تاثیر فیزیوتراپی بر کاهش مصرف داروهای مخدر در برخی بیماران
طبق نتایج حاصل از یک مطالعهی جدید که توسط پژوهشگران دانشگاه پزشکی استنفورد و دانشگاه داک انجام شده است، احتمال استفاده از داروهای ضددرد مخدر در بیمارانی که سریعا پس از تشخیص درد شانه، گردن، کمر و زانو تحت فیزیوتراپی قرار میگرفتند، حدود ۱۶-۷ درصد کمتر بود. این مطالعه همچنین نشان میداد که در بیماران مبتلا به درد شانه، کمر یا زانو که از داروهای مخدر استفاده میکردند، فیزیوتراپی اولیه با ۱۰-۵ درصد کاهش در مقدار مصرف دارو همراه بود.
در میان نگرانیهای زیادی که درمورد مصرف بیش از حد داروهای مخدر وجود دارد و تشویق مراکز پزشکی برای لزوم توسعهی روشهای جایگزین دیگر، نتایج این مطالعه نشان میدهد که فیزیوتراپی میتواند روشی مفید و غیردارویی برای مدیریت دردهای عضلانی-اسکلتی باشد. اریک سان نویسندهی مقاله میگوید:
ما از خودمان پرسیدیم که چگونه بدون افزایش خطر نیاز به داروهای مخدر میتوانیم به درمان درد این افراد کمک کنیم. نتیجهای که ما بهدست آوردیم این بود که اگر این بیماران سریعا مورد فیزیوتراپی قرار گیرند، احتمال اینکه در بلندمدت به مصرف داروهای مخدر روی آورند، کاهش مییابد.
نتایج این پژوهش بهزودی در ژورنال JAMA Network Open منتشر خواهد شد.
نسخههای کمتر داروهای مخدر
در این پژوهش ابتدا بیمارانی که طی سال گذشته از داروهای مخدر استفاده نکرده بودند، مورد غربالگری قرار گرفتند. همچنین بیمارانی که دارای شدت درد کمتری بودند و طی ۳۰ روز اولیه از تشخیص درد به پزشک مراجعه کرده و حداقل یک نسخه از مواد دارویی مخدر را طی ۹۰ روز پس از تشخیص دریافت کرده بودند، در نظر گرفته شدند. نمونهی نهایی شامل ۸۸/۹۸۵ بیمار بود.
پس از انجام تصحیح برای بیماریهایی نظیر دیابت و فشار خون بالا، سان و همکارانش متوجه شدند اگر بیماران طی ۹۰ روز پس از تشخیص اولیهی درد، حداقل یک جلسهی فیزیوتراپی را میگذراندند، احتمال تجویز داروهای مخدر برای آنها کمتر بود. سان میگوید این یافتهها برای پزشکانی که بهدنبال یافتن گزینههای سالمتر مدیریت درد در بیمار هستند، سودمند است. ورزشدرمانی نیز مولفهای از فیزیوتراپی است که موجب کاهش درد و بهبود عملکرد در مورد برخی از بیماریهای عضلانی-اسکلتی میشود. برخی مطالعات نیز نشان دادهاند بیمارانی که در گذشته نسخههای داروهای ضددرد مخدر را دریافت کردهاند، در معرض خطر استفادهی بیش از حد و سوءاستفاده از این داروها قرار دارند. سان میگوید:
در بسیاری از دستورالعملهای سلامتی در مورد اینکه فیزیوتراپی مولفهی مهمی در زمینهی مدیریت درد است، صحبت شده اما تلاش کمی در راستای اجرای آن انجام میشود.
نیاز کمتر به تسکین درد
موضوع دیگری که در این مطالعه مورد توجه قرار گرفت، این بود که آیا فیزیوتراپی با کاهش نیاز به مواد مخدر در بیمارانی که از این داروها استفاده کرده بودند نیز همراه است یا خیر. پژوهشگران پس از انجام تصحیح برای عوامل اثرگذار دیگر متوجه شدند بیمارانی که برای کاهش درد سریعا مورد فیزیوتراپی قرار گرفته بودند، طی دورهی سهماه تا یکسال پس از تشخیص، مقدار کمتری داروی مخدر استفاده کردند؛ البته این ارتباط در بیماران مبتلا به درد گردن دیده نشد. براساس نتایج این مطالعه، فیزیوتراپی طی سه ماه اول تشخیص، با کاهش احتمال مصرف داروهای مخدر در بلندمدت در این بیماران همراه بود. سان میگوید:
نتیجهگیری نهایی این است که بهطور کلی برای تسکین دردهای عضلانی-اسکلتی، داروهای مخدر یک راهحل بلندمدت نیستند. گذشته از تمام عوارض جانبی، حتی اگر این داروها در ابتدا روی فرد نتیجهی خوبی داشته باشد، با گذشت زمان بدن نسبتبه این مواد مقاومت حاصل میکند و از میران اثربخشی آنها کاسته میشود.
نظرات