آکنه‌ پوستی و ارتباط آن با موهای فرد

با وجود آنکه آکنه‌ی پوستی مشکلی نیست که باعث خجالت افراد شود، اما عده‌ای با دیدن این آکنه‌ها روی صورت‌‌شان اعتمادبه‌نفس‌ خود را از دست می‌دهند؛ به طوری‌که حاضر می‌شوند برای درمان آن‌ها، حساب بانکی خود را خالی کنند! هر چند درنهایت نتیجه‌ی مفیدی هم عایدشان نمی‌شود.

محققان به بررسی علت شیوع آکنه و عوامل مؤثر ژنتیکی این مهمان‌های ناخوانده‌ی پوستی پرداخته‌اند تا به این طریق، روش‌های جدیدی برای درمان آکنه پیدا کنند. نتایج مطالعات آن‌ها نشان داد که آکنه‌ها نه‌تنها ریشه در ژن‌های ما دارند بلکه موهای ما در بروز این اختلال رایج پوستی نقش دارند! درواقع، ژنتیک فولیکول‌های مو می‌تواند در بعضی افراد منجر به ایجاد آکنه‌های پوستی شود. جاناتان بارکر، محقق بیماری‌های التهابی در این خصوص می‌گوید:

طی ۱۰ تا ۲۰ سال گذشته، پیشرفت‌های خفیفی در خصوص درمان آکنه صورت گرفته که همان تعداد اندک هم با عوارض جانبی قابل‌توجهی همراه بوده است.

پیش از این، برای درمان آکنه از روش‌های ژنتیکی استفاده نشده بود و همین نوآوری یک جهش چشم‌گیر است. زمانی‌که وضعیت ژنتیکی فرد شناخته‌شده باشد، روش‌های درمانی موثرتری می‌توان به او ارائه داد. بارکر و تیم تحقیقاتی‌اش ژنوم ۲۷/۰۰۰ داوطلب را مورد مطالعه قرار دادند. دراین‌میان، ۵/۶۰۲ نفر از این افراد دچار آکنه‌ی شدید پوستی بودند. نتایج این مطالعه نشان داد که ژنوم مربوط‌به آکنه‌ی شدید با فولیکول موی افراد در ارتباط است! مایکل سیمپسون، از دیگر نویسندگان این مقاله می‌گوید:

برای ما جالب و عجیب بود که متغیرهای زیادی می‌توانستند روی ساختار و عملکرد فولیکول مو تأثیرگذار باشند. به طوری‌که تغییرات ژنتیکی می‌تواند روی فولیکول‌ها تاثیر بگذارد و آن‌ها را مستعد التهاب بیشتر کند که مشخصه‌ی آن، بروز آکنه است.

به بیان دیگر، محققان بر این گمان هستند که بعضی از اشکال فولیکول‌ها می‌تواند باکتری‌ها و چربی‌ها را به‌آسانی در دام بیندازند و همین مسئله منجر به شکل‌گیری آکنه‌های شدید پوستی خواهد شد.

نویسندگان در این مطالعه خاطرنشان می‌کنند که شاید در آینده، ژن‌های بخش‌های بیشتری از بدن در ارتباط با آکنه شناسایی شوند که همین تشخیص، یک قدم فوق‌العاده به شمار می‌آید. سیمپسون اضافه کرد:

 بعضی از متغیرهای ژنتیکی ظرفیت این را دارند که هدف بسیار خوبی دربرابر داروها و راهکارهای جدید، برای درمان آکنه باشند.

یکی از بهترین داروهای شناخته‌شده برای درمان آکنه‌های شدید، ایزوترتینوئین است که با نام آکوتان شناخته می‌شود. مکانیزم این دارو به‌گونه‌ای است که چربی پوست را کاهش می‌دهد؛ البته آکوتان برای درمان هر نوع آکنه‌ای جواب نمی‌دهد و در مواردی عوارض جانبی مانند خستگی، سرگیجه، خشکی و پوسته پوسته شدن پوست و درد مفاصل را به همراه دارد. ضمن اینکه می‌تواند باعث ایجاد نقص مادرزادی شود.

معمولا گزینه‌هایی مانند استفاده از کرم‌های موضعی، شوینده‌ها و قرص‌های هورمونی جزو آخرین راهکارهایی هستند که مبتلایان آکنه برای درمان وضعیت خود به آن پناه می‌برند؛ در بیشتر موارد، این راهکارها تنها هزینه‌بر بوده و اثر چندانی ندارند. تاکنون تنوع درمانی چندانی برای مبتلایان به آکنه‌های پوستی فراهم نبوده است. چنانچه این وضعیت ادامه پیدا کند در آینده شاهد افزایش ۲۰ درصدی آکنه‌های شدید پوستی خواهیم بود. بارکر می‌گوید:

برای افراد مبتلا به آکنه های پوستی، وجود روش‌های درمانی متنوع‌تر از اهمیت زیادی برخوردار است؛ ازاین‌رو، باید از بروز آکنه‌های شدید پوستی پیشگیری کرده و به‌صورت موثرتری آن‌ها را درمان کنیم.

نتایج این مطالعه در ژورنال Nature منتشر شده است.