند، گروههای مختلف خوک را در فواصل مختلف، ۱۰ ساعته، ۲ هفتهای، ۱ ماهه و ۲ ماهه پس از جراحی بررسی کردند. همهی خوکها سالم باقی ماندند و پژوهشگران دریافتند که عروق خونی در ریهها، ظرف دو هفته رشد کرده است.
پژوهشگران اعلام کردند که آنها هیچ علائمی از آدم ریه مشاهده نکردند که معمولا نشانهی رشد ناکافی عروق خونی است. ریههای مهندسی زیستی پس از پیوند بدون تزریق هیچگونه دارویی به رشد خود ادامه دادند، در واقع، بدن تمام نیازهای ریه جدید را فراهم کرد.
با این حال پژوهشگران اعلام کردند که این آزمایش، تنها برای ارزیابی نحوهی پیوند و پاسخ بدن دریافتکننده طراحی شده بود و نحوهی اکسیژنرسانی ریههای رشد آزمایشگاهی بررسی نشده است. پژوهشگران اعلام کردهاند که در پژوهشهای آینده، این مورد را بررسی خواهند کرد. بهگفتهی پژوهشگران، اگر همه چیز به درستی پیش برود، طی ۱۰ تا ۱۵ سال آینده، میتوان عضوهای آزمایشگاهی مشابهی را به بدن انسان پیوند زد.
نظرات