موثرترین داروی آکنه واقعا میکروبیوم پوست را تغییر می‌دهد

برطبق نتایج یک مطالعه‌ی جدید، ایزوترتینوین (Isotretinoin)، فرمی از ویتامین A که دهه‌هاست برای درمان آکنه تجویز می‌شود، میکروبیوم پوست را تغییر می‌دهد و آن ‌را شبیه پوست بدون آکنه می‌کند. طبق گفته‌ی پژوهشگران، این مطالعه چگونگی عمل ایزوترتینوین (که معمولا با نام تجاری آکوتان شناخته می‌شود) را نشان می‌دهد و اطلاعاتی فراهم می‌کند که می‌تواند منجر به درمان‌های آکنه مبتنی بر میکروبیوم شود. نیاز به چنین جایگزینی وجود دارد، زیرا اگرچه ایزوترتینوین مؤثر است ولی دارای عوارض جانبی متعددی است و حتی می‌تواند منجر به ایجاد نقایص شدید مادرزادی شود.

برای درمان آکنه اغلب آنتی‌بیوتیک‌هایی تجویز می‌شوند که باکتری کوتی‌باکتریوم اکنس (پروپیونی‌باکتریوم آکنس) را که با آکنه ارتباط دارد، مورد هدف قرار می‌دهند. اما چنین آنتی‌بیوتیک‌هایی در ایجاد سویه‌های مقاوم باکتری مشارکت کرده و حتی می‌توانند میکروب‌های مفید را نیز از بین ببرند.

ایزوترتینوین یک آنتی‌بیوتیک نیست. قبلا تصور می‌شد که این دارو ازطریق خشک کردن پوست، آکنه را درمان می‌کند به این صورت که با خشک شدن پوست، شرایط مناسب برای رشد میکروب‌های عامل آکنه از بین می‌رود. این دارو تنها دارویی است که به‌طور واضح در بلندمدت موجب درمان آکنه می‌شود. ویلیام مک‌کوی نویسنده‌ی نخست این مقاله می‌گوید:

مناطق چربی در پوست وجود دارند که شرایط را برای رشد جوامع خاصی از باکتری‌ها مهیا می‌کنند و ما می‌دانیم که برخی از این باکتری‌ها با بروز آکنه مرتبط هستند. ما می‌خواستیم بدانیم که آیا پس از درمان با ایزوترتینوین واقعا شاهد کاهش این باکتری‌های بد روی پوست هستیم. البته ما می‌دانیم که این دارو روی خود باکتری‌ها عمل نمی‌کند. این دارو درواقع پوست بیمار را تغییر می‌دهد. بنابراین اگر میکروب‌ها در حال تغییر هستند، این امر در پاسخ به تغییر در پوست بیمار است. این دارو به نظر می‌رسد که پوست را برای باکتری‌های مسبب آکنه نامناسب می‌سازد.

پژوهشگران نمونه‌های باکتری را از چهار نقطه‌ی پوست صورت در یک دوره‌ی ده ماهه جمع‌آوری کردند. نمونه‌ها از ۱۷ بیماری که آکنه‌ی آن‌ها با ایزوترتینوین درمان شده بود، گرفته شد و با نمونه‌های مربوط‌به هشت فرد که از این دارو استفاده نکرده بودند، مورد مقایسه قرار گرفت. از این هشت نفر، چهار فرد دارای پوست نرمال و چهار فرد مبتلا به آکنه بودند.

پژوهشگران دریافتند که درمان به کمک ایزوترتینوین موجب افزایش تنوع میکروب‌های پوست می‌شود. طی تعیین توالی DNA، پژوهشگران چهار نوع باکتری را شناسایی کردند که در طول درمان جمعیتشان افزایش پیدا کرده بود. از این میکروب‌ها هیچ‌کدام قبلا با بهبود آکنه ارتباطی نداشتند. ایزوترتینوین همچنین تعداد کلی باکتری‌های پروپیونی‌باکتریوم را کاهش داده بود.

پژوهشگران می‌گویند نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که ایزوترتینوین موجب ایجاد یک تنگنا می‌شود که جوامع مفید باکتری پروپیونی‌باکتریوم و دیگر باکتری‌هایی که به‌نظر سالم می‌رسند، انتخاب می‌شوند و موجب ایجاد یک جامعه‌ی باکتریایی روی پوست می‌شوند که احتمال برگشت آکنه را کاهش می‌دهند، حتی زمانی‌که پس از توقف درمان تولید طبیعی چربی پوست به حالت اول برگردد. مکدونکا میتروا نویسنده‌ی ارشد مقاله می‌گوید:

زمانی‌که شما یک تنگنای باکتریایی ایجاد می‌کنید، فرصتی برای حرکت دیگر میکروب‌ها و افزایش فراوانی آن‌ها حاصل می‌شود. ما این اتفاق را اینجا می‌بینیم. بعد از درمان، جوامع میکروبی به ترکیبی از جمعیت‌ها مبدل گشت که به‌نظر می‌رسد سالم‌تر بوده و این تغییر ماه‌ها پس از درمان همچنان پابرجا بود.

پژوهشگران می‌گویند مهم است که متوجه شویم داروی ایزوترتینوین چگونه کار می‌کند برای اینکه بتوانیم درمان‌هایی جدید ایجاد کنیم که شاید موثرتر بوده و دارای عوارض جانبی کمتری نیز باشند. از آن‌جایی که یکی از عوارض جانبی ایزوترتینوین ایجاد تقایص مادرزادی است، از این دارو نباید در هنگام بارداری استفاده کرد. مک کوی می‌گوید:

آکنه‌ی زنان اغلب در دوران بارداری معمولا تحت درمان قرار نمی‌گیرد زیرا درمان‌های دیگری وجود ندارد که برای این دوره کاملا بی‌خطر باشد. آن‌ها نیاز به گزینه‌های دیگری دارند. مطالعه‌ی ما نشان می‌دهد که شاید راهی برای تهیه‌ی نوعی کود میکروبی (برای رشد میکروب‌های مفید) و نوعی سم (برای ازبین‌بردن میکروب‌های بد) روی پوست برای کمک به تشویق رشد میکروب‌های سالم وجود داشته باشد. ما در حال انجام یک مطالعه‌ی بزرگ‌تر برای نزدیک شدن به پاسخ به این سوالات هستیم.